มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 640
มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 640
ดังนั้นผู้คนเช่น กุ่ยโยว เจียงหวูจี้ ซางหลัน ต้าวหวูซิน แพ้ให้กับหลัวซิว ไม่มากหรือมากในใจพวกเขาจะรู้สึกอึดอัด
เพราะหลัวซิวชายหนุ่มผู้นี้ เป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง ไม่ต้องพูดถึงไพ่ตายที่มีแข็งแกร่งเกินขอบเขตผลการฝึกตน ที่สำคัญคือไพ่ตายเหล่านี้แข็งแกร่งกว่ากันและกันอีกด้วย
แต่หลัวซิวไม่สนใจเรื่องนี้ จุดประสงค์ของเขาคือชัยชนะอันดับหนึ่ง ส่วนที่ว่าตัวเองได้มาเพราะใช้ประโยชน์จากมันหรือไม่นั้น ไม่สำคัญเลย สิ่งสำคัญคือจุดประสงค์ของเขาประสบความสำเร็จก็พอ
หลังจากการต่อสู้ระหว่างกุ่ยโยวและซิงหลิง ทุกคนเห็นถึงความแข็งแกร่งของพลังแห่งกฎ
กุ่ยโยวใช้ร่างทองมารศักดิ์สิทธิ์ พลังการต่อสู้เทียบได้กับแดนมหายุทธ์ช่วงกลาง แต่ก็ยังคงพ่ายแพ้อย่างง่ายดายให้กับซิงหลิง และสิ่งที่อาศัยคือพลังแห่งกฎน้อยๆนั้น
พลังแห่งกฎคือพลังที่นักยุทธ์นับไม่ถ้วนในโลกได้ไล่ตามมาตลอดชีวิต แต่มีเพียงไม่กี่คนที่เข้าใจและควบคุมมันได้อย่างแท้จริง ตั้งแต่สมัยโบราณมีจำนวนไม่มาก
หลัวซิวสังเกตเห็นว่าซิงหลิงใช้พลังแห่งกฎที่แข็งแกร่งออกมา แต่หวูหยุนผู้นั้นยังคงสงบราบเรียบ ไม่ร้อนใจเคร่งเครียดสักนิด
ช่องว่างระหว่างธาตุและพลังแห่งกฎ ระยะห่างไม่ใช่ว่าเล็กน้อย แม้ว่าพลังควบคุมเวลาจะแข็งแกร่งกว่าพลังเกิงจิน แต่พลังแห่งกฎและธาตุนั้นมีช่องว่างขนาดใหญ่ขวางไว้ ร่องรอยของพลังแห่งกฎเกิงจินเล็กน้อย สามารถบดขยี้พลังควบคุมเวลาแดนบริบูรณ์ได้ง่ายมาก
“หรือว่าหวูหยุนผู้นี้ก็ได้ซ่อนความแข็งแกร่งของตนไว้ด้วย?” หลัวซิวขมวดคิ้ว เขาพบว่ามันไม่ง่ายที่เขาจะเอาอันดับหนึ่งอย่างที่เขาคิด
“หลัวซิว ซิงหลิง!”
ในขณะนี้ ด้วยเสียงของเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวดังขึ้นมา สายตาของทุกคนมาบรรจบกันในทันที
พลังแห่งกฎ ภูตอัคคีฟ้าดิน ผู้ใดแข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนกว่ากัน?
ภูตอัคคีเกิดขึ้นจากพลังกฎแห่งฟ้าดิน ซึ่งเทียบเท่ากับพลังแห่งกฎมีอยู่โดยกำเนิด
แต่พลังของภูตอัคคีก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งจากผลการฝึกตนของเจ้านาย ก่อนหน้านี้ที่หลัวซิวต่อสู้กับกุ่ยโยว ภูตอัคคีออกมาในพริบตาเท่านั้นก็ถูกเรียกกลับ ไม่มีใครรู้ว่าพลังของภูตอัคคีที่หลัวซิวเชี่ยวชาญนั้นแข็งแกร่งถึงเพียงใด
บนเวทีการแข่งขัน หลัวซิวและซิงหลิง คนหนึ่งอยู่ทางเหนือและอีกคนอยู่ทางใต้ ห่างกันหลายสิบฟุต
แต่สำหรับคนที่อยู่ในระดับเดียวกัน ระยะทางหลายสิบเมตรนี้สามารถไปถึงได้ในพริบตาเดียวเพียงหนึ่งลมหายใจเดียว
“หากภูตอัคคีฟ้าดินเป็นไพ่ตายสุดท้ายของเจ้า งั้นเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า” ซิงหลิงมองไปที่หลัวซิวและพูดด้วยรอยยิ้ม
“จริงๆแล้ว สามารถมาถึงขั้นนี้ได้ด้วยผลการฝึกตนแดนจักรพรรดิยุทธ์ เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจมากแล้ว แต่การพึ่งพาสิ่งภายนอกมากเกินไป ไม่ใช่ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตนเอง”
ทัศนคติของซิงหลิงเป็นเหมือนผู้อาวุโสที่สอนศิษย์ที่อายุน้อยกว่า ซึ่งทำให้หลัวซิวรู้สึกไม่พอใจมาก
ถ้าเขาเป็นเหมือนที่ซิงหลิงพูดจริง ๆ ก็ไม่เป็นไรถ้าเขาจะถูกอีกฝ่ายว่าอย่างนี้ ที่สำคัญคือหลัวซิวมีความแข็งแกร่งนี้จริงๆ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่สามารถเปิดเผยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาได้ จึงทำได้เพียงพึ่งสิ่งภายนอกมาสู้เท่านั้น
“หากมีเพียงร่องรอยของพลังแห่งกฎเกิงจิน เป็นไพ่ตายของเจ้า ข้าคิดว่าผู้แพ้จะเป็นเจ้า” หลัวซิวตอบด้วยคำพูดน้ำเสียงเดียวกัน
เมื่อได้ยินประโยคนั้น ซิงหลิงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็หลุดเสียงหัวเราะออกมา “ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าควรพูดว่าเจ้ามั่นใจหรือหยิ่งกันแน่”
ในขณะที่พูด ซิงหลิงก้าวไปข้างหน้าโดยมีดาวเก้าดวงลอยอยู่กลางอากาศ ครอบคลุมเวทีการแข่งขันทั้งหมดด้วยทุ่อาณาจักรดารา
หลัวซิวรู้สึกกับตัว รู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงแสงริบหรี่ของดวงดาวทั้งเก้า ก่อให้เกิดการกดดัน ซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อการทำงานของพลังจิตแท้ในร่างกายของเขา