ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 182 หย่าเถอะ เส้นหมี่

เด็กชายหัวเราะอย่างภูมิใจ ภายใต้ความมืด
จริงๆ ถ้าอยากให้ความสัมพันธ์ของแด๊ดดี้กับหม่ามี๊อบอุ่นขึ้น ไม่มีอะไรได้ผลไปกว่าให้พวกเขาอยู่ด้วยกันแล้ว
ในที่สุดเด็กชายก็หาวิธีได้ แล้วแป๊บเดียวก็หลับไป
แต่ว่า พวกเขาไม่รู้ว่า แผนยังไม่ทันเปลี่ยน วันถัดมา แด๊ดดี้กับหม่ามี๊ของพวกเขาก็เกิดเรื่องขึ้น
“คุณเส้นหมี่ เข้างานหรือยังครับ？”
ตอนที่เส้นหมี่รับสายของเคมี กำลังอยู่ระหว่างทางไปโรงพยาบาล
ได้ยิน เธอก็พยักหน้าทางโทรศัพท์：“ใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้วค่ะ มีอะไรเหรอคะ？”
“อือ มีครับ คือ……”
ทันใดนั้นเคมีก็ตะกุกตะกักขึ้นมา“คือท่านประธานให้ผมบอกกับคุณว่า เช้าวันนี้ให้ไปที่ ……อำเภอหน่อยครับ”
“คุณพูดอะไรนะ？”
เส้นหมี่ที่เพิ่งถึงหน้าโรงพยาบาล ตอนที่ปิดประตูรถ เธอก็คิดว่าหูตัวเองมีปัญหา
อำเภอ？
หมายความว่าไง？
เรื่องราวกะทันหันไป ทำให้เส้นหมี่ตอบสนองไม่ทัน คำไม่กี่คำนี้หมายความว่าไง？
จนกระทั่งเธอเข้าไปในโรงพยาบาล ข้างหูก็ได้ยินผู้ช่วยคนนี้พูดอีกว่า：“คุณจะหย่าไม่ใช่เหรอครับ？ท่านประธานบอกว่า วันนี้เช้าเขามีเวลาหนึ่งชั่วโมงมา ……”
“……”
ในที่สุดเส้นหมี่ก็เข้าใจ
จากนั้น หลังจากเท้าคู่นั้นของเธอที่กำลังก้าวไปข้างหน้าหยุดลงกะทันหัน เธอที่ถือโทรศัพท์อยู่ ก็เหมือนโดนใครทำให้หยุดลง หลังจากในหัวมีเสียงดัง“หึ่ง” ก็คิดอะไรไม่ออกอีก
หย่า！
ที่แท้เขาให้ผู้ช่วยโทรมาแต่เช้า ก็เพื่อหย่ากับเธอ
ก็ใช่ การแต่งงานนี้ เธอจะหย่านี่？
วันนั้นที่คฤหาสน์หลังเก่า เธอตกลงกับปากเอง ทะเบียนบ้านตระกูลหิรัญชาของเขา ตอนนี้ก็ยังอยู่ในกระเป๋าเธออยู่เลย
ในที่สุดเส้นหมี่ก็สงบอารมณ์ลง
เหมือนกับว่าหลังจากเจ็บปวดอย่างรุนแรง ร่างกายที่พังทลายเหลือเพียงแต่ความชา ใบหน้าเธอเย็นชาจนไร้อารมณ์ใดๆ มองไปข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ดึงมุมปาก：“ได้สิ แต่ว่าฉันมีเคสผ่าตัดหนึ่งเคส รอฉันผ่าตัดเสร็จแล้วจะไป”
“……โอเคครับ”
เคมีไม่กล้าพูดอะไรมาก ได้ยินเธอตกลง ก็ถอนหายใจยาวๆทันทีแล้ววางสาย
อย่าว่าแต่เธอเลย
แม้แต่เขาที่ได้รับคำสั่งนี้ตอนเช้า ก็ตกใจมาก！
เขาไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆทำไมสองคนนี้จู่ๆถึงเป็นแบบนี้ได้？ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาไปหาเส้นหมี่ที่อังกฤษกับ BOSSผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ เขาก็ยังดีกับเธออยู่เลยไม่ใช่เหรอ？
คืนนั้นเธอตามออกมาแล้วล้มไปที่ถนน ฉากที่เขาวิ่งออกไปอุ้มเธอขึ้นมา เขาไม่ได้มองผิดไปแน่ ความตื่นตระหนกบนใบหน้าของชายคนนี้และความสุขที่ได้เจอหลังจากหายไป หลอกใครไม่ได้
และก็ ตลอดมา เขาก็ยอมเธอมาก
ตั้งแต่เธอถูกพากลับมา หลายๆครั้ง เขายอมเธออย่างมาก จนแซงหน้าแป้งร่ำคู่หมั้นตัวจริงของเขาเสียอีก
ทำไมจู่ๆถึงเป็นแบบนี้？
เคมีไม่อาจเข้าใจได้เลย！
ถือโทรศัพท์แล้วเข้ามาจากด้านนอก เห็นว่าในห้องทำงานของประธานไม่มีใคร เขาก็ได้แต่ส่งข้อความไป
“ประธานครับ บอกเธอแล้วนะครับ เธอตกลงแล้ว เดี๋ยวเธอผ่าตัดเสร็จจะไปครับ”
จากนั้น เขาก็เก็บโทรศัพท์
——
เส้นหมี่ก็มาถึงห้องตรวจ
เธอดูปกติมาก พอเปลี่ยนชุดแล้ว เธอก็มาตรงหน้าโต๊ะตัวเองแล้วหยิบระเบียนคนไข้ที่วางอยู่ด้านบน
“หัวหน้า คุณมาแล้วเหรอ คนไข้ถุงลมโป่งพองคนนั้นเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว หัวหน้าโอภาสบอกว่า 8โมงครึ่งเข็นเข้าห้องผ่าตัดได้ค่ะ”
พยาบาลแผนกอายุรกรรมเห็นเธอมา ก็รีบวิ่งมาบอกเธอ การผ่าตัดรอเธออยู่
เส้นหมี่พยักหน้าเล็กน้อย
จากนั้น หยิบกระเป๋าใส่เข็มอันนั้นออกมาจากในโต๊ะทำงาน
ตั้งแต่เธอมาทำงานที่นี่ เพราะว่าใช้เครื่องมือแบบนี้บ่อยๆ เลยไม่ได้พกติดตัวไว้ แต่ใส่ไว้ในนี้
“อ้อใช่สิ หัวหน้า ผู้หญิงคนนั้นที่เมื่อวานคุณให้พวกเราส่งไปที่แผนกจิตเวช เธอหนีไปแล้วค่ะ เธอบอกกับคนของจิตเวชว่า เธอคือคุณหนูตระกูลหิรัญชา โวยวายอยู่ข้างใน”
ตอนที่ออกไป จู่ๆพยาบาลตัวเล็กคนนี้ก็พูดถึงเรื่องนี้กับเส้นหมี่
แสงดาวหนีแล้ว？
ก็ดี ออกมาให้เธอเห็นว่าเธอเส้นหมี่กับน้องชายเธอหย่า เธอน่าจะดีใจมาก ไม่ทำตัวประสาทตรงหน้าเธออีก
มุมปากเส้นหมี่ปรากฏรอยยิ้มเย็นชาเล็กน้อย จากนั้น ก็ถือกระเป๋าใส่เข็มไปที่หัวหน้าศัลยแพทย์แผนกอายุรกรรม
สิบนาทีถัดมา ในห้องผ่าตัด
เกี่ยวกับการผ่าตัด ที่จริงแล้วเส้นหมี่ไม่ใช่เพิ่งเข้ามาเป็นครั้งแรก เทคนิคการฝังเข็มของเธอสุดยอดจริงๆ เมื่อก่อนตอนอยู่เมืองเคลียร์ ทุกคนเห็นถึงความเก่งของเธอ เวลาที่วิสัญญีแพทย์ช่วยไม่ได้ ก็จะลากเธอเข้ามา
ดังนั้น ตอนนี้เส้นหมี่เลยนิ่งมาก
แต่ว่า เธอคิดไม่ถึงว่า ตอนที่เธอหยิบเข็มเล็กๆในมือออกมาแทงเข้าไปในจุดฝังเข็มคนไข้ที่นอนอยู่บนเตียงผ่าตัด จู่ๆ เธอก็พบว่าเขาดูผิดปกติเล็กน้อย จู่ๆคนไข้ก็กระตุก
“หัวหน้าสวยใส？”
“……ไม่ต้องห่วง คนไข้น่าจะถุงลมโป่งพองหนักไป จุดฝังเข็มเคลื่อนไหวเล็กน้อย ฉันจะลองอีกครั้ง”
เธอดึงเข็มออกมาทันที ข้างหูได้ยินหมอข้างๆสองสามคนถามอย่างเป็นห่วง เธอก็ร้อนรน รีบหาเหตุผลกับพวกเขา
แต่ความจริง ตอนที่เธอหยิบเข็มนี้มาอีกครั้ง เธอก็ไม่นิ่งเหมือนเมื่อกี๊แล้ว！
เธอคิดว่า จิตใจเธอฟุ้งซ่าน
สายโทรศัพท์เมื่อกี๊ ถึงเธอจะพยายามสงบสติอารมณ์มาตลอด ทำเป็นไม่เป็นอะไร แต่ความจริงแล้ว เธอควบคุมภายในใจไม่อยู่ตั้งนานแล้ว