ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1380 เมียใครก็ดูแลเอง

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1380 เมียใครก็ดูแลเอง

เมื่อเห็นดังนั้น เขาที่กำนิ้วไว้ ในที่สุดก็คลายมันออก

และในสองนาทีนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่า ที่จริงในฝนมือมันเปียกไปหมดแล้ว

【คณาธิป : ถ้างั้นฉันจะส่งเธอไป ช่วยบอกหมี่ให้หน่อย ถึงตอนนั้นช่วยดูแลเธอให้หน่อย】

【แสนรัก : เมียนายทำไมต้องให้เมียฉันดูแลล่ะ? นายมาเองไม่เป็นหรือไง? 】

【คณาธิป : …… 】

จนกระทั่งเลิกงาน ในห้องแชตนี้ คณาธิปก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปอีก

นี่เป็นความรู้สึกประหลาด

เพราะว่า ความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองคน เป็นศัตรูหัวใจกันมาตลอด ต่อให้ตอนนี้จะไม่ได้แย่ขนาดนั้นแล้ว เส้นหมี่เองก็ได้แต่งงานมีลูกกับชายคนนี้แล้ว แต่เพราะความลุ่มหลงในใจของกันและกันนั้น ไม่เปลี่ยนแปลง

แต่ตอนนี้ ชายนี้กลับพูดแบบนี้ออกมา

คณาธิปประหลาดใจไปทั้งวัน

แต่ว่า สิ่งที่ไม่สามารถปฏิเสธได้คือ หลังจากคำพูดเหล่านี้ปรากฏขึ้น เขารู้สึกว่าโซ่ตรวนบนร่างกายของเขาจู่ๆก็ถูกปลดออก

สิ่งที่เรียกว่าความหลงใหลนั้น ที่จริงมันไม่ได้น่ากลัว มันจะน่ากลัวก็ตรงที่ คนรอบตัว ล้วนมองคุณแบบนั้น บางครั้งอยากจะหนีก็หนีไม่พ้น

เพราะว่า ดวงตาของพวกเขาจะจ้องคุณตลอดเวลา

แต่ตอนนี้ ตัวหลัก กลับพูดกับเขาว่า เมียเขา เมียฉัน……

ในตอนกลางคืนตอนที่คณาธิปเลิกงาน อารมณ์ก็ดีขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด เขาตั้งใจมาหาเคมี ถามถึงอากาศของทางไอซ์แลนด์ ให้เขาซื้อเสื้อผ้าที่อบอุ่น และเริ่มให้ซื้อของเล่นที่ไอซ์แลนด์

ของเล่น?

เคมีเกิดสับสนขึ้น

ประธานคณาธิปจะซื้อให้คุณหนูชินจังหรือ?

สองวันผ่านไป ในที่สุดก็จะออกเดินทางแล้ว

“ที่รัก พวกเรา……จะไปที่ไอซ์แลนด์จริงๆหรือ? คุณ……คุณจะไปกับฉันหรือ?”

ทั้งๆที่ได้บอกเด็กสาวก่อนหนึ่งวันแล้ว แต่ว่า เมื่อถึงตอนเข้าตอนออกเดินทาง เธอยังวิ่งมาถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างตื่นเต้น

เมื่อได้รับคำตอบชัดเจนจากคณาธิปแล้ว เธอก็ปิดหน้าตนเองแล้ววิ่งไปด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก ทุกการกระทำ เหมือนเด็กไม่มีผิด

อืม เหมือนหนูรินจัง

หนูรินจัง “อาธิป คุณอาซื่อบื้อหรือเปล่าคะ? ถามห้ารอบแล้วนะคะ”

คณาธิป “อืม เพราะงั้นครั้งนี้ หนูรินจังต้องดูเธอไว้ดีๆนะ อย่าให้ถูกใครลักพาตัวไปล่ะ”

พระเจ้า?

ยังถูกลักพาตัวไปด้วยหรือ?

หนูรินจังที่ไปด้วยในครั้งนี้ เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาใสแจ๋วนั้นก็เบิกตาโตขึ้น ทันใดนั้น เธอก็รีบวิ่งไปหาคุณอา

ไม่ได้การ ต้องจัดหานาฬิกาให้เธอสักเรือนแล้ว แบบนี้จะได้ระบุตำแหน่งได้ จะได้หลง

มีเพียงคุณชายคิว ที่พูดออกมา ในตอนที่กำลังจัดสัมภาระกับคุณอาธิป “คุณอาธิป คุณช่างอนาถจริง ตอนเด็กต้องดูแลพวกเรา ตอนนี้ยังต้องดูแลเมียของคุณอีก”

คณาธิป “……”

ก็……แทงใจมากเลยล่ะ

ในที่สุดคนกลุ่มนี้ก็ออกเดินทางอย่างยิ่งใหญ่ และในขณะนี้ เด็กสาวที่โอ๋ง่าย ก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว

——

ณไอซ์แลนด์

เส้นหมี่และแสนรักทั้งคู่ก็กำลังเตรียมตัวอยู่

ครั้งนี้มีคนมามากมายขนาดนี้ ต้องเตรียมของมากมายอยู่แล้ว เกาะออโรราอยู่ห่างจากไอซ์แลนด์ไม่มากนัก แต่เพราะแสงออโรรานั้นจะมองเห็นในช่วงเช้าตรู่

เพราะฉะนั้น การค้างคืนที่นั่น จึงจำเป็น

“พี่คะ พวกเราต้องเตรียมเต็นท์กี่อันหรือ? พี่สาวและหนูเย่พวกเขาจะเตรียมเองไหม?”

ตอนที่เส้นหมี่เก็บเต็นท์ เพราะนับจำนวนไม่ถูก จึงเรียกชายที่อยู่ทางด้านนั้นถามขึ้น

ชายหนุ่มกำลังศึกษามุมองศาที่จะมองแสงออโรราอยู่ เมื่อได้ยิน ก็ไม่หันหน้ามาด้วยซ้ำ “เธอจะกังวลเรื่องนี้ทำไม? ของพวกนี้พวกเขาต้องจำการเองอยู่แล้ว”

เส้นหมี่ “……”

ไม่นะ พวกเขาอยู่ที่นี่ ก็ถือว่าเป็นเจ้าภาพนะ ยังต้องให้แขกที่มาเตรียมเองหรือ?

เส้นหมี่รู้สึกว่ามันไม่เหมาะ

แต่ในความมเป็นจริงนั้น ในตอนที่เธอกำลังเก็บของ ในกลุ่มก็มีเสียงเตือนขึ้นไม่หยุด

【แสงดาว : เร็วเข้า! ทุกคนออกมาเร็วเข้า ไหนบอกกันหน่อยว่าเอาอะไรไปกันบ้าง? จะได้เตรียมไปพร้อม】

【หนูเย่ : พี่คะ พวกเราเตรียมชุดกันหนาวสำหรับปีเขามาให้ทุกคนแล้ว แล้วก็มีของกินต่างๆ กล้องถ่ายรูป กล้องส่องทางไกล…… 】

รูปภาพมากมายถูกส่งออกมา ของเยอะจนทำเอาพูดไม่ออกเลย

เมื่อแสงดาวเห็นดังนั้นในกลุ่ม ก็ไม่แสดงความอ่อนแออีกต่อไป กดส่งอย่างบ้าคลั่ง เต็นท์ที่ทั้งกันหนาวทั้งสะดวกที่ใช้กันในค่ายโดยเฉพาะก็ถูกถ่ายรูปส่งออกมา

และยังมีเรือคายัคอีกต่างหาก!!

เส้นหมี่ยอมใจเลย

สุดท้าย จึงออกไปพูดอะไรเล็กน้อยสักหน่อย

【เส้นหมี่ : โทษทีนะ ฉันอยู่บนเกาะนี้ ค่อนข้างหาซื้อของได้ยาก เพราะงั้นเลยไม่ได้เตรียมอะไรไป】

【แสงดาว : ใครๆก็คิดเรื่องนี้ได้กันทั้งนั้นไม่ใช่หรือ? 】

【หนูเย่ : ใช่ๆ พี่คะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ พวกเราเตรียมไว้หมดแล้ว จริงสิ พวกเรายังซื้อของเล่นน่าสนุกอีกเยอะแยะเลย แล้วก็ชุดว่ายน้ำ เดี๋ยวส่งให้ดูนะคะ】

จากนั้น เด็กสาวก็ส่งไปยังกลุ่มอย่างบ้าคลั่ง

พวกของเล่นที่เหมาะกับเด็ก และไม่เหมาะกับเด็กถูกส่งออกมาหมด จนคณาธิปที่อยู่ข้างๆที่ได้เห็นดังนั้น ก็แทบอยากบล็อกกลุ่มนี้ทิ้งไปทันที!!

【อาจารย์ดิลก : เก่งมากๆ เตรียมพร้อมมากจริงๆ มาสนุกกันเถอะ】

【ท่านไช : ใช่แล้ว นานๆจะออกไปที ทุกคนไปสนุกกันให้เต็มที่นะ ม็อกโก วสุพวกนายสองคน ดูแลลูกเมียให้ดีล่ะ เข้าใจไหม? 】

【ม็อกโก : ……】

【แสนรัก : …..】

【อาจารย์ดิลก: นายด้วยนะธิป หนูเย่ไปที่แบบนี้ครั้งแรก ต้องคอยดูแลหน่อยนะ】

【คณาธิป : ……】

ชายทั้งสามคน เงียบไปพร้อมๆกัน

แน่ใจหรือว่าครั้งนี้พวกเขาไปเที่ยวน่ะ? ไม่ได้ไปเป็นผู้ปกครองหรือ?