มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 906
มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 906
ภูตมรณะเทพมารเก้าองค์ ที่มีเปลวเพลิงอันรุนแรง หนึ่งในภูตมรณะเทพมารรอบกายรายล้อมไปด้วยลมสีดำ ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ เขาเป็นเทพมารที่ฝึกฝนกฎธาตุลม
ความเร็วของมันเร็วมากและยากที่จะตามทันด้วยตัวสำนึก มันตามเอริคที่ต้องการจะหนีอย่างรวดเร็ว และฉีกแขนข้างหนึ่งของเขาออกมาพร้อมเสียงฉีก
“อ๊าก!”
เอริคร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เลือดที่ไหลออกมาฉายแสงสีทองจาง ๆ ออร่ากฎสว่างและกลิ่นเลือดได้ดึงดูดความสนใจของภูตมรณะเทพมารอีกแปดองค์ในทันที
หลัวซิวถอนตัวและถอยกลับทันที ปีกทิพย์ไร้มลทินกระพือหลายครั้งพร้อมบินไปที่ทางเข้าของพื้นที่ลับนี้
เขามองไป ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึก และเสียงร้องโหยหวนของเอริคดังก้องอยู่ในอากาศ อัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ผู้นี้ ไปถึงไหนก็ถูกผู้คนรายล้อมรามกับดวงดาว ถูกภูตมรณะเทพมารเก้าองค์ที่น่าสะพรึงกลัวฉีกออกเป็นชิ้นๆ
ในวินาทีที่ที่เอริคได้เสียชีวิตไป จู่ๆ ภูตมรณะเทพมารองค์หนึ่งที่เข้าร่วมการโจมตีก็คว้าไฟเทวสว่างและวงแหวนเก็บของของเอริคพร้อมบินไปอย่างรวดเร็ว
ภูตมรณะเทพมารอีกเก้าองค์ไม่สนใจสักนิด แย่งชิงกินเนื้อและเลือด ภูตมรณะเทพมารองค์นั้นที่จับไฟเทวสว่างก็บินไปข้างหลัวซิว
“น่าเสียดาย ภูตมรณะเทพมารทั้งเก้ามารวมกัน ข้ายากที่จะควบคุมได้อีก” ใบหน้าของหลัวซิวแสดงความเสียดาย
ในเวลานี้ ภูตมรณะเทพมารทั้งเก้าได้กลืนกินเนื้อและเลือดของเอริคไปทั้งหมด ดวงตาสีแดงเพลิงทั้งสิบแปดดวงมองไปทางหลัวซิว
ภูตมรณะเทพมารทั้งเก้านั้นโหกเหี้ยมมาก แม้ว่าหลัวซิวจะสามารถควบคุมหนึ่งในภูตมรณะเทพมารได้ หากเทพมารทั้งแปดร่วมมือโจมตีพร้อมกันเขาก็จะไม่สามารถต้านทานได้
ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้ว่าจะเป็นแข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ เผชิญหน้ากับภูตมรณะเทพมารที่ชั่วร้ายทั้งเก้า ก็ต้องหลบเลี่ยงและไม่กล้าต่อต้าน
เมื่อเห็นภูตมรณะเทพมารทั้งเก้า พุ่งเข้าหาเขา หลัวซิวหันหนีไปทันทีโดยไม่ลังเลใดๆ
ภูตมรณะเทพมารที่เขาถูกตราเครื่องหมาย ได้กลายเป็นแสงสายฟ้าสีดำและหายวับไประหว่างคิ้วของเขา หลังจากเก็บภูตมรณะเทพมารองค์ไว้ในตัวหยั่งรู้ เขาถือกระบี่เทวมืด เข้าไปในพื้นที่มืดที่สายฟ้าผ่าไม่หยุด
เขาหันกลับไปมอง แต่เห็นว่าภูตมรณะเทพมารทั้งเก้าไม่ได้ไล่ตามเขา
“บูม!”
ทันใดนั้น พื้นที่มืดที่เชื่อมระหว่างเมืองเทพและโลกเชิ่งถิง ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ออร่าแห่งการทำลายล้างก็ปรากฏขึ้น ราวกับว่าพื้นที่นี้กำลังจะพังทลาย
“ไป!”
แม้ว่าหลัวซิวจะได้ภูตมรณะเทพมารมาเพียงองค์เดียว ซึ่งทำให้หลัวซิวรู้สึกเสียดายมาก แต่ในขณะนี้ เขาลังเลไม่ได้ ความเร็วของปีกทิพย์ไร้มลทินถูกกระตุ้นทันที บินอยู่ในบริเวณที่มีสายฟ้าและฟ้าผ่า
พลังของสายฟ้าที่นี่แข็งแกร่ง ผ่าอยู่บนร่างของเขาพร้อมกระเซ็นไปทั่ว แต่ยากที่จะทำร้ายเขา
ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ผ่านเขตสายฟ้ามาถึงบริเวณวาโยสะท้านกระดูกอีกครั้ง ป้อมลมที่น่าสะพรึงกลัวนี้ได้แทรกซึมเข้าไปในเนื้อและเลือด ตกลงบนกระดูกของเขา ทำให้เกิดเสียงกึกก้องราวกับตีเหล็ก
แต่กระดูกของเขาเป็นเหมือนเหล็กเทพ ไม่ว่าวาโยสะท้านกระดูกจะกระทบกระเทือนอย่างไร ก็ไม่แข็งแกร่งอยุ่อย่างนั้น
บนท้องฟ้าเหนือภูเขาไฟลาวา จอมยุทธ์จำนวนมากจากทั้งสองค่ายสว่างและความมืดได้ถอยกลับพร้อมจ้องมองไปที่หลุมดำ
ยกเว้นคนที่ตายไปแล้ว คนอื่นได้ออกมาหมดแล้ว มีเพียงเทพบุตรสุริยาเอริคและหลัวซิวเท่านั้นที่ยังไม่กลับมา
“ทางเข้าหลุมดำกำลังจะหายไป!”
จู่ ๆก็มีคนอุทานออกมา ทุกคนมองตามเสียงนั้นไปก็เห็นว่าทางเข้าหลุมดำเริ่มหดตัวลง และพื้นที่ภายในก็เริ่มยุบตัวลงอย่างรวดเร็ว