ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 819 นกกระจอกอยู่ด้านหลัง
ตอนที่ 819 นกกระจอกอยู่ด้านหลัง
ซย่าโหวถิงอันเดินเข้ามาในห้องหนังสืออย่างไร้เสียง
เพราะก่อนหน้านี้ซย่าโหวหรงได้ออกคำสั่งห้ามใครเข้ามาบริเวณนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต ดังนั้นที่นี่จึงเงียบสงบอย่างมาก ไม่มีใครคนอื่นอยู่เลย
แม้ว่าจะพบคนที่ลอบบุกเข้ามา แต่ซย่าโหวหรงก็ไม่กล้าส่งเสียงดังอันใด ทำได้เพียงรีบวิ่งตามออกไปเพื่อจับคนคนนั้นด้วยตนเองเท่านั้น
เพราะเหตุอันใดกัน?
…นี่ไม่ใช่เพราะอาการร้อนตัวใช่หรือไม่ เขากังวลว่าคนผู้นี้จะได้ยินอันใด แล้วประกาศมันออกไปอย่างนั้นหรือ?
ดังนั้นภายในจวนซย่าโหวจึงเงียบสงบอย่างมาก และไม่มีความวุ่นวายใดๆ เกิดขึ้น
ที่นี่คือห้องหนังสือของซย่าโหวหรง อย่าว่าแต่คนทั่วไปเลย แม้กระทั่งคุณหนูคุณชายที่อยู่ในจวนก็ไม่กล้าเข้าใกล้ที่แห่งนี้
แต่ซย่าโหวถิงอันไม่เหมือนกัน
เขาเป็นคนที่ซย่าโหวหรงอบรมให้มาเป็นผู้สืบทอด โดยเฉพาะปีสองปีมานี้ เขาได้เข้าออกที่นี่อยู่เป็นประจำ
ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี
เขาเดินเข้ามาดูของบนโต๊ะ
บนโต๊ะนั้นมีไม่มาก เมื่อเขากวาดสายตามองแล้วมองเห็นที่วางพู่กัน แววตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้น
จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ขยับพู่กันเหล่านั้นทีละน้อยอย่างระมัดระวัง!
ทันใดนั้นกล่องใบหนึ่งที่อยู่ใต้โต๊ะก็ปรากฏออกมา
ภายในนั้นมีกุญแจสีทองแดงวางเอาไว้อยู่!
ซย่าโหวถิงอันหยิบกุญแจออกมา แล้วหมุนตัวไปยังตั่งตัวหนึ่ง
ตั่งตัวนั้นเป็นโต๊ะที่ซย่าโหวหรงใช้อ่านหนังสือยามพักผ่อน
เมื่อเดินเข้าไปหยุดที่ด้านข้างของตั่งตัวนั้นแล้ว ก็ใช้มือถูกขอบตั่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะได้ยินเสียง “แกร๊ก” ดังขึ้น
ในตอนนั้นเองบริเวณหัวเตียงของตั่งก็เปิดออกขึ้นมา!
จากนั้นก็มีกล่องอีกกล่องซ่อนอยู่ภายใน!
กล่องนั้นเป็นกล่องไม้สีดำขนาดเท่าฝ่ามือวางเอาไว้อยู่ท่ามกลางความมืดมิด!
เมื่อมองเพียงแวบแรกก็รู้สึกว่ากล่องไม้กล่องนี้เป็นกล่องไม้ที่ธรรมดามาก แต่ถ้าหากมองดูให้ดี จะเห็นได้ว่ามันประกายแสงสีเงินปกคลุมอยู่จางๆ
ซย่าโหวถิงอันรู้ว่าภายในกล่องนี้คือโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน!
นอกจากแสงสีเงินที่ขยายออกมาแล้ว ตัวของกล่องไม้ก็มีม่านพลังสีดำปกคลุมอยู่อีกหนึ่งชั้นด้วย!
ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินท่านพ่อพูดขึ้นเสมอว่านี่คือโอสถระดับเก้าเพียงเม็ดเดียวที่ได้รับการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ…โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน ซึ่งมันมีค่าอย่างมาก
กล่องไม้สีดำกล่องนี้องค์ปฐมกษัตริย์เป็นคนสร้างขึ้นมาด้วยมือของเขาเอง รวมถึงม่านพลังที่อยู่ด้านบนนั้นเขาก็เป็นคนวางด้วยตนเอง!
มีการสืบทอดยาวนานเป็นพันปี แม้ว่าม่านพลังนี้จะคลายออกไปบ้างแล้ว แต่จักรพรรดิทุกพระองค์จะมาเสริมความแข็งแกร่งให้กับมัน จนมาถึงวันนี้ม่านพลังนี้ก็ยังแข็งแกร่งอยู่เช่นเดิม!
และด้วยเหตุนี้ กล่องไม้เคลือบสีดำนี้จึงมีรัศมีที่แข็งแกร่งอย่างไม่มีทางเทียบเทียมได้ จะทำให้คนหามันเจอได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้นที่ซย่าโหวถิงอันมาในวันนี้ เขาตั้งใจจะมาเอายาอายุวัฒนะเม็ดนี้ออกไป!
ม่านพลังนี้ แน่นอนว่าถ้าใช้เพียงพละกำลังของตัวเขาเองนั้น ไม่มีทางทำอันใดมันได้อยู่แล้ว
แต่ว่า…เขามีกุญแจ!
สิ่งที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้คือ บนกุญแจนี้มีเลือดขององค์หญิงใหญ่อยู่หนึ่งหยด!
ดังนั้นมันจึงสามารถทำลายม่านพลังนี้ได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็หยิบของที่อยู่ด้านในออกมาได้อย่างราบรื่น!
เมื่อเขามองไปทางกล่องไม้ที่อยู่ตรงด้านหน้าเขานั้น ซย่าโหวถิงอันก็กลืนน้ำลายอย่างลำบาก ลำคอของเขาแห้งผาก ความตื่นเต้นส่องประกายออกมาจากในแววตาของเขา
เขาประหม่าเสียจนฝ่ามือเปียกไปด้วยเหงื่อ เขารีบเช็ดมันกับตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยิบกุญแจขึ้นมาแล้วเสียบมันเข้าไปอย่างรวดเร็ว
แกร๊ก!
เขาได้ยินเสียงปลดสลักดังชัดเจน!
ซย่าโหวถิงอันกลั้นลมหายใจ จากนั้นก็เปิดกล่องออกอย่างช้าๆ!
ยาอายุวัฒนะสีแดงชาด มีขนาดเท่ากับเม็ดลำไย วางอยู่กลางกล่องใบนั้นอย่างเงียบเชียบ!
สามารถมองเห็นเส้นอักขระสีทองเก้าเส้นที่อยู่บนนั้นอยู่ชัดเจน!
นี่เป็นโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนไม่ผิดแน่!
กลิ่นหอมเข้มข้นโชยออกมาอย่างแรง
ซย่าโหวถิงอันถอนหายใจเบาๆ ตอนนั้นเขาก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที! แม้แต่พลังดั้งเดิมที่อยู่ภายในร่างกายก็ดูเหมือนจะกระฉับกระเฉงมากขึ้นนะ!
เขารู้สึกตกใจอย่างมาก
โอสถระดับเก้านี่มันสมคำร่ำลือจริงๆ!
ถ้าได้กินโอสถเม็ดนี้เข้าไป…การฟื้นเอ็นหลอมกระดูก การบำเพ็ญเพียรเพิ่มสูงขึ้น จะต้องไม่มีปัญหาใดๆ แน่นอน!
ซย่าโหวถิงอันระงับความตื่นเต้นที่อยู่ในใจ จากนั้นก็ค่อยยื่นมือไปทางโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนเม็ดนั้น แต่ว่าในตอนนั้นเอง!
ลมหนาวสายหนึ่งก็พัดเข้ามา!
ซย่าโหวถิงอันรู้สึกว่ามีเงาสายหนึ่งพัดผ่านหน้าเขาไป จากนั้นโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนเม็ดนั้นก็หายไปแล้ว!
เขาตกใจอย่างมาก แล้วรีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที!
เขาเห็นว่าเป็นคนผู้หนึ่งสวมชุดคลุมยาวดูลึกลับ ในมือได้ถือโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนเม็ดนั้นอยู่!
อีกฝ่ายปกปิดตัวอย่างมิดชิดจนไม่สามารถมองเห็นได้ว่าเป็นชายหรือหญิง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรูปร่างหน้าตาเลย
ซย่าโหวถิงอันโมโหอย่างมาก จากนั้นก็รีบพุ่งตัวไปด้านหน้า!
แต่อีกฝ่ายหลบหลีกเขาได้อย่างง่ายดาย เขาเก็บโอสถเม็ดนั้น ก่อนจะหมุนตัวจากไปอย่างไร้ร่องรอย!
คนผู้นั้นทำตัวราวกับผี ซย่าโหวถิงอันยังไม่ทันมองเห็นการกระทำของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน แต่คนก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว!
เมื่อเห็นว่าคนวิ่งไป ซย่าโหวถิงอันก็ไม่กล้าตะโกนร้องเสียงดัง แต่ก็รีบวิ่งตามไปทันที!
ตอนที่เขาวิ่งมาถึงที่หน้าประตูจวน เขากลับเห็นว่าด้านนอกมีแต่ความมืดสนิท ไม่เห็นร่องรอยของคนผู้นั้นแม้แต่น้อย!
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก ซย่าโหวถิงอันรู้สึกว่าวินาทีที่แล้วเขายังรู้สึกตื่นเต้นดีใจที่ได้รับโอสถระดับเก้ามา แต่วินาทีถัดมากลับถูกฆ่ากลางทาง ไม่เหลืออันใดทั้งนั้นแล้ว!
ต่อให้เขาอยากจะตามไป แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องตามไปที่ไหนดี!
ในใจของซย่าโหวถิงอันเต็มไปด้วยความเคียดแค้นระคนโมโห เขากำหมัดกรอด
เขาพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะเข้ามาที่นี่ มาเพื่อหาโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน คิดไม่ถึงว่าจะโดนขโมยไปอย่างไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้!
ความโมโหจุกอก ระเบิดไม่ได้ ระบายไม่ออก!
เดิมทีซย่าโหวถิงอันคิดว่าจะจากไปทั้งอย่างนี้ แต่เพิ่งนึกได้ว่าเขายังไม่ได้เก็บข้าวของเลย จึงต้องยอมรับชะตากรรมแล้วเดินกลับไป
เมื่อมองไปกล่องไม้สีดำที่ว่างเปล่าใบนั้น ซย่าโหวถิงอันก็มีความคิดอยากตายแล้ว!
คิดมากเท่าไร เขาก็คิดไม่ออกว่าเขาโดนใครคิดบัญชีแค้น!
เห็นได้ชัดว่าคนผู้นั้นติดตามเขามา ไม่เช่นนั้นเขาไม่มีทางผ่านม่านพลังที่อยู่ด้านนอกได้อย่างเด็ดขาด
อีกฝ่ายกำลังรอให้เขาหยิบโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนออกมา จากนั้นก็ฉวยโอกาสลงมือ!
ซย่าโหวถิงอันเปิดกล่องไม้กล่องนั้นลง แล้วลงกลอนอีกครั้ง
ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือไม่ หลังจากที่โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนหายไปแล้ว ประกายแสงสีเงินจางๆ ที่อยู่บนกล่องไม้สีดำนั้นก็จางลงอย่างมาก
แต่ไม่ว่าอย่างใดมันก็ไม่เกี่ยวกับเขา!
ซย่าโหวถิงอันเอากุญแจไปเก็บ หลังจากที่ทำให้ทุกอย่างอยู่ในสภาพเดิมแล้ว เขาจึงออกจากที่นี่อย่างไม่เต็มใจ!
ระหว่างทางกลับของเขานั้นราบรื่นอย่างมาก ไม่มีใครเจอตัวเขาเลยแม้แต่คนเดียว
ตอนที่มารู้สึกตื่นเต้นกระวนกระวาย ตอนที่กลับรู้สึกผิดหวังระคนโมโห
ซย่าโหวถิงอันรู้สึกระแวดระวังมากขึ้น หลังจากที่เขาเดินไปสักพักหนึ่งแล้ว เขาก็ลอบสำรวจบริเวณโดยรอบ เพราะเขากลัวว่าจะมีคนติดตามเขามาอีก
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ติดตามเขามาหลังจากที่ได้โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนไปแล้ว
แต่ในใจของเขานั้นยังมีเงามืดอยู่
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาก็เห็นว่าเสี่ยวเตี๋ยกำลังนอนหลับอย่างสบายใจอยู่
แต่ซย่าโหวถิงอันกลับนอนไม่หลับทั้งคืน
เรื่องที่โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนหายไป ไม่ว่าช้าหรือเร็วก็ระเบิดออกมา
เมื่อถึงตอนนั้น เขาก็จะต้องกลายเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยอย่างแน่นอน!
เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะกินโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืนไปก่อน เพื่อยกระดับเส้นชีพจรและพละกำลัง ต่อให้ท่านพ่อโมโหอย่างมาก แต่ก็ทำอันใดไม่ได้
ทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนที่เขาวางเอาไว้
แต่ว่าตอนนี้ของชิ้นนั้นถูกบุคคลที่สามแย่งไปแล้ว!
ต่อให้เขาหาที่นี่พบ แต่หม้อดำใบนี้ก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว
ซย่าโหวถิงอันครุ่นคิดอยู่เป็นเวลานาน
ถ้ามันไม่ได้ผล…ถ้าเช่นนั้นเขาจะพูดข่มขู่เรื่องเกี่ยวกับการตายขององค์หญิงใหญ่!