มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 1442

มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1442

หยวนหงถอนหายใจ “แทนที่จะเสี่ยงอันตรายอย่างใหญ่หลวงเพื่อไล่ตามโอกาสอะไรนั้น กลับไปโลกะทิพยธารและใช้ชีวิตอย่างสงบสุขทั้งชีวิตดีกว่า”

จากนั้นสตรีทั้งสองก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า พวกนางมีแผนที่ดาวอยู่ในมือ แค่พวกนางระมัดระวังเกี่ยวกับอันตรายบางอย่างในดารา จะไม่ยากที่จะกลับไปยังโลกะทิพยธาร

ฉู่จวินและถานบูไม่ได้หยุดยั้งสตรีสองคนจากไป แต่เมื่อผู้ฝึกฝนชายสามคนกำลังจะหันหลังกลับและจากไป ฉู่จวินก็กล่าวเสียงเย็น “พวกเจ้ายังไม่ได้จ่ายค่าเข้าเมืองสิบล้านแก้วชั้นล่าง!”

การเอารัดเอาเปรียบผู้คนภายนอก เป็นประเพณีของเมืองฟ้าเยือก หากเจ้าเอาสิบล้านแก้วเทวชั้นล่างออกมาได้ เจ้าจะเข้าสู่เมืองฟ้าเยือก จากนั้นใช้ ค่ายวาร์ปอนัตตาเพื่อขีดอุทิศของเมืองฟ้าเยือก

หากเจ้าไม่สามารถเอาสิบล้านแก้วเทวชั้นล่างออกมาได้ เจ้าจะถูกจับและฝังทาสห้าม สตรีผู้ฝึกตนที่สวยงามสามารถใช้เป็นเตากลั่นยาอัคคีหรือขายได้ และผู้ฝึกฝนชายสามารถใช้เป็นหน่วยกล้าตาย ไปสำรวจสถานที่ที่น่ากลัวบางแห่งที่อยู่ใกล้เคียงดาราฟ้าเยือก

ไม่ว่าแบบไหน คนนอกทุกคนที่มาที่ดาราฟ้าเยือก เว้นแต่จะเป็นผู้แข็งแกร่งเช่นหลัวซิว ต่างจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างไร้ทางเลือก

กลายเป็นนักยุทธ์ ในวินาทีที่ก้าวเข้าสู่เส้นทางฝึกฝนห้วงยุทธ์ มีพลังพิเศษและอายุขัยยืนยาว ในขณะเดียวกัน ในฐานะนักยุทธ์ จะต้องแบกรับชะตากรรมและกฎของโลกห้วงยุทธ์เช่นกัน

ผู้แข็งแกร่งรังแกผู้อ่อนแอ และผู้แข็งแกร่งเป็นที่เคารพนับถือ

ในช่วงหลายทศวรรษของห้วงยุทธ์ หลัวซิวค่อยๆ เติบโตจากชายหนุ่มที่เก็บตัวไปเป็นผู้แข็งแกร่งที่เด็ดขาด โหดเหี้ยมและเย็นชา

ความลำบากและประวัติศาสตร์ทุกประเภทในช่วงเวลาที่ผานมานี้ ไม่สามารกกับผู้อื่นได้

เขาบินเข้าไปในเมืองฟ้าเยือก สำหรับชะตากรรมของชายสามคนและสตรีสองคนที่มากับเขา เขาตั้งใจจะไม่ไปสนใจ

ผู้ฝึกตนสตรีทั้งสองสามารถจากไปได้โดยไม่เป็นอะไรเพราะเขา และชะตากรรมของชายทั้งสามนั้น เขาเมินเฉยไม่สนใจ

“ความอดทนของข้ามีจำกัด พวกเจ้าทำตามที่ข้าบอกจะดีที่สุด” สีหน้าของ ฉู่จวินเย็นชาชั่วร้าย

การเป็นทูตบนแท่นต้อนรับ สามารถพูดได้ว่าเป็นหน้าที่ที่ไม่เลว ตราบใดที่ความแข็งแกร่งของนักยุทธ์ภายนอกนั้นไม่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ ส่วนใหญ่ก็สามารถขูดประโยชน์ส่วนใหญ่มาได้มากมาย

แต่คราวนี้โชคไม่ดีนัก เตะโดนแผ่นเหล็กแข็ง ไม่แม้แต่ เว่ยมู่ถูกฆ่า แม้แต่จ้าวนภาเก่าของสำนักปีศาจดำก็ถูกฆ่า ซึ่งทำให้ ฉู่จวินหวาดกลัวและในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกอึดอัดที่ความแข็งแกร่งสู้คนอื่นไม่ได้ทำได้เพรยงก้มศีรษะลงเท่านั้น

ชายในชุดคลุมขาวดำ เขาทำอะไรไม่ได้ แต่สามคนที่เหลือนี้เขาตั้งใจจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ

หินขนาดยักษ์นั้นเปรียบเสมือนอุกกาบาตที่ถูกตรึงไว้โดยวิชาพลังอมตะ ราวกับดาวเทียมที่ลอยอยู่บนนอกดาราฟ้าเยือก

เมืองฟ้าเยือกสร้างขึ้นบนหินยักษ์นี้ มีอาคารหลายหลังในเมือง และกำแพงเมืองเป็นเหมือนก้อนน้ำแข็งสีฟ้าที่แผ่กระจายอากาศเย็น

กองกำลังในเมืองนั้นซับซ้อนมาก แต่โดยทั่วไปตำหนักหลักเมืองเป็นกองกำลังแรกที่ไม่ต้องพูดถึง เมื่อระยะทางใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ หลัวซิวรู้สึกถึงลมปราณของวิชาห้ามค่ายกล

เขาผนึกดวงตาด้วยพลังแห่งกฎ เงยหน้าขึ้นมอง พบว่ามีร่องรอยของค่ายกลและอักษรค่ายกลนับไม่ถ้วนปรากฏอยู่ทั่วเมืองฟ้าเยือก มีวิชาห้ามค่ายกลมากมายนับไม่ถ้วน และมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ตั้งแต่เขากลายเป็นนักค่ายเทพระดับหนึ่ง หลัวซิวใช้เวลาส่วนใหญ่ของเขาในการทำความเข้าใจกฎ เพิ่มผลการฝึกฝนและความแข็งแกร่งของเขา ระดับค่ายกลของเขาก็ยังคงอยู่ที่เดิมเสมอ

วิชาห้ามค่ายกลที่ปรากฏอยู่บนท้องฟ้าเหนือเมืองฟ้าเยือกนั้นลึกล้ำเกินไปสำหรับเขา น่าจะเป็นค่ายเทพระดับ 3 ขึ้นไป