ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 26 อยู่ด้วยกัน

“คือแบบนี้ครับ ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะเจอคุณหนูชินจังหรอกหรือครับ? ตอนนี้มีโอกาสที่สามารถทำให้คุณได้เจอกับเขาได้ คุณจะยินยอมหรือเปล่า?”
“อา? คุณพูดจริงหรือคะ?!”
เส้นหมี่รู้สึกตกตะลึงมาก ไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่ผู้ช่วยคนนี้กลับพยักลงในสาย : “ใช่ครับ เพียงแค่คุณสามารถรักษาอาการป่วยของประธานเราได้ ผมรับประกันได้ว่าคุณจะได้เจอเขาทุกวัน”
“อาการป่วยของประธานพวกคุณ?”
“ครับ ผมไม่ปิดบังคุณด้วยเช่นกัน วันนี้ที่ท่านประธานไม่ได้พาคุณกลับไปที่หิรัญชากรุ๊ป ก็เป็นเพราะว่าหลังจากที่เขามีปากเสียงกับคุณบนเรือแล้ว ความดันโลหิตในสมองก็เพิ่มสูงขึ้น หลังจากนั้นเขาก็สลบไป ตอนนี้ยังอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลยครับ เพราะฉะนั้น ถ้าหากคุณมีความสามารถทำให้เขาหลับได้จริงๆ ไม่ต้องให้ผมพูดเลย เขาเองก็จะให้คุณได้เจอกับคุณหนูชินจังด้วยเช่นกัน คุณว่ายังไงครับ? คุณผู้หญิง?”
ในที่สุดเคมีก็พูดถึงเจตนาในครั้งนี้ให้เข้าใจ อีกทั้ง เพื่อให้เส้นหมี่ตอบตกลง เขายังบอกเรื่องที่แสนรักหมดสติไปในช่วงสายๆบนเรือนี้กับเธออย่างไม่ปิดบังเลยอีกด้วย
สิ้นเสียงแล้ว เส้นหมี่ทางนี้ก็รู้สึกตกตะลึงขึ้นมาในทันทีจริงๆ
ผู้ชายเลวๆคนนั้นยังอยู่ที่โรงพยาบาลอย่างนั้นหรือ?
มิน่าล่ะตอนที่เธอลงมา ไม่เห็นชินชินและไม่เห็นเขาด้วย แท้ที่จริงแล้วก็เกิดเรื่องขึ้นนี่เอง
เส้นหมี่อดที่จะรู้สึกมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นขึ้นมาไม่ได้ : “ฉันมีความสามารถอยู่แล้วค่ะ สถานการณ์แบบเขา ไม่แย่ในตอนนั้นเลยก็นับว่าไม่เลวแล้วค่ะ”
เคมี : “……….”
ซักพักหนึ่ง ถึงได้หัวเราะออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ : “ใช่ครับ นี่ผมก็ไม่ใช่ว่ามาหาคุณผู้หญิงหรอกหรือ? คุณวางใจได้ เพียงแค่คุณสามารถรักษาอาการของเขาได้ ทุกอย่างก็จะพูดง่ายแล้วครับ ตอนนี้ถึงแม้ว่าประธานจะบอกว่าไม่ให้คุณเจอกับคุณหนูชินจัง แต่สุดท้ายแล้วคุณก็คือหม่ามี๊ของเขา ถึงตอนนั้นคุณไปที่บ้านของประธาน เจอกับคุณชายเล็ก สองแม่ลูกก็ได้ปลูกฝังความรู้สึกต่อกัน ต่อให้เขาจะขวางก็ขวางเอาไว้ไม่ได้หรอกครับ”
ประโยคสุดท้ายเป็นประโยคสำคัญ และแทบจะในทันทีที่หลังจากเส้นหมี่ได้ยินแล้วก็เกิดความคิดจะเปลี่ยนใจขึ้นมาแล้ว
ถูกที่ว่าเธอกับชินชินนั้นขาดโอกาสในการอยู่ด้วยกันในตอนนี้ ไม่มีโอกาส เธอจะชดเชยให้เขาได้อย่างไรกัน? จะไปขอให้เขายกโทษให้เธอได้อย่างไร?
ในที่สุดเส้นหมี่ก็ตอบตกลงแล้ว แต่ เธอยังเสนอความต้องการของตัวเองอีกหนึ่งข้อ
“ฉันจะถูกพวกคุณขังไม่ได้แล้วนะคะ ฉันจะต้องพักอยู่ที่บ้านของคุณป้า ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเป็นกังวล ถึงตอนนั้นวุ่นวายไปถึงหิรัญชากรุ๊ปก็คงดูไม่ดีนักหรอกนะคะ”
“ได้ครับ เรื่องนี้ไม่มีปัญหา เพียงแค่ช่วงกลางคืนคุณทำให้ประธานนอนหลับสนิท พวกเราก็จะไม่จำกัดความอิสระของคุณ เวลาของคุณคุณสามารถจัดการเองได้ แต่คุณจะต้องจำไว้ว่าเงื่อนไขก็คือคุณจะต้องสามารถรักษาอาการของท่านประธานได้!”
“วางใจได้ ฉันรู้ค่ะ!”
เส้นหมี่ตอบรับอย่างสบายใจ
สิ่งที่เธอต้องการก็คือเวลาและความอิสระ แบบนี้ เธอก็สามารถดูแลลูกทั้งสองคนได้ ตอนกลางวันไปส่งพวกเขาไปเรียนที่โรงเรียนอนุบาล ตอนเย็นรับกลับมา เหมือนกับตอนที่อยู่ต่างประเทศ
ส่วนการรักษาอาการของผู้ชายเลวๆคนนั้น เธอก็ไม่เคยสงสัยในตัวเองเลยจริงๆ
ทั้งสองคนคุยกันแล้ว เริ่มตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป อีกซักพักเคมีจะไปรับเธอที่คอนโด ลองดูก่อน มั่นใจว่ามีประสิทธิภาพจริงๆ ข้อตกลงนี้ของพวกเขาก็จะมีผลอย่างเป็นทางการ
อีกซักพักหนึ่งจะมา?
ถ้าอย่างนั้นเธอจะต้องรีบกลับไปแล้ว
เส้นหมี่วางสายแล้ว ก็รีบมองไปทางลูกทั้งสองคน : “คิวคิว รินจัง หม่ามี๊จะต้องออกไปข้างนอกก่อนนะคะ มีธุระด่วน เดี๋ยวหม่ามี๊โทรเรียกป้าติ้วให้มาที่นี่ดีไหม?”
ป้าติ้วเป็นคนรับใช้คนเก่าแก่ของตระกูลวชิรนันท์ หลังจากที่ตระกูลวชิรนันท์ล้มละลาย ก็ไปที่บ้านของคุณป้า สำหรับเส้นหมี่ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
ความคิดของเจ้าตัวน้อยรินจังนั้นไม่ซับซ้อน เธอไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่หลังจากที่คิวคิวได้ยินแล้ว กลับเงยหน้าขึ้นมาจากไอแพด : “หม่ามี๊จะไปไหนฮะ? คืนนี้จะกลับมาไหม?”
“กลับมาสิลูก หม่ามี๊ออกไปซักพักนึง ประมาณสองชั่วโมงก็กลับมาแล้ว ลูกไม่ต้องกังวลนะ”
เส้นหมี่ปลอบใจลูกชายไปพลาง และโทรหาป้าติ้วไปด้วย
และเป็นอย่างที่คิด หลังจากที่ได้ยินว่าจะต้องมาช่วยดูแลลูกทั้งสองคน ป้าติ้วก็ยินยอม อีกทั้ง เธอรู้ว่าเด็กทั้งสองคนยังไม่ได้ทานข้าว ยังซื้อกับข้าวกลับมาทำให้ลูกทั้งสองคนอีกด้วย
เส้นหมี่ถึงได้ออกไปอย่างวางใจ
เจ้าตัวน้อยรินจัง : “พี่คะ กำลังทำอะไรอยู่? ทำไมมองแต่หม่ามี๊ตลอดเลย?”
สาวน้อยมองพี่ชายที่วิ่งไปที่ระเบียงมองตามหลังหม่ามี๊ไป แล้วแขนขาเล็กๆก็วิ่งตามไป นั่งลงข้างๆพี่ชาย ดวงตาโตๆคู่นั้นมองลงไปด้วยความสงสัย
คิวคิวนั่งมองเบื้องหลังของคนโง่ที่อยู่ทางด้านล่างอยู่ตรงนั้น คิ้วขมวดเข้าหากัน : “หม่ามี๊คนโง่จะต้องไปหาคนไม่ดีนั่นแน่ๆเลย”
“อา?”
เจ้าตัวน้อยรินจังได้ยินแล้ว ก็ตกใจขึ้นมาทันที : “คนไม่ดี? ถ้าอย่างนั้น….หม่ามี๊ก็อยู่ในอันตรายสิ? พวกเราจะไปช่วยหม่ามี๊ไหม?”
เธอถูกพี่ชายทำให้ตกใจเสียใจแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว
ยังดีที่พี่ชายส่ายหน้า : “ยังไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะไปหาคนไม่ดีนั่นเอง!”
รินจังเบิกตาคู่นั้นขึ้นทันที : “ไปหาคนไม่ดีคนนั้นเหรอคะ? ถ้าอย่างนั้น…. รินจังก็จะไปด้วยเหมือนกัน รินจังเองก็ไม่ชอบคนไม่ดีที่มารังแกหม่ามี๊”
“เรายังไม่ต้องไปหรอก เราไปช่วยพี่คอยกันเอาไว้อยู่ที่โรงเรียนอนุบาลก่อน รอวันพรุ่งนี้ที่พี่เจอกับคนไม่ดีนั่นแล้ว พี่จะกลับมาบอกว่าต่อไปพวกเราควรจะทำยังไงกันดี?”
“ได้ค่ะ!”
พี่น้องทั้งสองคนตอบรับข้อตกลงกันอย่างรวดเร็ว
——
ตอนที่เส้นหมี่กลับมาถึงคอนโด เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เธอรออยู่ไม่นาน เคมีก็ขับรถมาถึง
เห็นสถานการณ์แล้ว เธอก็ถือกระเป๋าเข็มที่เตรียมเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้วลงมาทางด้านล่าง
“ไปไหนคะ? โรงพยาบาลหรือเปล่า?”
“เปล่าครับ ไปที่เรืองรอง ประธานกลับบ้านไปแล้ว”
คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่เส้นหมี่ขึ้นรถไปแล้วนั้น เดิมทีคิดว่าจะไปที่โรงพยาบาล แต่ผู้ช่วยที่มารับเธอ กลับบอกเธอว่าไม่ได้ไปที่โรงพยาบาล แต่จะไปที่เรืองรอง
กะทันหันขนาดนี้เลยอย่างนั้นหรือ?