ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 513 วางแผนตัวหมาก
ตอนที่ 513 วางแผนตัวหมาก
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังอาหารเช้าเย่เชียนและหลี่ฮ่าวก็ส่งพ่อของพวกเขาไปที่โรงพยาบาลซึ่งเป็นโรงพยาบาลแต่ใช้คำว่าสถานบ้านพักคนชราระดับVIPอาจจะเหมาะสมกว่าเพราะแน่นอนว่าเย่เชียนนั้นเป็นคนที่มีหน้ามีตาในเมืองเซี่ยงไฮ้เพราะถ้าไม่เครือข่ายหรือความสัมพันธ์กับบุคคลระดับสูงล่ะก็ยากนักที่จะได้สิ่งเหล่านี้
ในตอนเช้าหมอได้ทำการตรวจร่างกายพ่ออย่างเต็มรูปแบบแต่ผลออกมาไม่ดีนักเพราะสุขภาพทางร่างกายของเขานั้นเสื่อมถอยลงและอวัยวะต่างๆ ได้รับความเสียหายจนถึงระดับที่สุ่มเสี่ยงและตามที่หมอบอกมันเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากที่ชายชราคนนี้สามารถอดทนมาได้จนถึงทุกวันนี้และไม่รู้ว่าพลังอะไรที่ทำให้เขาสามารถก้าวต่อไปได้
คนอื่นไม่รู้แต่เย่เชียนนั้นรู้เพราะในใจของเขานั้นเขากังวลอยู่เสมอและรู้โดยธรรมชาติว่าพ่อนั้นต้องการมองดูเขาไปตลอดชีวิตนี่เป็นจุดแข็งที่สนับสนุนให้พ่อของเขานั้นสู้ต่อไป
เย่เชียนก็ทิ้งพ่อไว้ที่โรงพยาบาลซึ่งเย่เชียนก็ออกมาพร้อมกับผู้เด็กหญิงตัวเล็กๆ และขับรถกลับบ้าน เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ของเย่หลินนั้นรู้สึกผิดหวังอย่างมากและเห็นได้ชัดว่าเธอรู้ได้อย่างชัดเจนถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เด็กคนนี้โตกว่าเด็กในวัยเดียวกันเพราะเธอมักจะรู้เรื่องต่างๆ มากมายมากกว่าเด็กวัยเดียวกันกับเธอ
สิ่งต่างๆ ในฝั่งของหลี่จื้อเทียนก็ไม่ได้เร่งรีบในขณะนี้ดังนั้นเย่เชียนจะอยู่ในเมืองเซี่ยงไฮ้ต่ออีกสองสามวันเพราะมันเป็นช่วงเวลาว่างที่หายาก นอกจากไปเยี่ยมพ่อทุกวันแล้วเย่เชียนก็ยังได้อยู่กับหลินโรวโร่วและซ่งหลันอีก ซึ่งในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เย่เชียนกลับมาเย่เชียนก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากมายเพราะซ่งหลันนั้นรู้ว่าควรทำอะไร กล่าวได้ว่าซ่งหลันนั้นเป็นเหมือนเพื่อนและพี่สาวคนสนิทที่ดีที่สุดของเย่เชียนซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เย่เชียนและแม้แต่เหล่าสมาชิกเขี้ยวหมาป่าต่างกฌเคารพซ่งหลันมาก
หลังจากเหตุการณ์ครั้งที่แล้วซ่งหลันก็รู้ว่าเย่เชียนนั้นจะไม่ปล่อยองค์กรทหารรับจ้างเรดซันและแก๊งยามากุจิไปง่ายๆ อย่างแน่นอนรวมไปถึงสมาคมมังกรดำที่อยู่เบื้องหลังอีกด้วย เพื่ออำนวยความสะดวกในการดำเนินงานต่างๆ ที่ประเทศญี่ปุ่นในอนาคตนั้นซ่งหลันจึงต้องเร่งพัฒนาธุรกิจของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งอันที่จริงเธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรหลายๆ อย่างด้วยตัวเองแต่เพื่อให้แน่ใจว่ามันจะไม่มีอะไรผิดพลาดแล้วซ่งหลันจึงต้องลงมือทำเอง
กองทุนต่างๆ นั้นก็ค่อยๆ เข้าที่เข้าทางซึ่งหลินโรวโร่วก็ไม่ได้ทำงานหนักเหมือนช่วงแรกอีกต่อไป อย่างไรก็ตามเมื่อใดที่ซ่งหลันไม่อยู่หลินโรวโร่วก็ต้องจัดการกับหลายๆ เรื่องของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปแทน แต่สิ่งนี้ก็ไม่ได้ทำให้เย่เชียนกังวลอะไรทว่าเย่เชียนก็ไม่ได้คาดคิดว่าซ่งหลันนั้นจะให้หลินโรวโร่วเข้ามามีส่วนร่วมกับเครือน่านฟ้ากรุ๊ปเร็วเช่นนี้ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีที่ทั้งสองนั้นช่วยเหลือกัน
จิตใจของผู้หญิงมักจะเข้าใจยากซึ่งเย่เชียนก็ไม่รู้ว่าสิ่งนี้ควรเรียกว่าศูนย์กลางของผู้หญิงหรือไม่แต่มันก็เป็นเรื่องที่ดีเลยทีเดียว
ในเวลาว่างเย่เชียนก็ไปที่บริษัทรักษาความปลอดภัยของไอร่อนบลัดเพื่อดูการพัฒนาที่ชัดเจนของบริษัท ซึ่งทำให้เย่เชียนประหลาดใจเพราะภายใต้การบริหารจัดการส่วนบุคคลของแจ็คแล้วธุรกิจของบริษัทไอร่อนบลัดนั้นครอบคลุมไปทั้งภูมิภาคตะวันออกและใต้ของจีนแล้วและประเภทของธุรกิจไม่ได้จำกัดอยู่ที่การรักษาความปลอดภัยของชุมชนและห้างสรรพสินค้าเหล่านั้นอีกต่อไปและยังพัฒนาไปสู่งานรักษาความปลอดภัยของธนาคารและงานต่างๆ อีกมากมาย ซึ่งสิ่งเหล่านี้เกินความคาดหมายของเย่เชียนอย่างมาก
แต่เย่เชียนก็รู้อยู่แก่ใจว่านอกจากความสามารถของแจ็คแล้วก็ยังมีการสนับสนุนจากรัฐบาลจีนอีกด้วย เพราะถ้าหากไม่มีการสนับสนุนจากรัฐบาลจีนแล้วล่ะก็ไม่ว่าแจ็คจะเก่งและมีความสามารถแค่ไหนก็ตามถึงยังไงคงจะไม่เป็นเช่นนี้อย่างแน่นอน ซึ่งเย่เชียนก็เข้าใจอย่างเป็นธรรมชาติว่ารัฐบาลจีนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตามมันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการซื้อใจเขาและใช้ให้เขาทำงานหนักเพื่อรัฐบาลและเบื้องบนอย่างพวกเขา
นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องดีเพราะอย่างน้อยๆ ตอนนี้เย่เชียนสามารถพัฒนาพลังของเขาไปได้อีกขั้นอย่างสบายใจและเมื่อพลังเพียงพอที่จะทำให้รัฐบาลจีนตกใจแต่ถึงแม้ว่าพวกเขาก็จะไม่กล้าที่จะกำจัดตัวเองง่ายๆ ก็ตามอย่างน้อยๆ มันก็ไม่สามารถทำอะไรกับเขี้ยวหมาป่าทั้งหมดได้
การฝึกของโจวหยวนที่บริษัทไอร่อนบลัดนั้นก็คืบหน้าไปมากเช่นกันและเย่เชียนเย่เชียนเห็นเขาเด็กคนนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงและแตกต่างไปจากเดินอย่างสิ้นเชิงกับกลุ่มอันธพาลและนักเลงข้างถนนที่เขาเคยพบกันครั้งแรก เพราะโจวหยวนนั้นไม่เพียงแค่พัฒนาทักษะการต่อสู้เท่านั้นแต่นิสัยและบุคลิกของเขาก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน ซึ่งถ้าโจวหยวนใส่สูทผูกไทล่ะก็เขาจะดูเหมือนนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จจริงๆ
เรื่องบุคลากรของเขี้ยวหมาป่านั้นก็เป็นสิ่งที่เย่เชียนต้องการ ซึ่งการปลูกฝังคนใหม่ๆ ให้เป็นนักฆ่าที่ซ่อนอยู่ในเงาของเขานั้นถ้าหากมันถูกเปิดเผยให้หวงฟู่ชิงเตี๋ยนรู้ล่ะก็มันจะไม่ใช่เรื่องที่ดีอย่างยิ่ง
หลังจากเรียกบุคลากรทั้งหมดไปที่ห้องประชุมของบริษัทรักษาความปลอดภัยไอร่อนบลัดแล้วเย่เชียนก็เหลือบมองไปที่โจวหยวนและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วพูดว่า “ไอ้น้องชาย..นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ ..เพราะงั้นจากนี้ไปทุกอย่างในมณฑลกวางตุ้งจะเป็นหน้าที่ของนาย..อย่างไรก็ตามสถานะและตัวตนของนายน่ะจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง..นายคิดว่าไง?”
“ทำไมถึงต้องเปลี่ยนสถานะครับ? ” โจวหยวนถามอย่างว่างเปล่า เพราะเห็นได้ชัดว่าเขานั้นสงสัยอย่างยิ่ง
“ฉันไม่ต้องการให้ใครรู้ว่านายเป็นคนของฉันและฉันก็ไม่ต้องการให้ใครรู้อดีตของนายด้วย..นายต้องเปลี่ยนตัวตนของนายเพื่อที่คุณจะได้ซ่อนตัวจากพวกเสือและมังกรซึ่งมันจะมีประโยชน์มากสำหรับการพัฒนาของนาย” เย่เชียนพูด จากนั้นเขาก็เหลือบไปมองที่แจ็คและพูดว่า “แจ็ค! ..นายหาวิธีทำให้เขามีตัวตนใหม่ตั้งแต่เกิดจนเรียนจบและทำงานและรวมไปถึงพ่อแม่และครอบครัวที่บ้านและประวัติของเขาด้วย..ซึ่งข้อมูลทั้งหมดต้องเป็นจริงได้และต้องละเอียดยิบ..แล้วตอนนี้สถานะของคนที่ชื่อโจวหยวนก็ตายไปแล้ว..นายมีหน้าที่สร้างภาพลวงตาแห่งความตายให้เขาจากนั้นก็ส่งเขาไปต่างประเทศแล้วนำเขากลับมาจากต่างประเทศด้วย..ขั้นตอนพวกนี้นายมีปัญหาอะไรบ้างหรือเปล่า?”
“ไม่มีปัญหาครับบอส! ..มันแค่เรื่องง่ายๆ” แจ็คพูด
เย่เชียนพยักหน้าเบาๆ แบ้วมองไปที่โจวหยวนอีกครั้งและพูดว่า “จากนี้ไปจะไม่มีคนชื่อโจวหยวนในโลกใบนี้อีกแล้ว..นายจะใช้ชื่อว่าโจวจัวนับจากนี้ไป..แจ็คจะจัดการแผนการต่างๆ ในมณฑลกวางตุ้งให้นายเอง..อย่ากังวลไปและนายก็ไม่จำเป็นต้องติดต่อเราโดยตรงในอนาคตเพราะฉันจะส่งหน่วยหมาป่าเพชฌฆาตไปเป็นบอดี้การ์ดของนายและพวกเขาจะต้องรับผิดชอบในการติดต่อเรา..นอกจากนี้ก็จำไว้ว่าตัวตนของนายจะแตกต่างออกไปจากนี้ในอนาคตและไม่ว่านายจะพูดหรือทำตัวยังไงก็ตาม! …” จากนั้นเย่เชียนก็ตบไหล่โจวหยวนเบาๆ แล้วพูดว่า “ฉันเชื่อว่านายทำได้และนายจะไม่ทำให้ฉันต้องผิดหวังอย่างแน่นอน..นายมีคำถามอะไรอีกไหม? ”
“ไม่ครับ! ..ยังไงก็ตามผมเองก็ไม่ได้มีพ่อและแม่มาตั้งแต่แรกแล้ว..ผมเป็นเด็กกำพร้า..เพราะงั้นถ้าผมเปลี่ยนชื่อไปผมก็จะได้บอกลาอดีตของผมไปอย่างสมบูรณ์แบบได้” โจวหยวนพูด
เย่เชียนก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วพูดว่า “อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำได้..เพื่อให้แน่ใจว่าคำพูดพฤติกรรมของนายจะสอดคล้องกับตัวตนของนายเมื่อนายไปต่างประเทศฉันจะจัดให้มีการฝึกอบรมพิเศษสำหรับนายเอง..ทั้งหมดนี้มันเป็นงานและภารกิจที่ยากมาก..ฉันหวังว่านายจะสามารถรับมันได้”
“ไม่ต้องกังวลครับพี่สอง..ผมสามารถรับมันได้แน่นอนไม่ว่ามันจะยากสักแค่ไหนก็ตาม” โจวหยวนพูดอย่างหนักแน่น
“บอส! ..แล้วผมสามารถทำอะไรในไต้หวันได้บ้าง..ผมอยู่ที่นี่ผมแทบจะขาดใจตายแล้ว” ชิงเฟิงพูดด้วยความทุกข์บนใบหน้าของเขาและเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดเพราะตั้งแต่ที่เขามาที่บริษัทไอร่อนบลัดเพื่อฝึกอบรมและคัดเลือกสมาชิกที่ได้รับคัดเลือกนั้นชิงเฟิงก็มีความสุขและไม่เคยเบื่อหน่ายกับมันแต่ต่อมาหลังจากที่เขาไปที่ประเทศญี่ปุ่นและไปไต้หวันเขาก็หลงเสน่ห์ของนากาจิมะชินนะและในที่สุดเด็กคนนี้ก็มีความรักอย่างจริงจัง อย่างไรก็ตามเด็กคนนี้นั้นหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเหล่านี้มากเกินไปและรู้สึกไร้สาระมากขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเขาจะมีความสุขกับการต่อสู้ในสนามรบได้อย่างไร
“ตอนนี้เครือน่านฟ้ากรุ๊ปกำลังทำการทำความสะอาดห้องน้ำกันอยู่นายจะไปช่วยไหมล่ะ” เย่เชียนพูด
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะแต่ชิงเฟิงดูหงุดหงิดเล็กน้อยและพูดว่า “บอส! ..ผมเต็มใจไปนะแต่สาวๆ ที่นั่นคงจะทำงานกันไม่ได้แน่ๆ ..เอาเถอะว่าแต่ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้บอสไปภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนและไปประเทศรัสเซียมาด้วยแต่กลับขอความช่วยเหลือจากจางจิวเหว่ยแทนที่จะเป็นพวกเรา..ผมได้ยินมาว่ามันน่าตื่นเต้นมากที่นั่น..แล้วเป็นไงบ้างพวกจิ้งจอกหิมะเก่งไหม..ส่วนเบอร์นาร์ดสกี้ผู้นำของพวกมันผมก็ได้ยินมาว่าเขาเป็นผู้พันที่ปลดเกษียณของหน่วยรบพิเศษหมีขั้วโลกแห่งประเทศรัสเซีย..เพราะงั้นทักษะการต่อสู้และการรบของเขาเป็นยังไงบ้าง? ”
เย่เชียนก็มองเขาอย่างหมดหนทางและพูดว่า “อืม..เรื่องมันยาวน่ะเดี๋ยวค่อยเล่า..ฉันจะไปมณฑลเหอหนานอีกไม่กี่วัน..ถ้างั้นนายก็ไปกับฉันด้วยก็แล้วกัน”
“ได้ครับบอส! ” ชิงเฟิงอุทานอย่างตื่นเต้น “บอสของเราใจดีมาก..ผมจะรักบอสไปจนวันตาย” ในขณะที่พูดชิงเฟิงก็จับหน้าของเย่เชียนเอาไว้แล้วจูบเขาที่แก้ม
เย่เชียนก็ผลักเขาออกไปเช็ดน้ำลายที่หน้าและพูดว่า “ไอ้บ้านี่..นายชอบเล่นอะไรทุเรศๆ ตลอดเวลาเลย..ขอบอกไว้ก่อนนะว่าการเดินทางไปมณฑลเหอหนานในครั้งนี้เป็นการทำธุรกิจ..เพราะงั้นอย่าทำให้ฉันเดือดร้อนล่ะ..ไม่งั้นฉันจะจับนายแก้ผ้าประจาน!”
หลังจากใช้เวลากับชิงเฟิงมานานเย่เชียนก็รู้นิสัยของเด็กคนนี้เป็นอย่างดี ซึ่งการฆ่าเขานั้นมันไม่ได้เจ็บปวดเท่ากับการให้เขาอยู่เงียบๆ แต่ทว่าถึงแม้ว่าเด็กคนนี้จะชอบทำเรื่องไร้สาระแต่เขาก็ยังรู้ถึงความสำคัญต่อหน้าที่ต่างๆ และภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ซึ่งความเป็นจริงนั้นที่มณฑลเหอหนานก็ไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรใดๆ เขาจึงต้องการพาน้องชายคนนี้ไปพักผ่อนนั่นเอง
“แจ็ค! ..ฉันได้บรรลุข้อตกลงการร่วมมือกับหลินเฟิงแล้ว..หากนายมีปัญหาอะไรที่ไม่สามารถแก้ไขได้นายก็สามารถขอความช่วยเหลือจากเขาได้เลย..และถ้าหากองค์กรเซเว่นคิลมีปัญหาเราก็จะช่วย..เดี๋ยวฉันจะบอกช่องทางการติดต่อหลินเฟิงเอง..แต่นายต้องจำเอาไว้ว่าถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดอย่าติดต่อเขาเด็ดขาด” เย่เชียนพูด
“ครับบอส! ” แจ็คพูด
“ว่าแต่มีข่าวจากเฟิงหลานที่ประเทศเมียนมาร์หรือเปล่า..สถานการณ์ที่นั่นยังคงเรียบร้อยอยู่ไหม? ” เย่เชียนถาม
“ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี..ไม่มีผู้สมัครคนอื่นมาเข้าร่วมการเลือกตั้งประธานาธิบดีของเมียนมาร์เลย..และด้วยความช่วยเหลือของหวังเต๋อเซินแล้วเรื่องกองโจรติดอาวุธทั้งหมดก็เป็นไปอย่างราบรื่นเช่นกัน..ตอนนี้หวังเต๋อเซินได้กลายเป็นสมาชิกสภาแล้ว..และไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาขอให้เฟิงหลานมาบอกบอสว่าถ้าบอสมีเวลาก็ไปเยี่ยมเขาที่ประเทศเมียนมาร์บ้าง” แจ็คพูด “การพัฒนาที่นั่นได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลและเป็นไปอย่างราบรื่นบอสมั่นใจได้เลยผมเชื่อว่าภายในสองปีประเทศเมียนมาร์จะกลายเป็นฐานที่ทรงพลังสำหรับเราได้”
โจวหยวนถึงกับตกตะลึงเมื่อได้ยินเขาเพราะตอนแรกเขารู้เพียงว่าพลังและอำนาจของเย่เชียนนั้นยอดเยี่ยมมากเพราะแม้แต่ราชาพยัคฆ์หวังหูแห่งเซี่ยงไฮ้ผู้ก็ยังเรียกเย่เชียนว่าพี่ อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าพลังและอำนาจของเย่เชียนจะใหญ่โตถึงขนาดที่แม้แต่ประเทศทั้งประเทศจะอยู่ภายใต้กำมือของเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้นโจวหยวนก็มุ่งมั่นมากขึ้นและการตัดสินใจติดตามเย่เชียนก็เป็นทางเลือกที่ถูกต้องที่สุดของเขาแล้ว
.
.
.
.
.
.
.