ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล - ตอนที่ 234 ตั้งแต่นี้ไป เธอเป็นแฟนฉันแล้ว (6) / ตอนที่ 235 ตั้งแต่นี้ไป เธอเป็นแฟนฉันแล้ว (7)

ตอนที่ 234 ตั้งแต่นี้ไป เธอเป็นแฟนฉันแล้ว (6)

ฉีเหยียนซีนำอันซย่าซย่าเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

อันซย่าซย่าประหลาดใจเมื่อเห็นคนที่อยู่ในห้อง

หญิงสาวไม่ได้คาดหวังที่จะเจอ… หลี่ฝานซิงที่นี่

ฉีเหยียนซีและเซิ่งอีเจ๋อรู้จักกันมาก่อน และหลี่ฝานซิงเป็นแฟนเก่าของฉีเหยียนซี…

ไม่แปลกใจเลยที่ครั้งหนึ่งหลี่ฝานซิงบอกว่าตัวเธอเองกับเซิ่งอี่เจ๋อเป็นคนรู้จักกันมานาน…

คิดได้แบบนั้นอันซย่าซย่าก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาเล็กน้อย

“ซย่าซย่า เธอเป็นนักเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอ เล่นอะไรให้ฟังหน่อยสิ” ฉีเหยียนซีหันมายิ้มกว้างให้อันซย่าซย่าซึ่งนั่นทำให้เธอรู้สึกสติแตกไปอีก

คุณพระช่วย! มีปีศาจตัวไหนเข้ามาสิงร่างปีศาจฉีหรือเปล่าเนี่ย ทำไมอยู่ๆ เขาก็ดูน่ากลัวขึ้นมาทันทีเลยล่ะ!

“โฮะๆๆ …” อันซย่าซย่ายิ้มแห้งและเล่นตามบท เธอถามอย่างนุ่มนวล “แล้วนายอยากฟังอะไรล่ะ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่ฝานซิงแข็งกระด้างไปชั่วครู่ในตอนที่ฉีเหยียนซีเมินเธอ เธอกะพริบตาก่อนเอ่ยออกมา “ฉันจำได้ว่าเพลง ‘เมืองบนฟ้า’ เป็นเพลงโปรดของคุณ ถ้าอยากฟัง ฉันเล่นให้ฟังได้นะคะ”

เอ่ยจบหญิงสาวก็อยู่ในท่าเตรียม พร้อมจะบรรเลง

“ซย่าซย่า ฉันอยากฟังเธอเล่นจัง ไม่ว่าเธอเล่นอะไรออกมาฉันก็ชอบหมดแหละ” ฉีเหยียนซีลูบผมอันซย่าซย่าด้วยความรักซึ่งอันซย่าซย่าเองกำลังเหงื่อตก น่ารังเกียจมาก!

เธอขยับหนีเล็กน้อยและฝืนยิ้ม “แต่ฉันไม่ได้เล่นเปียโนนะ…”

“โอ้?” ฉีเหยียนซีดูประหลาดใจเนื่องจากเด็กนักเรียนฉีซยาส่วนใหญ่จะเล่นเปียโนเป็นกัน เขาเลยเดาว่าอันซย่าซย่าน่าจะเป็นหนึ่งในนั้นด้วย

“นายน้อยฉี!” หลี่ฝานซิงขึ้นเสียง เรียกความสนใจจากฉีเหยียนซีได้ “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ เป็นยังไงบ้าง”

ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ —

เป็นยังไงบ้าง —

ถึงแม้สีหน้าของชายหนุ่มจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่อันซย่าซย่าก็รู้สึกได้ถึงแรงบีบรอบแขนของเธอที่เพิ่มขึ้นทันที เธอเกือบร้องออกมาด้วยความเจ็บ

“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันสบายดีกว่าเธอแน่นอน” ฉีเหยียนซียิ้มก่อนจะโอบไหล่อันซย่าซย่า “มาสิ งั้นเล่นด้วยกันเถอะ”

ชายหนุ่มนำอันซย่าซย่าไปยังเปียโน นั่งลงพร้อมกับเธอก่อนจะสอนวิธีเล่นเปียโนให้เหมือนมืออาชีพ “เธอรู้วิธีเล่นเพลง ‘ทวิงเกิล ทวิงเกิล ลิตเติลสตาร์’ ไหม เธอเล่นฝั่งนั้นนะ… เดี๋ยวฉันจะเล่นฝั่งนี้…”

อันซย่าซย่าทำตามที่บอกและเล่นคลอไปพร้อมๆ กับชายหนุ่ม หญิงสาวเหลือบมองหลี่ฝานซิงและเห็นว่ามือเรียวของเธอกำหมัดแน่น อีกทั้งใบหน้าก็ดูน่ากลัวขึ้น

“เธอเป็นอะไรกับคุณกันคะ” หลี่ฝานซิงเค้นคำถามออกมาจากปาก

“เธอคิดว่ายังไงล่ะ” ฉีเหยียนซีไม่ตอบตรงๆ แต่กระนั้นก็ทำให้หญิงสาวควบคุมตัวเองไม่ได้

หลี่ฝานซิงกัดริมฝีปากตัวเอง “นายน้อยฉี คุณยังโทษฉันอยู่อีกเหรอ… ตอนนี้ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ…”

เหล่านักเรียนคุยกันแซ่ด อะไรนะ นี่เรื่องใหญ่นะเนี่ย!

เทพธิดาฝานซิงเคยมีอดีตกับนายน้อยฉีเหรอเนี่ย

ขณะที่ฝูงชนต้องการจะคุยเรื่องซุบซิบกัน หลีชั่นซิงกับเจี่ยนซินเอ๋อร์ที่อยู่ในกลุ่มผู้ชมด้วยกลับยิ้มมีเลศนัยให้กัน

เจี้ยนซินเอ้อร์หยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะกดถ่ายรูปห้องเปียโน…

ขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเซิ่งอี่เจ๋อก็สั่นขึ้นมา ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาและดูเหมือนว่าความเย็นชาจะฉาบบนใบหน้าของเขาทันที

“ลุงหวัง ย้อนรถกลับไปที่โรงเรียนที!”

“ได้ครับนายน้อย”

–

ภายในห้องเปียโน ฉีเหยียนซีรู้สึกว่าเขาเรียกร้องความสนใจมากพอแล้วสำหรับหนึ่งวันและกลับพร้อมกับอันซย่าซย่า

จังหวะที่ทั้งสองเดินผ่านหลี่ฝานซิง เธอก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “ได้โปรดให้โอกาสฉันอีกสักครั้งได้ไหมคะ”

ใจของชายหนุ่มกระตุก แต่ก็เลือกจะไม่ให้ความหวังกับเธอ “ไม่”

เพียงเท่านั้นเขาก็พาอันซย่าซย่าออกมาจากห้องเปียโน และทั้งคู่ดันมาเจอเข้ากับเซิ่งอี่เจ๋อที่เพิ่งย้อนกลับมาโรงเรียนพอดี

บรรยากาศเย็นยะเยือกแผ่ออกมาจากเซิ่งอี่เจ๋อในขณะที่เขาพูด “อันซย่าซย่า เธอสองคนแสดงละครรักกันจบแล้วหรือยัง”

ตอนที่ 235 ตั้งแต่นี้ไป เธอเป็นแฟนฉันแล้ว (7)

อันซย่าซย่าตกตะลึง ไม่ใช่ว่าเซิ่งอี่เจ๋ฮกลับไปแล้วหรอกเหรอ ทำไมเขาถึงกลับมาที่โรงเรียนล่ะ แล้วที่สำคัญ ทำไมเขาถึงมาอยู่ห้องเปียโนได้

หญิงสาวขยับออกห่างฉีเหยียนซีโดยไม่รู้ตัว แต่ฉีเหยียนซีกลับจับข้อมือเธอไว้แน่นพลางยิ้มแก้มปลิราวกับดอกไม้ที่เบ่งบาน “เซิ่งอี่เจ๋อ จดจำความรู้สึกที่ต้องสูญเสียสิ่งสำคัญไว้ซะ เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเป็นพรานมันรู้สึกยังไง”

อันซย่าซย่าแทบสำลัก ฉีเหยียนซีตั้งใจพูดนี่นา!

หญิงสาวโง่มากที่หลงกลตอบตกลงมาช่วยเขา!

หรือว่าเขารู้มาก่อนแล้วเลยพยายามจะยิงปืนนัดเดียวให้ได้นกสองตัวแบบนี้ นอกจากชายหนุ่มจะได้แก้แค้นหลีฝานซิงแล้ว เขายังลากเซิ่งอี่เจ๋อเจ้ามาในเรื่องวุ่นวายนี้อีกด้วย!

“ไอ้คนเฮงซวย!” อันซย่าซย่าสบถด้วยความโมโห

ฉีเหยียนซีลูบผมเธอพลางยิ้มออกมา ชายหนุ่มก้มลงเล็กน้อยเพื่อกระซิบกับเธอ “ยัยบื้อซย่าซย่า หักหลังฉันตอนนี้แล้วฉันจะทำให้รู้ว่านรกบนดินเป็นยังไง”

บัดซบจริง!

อันซย่าซย่าอยากกัดหน้าเขาทิ้งได้เหลือเกิน ภายในห้องเปียโนหลีฝานซิงดูจะเข้าใจอะไรบางอย่างก่อนจะพูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อยฉี ถ้าหัวใจของคุณเป็นของคนอื่นไปแล้ว ฉันก็ขอให้คุณมีแต่ความสุขนะคะ”

ฉีเหยียนซีเซเล็กน้อยกับคำพูดนั้น

เซิ่งอี่เจ๋อแค่นหัวเราะ เขาปรี่เข้ามาชกหน้าฉีเหยียนซีก่อนจะลากอันซย่าซย่าออกไป

ฝูงชนคุยกันเสียงดังเหมือนน้ำต้มเดือด

“พระเจ้าช่วย กลายเป็นรักสามเส้าแล้วเหรอเนี่ย”

“อันซย่าซย่าทำแบบนั้นได้ยังไงกัน เทพธิดาฝานซิงผู้น่าสงสาร…”

“เทพธิดาฝานซิง หมัวะ!”

กลุ่มเด็กหนุ่มที่หลงรักหลีฝานซิงมองหญิงสาวด้วยความสงสารซึ่งนั่นทำให้ฉีเหยียนซีไม่พอใจกว่าเดิม เขาตวาดใส่ฝูงชน “พวกนายหุบปากไปเลย! ถ้าใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นละก็พวกนายตายแน่!”

ทุกคนหยุดพูดทันที ส่วนพวกเด็กหนุ่มที่ไม่ชอบคุยเรื่องซุบซิบกันไม่นานก็สลายตัวกันไป

หลีฝานซิงเอามือทาบอกตัวเองขณะที่มองฉีเหยียนซีเดินจากไป หัวของเธอจะระเบิดออกเพราะความโกรธอยู่แล้ว!

ทำไม? ทำไมคนที่ชอบเธอและคนที่ชอบเธอถึงต้องมีประเด็นกับอันซย่าซย่าทั้งคู่ด้วย

ยัยเด็กอันซย่าซย่านั่น!

–

อันซย่าซย่ากลัวมากจนหัวใจจะวายได้

เซิ่งอี่เจ๋อไม่ปริปากพูดกับเธอสักคำตั้งแต่ออกมาจากห้องเปียโนจนมาถึงรถ แต่เขาก็ไม่ได้ แสดงท่าทีว่าโกรธ ชายหนุ่มเพียงแต่จ้องและยิ้มเย็นยะเยือกใส่เธอ

หญิงสาวแทบน้ำตาไหล ถ้าเธอรู้ว่าตัวเองจะถูกจับได้ท้ายที่สุดแบบนี้นะ เธอยอมให้เซิ่งอี่เจ๋อหัวเราะเยาะเธอดีกว่าที่เรื่องมันจะเป็นแบบนี้อีก!

“เซิ่งอี่เจ๋อ… จ- จริงๆ แล้ว… ฉันอธิบายทุกอย่างได้นะ!” อันซย่าซย่ากล่าวอย่างน่าสงสาร “อย่ายิ้มแบบนั้นเลย…”

เพราะมันน่ากลัวมากๆ ไง!

เซิ่งอี่เจ๋อเมินเธอและเอาแต่หัวเราะเฮอะ

อันซย่าซย่ากระตุกแขนเสื้อของเซิ่งอี่เจ๋อ แต่เขาแลเธอตอบ หญิงสาวเกิดกลัวหัวหดเลยปล่อยมือ

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของอันซย่าซย่าก็สั่น เธอหยิบขึ้นมากก่อนจะเห็นว่าใครโทรมา: ไอ้หมาฉี

ขณะที่เธอกำลังลังเลว่าจะรับสายดีไหม น้ำเสียงเย็นชาของเซิ่งอี่เจ๋อก็ดังขึ้น “รับซะสิ! ฉีเหยียนซีของเธอโทรมาเชียวนะ!”

อันซย่าซย่าก้มหน้างุดราวกับเธอไปทำเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยเอาไว้ เธอควรรับโทรศัพท์ไหมนะ

ความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในหัวของอันซย่าซย่า ใบหน้าของเธอสว่างขึ้นมา “เซิ่งอี่เจ๋อ นี่นายหึงอยู่เหรอ”

เซิ่งอี่เบือนหน้าหนีสายตาคาดคั้นของหญิงสาวทันที!

“หึง?” เซิ่งอี่เจ๋อหัวเราะเฮอะ “เธอจะบอกฉันว่าฉันไม่มีสิทธิ์ไปหึงเธออยู่ใช่ไหม”

“ไม่ เปล่านะ… ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น…” อันซย่าซย่าส่ายหน้ารัวๆ ทันใดนั้นเซิ่งอี่เจ๋อก็จับคางของหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะออกแรงบีบจนใบหน้าของเธอเหมือนกับปลาทอง

“นี่เป็นประกาศทางการ ตั้งแต่นี้ไป เธอเป็นแฟนฉันแล้ว!”