มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 1319
“มหาจักรพรรดิยุทธ์ฆ่าเทพฟ้า? อีกทั้งยังเป็นเทพฟ้าที่มีการตระหนักรู้ด้านกฎของผู้แข็งแกร่งระดับราชาเทพ?”จิตใจของปีศาจคนอื่น ๆ ก็ยุ่งเหยิงขึ้นมาภายในพริบตาเช่นกัน จ้องมองไปทางหลัวซิวอย่างเหลือเชื่อ
เมื่อเปรียบเทียบมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 สังหารเทพมารกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 สังหารเทพฟ้าแล้ว นั่นมันก็เป็นเรื่องที่น้อยนิดจนเหมือนเด็กเล่นพ่อแม่ลูก ไม่มีค่าพอที่จะให้พูดถึงเลย
พลังออร่าที่น่าสยดสยองแผ่กระจายออกมาจากตัวปีศาจยักษ์อย่างพรวดพราด เขาง้างมือขึ้นแล้วฟาดฝ่ามือไปทางหลัวซิว
การลงมือของปีศาจยักษ์กะทันหันมาก ๆ ไม่ส่งสัญญาณอะไรเลยแม้แต่น้อย แม้กระทั่งพวกเซี่ยหลงเทียน เซียวจื่อเจี้ยนและสวีโยวจือก็ตอบสนองกลับมาไม่ได้ด้วยซ้ำ
หลัวซิวก็นึกไม่ถึงเช่นกันว่าปีศาจยักษ์จะลงมือต่อตนเอง วินาทีนี้เส้นประสาททั้งร่างกายเขาก็บีบแน่นขึ้นมา หรือปีศาจยักษ์มีจิตที่จะฆ่าข้า จะกำจัดข้าเพื่อยึดความลับและการถ่ายทอดสืบสานที่อยู่บนตัวข้า?
ประสบการณ์ทั้งหมดที่เขาบอกเล่ามาเหมือนดังคำพูดที่เหลวไหลไม่น่าเชื่อถือ หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ไม่ว่าผู้ใดก็ตาม ใช้เพียงหัวแม้เท้าคิดก็คิดได้ว่าบนตัวเขาต้องมีความลับและการถ่ายทอดสืบสานที่น่าทึ่งมาก ๆ แน่นอน
เพราะฉะนั้นเมื่อหลัวซิวเห็นว่าปีศาจยักษ์ลงมือต่อตนเอง จึงคิดว่าเจตนารมณ์ของปีศาจยักษ์ถือเป็นเรื่องปกติอยู่
หลัวซิวไม่มีทางนั่งรอความตายมาเยือน เสี้ยววินาทีที่ปีศาจยักษ์ลงมือต่อตัวเอง เขาก็โคจรวรยุทธ์และผลการฝึกตน กระตุ้นมหาอิทธิฤทธิ์ทั้งสองอย่างพลังแปรเสวียนเทียนและเทพสงครามไร้เทียมทาน
“โครม!”
รัศมีเทวสีดำที่มืดสนิทถึงขั้นสุดพุ่งทะลักออกมาจากตัวเขา เขาปล่อยหมัดออกไป ปะทะเข้ากับฝ่ามือของปีศาจยักษ์ ใช้หมื่นจักรวาลไร้รูปวิวัฒนาการหลักการอันยิ่งใหญ่ที่เรียบง่ายอย่างที่สุด หมัดที่ดูธรรมดาเรียบง่าย กลับมีพลังอมตะที่งดงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้แฝงซ่อนอยู่
“ปัง!”
กำปั้นและฝ่ามือปะทะเข้าด้วยกันโดยไม่มีอะไรผิดพลาด หลัวซิวสัมผัสได้แค่ว่ามีพลังที่ยิ่งใหญ่มหาศาลซัดกระหน่ำเข้ามา ทำให้ร่างกายเขาสั่นสะเทือน ถอยหลังกลับไปติดต่อกันหลายก้าว เลือดปราณในร่างกายหมุนขึ้นหมุนลง
พูดได้เลยว่าหมัดในครั้งนี้เป็นการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว ใช้หมื่นจักรวาลไร้รูปด้วยร่างยุทธ์ร่างเนื้อที่เทียบทัดกับเทพฟ้า บวกกับการมีพลังที่เพิ่มมาจากมหาอิทธิฤทธิ์ทั้งสองอย่างพลังแปรเสวียนเทียน และเทพสงครามไร้เทียมทาน นอกเหนือจากการไม่ใช้สำนักเต๋าเสวียนเทียน ระฆังเทพฟ้ากำหนดและหอกยุทธ์มังกรดำแล้ว นี่คือกำลังรบที่ทรงพลังที่สุดที่เขาแสดงออกมา
ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับพลังฝ่ามือที่ปล่อยออกมาอย่างผ่อนคลายสบาย ๆ ของปีศาจยักษ์ เขาก็ต้านทานไม่ไหวอยู่ดี พ่ายแพ้ไปในกระบวนท่าเดียว
ฟึ่บ!
ปีกเทพมังกรครามยักษ์ไร้มลทินที่อยู่ด้านหลังสยายออก ปฏิกิริยาแรกของหลัวซิวคือหลบหนี เนื่องจากเขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปีศาจยักษ์แน่นอน แม้กระทั่งโอกาสที่เขาจะหนีรอดได้นั้นก็ริบหรี่มากเช่นกัน
“เจ้ามีต้นทุนศักยภาพที่สามารถต่อกรกับเทพฟ้าได้จริง ๆ!”
สิ่งที่ทำให้หลัวซิวประหลาดใจคือ ปีศาจยักษ์ไม่ได้ลงมือโจมตีเขาต่อแต่อย่างใด เก็บพลังออร่าที่รุนแรงกลับเข้าร่าง มองไปทางหลัวซิวพร้อมกับรอยยิ้มตรงมุมปากเล็กน้อย
“ที่ลงมือเมื่อครู่นี้เพื่อลองทดสอบหยั่งเชิงน้องชาย ถึงอย่างไรเรื่องราวทั้งหมดที่น้องชายเล่ามาเหมือนดั่งคำพูดเหลวไหลไม่น่าเชื่อถือ มันทำให้คนเชื่อได้ยากมากจริง ๆ”
ปีศาจยักษ์อมยิ้มเล็กน้อย“บัดนี้ในเมื่อยืนยันศักยภาพของน้องชายได้แล้ว เช่นนั้นขอเพียงอยู่ในหุบเขาปีศาจเก้าของข้า ข้าก็จะรับประกันความปลอดภัยให้แก่เจ้าเอง!”
ไม่มีผู้ใดคัดค้านการตัดสินใจของปีศาจยักษ์ ปีศาจแปดที่เหลือของหุบเขาปีศาจเก้าต่างเคารพนับถือปีศาจยักษ์
ณ ตอนนี้ พวกเขาทุกคนล้วนจ้องมองหลัวซิวด้วยสายตาที่เหมือนมองตัวประหลาดยังไงอย่างนั้น ยากที่จะเชื่อได้จริง ๆ ว่าผลการฝึกตนของหมอนี่อยู่เพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์จริงหรือ?
ถึงแม้ซือถูเจิ้งเจี้ยนจะเป็นราชาเทพ แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่สามารถสั่งการทุกคนในโลกาอสูรฟ้าได้
อย่างน้อยหุบเขาปีศาจเก้าก็ไม่มีทางไว้หน้าเขาแน่นอน ปีศาจเก้าก็ไม่ออกไปต้อนรับเช่นกัน
“ให้พวกมันเข้ามาเอง”ปีศาจยักษ์พูดอย่างเรียบนิ่ง ถัดจากนั้นก็มีเบื้องล่างนำคำพูดดั้งเดิมของเขาไปบอกกับพวกซือถูเจิ้งเจี้ยน
“เข้าไปในหุบเขาปีศาจเก้า?”
ซือถูเจิ้งเจี้ยนขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ถึงแม้เขาจะไม่เชี่ยวชาญด้านค่ายกล แต่ทว่าความรู้ที่สะสมจากประสบการณ์ชีวิตของเขากลับน่าทึ่งมาก มีความทรงจำของราชาเทพยุคโบราณ รวมไปถึงความทรงจำทั้งหมดของร่างซือถูเจิ้งเจี้ยนที่ยึดครองมาก