ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 157 คลื่นลูกใหญ่ใต้ผืนน้ำ
เมื่อชิงเฟิงเห็นเย่เชียนเดินเข้ามา เขาก็รีบวิ่งไปหาพร้อมกับยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
“บอส! บอสมาแล้ว” ชิงเฟิงพูด
เย่เชียนจ้องมองเขาแล้วถามด้วยความประหลาดใจว่า “อ้าว… นี่นายไม่ได้อยู่ในเมียนมาร์หรอกเหรอ ? ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ ?”
“ผมเพิ่งมาถึงเมื่อคืนนี้เอง บอสก็รู้หนิว่าต่อให้ผมอยู่ที่นั่น ผมก็ช่วยอะไรมากไม่ค่อยได้ สู้ให้ผมมาช่วยงานอยู่ที่นี่น่าจะดีและเหมาะสมมากกว่า ฮ่า ๆ ๆ ” ชิงเฟิงหัวเราะและพูดต่อ “อีกอย่าง… แจ็คโทรมาบอกผมว่าเขาขาดกำลังคนอยู่ เขาต้องการความช่วยเหลือด้านการฝึกซ้อมประจำวันน่ะ ผมก็เลยมานี่แหละ ว่าแต่บอสคงจะไม่ใจร้ายไล่ผมกลับไปหรอกใช่มั้ย ?”
เย่เชียนส่ายหัว จากนั้นก็พูดว่า “เอาเถอะ ถึงยังไงนายก็มาอยู่ที่นี่แล้วนี่นะ”
ชิงเฟิงยิ้มกว้างและพูดด้วยความดีใจว่า “ต้องอย่างนี้สิบอสผม! ผมรู้ว่าบอสผมเนี่ยมีเหตุผลที่สุดแล้ว มามะ… ขอผมจูบเป็นการขอบคุณหน่อย!” ไม่เพียงพูดเปล่า แต่ชิงเฟิงยังขยับเข้าไปใกล้เย่เชียนและทำท่าเหมือนกับว่าเขานั้นกำลังจะจูบแก้มของเย่เชียนจริง ๆ
เย่เชียนเอามือผลักหน้าของชิงเฟิงต้านเอาไว้แทบไม่ทัน เขาพูดว่า “ไอ้บ้า! นี่ฉันไม่ใช่เกย์นะเว้ย แจ็คอยู่ไหน ? ฉันมีธุระต้องคุยกับเขา”
ชิงเฟิงหัวเราะอย่างมีความสุขและพูดว่า “ฮ่า ๆ ๆ ทุกคนอยู่ข้างในกันหมดแล้วบอส มา… เดี๋ยวผมพาไป”
พูดจบชิงเฟิงก็เดินนำเย่เชียนเข้าไปข้างใน เมื่อพวกเขาเดินผ่านนักเรียนทหารฝึกอบรม ชิงเฟิงก็กวาดสายตามองดูพวกเขาและพูดอย่างดุดันว่า “นักเรียนทุกคน! ฝึกท่าทางของทหารเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ปฏิบัติ!”
นักเรียนทหารฝึกอบรมต่างกระตือรือร้นในการฝึกอย่างมาก แม้ว่าตอนนี้จะเป็นช่วงเวลาเย็นมากแล้ว แต่แสงอาทิตย์ก็ยังคงแผดเผาใบหน้าของเหล่านักเรียนทหารพวกนั้นอย่างร้อนแรง หน้าผากของพวกเขาเต็มไปด้วยเหงื่อชุ่ม ทว่าไม่มีนักเรียนทหารคนใดปริบากบ่นกันสักคำ แม้แต่ท่าทีไม่สบอารมณ์ใด ๆ ก็ไม่มีให้เห็นเลยแม้แต่น้อย
เย่เชียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเดินเข้าไปข้างใน “เป็นยังไงบ้าง ? นายเห็นนักเรียนทหารคนไหนดูท่าจะมีแววบ้างหรือยัง ?”
“ผมเพิ่งจะเริ่มฝึกพวกเขาวันนี้เองบอส มันยังบอกไม่ได้หรอก” ชิงเฟิงตอบและพูดต่อ “ต่อให้ตอนนี้พวกเขาจะยังไม่ได้เรื่องก็เถอะ แต่ผมสามารถเปลี่ยนพวกเขาให้เป็นสมบัติอันล้ำค่าและฝึกฝนพวกเขาให้เป็นพลังที่ดีของพวกเราได้!”
เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างยินดี เพราะความมั่นใจของเด็กคนนี้นั้นไม่ธรรมดาเลย ถึงแม้ว่าชิงเฟิงจะเป็นคนที่โอ้อวดและขี้โม้เกินจริง หรือบางครั้งจะดูเหมือนเด็กที่ยังไม่โตอยู่บ้าง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าสถานการณ์ที่ร้ายแรงและคับขัน เขาก็ไม่ประมาทเลยแม้แต่น้อย ทำให้เย่เชียนมีความเชื่อมั่นในตัวของชิงเฟิงอย่างมาก
ภายในออฟฟิศส่วนกลางนั้นมีแจ็ค ม่อหลงและอู๋หวนเฟิงนั่งอยู่ข้างในโดยมีสำรับชุดน้ำชากงฟู่ตั้งอยู่ตรงหน้าพวกเขา ชาในถ้วยยังคงมีควันสีขาวลอยอยู่เหนือถ้วย แสดงให้เห็นว่าถ้วยชาพวกนั้นยังร้อนอยู่ เมื่อพวกเขาเห็นเย่เชียนเดินเข้ามา พวกเขาทั้งสามคนก็รีบลุกขึ้นและทักทายพร้อมกันว่า “บอส!”
เย่เชียนพยักหน้าเบา ๆ และนั่งลงบนโซฟา จากนั้นก็พูดว่า “ทุกคนนั่งลงก่อน แจ็ค! นายทำงานหนักมาก แถมยังต้องคอยดูแลจัดการเกี่ยวกับทุกอย่างที่นี่ให้ฉันอีก”
“เรื่องเล็กหน่าบอส นี่มันงานผมอยู่แล้ว ไม่มีปัญหาเลย” แจ็คพูด
เย่เชียนพยักหน้าให้แจ็คอย่างขอบคุณและหันไปหาอู๋หวนเฟิง เขาถามด้วยความประหลาดใจว่า “หวนเฟิง! นายไม่ได้อยู่กับพี่หลันหลันหรอกเหรอ ? ถึงตอนนี้เซี่ยงไฮ้จะดูเหมือนผิวน้ำที่สงบก็จริง แต่ภายใต้ผิวน้ำนี้มีคลื่นลูกใหญ่ที่กำลังพลุ่งพล่านซ่อนอยู่นะ นายจะประมาทไม่ได้ นายต้องคุ้มกันพี่หลันหลันสิ!”
“พี่หลันหลันไปที่สำนักงานตั้งแต่เช้าแล้ว เธอบอกผมว่าเธอจะอยู่ที่นั่นทั้งวัน เธอก็เลยอนุญาตให้ผมออกมาได้ ผมคิดว่าเธอคงจะไม่มีปัญหาอะไรที่สำนักงานของเราหรอก ผมก็เลยมาดูรอบ ๆ ที่นี่น่ะ” อู๋หวนเฟิงพูด
เย่เชียนรู้ว่าอู๋หวนเฟิงนั้นจริงใจและภักดีต่อกลุ่มเขี้ยวหมาป่ามาก เขาจึงไม่ได้ตำหนิติเตียนอะไรชิงเฟิง อันที่จริงเย่เชียนนั้นถามไปโดยไม่ได้คิดหน้าคิดหลัง เพราะเขาเป็นห่วงซ่งหลันมากเกินไป ทว่าเมื่อตระหนักดูแล้วมันก็แทบจะไม่มีใครที่สามารถมาทำร้ายซ่งหลันได้เลย ต่อให้ไม่มีอู๋หวนเฟิงอยู่คุ้มกัน แต่ซ่งหลันก็เคยเป็นถึงนักฆ่ามือหนึ่งขององค์กรดาร์คลิลลี่แม้ว่าเธออาจจะไม่ได้ใช้ทักษะของเธอมานานหลายปีแล้ว แต่ถึงยังไงพญามังกรก็ยังเป็นพญามังกรอยู่วันยังค่ำ
“มีข่าวความเคลื่อนไหวของแก๊งชิงบ้างมั้ย ?” เย่เชียนถาม
“ตอนนี้ยังไม่มีอะไร แค่ได้ยินมาว่าซือตู้ลิเหรินถูกไล่ออกจากแก๊งชิงแล้ว” ม่อหลงพูด
“โอ้…?” เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะกัดฟันถามด้วยความประหลาดใจว่า “ซือตู้ลิเหรินถูกไล่ออกเหรอพี่ ? ทำไมล่ะ ?”
“ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่เมื่อคืนตอนที่ฉันกลับไปที่บาร์มนต์เสน่ห์น่ะ ซือตู้ลิเหรินถูกสมาชิกของแก๊งชิงลงโทษ จากนั้นก็โดนพวกเขาขับไล่ออกไป” ม่อหลงพูด
เย่เชียนขมวดคิ้วแน่น เขาไม่เข้าใจถึงแรงจูงใจของชิงแก๊งที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เลย ถึงแม้ว่าซือตู้ลิเหรินจะเป็นฝ่ายผิด แต่ฝ่ายเย่เชียนเองก็ถล่มพวกเขาเช่นกัน มันไม่มีทางที่พวกนั้นจะปล่อยเขาไปง่าย ๆ เช่นนี้อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นแก๊งชิงจะสามารถมีจุดยืนอยู่ที่ไหนได้ในอนาคต ? ดูท่าหัวหน้าใหญ่ของแก๊งชิงจะไม่ใช่คนง่าย ๆ และเขาอาจเป็นคนที่ลึกลับมากอีกด้วย
“พี่ม่อหลง พี่ทำได้ดีมาก” เย่เชียนพูด
“บอส! พวกเรากำลังคิดว่าเหว่ยตงเซียงกรุ๊ปกำลังจะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่! เพราะเราได้ข่าวมาว่าพวกนั้นน่ะจ้างทหารรับจ้างเหยี่ยวดำทมิฬจากยุโรปมาไม่น้อยกว่าสิบคน ผมว่าพวกนั้นกำลังจะทำการใหญ่บางอย่างแน่ ๆ ” แจ็คพูด
“ทหารรับจ้างเหยี่ยวดำทมิฬ ? พวกนั้นคือคนของฮันเตอร์ฟอลคอนจอห์นใช่มั้ย ?” เย่เชียนถาม
“ใช่! แต่ฮันเตอร์จอห์นไม่ได้มาที่นี่” แจ็คตอบ
“พวกทหารรับจ้างเหยี่ยวดำทมิฬน่ะไม่ได้เก่งกาจอะไรนักหรอก อีกทั้งพวกเขายังไม่ได้ยิ่งใหญ่หรือมีชื่อเสียงอะไรในโลกนี้ด้วย แต่ฮันเตอร์จอห์นผู้มีฉายาว่า เหยี่ยวดำทมิฬ นั้นเป็นคนที่ไม่ธรรมดาเลย เขาเคยเป็นถึงผู้บังคับการกรมทหารลาดตระเวนพิเศษแห่งสหราชอาณาจักร และเขาก็เคยเข้าร่วมกับกองทัพรักษาสันติภาพแห่งสหประชาชาติและปฏิบัติการทางทหารขององค์การนาโต้ที่อัฟกานิสถานอีกด้วย เขามีประสบการณ์มากมายในการรบและความสามารถในการต่อสู้ของเขาเองก็แข็งแกร่งมาก เสียอย่างเดียวเขาค่อนข้างขาดความสามารถและคุณสมบัติในการเป็นผู้นำ” เย่เชียนอธิบายช้า ๆ “แจ็ค! เดี๋ยวนายช่วยติดตามเรื่องของเหว่ยตงเซียนกรุ๊ปกับกลุ่มทหารรับจ้างเหยี่ยวดำทมิฬต่อไปแล้วกัน แต่อย่าเปิดเผยตัวตนของเราให้ใครรู้ล่ะ ฉันต้องการรู้ว่าแผนของพวกนั้นคืออะไรกันแน่”
“รับทราบครับบอส!” แจ็คตอบอย่างหนักแน่น
เย่เชียนพยักหน้าและพูดต่อ “อ่อ… แล้วนายช่วยจัดทำตารางรายละเอียดแผนการขยายสำนักงานและบริษัทให้ฉันด้วย ฉันจะต้องไปพบท่านหวังปิงคืนนี้ ฉันต้องการให้ธุรกิจเบื้องหน้าบริษัทรักษาความปลอดภัยไอร่อนบลัดของเราขยายกำลังไปทั่วเซี่ยงไฮ้ให้ได้”
“คืนนี้เลยเหรอ ?” แจ็คพูดด้วยความประหลาดใจ
“ทำไม ? มีปัญหาอะไรรึเปล่า ?” เย่เชียนถามด้วยความงุนงงเล็กน้อย
“เปล่าครับบอส มันแค่กะทันหันไปหน่อยเท่านั้นเอง แต่ผมว่าผมคงทำมันให้เสร็จได้ภายในคืนนี้ครับบอส!” แจ็คพูดอย่างกระตือรือร้น
เย่เชียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็พูดต่อ “อีกเรื่องนึง นายช่วยตรวจสอบแก๊งชิง ชิงกรุ๊ป หงเหมินกรุ๊ปและเหว่ยตงเซียนกรุ๊ปอย่างละเอียดให้ฉันที ฉันต้องการข้อมูลเกี่ยวกับสมาชิกทุกคน ยิ่งมีรายละเอียดมากเท่าไรก็ยิ่งดี”
“โอ้บอส… ถ้าบอสต้องการทั้งหมดนั่น ผมอาจต้องใช้เวลาสักพัก แต่เดี๋ยวจัดให้แน่นอนครับ!” แจ็คพูด
“ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้รีบขนาดนั้น นายเอามาแค่ข้อมูลที่เกี่ยวกับสมาชิกระดับสูงทั้งหมดอย่างละเอียด เน้นเฉพาะที่มีความสัมพันธ์และเกี่ยวข้องกับรัฐบาลนะ เพราะสิ่งนี้จะเป็นประโยชน์กับเรามากในอนาคต” เย่เชียนพูด
“รับทราบครับบอส!” แจ็คยังคงตอบอย่างหนักแน่น
เย่เชียนยิ้มเล็กยิ้มน้อย เขาไม่เคยสงสัยเกี่ยวกับความสามารถของแจ็คในการทำเรื่องพวกนี้เลย
“เอาล่ะ! ช่วงนี้พวกเราไม่ได้แลกเปลี่ยนทักษะกันเลยนะว่าไหม ? ทุกคนอยากจะออกไปซ้อมกันสักหน่อยมั้ยล่ะ ?” เย่เชียนฉีกยิ้มและพูดอย่างกระตือรือร้น