ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1224 ความจริงอันน่าตกใจ！
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1224 ความจริงอันน่าตกใจ！
“นี่เป็นถ้ำน้ำแข็งหรือเปล่า？ทำไมหนาวขนาดนี้？”
ในขณะเดียวกัน ภาสดรที่อยู่ด้านข้าง ก็รู้สึกถึงความเย็นแปลกๆ จนอดไม่ได้ที่จะพึมพำพร้อมกับกอดอกไว้
แป๊บเดียวทั้งสองก็คลำเข้าไปโดยใช้ไฟฉาย
กลับเห็นว่า หลังจากพวกเขาเข้าไปแล้ว ด้านล่างก็ไม่ใหญ่อย่างที่คิด โดยเฉพาะตอนลงมา แขนเหยียดออกไปก็สัมผัสกำแพงได้ทั้งสองด้าน
จนกระทั่ง พวกเขาเดินไปด้านในมากขึ้น พื้นที่ถึงจะดีขึ้นมาบ้าง
แต่ว่า พวกเขาก็พบอย่างรวดเร็วว่า ทั้งสี่ด้านในนี้เป็นพื้นที่โล่งๆ ไม่เหมือนถ้ำหินสองอันบนเลย ที่เต็มไปด้วยสิ่งของ
“หรือว่าพวกเราจะมาผิด？”
ภาสดรเห็นฉากนี้แล้ว ก็เริ่มผิดหวัง
เส้นหมี่กลับโน้มน้าวไปอย่างอดทน：“อย่าเพิ่งรีบร้อน พวกเราไปดูก่อนดีกว่าค่อยว่ากันอีกที”
จากนั้นเธอก็เปิดไฟฉายในมือ แล้วเดินไปด้านในต่อ
สุดท้าย ครั้งนี้ ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่คิดเลยว่า เมื่อพวกเขามาถึงใจกลางห้องใต้ดินแล้ว สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าพวกเขา จะเป็นน้ำแข็งใสคริสทัลจริงๆ！！
นี่น้ำแข็งสินะ？
ทั้งสองต่างตกตะลึง
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ตอบสนองคืนมา ภาสดรชายหนุ่มด้านข้าง จึงเข้ามาใช้มือลูบสิ่งที่โปร่งใสภายใต้แสงของไฟฉายในมือ
แน่นอนว่า มันเย็นเข้ากระดูก และนี่ก็คือก้อนน้ำแข็ง
“เป็นน้ำแข็งจริงๆ ด้วย พวกเขาบ้าหรือเปล่า？ถึงสร้างที่เก็บน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่นี่ เมืองหลวงก็ไม่ใช่พื้นที่เขตร้อน มีสี่ฤดูแตกต่างกัน พวกเขาทำน้ำแข็งจำนวนมากอะไรที่นี่？หรือว่าตอนทำสงครามอยากดื่มซุปบ๊วยเย็น？”
ผู้ชายคนนี้ ถูกกระตุ้นจนนิสัยที่ชอบด่าคนเวลาอ้าปากก็ออกมาหมด
เส้นหมี่ก็รู้สึกแปลกมากๆ
แต่เธอไม่ได้ด่า แต่เธอยืนอยู่ตรงนั้นและพอได้สติคืนมา ก็รีบเอาไฟฉายในมือเดินไปที่กองน้ำแข็ง เธออยากดูชัดๆ ว่า ของพวกนี้ ใช้ทำอะไรกันแน่？
“……”
ฝีเท้า จู่ๆ ก็หยุดลงตรงนั้น
ภาสดรเห็น ก็ไม่ค่อยเข้าใจ：“ทำไมเหรอ？คุณเห็นอะไรล่ะ？”
และเขาก็เดินมา
สุดท้าย พอเขาเดินมาที่ข้างเธอ มองไป ตอนที่เห็นจุดที่สายตาหญิงสาว รูม่านตาเขาก็ขยายทันที ลมหายใจอันเยือกเย็นออกมาจากในลำคอ
“ศพ？ที่นี่……มีศพด้วยเหรอ？！！”
เขาขนหัวลุก เพียงวินาทีเดียว ชายหนุ่มตัวสูงใหญ่ ก็ตกใจจนเสียงเปลี่ยนไป
ถูกต้อง ที่พวกเขาเห็น ก็คือศพ
ก็แค่ ศพนี้ไม่ได้ดูเหมือนตายอยู่ในนี้โดยบังเอิญ แต่เหมือนถูกแช่แข็งอยู่ในนี้
นี่หมายความว่าอะไร？
ที่นี่มีศพได้ไง？
และในหัวเส้นหมี่ก็มีความคิดต่างๆ เข้ามา ทันใดนั้น เธอไม่กลัวอีกต่อไป ถือไฟฉายในมือแล้วปีนขึ้นมาที่น้ำแข็งกองนี้
ภาสดรมองดูขนหัวลุกอยู่ด้านข้าง：“ผู้หญิงอย่างคุณนี่ ทำไมกล้าหาญขนาดนี้？นี่ศพนะ คุณไม่กลัวเหรอ？”
“หุบปาก！”
ที่ตอบเขานั้น มีเพียงหญิงสาวที่ปีนขึ้นไปแล้ว พูดแรงๆ ใส่เขาไปสองคำ
ภาสดรจึงหุบปากอย่างเชื่อฟัง
และตอนนี้เอง เส้นหมี่ก็ปีนขึ้นมาแล้ว กำลังถือไฟฉายมือไปยังศพที่ถูกแช่แข็งนี้
“พระเจ้า！”
เสียงร้องอุทาน ออกมาจากปากของเธออย่างไม่สามารถควบคุมได้
ภาสดรได้ยิน ก็เงยหน้าขึ้นไปทันที：“ว่าไงๆ ？เกิดอะไรขึ้นเหรอ？ผมบอกคุณแล้วไม่ต้องปีนขึ้นไป คุณเป็นผู้หญิง ทำไมกล้าได้ขนาดนี้？”
เขาบ่นไป ก็รีบปีนตามขึ้นไป
ผู้ชายคนนี้ ในเวลาสำคัญๆ ก็รู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชาย ต้องปกป้องคนอื่นๆ
แต่ว่า เขาไม่คิดเลยว่า เมื่อเขาปีนขึ้นไปอย่างยากลำบากแล้ว และเห็นศพนั้น ทันใดนั้น เขาก็แทบจะกลิ้งลงมาจากด้านบนอีกครั้ง
“ห่า！นี่เห็นผีหรือเปล่า？ทำไมไอ้แก่นั่นนอนอยู่ที่นี่ล่ะ？ไอ้ห่า หรือผมหลอนไป？”
หลังจากสบถไป ก็เหลือแต่ทักทายบรรพบุรุษของศพนี้
ไอ้แก่？
ถูกต้อง ศพนี้ ทำให้ทุกคนคิดไม่ถึงว่า ใบหน้าของเขา กับชนะธิตที่อยู่ด้านนอก จะเหมือนกันอย่างกับแกะ！
ทำไมถึงเป็นแบบนี้？
ปฏิกิริยาอย่างแรกของภาสดร ก็คือศพนี้ใส่หน้ากากหนังมนุษย์
เพราะว่า ตอนนี้ใบหน้าเขาก็สวมอันหนึ่งเหมือนกัน
แต่ว่า ตอนที่เขาใจเย็นลง เขาก็ปฏิเสธอีกครั้ง หน้ากากหนังมนุษย์ ถ้าอยู่ในที่แช่แข็ง กาวจะไร้ความเหนียว จึงเป็นไปไม่ได้ว่ามันจะอยู่บนใบหน้าเขา
ดังนั้น หน้าของศพนี้ เป็นของจริง！！！
“ห่า นี่……นี่มันบ้าอะไรเนี่ย？ทำไมเขา……ทำไม？”
“หรือว่านี่คือชนะธิตที่แท้จริง？”
ทันใดนั้น ผู้หญิงคนนี้ที่จ้องมองศพเป็นเวลานาน ก็พูดขึ้นมาในขณะที่ระงับความตกใจในใจของเธอ
รูม่านตาของภาสดรสั่นอีกครั้ง
“คุณ……คุณหมายความว่ายังไง？”
“คุณลืมแล้วเหรอ？ไอ้แก่ด้านนอกนั่น กลัวพระผู้เฒ่ามาโดยตลอด ทั้งๆ ที่เขาอยู่ในตำแหน่งอำนาจสูงสุดแล้ว แต่ว่า เขาไม่กล้าแตะต้องพระผู้เฒ่านี้เลย ทำไมล่ะ？”
“……”
ทั้งโรงน้ำแข็ง ก็เงียบสนิท！