ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 435 สงสัย
ตอนที่ 435 สงสัย [รีไรท์]
ผู้อาวุโสจงเยี่ยขมวดคิ้ว
“นางออกมาแล้วงั้นรึ? แต่เหตุใดเมื่อครู่นี้ข้ากลับไม่เจอเงาใครสักคนเลยล่ะ?”
ซือถูซิงเฉินรู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้นในใจ
“ท่านไม่เห็นนางจริงๆ รึ? แล้วตอนนี้ล่ะ? นางอาจจะหลบอยู่ที่ไหนสักที่ในนี้ก็ได้!?
ที่แห่งนี้กลายเป็นทะเลไฟไปแล้ว จากพลังของฉู่หลิวเยว่แล้ว เราจะสามารถหนีออกไปอย่างราบรื่นและไร้ร่องรอยได้อย่างใด?!
นางพูดไปด้วยและจับแขนของผู้อาวุโสจงเยี่ยแน่นๆ ไปด้วย
ผู้อาวุโสจงเยี่ยเห็นสีหน้าที่ตื่นตระหนกและแววตาที่บ้าคลั่งของนางก็รู้สึกทุกข์ใจสุดๆ
ก็ไม่รู้ว่าซือถูซิงเฉินต้องเผชิญกับความทรมานมากเพียงใด ถึงได้กลายเป็นสภาพในตอนนี้ได้!
เขาพูดปลอบใจว่า
“ซิงเฉิน ซิงเฉิน! เจ้าอย่าเพิ่งรีบร้อนไป! เราต้องออกไปจากที่นี่ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน…”
“ไม่ได้เด็ดขาด!” ซือถูซิงเฉินตะโกนด้วยเสียงแหลมแสบแก้วหู “นางเอากล่องไม้ใบนั้นไปแล้ว!”
นางต้องพยายามอย่างหนักหน่วงเพื่อให้ได้ของสิ่งนี้มาจากจักรพรรดินี จะปล่อยให้ฉู่หลิวเยว่มาแย่งไปได้อย่างใด!?
นางไม่ยอมเด็ดขาด!
ผู้อาวุโสจงเยี่ยขมวดคิ้วพลางเอ่ยปากถาม
“กล่องไม้อันใด สำคัญขนาดนั้นเชียวรึ?”
ซือถูซิงเฉินสูดหายใจเข้าลึก
นางไม่เคยบอกเรื่องกล่องไม้ใบนี้กับใครมาก่อน และดูแลรักษาเอาไว้อย่างระมัดระวังมาโดยตลอด
และต่อให้ครั้งนี้เสด็จพ่อและผู้อาวุโสจงเยี่ยจะช่วยเหลือเพียงใด ก็พูดได้เพียงว่าหรงจิ้นคือบุตรแห่งสวรรค์ตัวปลอมและตัวเองถูกหลอกใช้เท่านั้น
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคำถามของผู้อาวุโสจงเยี่ย นางก็รู้สึกลุกลี้ลุกลนขึ้นมาทันที
“…มัน มันค่อนข้างสำคัญ! ท่านจะต้องช่วยข้าให้ได้!”
ผู้อาวุโสจงเยี่ยมองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าตึงเครียด
“แต่…ตอนนี้พวกจักรพรรดิจยาเหวินมาถึงแล้ว อีกอย่างยิ่งอยู่คนก็จะยิ่งมากขึ้นด้วย ถ้ายิ่งอยู่นานเท่าไหร่ เราก็จะยิ่งหนีออกไปได้ยากเท่านั้น! แล้วก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้งใจวางเพลิงลูกนี้! เราต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด! ถ้าไม่อย่างงั้น ลำพังร่างกายของเจ้าต้องทนไม่ไหวแน่นอน!”
เขาแข็งแกร่งมากก็จริง แต่ถ้าต้องพาซือถูซิงเฉินที่อยู่ในสภาพแบบนี้ออกไปคงจะไม่ง่ายขนาดนั้น!
ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้เขาก็ปิดบังตัวตนของตัวเองเอาไว้ด้วย
ถ้าคนของจักรพรรดิจยาเหวินรู้ว่าเขาเป็นใครแล้วข่าวได้แพร่กลับไปยังเทียนซานหมิงเยว่ เขาต้องซวยแน่นอน
“ซิงเฉิน เจ้าวางใจเถิด ในเมื่อเจ้ารู้แล้วว่าฉู่หลิวเยว่เป็นคนแย่งของสิ่งนั้นจากเจ้าไป ถ้ามีโอกาสก็ค่อยแย่งกลับคืนมาก็ย่อมได้!
พูดจบเขาก็แบกซือถูซิงเฉินขึ้นมา ก่อนจะรีบเดินออกไป
ถึงซือถูซิงเฉินจะกำลังทุรนทุรายพูดออกไปไม่ได้ แต่นางก็รู้ว่านี่คือทางเลือกที่ดีที่สุดในสถานการณ์ตอนนี้ จึงทำได้เพียงยอมรับ
ทันใดนั้นม่านสีเงินก็ครอบงำทั้งสองทันที!
แสงวูบวาบ ครอบคลุมร่างของทั้งสองได้เกินครึ่งตัว!
เมื่อมองจากภายนอกแล้ว ก็มองไม่เห็นคนที่อยู่ข้างในอยู่แล้ว
ผู้อาวุโสจงเยี่ยแตะปลายเท้าหนึ่งครั้ง ก็พุ่งออกจากเปลวไฟสีน้ำเงินทันที ก่อนจะลอยขึ้นไปกลางอากาศ!
“พวกเขาออกมาแล้ว!”
จู่ๆ ก็มีเสียงตกใจดังมาจากกลุ่มคนที่ปิดล้อมอยู่รอบๆ!
คนนับไม่ถ้วนพากันกรูเข้าไป!
จักรพรรดิจยาเหวินจ้องขดม่านนั้นเอาไว้
ถึงจะไม่เห็นหน้า แต่ก็สามารถมองเห็นลางๆ ว่าข้างในนั้นมีคนอยู่สองคน!
ในใจของเขารู้สึกหดหู่ทันที…เพราะหนึ่งในนั้นต้องเป็นซือถูซิงเฉินแน่นอน!
“ขวางพวกมันเอาไว้ โดยไม่ต้องมีความปรานีใดๆ!”
จักรพรรดิจยาเหวินออกคำสั่ง!
ผลึ่บๆ!
เสียงลูกธนูนับไม่ถ้วนบินออกไป!
แต่สุดท้ายแล้วก็ถูกม่านสีเงินขวางทางอยู่ตรงนั้น!
จากนั้น ในตอนที่พวกเขากำลังจะหนีก็มีเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน! และขวางทางพวกเขาเอาไว้!
ผู้อาวุโสจงเยี่ยเห็นใบหน้าของคนคนนั้นแล้ว สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที
คือเยี่ยจือถิงนี่เอง!
จากนั้น คำพูดหนึ่งของอีกฝ่ายก็ทำให้เขาตกตะลึงทันที!
ไม่เจอกันนาน สบายดีหรือไม่?”
เยี่ยจือถิงรู้จักตัวเอง!?
ผู้อาวุโสจงเยี่ยคิดออกอย่างรวดเร็ว!
เขาและเยี่ยจือถิงเคยเจอหน้ากันเท่านั้น วันนี้อีกฝ่ายกลับไม่เห็นแม้แต่ใบหน้าของเขา แล้วมั่นใจในตัวตนของเขาได้อย่างใด!?
เยี่ยจือถิงยิ้มกรุ้มกริ่มพลางสะบัดพัดที่อยู่ในมือ
“ในเมื่อมาแล้ว เหตุใดไม่นั่งสักหน่อยล่ะ?”
ผู้อาวุโสจงเยี่ยเดาออกว่าเยี่ยจือถึงอยากจะกวนประสาทเขาเท่านั้น!
เขาไม่ได้คิดจะตอบแต่อย่างใด แต่กลับมีพลังที่บ้าคลั่งเกิดขึ้นในร่างกายแทน!
พลังข่มขู่ข้างบนนั้น ยิ่งนานวันก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น ก่อนจะบินเอียงไปอีกฝั่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว!
ผู้อาวุโสจงเยี่ยยังคงยิ้มพลางโบกมือ ก่อนจะโยนพัดออกมา!
ฟิ้ว…
ทันทีที่บินออกไป พัดบางๆ นั้นก็กระจายทันที จินตนาการเหมือนเป็นขนนกสีขาวนับไม่ถ้วนที่กำลังพุ่งไปหาผู้อาวุโสจงเยี่ยและซือถูซิงเฉิน!
เสียแตกกระจายดังขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน!
เพียงพริบตาเดียว ขนนกสีขาวเหล่านั้นก็บินไปอยู่รอบๆ ม่านนั้น! แล้วจับกลุ่มกันเป็นก้อนๆ ล้อมรอบไว้!
ผู้อาวุโสจงเยี่ยสัมผัสได้ความแข็งแกร่งของพลังข่มขู่!
ในอากาศรอบๆ นั้นก็ราวกับค่อยๆ กลายเป็นอึมครึมไป! แม้แต่ความเร็วของพวกเขาก็ยังช้าลงไปด้วย!
ผู้อาวุโสจงเยี่ยตกใจ พัดบางๆ อันหนึ่งของเยี่ยจือถิงแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยรึ!
ทันใดนั้น จู่ๆ ขนนกสีขาวเส้นหนึ่งก็แทงไปข้างหน้า!
เพล้ง!
เสียงสิ่งของบางอย่างแตกหักดังขึ้น!
หลังจากนั้น ผู้อาวุโสจงเยี่ยก็ตกใจเมื่อเห็นว่ามีรอยร้าวเกิดขึ้นบนม่านสีเงินที่ปกคลุมตัวเองเอาไว้!
เขากำลังจะรีบซ่อมแซม แต่มันกลับสายไปแล้ว!
ทันใดนั้น ขนนกสีขาวนั้นก็กระจัดกระจายทันที!
ม่านกั้นทั้งบานก็กลายเป็นลำแสงนับไม่ถ้วนแผ่กระจายไปรอบๆ!
หมวกคลุมศีรษะของเขาถูกทำลายด้วยพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวนี้เช่นกัน!
จากนั้น ในขณะที่เงาพวกเขาทั้งสองกำลังเผยต่อหน้าผู้คน จู่ๆ ผู้อาวุโสจงเยี่ยก็ตะโกนขึ้นว่า
“จัดการ!”
เพิ่งจะสิ้นเสียงไป ขนนกสีขาวเหล่มนั้นก็มากขึ้นเป็นเท่าตัว ก่อนจะรวมตัวกันเป็นชั้นๆ! แล้วบังร่างของพวกผู้อาวุโสจงเยี่ยเอาไว้!
…
มีความเคลื่อนไหวที่ยิ่งใหญ่เพียงนี้ภายในพระราชวังจักรวรรดิ ก็ไม่มีทางที่จะสามารถปิดบังได้อยู่แล้ว
ไม่นาน ภายในเมืองหลวงจักรวรรดิก็มีสายตานับไม่ถ้วนมองมาทางนั้น!
ในค่ำคืนที่มืดมิด มีเพียงแสงไฟที่ส่องสว่างและแยงตาผู้คน!
มีคนไม่น้อยเริ่มจะพากันคาดเดาเองว่า…หรือว่าจะเกิดปัญหาขึ้นในพระราชวัง?
ช่วงนี้ เมืองหลวงของจักรวรรดิไม่ค่อยจะสงบสุขนัก
เพิ่งจะผ่านมาไม่กี่วัน หลังจากพระราชินีสิ้นพระชนม์ และหรงจินถูกปลดออกจากบัลลังก์ และตอนนี้แม้แต่วังก็ยังถูกไฟไหม้ไปแล้ว!
บรรยากาศของเมืองหลวงทั้งหมดดูเหมือนจะสาหัสขึ้นมากแล้ว
ในความมืดมิด ดูเหมือนบางอย่างกำลังเคลื่อนไหว! ทำให้คนรู้สึกไม่ปลอดภัย!
และในขณะนั้นภายในห้องของฉู่หลิวเยว่ก็เงียบสงัดไปหมด
หลังจากที่ถามคำถามนั้นออกไปแล้ว ชีหานก็เงียบลงทันที
ฉู่หลิวเยว่มองเขาอย่างเงียบๆ
และนางก็ไม่ได้สงสัยชีหานแต่อย่างใด
ถ้าไม่อย่างงั้น นางก็คงไม่ยอมรับตัวตนของตัวเองตรงๆ เช่นนั้น
แต่เห็นได้ชัดว่าบางคำพูดของชีหานไม่ได้พูดกระจ่างมากนัก
ต่อให้ก่อนหน้านี้เขาจะพูดอย่างมีเหตุผลว่า เขาบังเอิญตามมู่ชิงเห่อมาที่นี่ มิหนำซ้ำยังเจอกับนางด้วยความบังเอิญอีกด้วย
แต่…ถ้าไม่รู้อันใด จะมั่นใจว่าหญิงสาวที่เร่ร่อนไร้ตระกูลในแคว้นเย่าเฉินคือสนมจักรพรรดิที่มีตำแหน่งสูงส่งในตอนนั้น?
ยิ่งไปกว่านั้นคือมีน้อยคนมากที่รู้เรื่องที่นางแย่งของมาจากซือถูซิงเฉิน
ทุกอย่างนี้ชีหานเป็นคนตรวจสอบเองหมดเลยรึ?
มู่ชิงเห่อก็เคยสงสัยในตัวนางเช่นกัน แล้วทั้งสองก็ไปมาหาสู่กันบ่อยครั้งอีกด้วย
แต่เพราะหน้าตาและร่างกายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงนี้ รวมถึงตัวตนที่ไม่มีใครสามารถมองออกได้ ก็ทำให้เขาไม่สามารถรู้ได้
แล้วชีหาน…รู้ได้อย่างใด?