ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 499 ซื้อมาดู

ตอนที่ 499 ซื้อมาดู [รีไรท์]

มุมปากของต้วนจืออวี่กระตุกอย่างแรง

ไม่รู้ว่าเหตุใดในใจของเขาถึงรู้สึกไม่สบายใจตลอดเวลาเลย

หลังจากนั้นฉู่หลิวเยว่ก็มองไปที่พนักงานคนนั้น แล้วพูดขึ้นว่า

“จริงสิ ร้านของพวกเจ้ามีสามชั้นใช่หรือไม่?”

พนักงานตัวน้อยรีบตอบด้วยความเคารพ

“ขอรับ ชั้นสองจะเป็นของที่มีมูลค่าแพงขึ้นมาหน่อย ส่วนชั้นสามสงวนไว้สำหรับแขกกิตติมศักดิ์ของทางร้าน หากท่านต้องการขึ้นไปด้านบน ทางเราจะเตรียมส่งคนขึ้นไปแนะนำให้ท่านทันที”

ฉู่หลิวเยว่ต้องการของแพง!

“ไม่ต้องไปหาคนอื่น เจ้าไปกับข้าก็พอแล้ว”

พนักงานคนนั้นตกใจระคนดีใจอย่างมาก

ต้องเข้าใจว่า ในหอร้อยโอสถ ในแต่ละชั้นจะมีคนดูแลที่ต่างกัน

พนักงานชั้นหนึ่งจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งตามใจชอบ

เมื่อเห็นท่าทางของฉู่หลิวเยว่แล้ว เห็นได้ชัดว่านางต้องการจะซื้อจำนวนมากแน่นอน

แค่ของที่นางสั่งเมื่อครู่นี้ ก็เยอะมากกว่าที่เขาสามารถขายได้ทั้งเดือนแล้ว!

หากเขาสามารถดูแลให้ฉู่หลิวเยว่พอใจได้ การเลื่อนขั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!

“คุณหนูฉู่แต่ละชั้นจะมีสถานที่คิดเงินต่างกัน”

พนักงานตัวน้อยรีบหยิบกระดาษหนึ่งแผ่นออกมาแล้วส่งยื่นให้ด้วยสองมือ

“เมื่อครู่นี้ท่านใช้จ่ายครบหนึ่งพันผนึกศิลา พวกเราจึงมอบบัตรระดับทองคำของหอร้อยโอสถให้ และยังได้รับส่วนลดอีกสิบส่วนด้วยขอรับ”

ฉู่หลิวเยว่รับบัตรใบนั้นมา แววตาของนางก็สว่างไสวขึ้น แต่ตอนนั้นเองนางก็หันไปมองต้วนจืออวี่ด้วยความลังเล

“นายพลต้วน หากข้าทำแบบนี้มันจะไม่ดีใช่หรือไม่?”

ต้วนจืออวี่ก็คิดว่าสิ่งที่นางทำนั้นไม่เหมาะสม แต่ว่าก็ไม่สามารถพูดออกมาได้

เขากระแอมไอครั้งหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า

“คุณหนูฉู่วางใจเถอะ จวนตระกูลมู่ยังสามารถเอาเงินเหล่านี้ออกมาได้”

ของที่อยู่บนชั้นสองนั้นค่อนข้างแพง แต่ให้ฉู่หลิวเยว่เลือกสองสามชิ้นคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

ฉู่หลิวเยว่จึงยิ้มออกมาอย่างวางใจ

“เช่นนั้นก็ดี หากกลับไปที่จวนแล้ว ข้าจะไปกล่าวขอบคุณกับท่านรองแม่ทัพมู่ด้วยตนเอง”

เมื่อพูดจบนางก็ให้พนักงานตัวน้อยนำทางขึ้นไปที่ชั้นสอง

…

เห็นได้ชัดว่าที่ชั้นสองมีลูกค้าน้อยกว่าชั้นแรกมาก

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองไปรอบๆ จากนั้นก็พบว่าที่ชั้นนี้มีลูกค้าที่กำลังดูสินค้าอยู่ แค่สองคนเท่านั้น หากรวมนางด้วยก็เป็นสามคน

ความจริงแล้ว หนึ่งในสองคนนั้นนางก็รู้จัก เขาคือนายท่านของชงซวีเก๋อ นามว่าอวี้ฉือซง

เขาก็เป็นหมอเทวดา อีกทั้งเขาก็เคยให้คำแนะนำกับนางไม่น้อยเลยทีเดียว จึงนับว่าเป็นอาจารย์ของนางคนหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าจะได้มาเจอเขาที่นี่

แต่ว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้แล้ว เขาดูแก่ขึ้นหลายปี ทั้งยังมีผมสีดอกเลาขึ้นเป็นจำนวนมาก

“คุณหนูฉู่ เชิญทางนี้ขอรับ”

พนักงานตัวน้อยที่เดินนำอยู่ด้านหน้าก็เชิญนางเข้าไปด้านใน

ฉู่หลิวเยว่รีบถอนสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นนางก็เดินตามพนักงานผู้นั้นไป

ที่นี่ก็ใช้ตู้แสดงสินค้าเหมือนกับด้านล่างเช่นกัน แต่ว่าตู้แต่ละตู้นั้นมีค่ายกลป้องกันที่ซับซ้อนมากกว่า

แน่นอนว่าก็เป็นมาตรฐานของเขา ของเหล่านี้แพงกว่าของด้านหน้าตั้งไม่รู้กี่เท่า

ฉู่หลิวเยว่หันไปมองสมุนไพรที่อยู่ด้านหน้า

มันเป็นของหายากและมีราคาอย่างแท้จริง

แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกับชั้นหนึ่งเลยก็คือ ป้ายที่เขียนไว้ด้านบนนั้น เขียนไว้แค่ชื่อสมุนไพร ไม่มีสรรพคุณและราคาติดเอาไว้

เห็นได้ชัดว่าของเหล่านี้มีไว้สำหรับคนรวยเท่านั้น

ฉู่หลิวเยว่เดินไปไม่นาน ก็ชี้นิ้วไปที่ผลไม้สีเขียวลูกหนึ่ง ที่มีขนาดเท่ากำปั้น

“เอาของชิ้นนั้นมาให้ข้าดูหน่อย”

ต้วนจืออวี่เหลือบสายตาไปมอง

ผลอสรพิษวิญญาณขจี

ดูไปแล้วเหมือนว่าของสิ่งนี้จะไม่มีพลังพิเศษอันใด

แต่สีหน้าของพนักงานคนนั้นก็เปลี่ยนไปทันที

เหมือนว่าตกใจอย่างมาก และยังตื่นเต้นดีใจอีกด้วย เขาจึงรีบสวมถุงเท้าแล้วหยิบผลไม้ชนิดนั้นออกมาด้วยความระมัดระวัง

ที่บอกว่าเอาออกมา ก็เพราะว่าด้านนอกของผลอสรพิษวิญญาณขจีผลนี้ มีค่ายกลระดับหนึ่งครอบทับไว้อยู่

เป็นการป้องกันที่แน่นหนาอย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่มองมันอย่างละเอียด

“ผลนี้น่าจะมีอายุมากกว่าห้าร้อยปีใช่หรือไม่?”

“ท่านนี่มีดวงตาแหลมคมจริงๆ! ผลอสรพิษวิญญาณขจีผลนี้ หอร้อยโอสถเก็บมาจากต้นเมื่อพันปีที่แล้ว ทั้งต้นนั้นมีผลอสรพิษวิญญาณขจีแค่สามลูกเท่านั้น นับว่าล้ำค่าอย่างมากขอรับ”

พนักงานตัวน้อยเปลี่ยนความคิดที่มองฉู่หลิวเยว่ไปทันที

คาดไม่ถึงว่าคุณหนูฉู่ผู้นี้จะสามารถดูอายุของผลอสรพิษวิญญาณขจีได้ ดูท่าทางแล้วเหมือนว่าจะไม่ได้มาจากตระกูลชนชั้นธรรมดาเลย

คนทั่วไปแล้วไม่ได้มีสายตาที่แหลมคมเช่นนี้!

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าอย่างพอใจ

“ข้าเอาชิ้นนี้”

ในใจของพนักงานผู้นั้นตกใจระคนดีใจอย่างมาก เขาพูดขึ้นว่า

“ผลอสรพิษวิญญาณขจีลูกนี้มีราคาห้าพันผนึกศิลาขาว ท่านแน่ใจใช่หรือไม่ขอรับ?”

ต้วนจืออวี่เงยหน้าขึ้นมามองทันที

คาดไม่ถึงว่าไอ้ผลสีเขียวๆ ลูกนี้จะมีราคาห้าพันผนึกเชียว

เหมือนว่าฉู่หลิวเยว่จะสัมผัสได้ถึงความผิดปกติของเขา จึงถามออกมาอย่างเป็นห่วงว่า

“นายพลต้วน เป็นอันใดไปหรือ?”

ต้วนจืออวี่หัวเราะอย่างฝืดๆ ว่า

“ม่ะ ไม่มีอันใด…”

ทันใดนั้นฉู่หลิวเยว่ก็เข้าใจได้ในทันทีว่า แล้วกระซิบถามเสียงเบาว่า

“อ่า ข้าเลือกของแพงไปใช่หรือไม่?”

ต้วนจืออวี่ “…”

เรื่องแบบนี้ยังจำเป็นต้องถามอีกหรือ?

แม้นายท่านจะบอกว่าให้ดูแลคุณหนูฉู่ให้ดีที่สุด แต่ถ้าให้ดูแลเช่นนี้ เกรงว่านายท่านจะต้องกระอักเลือดแน่นอน!

แต่ในเมื่อพูดไปแล้วจะกลับคำได้อย่างใดเล่า?

ต้วนจืออวี่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

“เปล่าขอรับ ท่านอย่าคิดมาก เพียงแต่ข้าเป็นคนหยาบกระด้าง ไม่รู้จักสมุนไพรเหล่านี้ดี คิดไม่ถึงว่ามันจะมีมูลค่าขนาดนี้ ตอนแรกจึงตกใจเล็กน้อยขอรับ”

ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจออกมา

“งั้นก็ดีแล้ว ข้ายังกังวลอยู่เลยว่ามีตรงไหนที่ข้าทำไม่ถูกหรือไม่”

ต้วนจืออวี่อยากจะพูดแต่ก็พูดไม่ได้ ใบหน้าราบเรียบ แต่ในใจกลับครุ่นคิดถึงเหตุผลอย่างบ้าคลั่ง เขาจะบอกนายท่านเรื่องนี้ว่าอย่างใดดี

ฉู่หลิวเยว่เดินต่อไปด้านหน้า

ชั้นนี้กว้างมาก สมุนไพรก็เยอะมาก

ของที่ฉู่หลิวเยว่ชอบมีมากมายเต็มไปหมด

เมื่อเดินมาหนึ่งส่วนสาม นางก็เลือกของที่ต้องการออกมาหมดแล้ว

พนักงานที่ยืนอยู่ด้านหลัง ใช้สายตาสำรวจอย่างเงียบๆ คาดไม่ถึงว่านางจะเลือกของที่แพงที่สุดในชั้นนี้

“คุณหนูฉู่ จากการใช้จ่ายของท่านเมื่อครู่นี้ ท่านใช้จ่ายเกินหนึ่งหมื่นผนึกศิลา บัตรทองของท่าน ก็เลื่อนขั้นเป็นบัตรทองคำขาว นอกจากของที่อยู่บนชั้นสาม ของทุกชิ้นสามารถลดสิบห้าส่วน”

ฉู่หลิวเยว่ได้ยินดังนั้น ทันใดนั้นก็หยิบผนึกน้ำแข็งแปดสีออกมาด้วย

“เอาอันนี้ด้วย”

พนักงานตัวนั้นค่อนข้างคุ้นเคยกับความฟุ่มเฟือยของฉู่หลิวเยว่แล้ว เขาจึงยิ้มออกมาแล้วพูดว่า

“ผนึกน้ำแข็งแปดสีก้อนนี้ ได้มาจากทะเลลึก เป็นพลังแห่งความเย็น ราคาอยู่ที่เจ็ดพันผนึกศิลาขาว”

ฝีเท้าของต้วนจืออวี่ชะงักไปเล็กน้อย

เชียงหว่านโจวที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉู่หลิวเยว่ก็ขมวดคิ้ว พร้อมถามเสียงเบาว่า

“ภายในร่างกายของข้ามีความเย็นอยู่แล้ว..น่าจะใช้ของชิ้นนี้ไม่ได้หรอกมั้ง?”

“ใครบอกว่าจะให้เจ้า”

ฉู่หลิวเยว่เหลือบมองเขา

“ข้าก็แค่เห็นมันสวยดี ก็เลยซื้อมาดู”