มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 175 ศึกแย่งชิงสิทธิ์ (2)

บทที่ 175 ศึกแย่งชิงสิทธิ์ (2)

ผู้อาวุโสสวมเสื้อแพรสีฟ้าเดินเข้ามา ตามด้วยชายหนุ่มที่มีใบหน้ายิ้มแย้ม ดูแล้วสุภาพอ่อนโยน

ผู้อาวุโสเสื้อแพรเป็นหัวหน้าแก๊งขององค์กรนักล่ายุทธ์เขตการปกครองชิงฮัว ชื่อหยวนสง และชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังชื่อเซี่ยหย่ง เป็นอัจฉริยะขั้นเหลืองระดับสูงเหมือนกับหลัวซิวซึ่ง

แต่เมื่อเทียบกับหลัวซิวแล้ว ตอนนี้เซี่ยหย่งอายุยี่สิบปี แต่ผลการฝึกตนของเขาอยู่ในแดนฝึกจิตขั้น3 แล้ว

อายุยี่สิบปีแต่สามารถฝึกฝนจนถึงระดับนี้ได้ และคาดหวังว่าจะฝึกฝนไปถึงแดนราชายุทธ์ก่อนอายุสี่สิบปี และมีโอกาสเข้าสู่แดนจักรพรรดิยุทธ์ก่อนอายุหนึ่งร้อยปี!

จากนั้น หัวหน้าแก๊งของเขตการปกครองอื่น ๆ ต่างก็มาถึงที่นี่แล้วเช่นกัน และในบรรดานั้นมีคนรู้จักหัวหน้าแก๊งเสิ่นหยวนหนานไม่น้อย

สิบสามเขตการปกครอง มีสมาชิกที่เป็นอัจฉริยะสิบสามคน มีขั้นเหลืองระดับล่าง ขั้นเหลืองระดับกลาง และขั้นเหลืองระดับสูงบางส่วน

ในอดีต ศึกแย่งชิงสิทธิ์แต่ละครั้ง และในสิบสิทธิ์นั้น สมาชิกอัจฉริยะของสี่องค์กรใหญ่นั้นสามารถครอบครองสิทธิ์ได้มากกว่าครึ่งหนึ่ง

และในสี่องค์ใหญ่นั้น องค์กรนักล่ายุทธ์ครอบครองสิทธิ์สักส่วนใหญ่ สาเหตุหลักมาจากองค์กรนักล่ายุทธ์มีค่ายกลเพียบพร้อม กลั่นยา และอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ในการหลอมอาวุธนั้นน้อยเกินไป ซึ่งทำให้อีกสามองค์กรนั้นดึงดูดคนที่เป็นอัจฉริยะเข้ามาอยู่ในองค์กรน้อยกว่า

อย่างไรก็ตาม เมื่อมีค่ายกลเพียบพร้อม กลั่นยา และอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ด้านการหลอมอาวุธ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่พิเศษ

“ฮ่า ๆ หนุ่ม ๆ ทั้งหลายสามารถทำความรู้จักกันก่อน หวังว่าการประลองรอบแรกในวันพรุ่งนี้ พวกเจ้าจะสามารถช่วงชิงเป็นหนึ่งในสิบได้”

ประธานหยวนสงมองสมาชิกอัจฉริยะทั้งสิบสามคน รวมทั้งหลัวซิวด้วย และกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลังจากนั้น หยวนสงกล่าวต่อไปว่า “ในบรรดาพวกเจ้า ถ้าใครสามารถได้สิทธิ์ของแดนปริศนา องค์กรจะให้รางวัลพวกเจ้าอย่างหนัก ไม่ว่าจะเป็นวิชายุทธ์ เกราะนักยุทธ์ หรือยาล้ำค่า และรับรองว่ารางวัลนั้นมากมาย จนทำให้พวกเจ้าประหลาดใจอย่างแน่นอน!”

อ่าน มหายุทธ์ สะท้านภพ บท 175

สำหรับรายละเอียดเฉพาะของรางวัลนั้น หยวนสงไม่ได้เปิดเผยแต่อย่างใด แต่ด้วยสถานะขององค์กรนักล่ายุทธ์ รางวัลนั้นไม่ธรรมดาแน่นอน

……

และการพักอยู่ในองค์กรนักล่ายุทธ์ชั่วคราว เวลาหนึ่งวันนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น หลัวซิวที่อยู่ในห้องก็ลืมตาขึ้นมาทันที และเขาได้ปรับสถานะของตนเองให้อยู่ในระดับสูงสุด

ไม่มีพลานุภาพที่เฉียบขาด ทุกพลังของเขาถูกยับยั้งจนสุดขีด และไอสังหารก็ถูกปกปิดไว้

ค่ายวาร์ปแบบสุ่มของแก๊งนักค่ายกล ถูกสร้างขึ้นในลานที่กว้าง และแต่ละครั้งนั้นสามารถส่งคนได้เป็นหมื่นในคราวเดียว และต้องเสียค่าใช้จ่ายเป็นหินพลังจิตจำนวนมากมาย

อัจฉริยะที่เข้าร่วมการประลองแต่ละคนได้รับยันต์หยกแดง และยันต์หยกขาว หลังจากทำการส่งคนไปสองครั้งแล้ว ทุกคนก็ปรากฏตัวขึ้นตามที่สถานที่สุ่มในป่าดงดิบ

ในกระบวนการส่งนั้น กาลเวลาเริ่มบิดเบี้ยว และหลังจากผ่านความมืดที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ไม่นานความสงบก็กลับมาเยือนอีกครั้ง

หลัวซิวหรี่ตามองไปรอบ ๆ และเก็บยันต์สองชิ้นที่อยู่ในมือเอาไว้

ป่าดงดิบเงียบสงบ และบางครั้งก็จะมีเสียงสัตว์คำราม ลมพัดเบา ๆ และเสียงใบไม้ดังกรอบแกรบ

ในป่าดงดิบแห่งนี้มีผู้เข้าร่วมการประลองประมาณประมาณหนึ่งหมื่นคน หลังจากหลัวซิวเดินไม่นาน และรับรู้ถึงลมหายใจแห่งชีวิตที่เป็นของจอมยุทธ์

หลัวซิวกระโดด และผ่านป่าดงดิบไปอย่างรวดเร็ว และช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นเขาได้ฝึกฝน‘พลังก่อรวมวิญญาณ’ แต่ยังไม่ได้ผนึกรวมการสำนึก จึงยังไม่สามารถเหาะเหินเดินฟ้าได้

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าจะสามารถเหาะเหินเดินฟ้าได้ แต่ถ้าเหาะเหินเดินฟ้าในเวลานี้ เขาจะกลายเป็นเป้าหมายของผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย

นี่คือการล่า ซึ่งไม่ใช่การล่าอสุรกาย แต่เป็นการล่ามนุษย์!

ชายหนุ่มสวมชุดเกราะนักยุทธ์สีฟ้า และถือดาบยาวซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ เขาซ่อนดาบและลมหายใจความระมัดระวัง มีแสงประกายอยู่ในดวงตาของเขาราวกับอสูรป่า

ชายหนุ่มมีรอยแผลเป็นบนใบหน้า และเขาเก่งในการต่อสู้เป็นอย่างมาก เขามีประสบการณ์เอาชีวิตรอดในป่าดงดิบมามากมาย และเขามีความมั่นใจเต็มที่ว่าจะได้รับอันดับที่ดีในการประลองการเอาตัวรอดรอบแรก

ชายหนุ่มไม่เคยคิดว่าตนเองจะติดหนึ่งในสิบ ปีนี้เขาอายุยี่สิบสี่ปี และมีผลการฝึกตนอยู่ในแดนพรสวรรค์ขั้น8 เขาเพียงแค่หวังว่าจะสามารถผลงานได้ดีในศึกแย่งชิงสิทธิ์ครั้งนี้ และเข้าตาองค์กรใหญ่ที่ทรงพลัง

ทันใดนั้น หูของเขาขยับเล็กน้อย และเขาได้ยินเสียงแผ่วเบาดังขึ้นกลางอากาศ

“มีคนมา”

ชายหนุ่มรู้สึกตึงเครียด และเตรียมพร้อมที่จะโจมตี ขอเพียงแค่เป้าหมายเข้ามาในระยะซุ่มโจมตี เขาก็จะทำการโจมตีทันที

ไม่นาน ชายหนุ่มที่สวมชุดดำปรากฏตัวขึ้น และดวงตาที่สดใสคู่นั้นมองตรงไปยังพุ่มไม้ที่เขาหลบซ่อนตัวอยู่

“แย่แล้ว ข้าถูกค้นพบแล้ว…….” ทำให้หัวใจของชายหนุ่มเต้นแรง

แม้ว่ากระแสสัมผัสพลังวิญญาณของหลัวซิวจะยังไม่ผนึกรวมเป็นการสำนึก แต่ความสามารถในการรับรู้ของเขาไม่ด้อยไปกว่าปรมาจารย์ฝึกจิต

โดยเฉพาะการรับรู้ถึงลมหายใจแห่งชีวิต ไม่ว่าวิธีการปกปิดของเขาจะยอดเยี่ยมแค่ไหน ขอแค่เป็นสิ่งมีชีวิต ก็ไม่มีอะไรต้องหลบซ่อน

ชายหนุ่มที่หลบซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้นั้นถูกค้นพบเป็นคนแรก ซึ่งถือว่าเขานั้นโชคร้ายที่ได้พบกับหลัวซิว

“มอบยันต์หยกขาวที่อยู่บนตัวเจ้าออกมา”

หลัวซิวเดินตรงเข้าไปทันที และเขาสัมผัสได้ถึงชายหนุ่มที่หลบซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ และคลื่นพลังจิตแท้กระจายออกมาจากร่างกาย

“ลมปราณพลังจิตแท้ ฝึกจิตครึ่ง?”

สีหน้าของชายหนุ่มที่หลบซ่อนตัวเปลี่ยนไปมาก และแอบด่าตนเองที่โชคร้าย ได้พบกับยอดฝีมือระดับนี้ก่อน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ใช้วิชาท่าร่างทันที และหลบหนีด้วยความเร็วที่เร็วสุด

ในฐานะนักล่าที่มีประสบการณ์โชกโชน สิ่งแรกที่ต้องเตรียมพร้อมคือวิชาท่าร่างที่ยอดเยี่ยม

เนื่องจากการต่อสู้กับอสุรกายในป่าดงดิบ อาจเผชิญกับวิกฤตความเป็นและความตายได้ตลอดเวลา และความเร็วที่ยอดเยี่ยมของวิชาท่าร่างนั้น เป็นพื้นฐานของการช่วยชีวิต ซึ่งจะทำให้ตนเองมีชีวิตยืนยาวขึ้น

อาศัยความเร็วที่ยอดเยี่ยมของวิชาท่าร่าง ทำให้ชายหนุ่มรอดตายหลายครั้ง และเนื่องจากเขามีพรสวรรค์ไม่มากนัก เขาจึงดิ้นรนฝึกฝนไปจนถึงแดนพรสวรรค์ขั้น8

เขามั่นใจความเร็วในวิชาท่าร่างของตนเองเป็นอย่างมาก มีอยู่ครั้งหนึ่งเนื่องมาจากยาวิเศษระดับ4 ทำให้เขาเกิดความขัดแย้งกับจอมยุทธ์ใหญ่คนหนึ่ง ไม่กล่าวถึงเรื่องที่เขาอาศัยความเร็วของวิชาท่าร่างจนสามารถแย่งยาวิเศษมาได้ แล้วยังสามารถหลบหนีการไล่ล่าได้สำเร็จ

“บรรลุผลวิชาท่าร่างระดับ5?”

เมื่อเห็นท่าทางการหลบหนีของชายหนุ่ม หลัวซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

นักฝึกยุทธ์ทั่วไปที่สามารถบรรลุผลวิชาท่าร่างระดับ5 นั้นน่าชื่นชมและน่าทึ่งมาก แต่สำหรับอัจฉริยะที่เกิดมาพร้อมกับพลังอันยิ่งใหญ่ มันไม่มีความหมายอะไรเลย

“ฮ่า ๆ เขาไม่ได้ตามมา คงเป็นเพราะเขารู้ว่าตามข้าไม่ทันแน่นอน”

ชายหนุ่มให้ความสนใจข้างหลังของตนเองอยู่ตลอดเวลา และพบว่าตนเองไม่ได้ถูกไล่ตาม สีหน้ามีความปิติ

แต่ครู่ต่อมา เพียบชั่วพริบตาเดียวรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหยุดนิ่ง และเท้าคู่นั้นก็หยุดลงทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก!

########################