ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 323 ในที่สุดเธอก็กลายเป็นคนนอกสำหรับเขา
พี่ภาตื่นตกใจอย่างที่สุด
เมื่อครู่เธอก็ตั้งใจจะถามเจ้านายหนุ่มของเธอ ว่าเขาเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า ? แม่ของเด็กอยู่ที่นี่ทั้งคน แล้วยังจะพาผู้หญิงคนอื่นไปเที่ยวฤดูใบไม้ผลิกับเด็กๆอีกทำไม
ในตอนนี้เอง มือที่เย็นเยือกเล็กน้อย ก็ได้ส่งกระเป๋าเดินทาง และลูกน้อยอีกสองคนไปให้คนตรงหน้า
“พี่ภา ส่งให้เขาไปเถอะ”
“แต่ว่า……”
“ไม่เป็นไร”เส้นหมี่ส่ายหน้า พยายามทำให้ตัวเองดูนิ่งที่สุด จากนั้น ก็วางกระเป๋าลงไปที่มือของเธอ
แน่นอนว่าเธอไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว
เรื่องแบบนี้ช้าเร็วก็ต้องเกิดขึ้น เช้าวันนี้ ก็แค่มาเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้เท่านั้น
เส้นหมี่กำลังจะกลับไป
“ไม่！หนูไม่เอาน้าแครอท หนูจะเอาหม่ามี๊ หนูมีหม่ามี๊ ทำไมหนูต้องให้คนอื่นพาหนูไปเที่ยวฤดูใบไม้ผลิด้วย ？”
ทันใดนั้น รินจังที่ถูกแสนรักอุ้มอยู่ก็โวยวายขึ้นมา เธอจ้องเขม็งมองไปยังแครอทที่อยู่ข้างๆด้วยความโกรธ หลังจากนั้น ก็ดิ้นไปมาจนหลุดแล้วลงมาจากอ้อมแขนของแด๊ดดี้
“รินจัง กลับมานี่ ！”เมื่อแสนรักเห็น ก็โกรธจนจะเข้าไปคว้าตัวเธอเอาไว้
แต่หนูรินจังในตอนนี้ อย่าเห็นว่าเธอน่ารักน่าเอ็นดูอยู่ตลอด ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้ ขาป้อมๆของเธอนั้นวิ่งเร็วอย่างมาก แค่เพียงไม่นาน เธอก็วิ่งตามหม่ามี๊ทัน
“หม่ามี๊ อย่าทิ้งหนูเอาไว้ หากหม่ามี๊ไม่ไป รินจังก็ไม่ไป ฮือๆๆ～～”
จากนั้นเด็กน้อยคนนี้ ก็โผเข้ามากอดขาของเส้นหมี่เอาไว้แล้วร้องห่มร้องไห้ออกมา
เมื่อเส้นหมี่เห็น ก็ก้มลงมาแล้วกอดเธอเอาไว้ ในใจราวกับมีมีดทิ่มแทง เจ็บปวดอย่างที่สุด
“ไม่เอาไม่ร้องนะ หม่ามี๊ก็อยู่นี่ไง หม่ามี๊ไม่ไปไหนทั้งนั้น จะรอพวกเราอยู่ที่บ้าน ตกลงไหม ? หนูไปกับแด๊ดดี้แล้วก็คุณน้าเขานะ กลับมาแล้วหม่ามี๊จะทำอะไรอร่อยๆให้กิน ”
“ไม่ ไม่เอา”
หนูรินจังช่างเป็นแฟนพันธุ์แท้ของหม่ามี๊เสียจริง ทันทีที่ได้ยินว่าหม่ามี๊ไม่ไปด้วย จะเอาอะไรมาหลอกล่อก็ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น
เส้นหมี่“……”
ในขณะที่ไม่รู้จะทำยังไง คิวคิวกับชินชินที่ยังยืนอยู่ข้างๆพี่ภาและยังไม่ได้ขยับไปไหนเห็นเข้า เท้าเล็กๆของเด็กน้อยก็พากันวิ่งมาทางหม่ามี๊ด้วยเช่นกัน
“ใช่ พวกเราก็ไม่ไป ”
“ไม่ไป！”
เจ้าเด็กตัวน้อย ต่างพากันตั้งแนวรบขึ้นในช่วงเวลาเพียงไม่กี่วินาที
แสนรักโกรธจนหน้าดำหน้าแดง กำลังจะเข้ามาคว้าตัวของเด็กน้อยทั้งสามคนไปนั้น ในตอนนั้นเอง พี่ภาก็เข้ามา“คุณผู้ชาย ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็พาคุณเส้นหมี่เธอไปด้วยแล้วกัน ”
“ฝันไปเถอะ ！”
“คุณผู้ชาย ！วันนี้เป็นวันที่มีความสุขของเด็กๆ คุณพาคนไปเพิ่มด้วยคนหนึ่งก็ไม่ได้หนักหนาอะไร ไหนๆก็มีเด็กถึงสามคน ให้คุณเส้นหมี่เธอดูแลคนหนึ่งจะเป็นไรไป ? อย่าทำลายความสุขของเด็กๆเลย ”
พี่ภาพูดเตือนด้วยความหวังดี
ในตอนนี้ นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว
แครอทเองก็เป็นคนฉลาดเช่นกัน หลังจากที่เห็นภาพนี้ ก็เห็นด้วยเช่นกัน“ใช่ พี่ภาพูดถูก งั้นก็ยกสาวน้อยคนนี้ให้เป็นหน้าที่ของเธอแล้วกัน ฉันคนเดียวก็ดูเด็กๆไม่ไหวเหมือนกัน”
หลังจากนั้น ชายหนุ่มที่กำลังมีอารมณ์ฉุนเฉียว ก็ถึงได้สงบลง
สิบนาทีผ่านไป คนกลุ่มนี้ก็ได้ออกเดินทาง แบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งคือแสนรักที่ขับรถมายบัค มีลูกชายฝาแฝดสองคน กับแครอท
และอีกกลุ่มหนึ่งล่ะ ?
ก็ย่อมต้องเป็นเส้นหมี่ที่ดูจะขัดหูขัดตาไปเสียหมด กับหนูรินจัง
พวกเธอสองคนแม่ลูก ให้บอดี้การ์ดเอารถมาให้คันหนึ่ง จากนั้นเส้นหมี่ก็เป็นคนขับแล้วออกเดินทาง
“หม่ามี๊ หนูไม่ชอบแด๊ดดี้แล้ว เขานิสัยไม่ดี ไม่ยอมให้หม่ามี๊ไปด้วย แต่พาผู้หญิงคนอื่นไป”ระหว่างการเดินทาง มีเด็กหญิงตัวน้อยที่น้อยอกน้อยใจ นั่งอยู่ตรงคาร์ซีทที่เบาะหลัง พูดกับหม่ามี๊ที่อยู่ข้างหน้าด้วยหน้าตาที่บูดบึ้ง
เส้นหมี่กำลังขับรถอยู่ เมื่อได้ยินคำนี้ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในใจอีกครั้ง
แต่ทว่า หลังจากที่รู้สึกอบอุ่นใจแล้ว เธอก็ยังคงสั่งสอนลูกสาวอย่างถูกต้อง“ทำแบบนี้ไม่ได้นะ แด๊ดดี้รักพวกเราทุกคน วันนี้ที่ให้น้าแครอทไปด้วย ก็เพื่อให้ไปดูแลพวกเรา จะไม่ชอบไม่ได้นะ”
งั้น……
เด็กหญิงตัวน้อยได้ยิน ใบหน้าอมชมพูเล็กๆ แม้จะไม่ค่อยพอใจเท่าไร
แต่ก็ ไม่ได้พูดว่าอะไรแด๊ดดี้อีก
ขับรถมาประมาณหนึ่งชั่วโมงเศษ ในที่สุด สองคนแม่ลูกก็ถึงยังที่หมาย
แต่ว่า เพราะพวกเธอออกจากบ้านในตอนสาย ในตอนที่มาถึงหมู่บ้านที่ร่มรื่นสวยงามนี้ เด็กอนุบาลคนอื่นๆ และพ่อแม่ของพวกเขา ต่างก็มากันครบหมดแล้ว
“หนูน้อยรินจัง ทำไมถึงมาช้าจังเลย ? ทุกคนต่างเริ่มทำภารกิจกันแล้ว”
“ห๊า？”
เส้นหมี่อุ้มลูกสาวไปที่จุดรวมตัวในสนามอย่างเหนื่อยหอบ เห็นผู้ปกครองที่พาลูกมาด้วยเหมือนกันเข้ามาทักทายตัวเอง ก็รีบปล่อยตัวเด็กลงบนพื้นในทันที
“เหรอคะ ระหว่างทางรถติด เลยมาสายค่ะ ”
“งั้นตอนนี้ คุณคงต้องไปหาคุณครูประจำชั้นแล้ว ภารกิจวันนี้มีหลายอย่าง มีดำนา เก็บผลไม้ และช่วยลุงชาวนาหว่านเมล็ดพืชอีกสารพัด ต้องดูว่ายังมีอะไรเหลือให้ทำอยู่บ้าง ”
ผู้ปกครองคนนี้ไม่เลวเลยจริงๆ เห็นเส้นหมี่สองคนแม่ลูกเพิ่งจะมาถึง ก็อธิบายให้เธอฟังอย่างละเอียด
ที่แท้ การมาเที่ยวฤดูใบไม้ผลิในวันนี้ ยังเป็นกิจกรรมในครอบครัวอีกด้วย ให้เด็กๆได้มีโอกาสทำกิจกรรมกันจริงๆ
เส้นหมี่ได้ตามผู้ปกครองคนนี้มาหาคุณครูประจำชั้น
หนูรินจังถูกหม่ามี๊จูงมือมาด้วย และก็ยังพูดคุยกับเด็กน้อยที่อยู่ข้างๆ“ หนูมะลิ เห็นพี่ชายของเราหรือเปล่า ? พวกเขามาถึงที่นี่กันก่อนแล้ว”
“เห็นสิ พวกเขาไปดำนากับแด๊ดดี้ของเธอแล้ว ”
หนูมะลิเองก็ตอบเพื่อนของตัวเองกลับอย่างกระตือรือร้นด้วยเช่นกัน