มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 997
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 997
ทั้งห้องโถงตกอยู่ในความโกลาหล เนื่องจากผู้คนภายในพยายามหาทางจัดการกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็นด้วยตาอย่างไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้
ในขณะที่หลายคนสามารถรักษาภาวะจิตปกติของพวกเขาได้ โดยการขดตัวเป็นลูกบอลใกล้กับมุมห้อง แต่คนเหล่านั้นที่โชคไม่ดีกลับลงเอยด้วยการมีน้ำลายฟูมปากอยู่กับพื้น เนื่องจากความหวดกลัวอย่างที่สุดที่พวกเขากำลังรู้สึกอยู่
จูเลียตเองก็ตกใจกลัวมากจนเธอร้องไห้ออกมาทันทีในตอนนี้ อย่างไรก็ตามเนื่องจากความหวาดกลัวสุด ๆ เธอจึงไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียวเลยด้วยซ้ำ
ในทางตรงกันข้าม เจอรัลด์เพียงหลับตาลงก่อนจะสูดหายใจเข้าลึก เกิดความเงียบสงัด เขาอยู่แบบนั้นชั่วครู่หนึ่ง ก่อนที่ในที่สุดจะลืมตาขึ้นอีกครั้ง ในตอนนั้นนัยน์ตาแดงสยองขวัญก็หายไปแล้ว
เมื่อค่อย ๆ เดินไปหาพ่อบ้านจากก่อนหน้านี้ จากนั้นเขาก็ถามขึ้นมา “คุณขังสหายของผมไว้ที่ไหน?”
แทนที่จะมอบคำตอบให้ อย่างไรก็ตาม พ่อบ้านก็เริ่มตัวสั่นขึ้นมาอย่างรุนแรงในทันที ก่อนในท้ายที่สุดจะอาเจียนเป็นเลือดและล้มลงกับพื้น! แม้ร่างของพ่อบ้านยังคงกระตุกต่อไปอีกชั่วครู่สั้น ๆ แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็หยุดเคลื่อนไหวไปตลอดกาล
เนื่องจากความเชี่ยวชาญทางการแพทย์ของเจอรัลด์ เขาจึงบอกได้เลยว่าพ่อบ้านต้องกลัวมากจนเลือดไปเลี้ยงสมองจนหมด ส่งผลให้เส้นเลือดสมองแตก พูดง่าย ๆ ตอนนี้พ่อบ้านสมองตายแล้วนั่นเอง
เมื่อมองดูศพหมาดตรงแทบเท้าเขา เจอรัลด์ก็หันไปมองลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลังก่อนจะสั่ง “ไปค้นหาพวกเขา!”
“ได้ครับ นายน้อย!”
หลังจากคนของเขาออกไปตรวจสอบ เจอรัลด์ก็กำลังจะออกไปเมื่อเขาเหลือบไปเห็นแม่ลูกจากตระกูลโยเวลล์กำลังเกาะกลุ่มอยู่ด้วยกันอย่างใกล้ชิดด้วยความหวาดกลัว ดังนั้นเขาก็เพียงเบี่ยงสายตาไปก่อนจะออกไปจากสถานที่นั้นตลอดไป
ทั้ง ๆ ที่เขาไม่อยู่แล้ว แต่ก็ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะขยับกล้ามเนื้อเลยด้วยซ้ำ แม้หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้วก็ตาม! ตลอดช่วงเวลานั้น ก็เกิดความเงียบงันที่น่ากลัวไปเกือบจะทั่วทั้งห้อง
มันชัดเจนว่าตั้งแต่นี้ต่อไป ทุกคนในเขตสามเหลี่ยมของเมืองเฮฟเวินลีจะขวัญหนีดีฝ่อกัย เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาได้ยินชื่อของ รอลยัล ดราก้อน กรุ๊ปถูกเอ่ยถึง
สามวันต่อมาในคฤหาสน์ของเจอรัลด์ เวลสันมาหาเขาก่อนจะพูดขึ้น “หลังจากได้รับการบอกกล่าวโดยท่านลอร์ดว่าให้ตามหาจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ ผมดีใจที่จะบอกว่าในที่สุดก็หามันเจอสักที นายน้อย! กลับกลายเป็นว่า บางคนได้พบกับจิ่งจอกศักดิ์สิทธิ์ประมาณหนึ่งปีก่อนภายในป่าทึบทางทิศตะวันตกของจังหวัดโลแกน”
“ผมมั่นใจว่าคุณรู้ดีว่าทำไมท่านลอร์ดถึงกระตือรือร้นขนาดนี้ที่จะตามหาจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ ให้ผมเตือนคุณนะครับว่า ถ้าคุณล้มเหลวในการบำรุงตัวเองด้วยเลือดของจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ มันก็มีโอกาสที่อารมณ์ของคุณจะถูกชักจูงด้วยความเกลียดชังของคุณได้ เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น มันก็จะยากอย่างเหลือเชื่อที่จะกู้บุคลิกเดิมของคุณกลับมา” เวลสันกล่าวเสริมก่อนจะถอนหายใจ
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้สีหน้าของเขาจะตรงกันข้ามกับการที่เขารู้สึกซาบซึ้งใจมากเพียงใดจากคำพูดของเวลสันก็ตาม
ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ต้องยอมรับว่าแม้เขาสามารถควบคุมความกระหายเลือดของเขาได้อย่างง่ายดายในตอนแรก แต่นาทีที่เขาลงมือกับสเวน ความเกลียดของเขาก็รุนแรงมากยิ่งขึ้นจนมันคล้ายกับประกายไฟเล็ก ๆ ที่กลายเป็นไฟป่า เมื่อพุ่มไม้ต้นหนึ่งถูกจุดไฟ มันก็ยากมากที่จะหยุดเปลวไฟนั้นไม่ให้ลุกลามไปยังส่วนที่เหลือของป่า อีกนัยหนึ่ง เจอรัลด์ทราบดีว่าอาจเป็นไปได้ที่เขาจะสูญเสียการควบคุมตัวเองได้ เนื่องจากความเกลียดที่ท่วมท้นของเขา
เนื่องจากเขาได้แก้ปัญหาด้วยความเหี้ยมโหดเช่นนั้นในวันก่อน ความต้องการเข่นฆ่าที่เกือบจะต้านทานไม่ได้ก็วนเวียนอยู่กับเจอรัลด์มาตลอดช่วงเวลาสามวันที่ผ่านมานี้
“ผมเข้าใจคุณทั้งคู่ เวลสัน…ผมไม่ต้องการลงเอยด้วยการกลายมาเป็นเครื่องสังหารเหมือนกัน เอาล่ะ ถ่ายถอดคำสั่งของผมให้คนอื่น ๆ ว่า พวกเราจะมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกของจังหวัดโลแกน ในการค้นหาจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์กันทันที” เจอรัลด์สั่ง
“ได้ครับ นายน้อย!”
หลังจากมอบคำสั่งของเขาแล้ว เจอรัลด์ก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปยังหน้าต่างที่มีกระถางดอกไม้วางไว้ ซึ่งมีดอกไม้สดอยู่ข้างใน ขณะที่เขาจับกลีบดอกไม้อันหนึ่งอย่างอ่อนโยน เขาก็พึมพำกับตัวเอง “ถ้าจำไม่ผิด ฐานของตระกูลโมลเดลที่คอร์ดได้ก่อตั้งขึ้นก็ตั้งอยู่ในจังหวัดโลแกน…”
ขณะที่เจอรัลด์คิดถึงความเป็นไปได้ในการแก้แค้นของเขากับคอร์ด เมื่อเขามาถึงในจังหวัดโลแกน เขาก็กำมือแน่นขึ้นเล็กน้อย ขณะนั้นดอกไม้ทั้งหมดภายในกระถางก็ร่วงโรยลงในทันที!
เวลสันก็กำลังเฝ้ามองอยู่ขณะที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น และเขาก็รู้สึกว่าหนังตาของเขากำลังกระตุก อย่างที่คาดไว้ มันถูกแล้วที่ท่านลอร์ดจะเป็นกังวลเกี่ยวกับนายน้อย
การเปลี่ยนร่างที่โหดร้ายนั้นทำให้พละกำลังของนายน้อยนั้นดีขึ้นอย่างมาก และจากสิ่งที่เวลสันจำได้ จริง ๆ แล้วนายน้อยยังแข็งแกร่งกว่าท่านลอร์ดเมื่อหลายปีก่อน ตอนที่ท่านลอร์ดเพิ่งเปลี่ยนร่างของตัวเองได้สำเร็จแล้วเสียอีก
ชายชรายังทราบดีเช่นกันว่าหากท่านลอร์ดไม่ได้เป็นห่วงว่าเจอรัลด์จะทำเรื่องผิดศีลธรรม เขาก็คงจะไม่บอกให้เวลสันติดตามนายน้อยไปทั่วตั้งแต่แรกหรอก
“มีบางอย่างที่ผมอยากจะพูด แม้ผมไม่มั่นใจว่าผมควรพูดมันจริง ๆ หรือเปล่า นายน้อย…”
“พูดมาสิ เวลสัน”
“อืม พวกเราอาจจะต้องการเวลาสักสองสามวันเพื่อค้นหาจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ ด้วยเหตุนั้น ผมเกรงว่าจะมีโอกาสที่คุณจะถูกควบคุมโดยปีศาจภายในของคุณได้ ถ้าคุณล้มเหลวในการยับยั้งตัวเองได้อย่างเหมาะสม ตอนที่ท่านลอร์ดเองได้เรียนรู้พรมังกรในตอนนั้น เขาก็พบวิธีแก้ปัญหาเพื่อไกล่เกลี่ยความกระหายเลือดของเขาได้ ผมสงสัยว่าคุณอยากจะลองดูไหมครับ…” เวลสันกล่าว
“วิธีแก้ปัญหาแบบไหนเหรอ?”