ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1122 จะต้องส่งผู้หญิงคนนี้กลับไป
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1122 จะต้องส่งผู้หญิงคนนี้กลับไป
แสนรักพูดอย่างเรียบเฉย: “อืม”
รองผู้นำเดชาได้ยินจากด้านหน้าสายตาจ้องมองไปที่กระจกมองหลังทันที
“คุณทำไม…? ก่อนที่คุณจะออกเดินทาง คุณท่านกำชับคุณแล้วไม่ใช่เหรอครับ? ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ก็ไม่ต้องยุ่ง ทำไมตอนนี้กลับก้าวเข้าไปในศูนย์กลางของอำนาจนี้ล่ะครับ? คุณทำแบบนี้ นายท่านเขาจะ…”
“เตชินทร์เป็นคนผลักดันฉันออกไป”
“เตชินทร์?!!”
รองผู้นำเดชาตกตะลึงจนตาค้างในทันที
นี่จะเป็นไปได้อย่างไร?
คนคนนี้เพิ่งได้รับเลือกให้เป็นผู้นำคนใหม่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมจึงจะต้องผลักดันตระกูลเทวเทพที่ไม่มีภัยคุกคามต่อไวท์ พาเลซอีกต่อไปอย่างรวดเร็วขนาดนี้? จะทำให้ตกเป็นเป้า?”
หรือว่า เขาต้องการให้ตระกูลเทวเทพดับสูญไปเหรอ?
รองผู้นำเดชาหน้าซีดภายในเวลาสั้นๆ ไม่กี่วินาที
แต่ผู้ชายที่อยู่ด้านหลัง ทำอย่างกับว่าไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นเหมือนที่เขาคิด แสนรักนวดหัวคิ้วที่ปวดหน่วงหลังจากประชุมมาตลอดช่วงบ่าย จากนั้นก็ยื่นมือหยิบโทรศัพท์จากบนตัว
“นายไม่ต้องกังวล แค่เล่นเกมเอง ถ้าง่ายเกินไป กลับก็จะไม่สนุก”
“…”
รองผู้นำเดชาลูกตาแทบจะทะลักออกมาแล้ว!
ดูสิ นี่พูดภาษาคนหรือเปล่า?
นี่มันเวลาไหนแล้ว แต่พ่อคุณคนนี้ กลับพูดว่าน่าสนุกยิ่งกว่า!!
รองผู้นำเดชารู้สึกเจ็บหน้าอกจากการถูกยิงเมื่อครั้งที่แล้วขึ้นมาอีก…
—
มณฑลY เซ็นเตอร์ เลค วิลล่า
แสงดาวพบว่าผู้ชายที่พาเธอกลับมา ช่วงสองวันนี้ไม่ค่อยปกติสัก
ตัวอย่างเช่น เขาที่ชอบเที่ยวเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอกทั้งคืนทั้งวัน สองวันมานี้ไม่ออกไปไหน กลับอยู่ที่บ้านอย่างว่านอนสอนง่าย เก็บตัวอยู่ในห้องนอนของเขา
อีกตัวอย่าง มีครั้งหนึ่งเธอลงมาจากชั้นบน เห็นเขากำลังศึกษาแผนที่อยู่บนโต๊ะน้ำชา
หรือว่าเขาจะพาตัวเองไปประเทศZ?
แสงดาวคิดได้ถึงตรงนี้ ดวงตาก็เป็นประกาย
“ภาสดรนายทำอะไรอยู่?”
“ห๊ะ?”
ภาสดรที่กำลังถือดินสอก้มหน้าก้มตาขีดๆ เขียนๆ อยู่บนแผนที่ ตกใจจนดินสอที่ถืออยู่เกือบตกลงบนโต๊ะน้ำชา
“ไม่…ไม่ได้ทำอะไรนี่ เธอลงมาได้ยังไง? ไหนว่านอนแล้วไม่ใช่เหรอ?” หลังจากเขาเก็บแผนที่แผ่นนั้นด้วยความรวดเร็ว ก็ลุกขึ้นยืนจากโซฟา
แสงดาวขมวดคิ้ว
“ไม่นอน นอนพอแล้ว ฉันถามนายว่าแผนที่นี้คือแผนที่อะไร? ใช่ประเทศ Z หรือเปล่า? เมื่อไหร่นายจะพาฉันไปหาสามีของฉันกันแน่? นี่มันผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว”
เธอเริ่มโมโหอีกแล้ว
และเป็นเพราะเห็นเขาเก็บแผนที่ไม่ให้เธอดู จึงโกรธยิ่งกว่าเดิม
ที่แท้เธอก็คิดแบบนี้?
ภาสดรยิ้ม: “ไม่ใช่ แผนที่นี้ ฉันเตรียมจะลงทุนวิลล่าพักผ่อนอีกแห่งหนึ่ง ดูว่าใกล้ๆ พอจะมีสถานที่ดีๆ อะไรบ้าง ไม่ใช่แผนที่ประเทศZ”
“นาย—”
แสงดาวโมโหสุดขีด
แต่ในตอนนี้เอง พ่อบ้านที่อยู่ด้านนอก วิ่งเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลนกะทันหัน: “นายน้อย นายน้อยแย่แล้วครับ นายท่านกลับมาจากเมืองหลวงแล้วครับ”
ภาสดร: “อะไรนะ?”
หนึ่งวินาทีสั้นๆ ทั้งสวนวิลล่าก็เหมือนกับเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง
แสงดาวยืนมองอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
จนกระทั่งผ่านไปไม่นาน ด้านนอกมีเสียงชายวัยกลางคนตะโกนขึ้นมา ภาสดรสีหน้าเปลี่ยน จะให้คนใช้รีบลากเธอขึ้นไปชั้นบน เธอถึงได้สะบัดมือคนใช้พวกนั้นออกอย่างแรง
“ไม่ใช่ลูกผู้ชายจริงๆ!”
“?!!”
ภาสดรมองเธอด้วยความงุนงง
แต่ครั้งนี้ เธอกลับว่าง่าย หลังจากด่าเขาเสร็จ เธอก็เป็นฝ่ายขึ้นไปชั้นบนเอง
ภาสดรมองเห็น จึงได้ถอนหายใจ จากนั้นเดินไปข้างนอกบ้าน
“ผลั่ก—”
ในตอนที่ออกจากวิลล่า ภาสดรเปิดประตูใหญ่ เมื่อเจอหน้าก็ได้เห็นเท้าข้างหนึ่งถีบมาถามตัวเองอย่างแรง
เขารูม่านตาหดลง!
แทบจะเป็นปฏิกิริยาตอบสนอง นิ้วมือทั้งห้าที่แข็งแกร่งของเขากางออกจะจับไปทางข้อเท้านี้ เพียงแค่ตกอยู่ในนิ้วมือของเขา เท้านี้ไม่หักก็พิการอย่างแน่นอน
แต่ในตอนที่เขาจะลงมือ มีบางอย่างแวบเข้ามาในความคิดของเขา
ทันใดนั้น!
เท้านั้นถีบเข้าบนตัวเขา หลังจากเขาส่งเสียงอู้อี้ แล้วล้มลงกับพื้นโดยตรง เขากระเด็นออกไปไกลมาก
“อ๊ะ—”
เวลานี้พ่อบ้านเข้ามาพอดี เมื่อเห็นภาพนี้ จึงอุทานขึ้นมาทันที: “นายน้อย นายน้อยคุณเป็นยังไงบ้างครับ? นายท่าน คุณทำไมถึงได้ลงมือหนักขนาดนี้? เขาเป็นลูกชายของคุณนะครับ ถ้าบาดเจ็บเข้าจะทำยังไงครับ?”
“ทำยังไง? ตอนนี้ฉันแทบอยากจะตีมันให้ตายเลยด้วยซ้ำ!”
วิบูลย์ที่เข้ามา ทั้งโกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่และด่าอย่างสาดเสียเทเสีย
คนที่อยู่ในวิลล่าตามมา ก็ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ
ส่วนพ่อบ้าน หลังจากประคอง ภาสดรที่ถูกถีบอยู่บนพื้นขึ้นมา ก็ไม่กล้าปกป้องอีก
ส่วนภาสดรหลังจากเขาลุกขึ้นจากพื้น เมื่อความเจ็บที่ท้องค่อยๆ คลายลง เขาเช็ดสีแดงสดออกจากมุมปาก จากนั้นเงยหน้าขึ้นเหมือนเข็มที่ทิ่มแทงพ่อคนนี้
“งั้นพ่อตีเลย แน่จริง พ่อตีผมให้ตายตอนนี้เลย!”
“แก—”
วิบูลย์โมโหจนเส้นเลือดปูดขึ้น
ยังดีที่ในตอนนี้พ่อบ้านเข้ามาอีกอย่างไม่กลัวตาย ในตอนที่นายท่านยกไม้ขึ้นจะตีคนจริงๆ เขาขวางอยู่ตรงหน้าภาสดร
“นายท่าน เรื่องนี้ไม่โทษนายน้อย คุณนายน้อยตระกูลเทวเทพคนนั้นเป็นคนทำ วันนั้นนายน้อยไม่อยู่บ้านด้วยซ้ำ หลังจากผู้หญิงสองคนมาหาถึงที่ คุณนายน้อยตระกูลเทวเทพรู้สึกว่าพวกเธอเสียงดังรบกวนเธอ จึงถีบพวกเธอลงมาจากชั้นบน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับนายน้อยเลยครับ”