มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 1482

มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1482

หากเรือรบดาราเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่เต็มเปี่ยม แก้วเทวที่ต้องใช้จะมากกว่าการเคลื่อนที่ปกติสิบเท่า แต่ทว่าวินาทีนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือแข่งกับเวลา ต่อให้ต้องสูญเสียแก้วเทวที่มากกว่านี้ เขาก็จำเป็นต้องใช้มัน

ในห้วงดาราที่กว้างใหญ่อย่างไร้ขอบเขต ความเร็วของเรือรบถูกหลัวซิวและร่างกลวัฏสงสารทั้งสองกระตุ้นอย่างสุดกำลังสามารถ เติมแก้วเทวชั้นกลางจำนวนมากเข้าไป จนกลายเป็นลำแสงลำแสงหนึ่ง พุ่งทะลุผ่านไปมาในจักรวาลอย่างรวดเร็ว

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของเรือรบดาราไม่ทำให้เขาผิดหวัง ใช้เวลาเพียงสี่วันนิด ๆ เขาก็มาถึงบริเวณเมืองฟ้าเยือกแล้ว

“โครม……”

เรือรบบินเร็วจนฟ้าทลายและเกิดเป็นเสียงดังปานฟ้าร้อง ยังอยู่ห่างกันไกลมาก ๆ เหล่านักยุทธ์ที่อยู่ในเมืองฟ้าเยือกล้วนได้ยินอย่างชัดเจน

เรือรบขนาดใหญ่ที่มีแสงทองมันวาวเป็นประกายย่างกรายมาถึงเหนือนภาเมืองฟ้าเยือก ดุจป้อมปราการที่สูงตระหง่านและเหล็กกล้าอสูรยักษ์ มีพลังออร่าบีบอัดที่มองไม่เห็นแผ่กระจายออกไป

ในเมืองฟ้าเยือก มีเรือรบดาราระดับเทพฟ้าเพียงสองลำเท่านั้น ลำหนึ่งเพิ่งกลับมาได้ไม่นาน วินาทีนี้เมื่อเห็นอีกลำหนึ่งปรากฏ ก็ทำให้สีหน้าของผู้แข็งแกร่งจำนวนมากในตำหนักหลักเมืองเปลี่ยนไปเยอะมาก

“เขากลับมาแล้วหรือ?”

จี้ซิวเสียชีวิตแล้ว แต่ทว่าศิษย์น้องห้าคนของเขากลับควบคุมเรือรบอีกลำหนึ่งกลับมา บัดนี้พวกเขาทุกคนล้วนอยู่ในตำหนักหลักเมือง และมองมาทางเรือรบขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนห้วงดารานอกเมืองอย่างประหม่า

“อาจารย์มุ่งหน้าไปไล่ล่ามันด้วยตัวท่านเองแล้ว บางทีอาจไม่ใช่คนคนนั้นกลับมาเสมอไป แต่เป็นอาจารย์ที่สังหารมันได้แล้วและแย่งเรือรบกลับมา”

มีคนกล่าวเช่นนี้ ภายในคำพูดเปี่ยมล้นไปด้วยความมั่นใจอันเกรียงไกรที่มีต่อเจ้าเมืองผู้เป็นอาจารย์

อย่างไรก็ตามวันนี้กลับถูกกำหนดไว้แล้วว่าเป็นฝันร้ายสำหรับผู้คนในตำหนักหลักเมือง มีเงาดำร่างหนึ่งบินออกมาจากเรือรบที่สูงตระหง่าน คนดังกล่าวโบกมือทีหนึ่ง เรือรบขนาดใหญ่ที่หายวับไป ถูกคนดังกล่าวเก็บเข้ากระเป๋า

และการปรากฏตัวของเงาดำดังกล่าว ก็ทำให้นักยุทธ์จำนวนมากในตำหนักหลักเมืองต่างอื้ออึง!

“เร็ว! ส่งข่าวไปให้อาจารย์ คนคนนั้นกลับมาแล้ว!”

สีหน้าท่าทางของชายวัยกลางคนคนหนึ่งดูตกตะลึงมาก หยิบยันต์หยกชิ้นหนึ่งออกมาอย่างลนลาน และบีบยันต์หยกให้แตกอย่างรวดเร็ว

เวลานี้ หลัวซิวได้บินเข้ามาในเมืองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และกำลังมุ่งหน้าตรงไปยังตำหนักหลักเมืองที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง

“เวิง! ……”

ม่านแสงค่ายกลขนาดใหญ่ลอยขึ้นสูง ปกคลุมตำหนักหลักเมืองเอาไว้ เห็นได้ชัดเจนเลยว่าบริเวณรอบ ๆ ของตำหนักหลักเมืองนี้ค่ายคุ้มกันเทพระดับ 6 จัดวางอยู่

เมืองฟ้าเยือกไม่มีนักค่ายเทพระดับ 7 ระดับ 6 จึงเป็นขีดจำกัดแล้ว

“หลัวซิว เจ้าฆ่าคนในตำหนักหลักเมืองของข้า เจ้ายังกล้ากลับมาอีกหรือ คอยอาจารย์กลับมาเมื่อใด เจ้าต้องได้ตายอย่างไร้ที่ฝังแน่นอน!”

ภายในตำหนักหลักเมือง ศิษย์อีกห้าคนที่เหลือของจี้เฟิงล้วนรวมตัวกันอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ใบหน้าของแต่ละคนเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มอันเยือกเย็น

พวกเขาเข้าใจดีว่าตนมิใช่คู่ต่อสู้ของหลัวซิว แต่ทว่าเมื่ออาศัยค่ายกลของตำหนักหลักเมือง น่าจะสามารถต้านทานเขาได้ระยะหนึ่ง อีกอย่างพวกเขาได้ส่งข่าวไปให้เจ้าเมืองผู้เป็นอาจารย์แล้ว ใช้เวลาไม่นาน อาจารย์ก็จะรีบกลับมาสังหารคนดังกล่าว

“ค่ายคุ้มกันเทพระดับ 6 กระจอก ๆ ยังขัดขวางข้าไม่ได้”

แววตาหลัวซิวเย็นเยือก ยกมือขึ้นมาโบกทีหนึ่ง แผนที่ดาวที่กว้างใหญ่กางออก มีดวงดาว 21 ดวงปรากฏบนแผนที่ดาว

ในจำนวนนั้นมีดวงดาวสองดวงกำเนิดมาจากการฝึกเคล็ดวิชาจุดลมปราณ มีหนึ่งดวงกำเนิดมาจากการฝึกเคล็ดแสงดาวเทียนเต้า นอกจากทั้งสามดวงนี้ที่เป็นแก่นสารแท้จริงแล้ว ดวงดาวโบราณและเรียบง่ายอีก 18 ดวงที่เหลือกลับเป็นเพียงเงาลวง

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ……

จากการชี้นิ้วของหลัวซิว ดวงดาวทั้ง 21 ดวงที่อยู่บนแผนที่ดาวก็ร่วงหล่นลงมา พุ่งกระแทกลงมาทางตำหนักหลักเมืองที่อยู่ด้านล่างอย่างรุนแรง