ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 119 ถูกจับกุมแล้ว

แป้งร่ำเกิดความคิดกะทันหัน ที่จะมาซื้อของที่ห้างชั่วคราว
ตั้งแต่เธออยู่กับแสนรัก ชีวิตก็ฟุ่มเฟือยมาตลอด ไม่ว่าจะของกินของใช้ก็เป็นของที่ดีที่สุด ครั้งนี้จะไปอยู่ต่างประเทศนาน เธอก็คิดได้ว่ากระเป๋ายังไม่พอ
จึงตัดสินใจจะซื้ออีกหน่อย
“รัก งั้นคุณรอฉันแป๊บหนึ่งนะ ฉันจะรีบลงมาทันที”
“อือ”
แสนรักไม่ได้มองเธอเท่าไหร่ พอรถจอดลง เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาทันที ดูว่ามีเรื่องด่วนหรือไม่
แป้งร่ำเห็น ก็ไม่กล้ารบกวน หลังจากสวมเสื้อคลุมหนาๆของตัวเองแล้ว เธอก็ออกไปจากรถ
“ต้องไปชั้นบนด้วยเหรอ？ไม่ต้องหรอกมั้ง แค่เปลี่ยนเสื้อคลุมเอง พวกเราหาที่ซื้อสักตัวก็พอ”
“ก็ได้ งั้นไปชั้นล่าง คุณหนาวไหม？”
“ไม่หนาวๆ ไปเถอะ”
“……”
เสียงพูดนั้นดังขึ้นเป็นระยะ เพราะว่าที่จอดรถใหญ่มาก ตอนที่แป้งร่ำเปิดประตูรถ ก็พาลมอันเยือกเย็นนั้นเข้ามาด้วย
นิ้วมือแสนรักที่กำลังดูโทรศัพท์ก็ชะงักไป
อาจเป็นเพราะจิตใต้สำนึก พอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นแล้ว เขาก็มองไปที่ she อย่างรวดเร็วทันที
จริงๆเลย นั่นผู้หญิงสมควรตายนั่น！！
ความเยือกเย็นบนตัวชายหนุ่มพุ่งขึ้นมาทันที แต่ละชั้นๆ เหมือนน้ำแข็งที่ควบแน่นเป็นพันปี ในเวลาไม่กี่วินาทีสั้นๆ แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ ว่ามันน่ากลัวถึงขีดสุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเขาเห็น ชายหนุ่มด้านนอกถอดเสื้อของตัวเองคลุมร่างเล็กๆนั้น
เส้นหมี่！！
——
สุดท้ายเส้นหมี่ก็ไปร้านที่อยู่ชั้นหนึ่งแห่งหนึ่ง จะเลือกสักตัวแล้วรีบไปสัมภาษณ์
“ยินดีต้องรับค่ะ คุณผู้หญิง ขอโทษนะคะมีอะไรให้ช่วยไหม？”
“ฉันอยากได้เสื้อคลุมตัวหนึ่ง ที่มีโปรโมชั่นถูกๆค่ะ”
เส้นหมี่เหลือบมองในร้านแวบหนึ่ง แล้วพูดอย่างใจกว้าง
เธอคือคนที่ตกลงมาจากที่สูงมาก่อน สำหรับวัตถุอย่างสิ่งของพวกนี้ เธอไม่สนใจอีกต่อไป และก็ไม่ไล่ตามใดๆด้วย
แต่ว่า พนักงานร้านได้ยิน ทันใดนั้นก็ไม่กระตือรือร้นเท่าไหร่แล้ว
“สวยใส จะเอาตามสบายมากไปไม่ได้นะ ผมว่าชุดนี้ไม่เลวเลย คุณลองดูชุดนี้สิ”
คณาธิปเหลือบมองพนักงานร้านคนนี้ จากนั้นหยิบรุ่ใหม่ที่สุดออกมา
พนักงานร้านดีใจ เริ่มกำชับไปด้วยรอยยิ้มทันที：“ใช่ คุณผู้หญิง คุณดูดีแบบนี้ สวยไปก็จะยิ่งสวย ออกไปข้างนอกต้องทำให้คนตาเป็นประกายกันแน่”
“เหรอ？”
เส้นหมี่มองชุดนี้อย่างลังเล
คณาธิป：“จริงๆ คุณไปลองดูก่อนก็ได้ ดูว่าสวยไหม ค่อยตัดสินใจว่าจะซื้อไหม？”
จากนั้น ผู้ชายคนนี้ก็ดึงมือของเธอไว้ หยิบชุดนั้นพาเธอไปตรงหน้าห้องลองชุด
เส้นหมี่：“……”
ไม่ค่อยเหมาะจริงๆ ดังนั้นสุดท้ายแล้ว เส้นหมี่ก็ถือชุดนี้เข้าไป
พอเข้าไป พนักงานร้านด้านนอกก็เริ่มคุยกับคณาธิป
“คุณผู้ชาย คุณนี่สายตาดีจริงๆนะ รุ่นนี้ เป็นรุ่นใหม่ของพวกเราพอดี ในประเทศมีขายไม่กี่ตัว เดี๋ยวแฟนคุณออกมา ต้องสวยแน่ค่ะ”
คณาธิปก็หัวเราะไม่พูดอะไร
ไม่กี่นาทีถัดมา ในที่สุดเส้นหมี่ก็สวมชุดนั้นออกมา
สวยมากจริงๆ เหมือนทำมาเพื่อตัวเธอเลย คอเสื้อสีแบบมอแรนดี้นั้น บวกกับดีไซน์แบบชาแนลที่เย็บเก็บเอว พอออกมา ตัวเธอก็เป็นประกายขึ้นเยอะ แม้แต่ใบหน้าก็ยังสดใสมากขึ้น
“คุณดูสิ ฉันบอกแล้วว่าสวย！”
พนักงานร้านที่อยู่ในร้านเห็น ก็เข้ามาชม
ดวงตาคณาธิปก็เป็นประกาย
เมื่อก่อนเขารู้อยู่แล้วว่าเธอสวย แต่คิดไม่ถึงว่า พอแต่งดีๆแล้ว จะทำให้คนไม่อาจละสายตาได้แบบนี้
“โอเค งั้นก็ชุดนี้ เอา ……”
“ชุดนี้สวยจัง รักรัก คุณดูสิ ฉันจะเอาชุดนี้ พวกเราซื้อดีไหม？”
ตอนที่คณาธิปจะให้พนักงานร้านคิดเงิน จู่ๆ ด้านนอกก็มีคนเห็นแผ่นหลังของเส้นหมี่ ทันใดนั้นก็อ้อนชายหนุ่มที่มาด้วยกันกับเธอทันที
รัก？
แสนรัก？！！
เส้นหมี่ที่ยืนตรงหน้ากระจกได้ยิน ทันใดนั้น หลังจากสีหน้าเธอเปลี่ยนไป ก็แข็งทื่อตรงนั้น
ไม่บังเอิญขนาดนี้มั้ง？ดันมาเจอที่นี่ได้？
เส้นหมี่ตื่นตระหนกขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล อยากจะวิ่งเข้าไปหลบในห้องลองชุด แต่ตอนนี้เอง แป้งร่ำที่อยู่ด้านนอกก็เข้ามาอย่างเร็ว
“พนักงานร้าน ชุดนี้ฉันเอานะ ห่อให้ฉันด้วย”
เธอบ้าระห่ำจริงๆ พอเข้ามา ก็ไม่ดูเส้นหมี่คนที่กำลังลองชุดนี้เลย ให้พนักงานร้านห่อให้เธอทันที
พนักงานร้าน：“……”
คณาธิปที่ดูอบอุ่นเสมอ ก็ดูโกรธขึ้นมาทันที：“คุณผู้หญิงคนนี้ เสื้อตัวนี้เพื่อนผมลองอยู่พอดี แบบนี้ไม่ดีมั้งครับ？”
“ไม่ดีตรงไหน？ของที่ฉันชอบ ก็ต้องเป็นของฉันก่อน”
“มีสิทธิ์อะไร？”
“ก็สิทธิ์ที่เธอเป็นผู้หญิงของฉัน เป็นไง？เหตุผลนี้พอไหม？”
ในที่สุดแสนรักก็เข้ามา ร่างสูงตรง ใบหน้าหล่อเหลา กับวันที่แสนเยือกเย็น แต่เขากลับสวมชุดน้อยชิ้น เสื้อสูทสีดำแนบพอดีตัว เผยให้เห็นชุดบางๆข้างใน มองไป ก็รู้สึกหนาวถึงกระดูก