ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 33 ศีรษะของเธอชนกับร่างของเขา

ใบหน้าของแสนรักเต็มไปด้วยความซีดเซียว อารมณ์ก็ยิ่งสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่าได้อย่างรวดเร็ว เห็นว่ากำลังกลายเป็นน้ำแข็งแล้ว!
“ใครให้คุณมาอีก? เส้นหมี่ นับวันคุณยิ่งมีความกล้ามากขึ้นจริงๆสินะ?”
“ไม่ค่ะไม่ ประธานแสนรัก ไม่ใช่ว่าฉันมีความกล้า แต่ฉันทำตามหน้าที่ต่างหาก คุณดูคุณสิ เมื่อคืนหลังจากที่ฉันฝังเข็มให้คุณแล้ว นอนหลับได้ดีใช่ไหมคะ แต่ฉันจะบอกคุณให้นะ ว่าสองเข็มนี้ของคุณยังไม่ได้นะคะ คุณจะต้องดูแลรักษาด้วย คุณดูสิฉันเอายามาให้แล้ว”
เส้นหมี่เอาห่อยาที่นำมาด้วยแกว่งไปมาตรงหน้าชายหนุ่ม
แสนรักเห็นแล้ว สีหน้าก็ยิ่งดูแย่ลงในทันที!
“ไม่จำเป็น!”
“อา? ทำไมจะไม่จำเป็น? แสนรัก คุณเป็นคนป่วย ตอนนี้ฉันเป็นหมอของคุณ คุณจะต้องฟังฉัน!”
เส้นหมี่ไม่ให้โอกาสเขาได้ปฏิเสธเลยเสียด้วยซ้ำ จับมือของเขาเอาไว้ แล้วจับชีพจรของเขาตรงหน้าประตูใหญ่เลย
เส้นเลือดตรงขมับของแสนรักกระตุกแรง ในชั่วขณะนั้น เขาอยากจะสะบัดผู้หญิงคนนี้ออกไปด้วยปฏิกิริยาตอบโต้นี้ แต่ พอเขาก้มมอง พบว่าเธอสงบนิ่งลง ดวงตาลูกท้อคู่นั้นใสสะอาดราวกับน้ำในมหาสมุทร ภายใต้แสงยามเช้าที่ส่องมา เผยให้เห็นลักษณะท่าทางการฟังอย่างละเอียดแล้ว เขาก็ไม่ได้เคลื่อนไหว
นั่นมีเพียงแค่หมอที่ตรวจและวินิจฉัยโรคให้กับคนไข้เท่านั้นถึงได้มีอาการเช่นนี้
“อืม คล้ายกับที่ฉันคิดเอาไว้ ไม่คล่องตัวมากๆเลยค่ะ ไม่เป็นไรนะ ยาที่ฉันเอามาให้คุณดื่มไปหนึ่งสัปดาห์ คุณก็จะดีขึ้นมาแล้วค่ะ”
เส้นหมี่ปล่อยนิ้ว แล้วบอกผลการตรวจและวินิจฉัยโรคกับผู้ชายคนนี้อย่างจริงจัง
แสนรักมีอาการนิ่งมาก ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ชักมือกลับมาอย่างไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆ จากนั้นก็มองไปยังห่อยาเหล่านั้นในมือที่เธอถืออยู่ด้วยสายตาที่เย็นชา
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็เอายาให้กับคนรับใช้ที่นี่ก็พอ”
“อา…..”เส้นหมี่กลอกตาขึ้น “นั่น….นั่นไม่ได้ค่ะ ยานี้ฉันจะต้องปรุงเอง ฉันกลัวว่าพวกเขาจะต้มจนเสีย”
“ปรุงยาเสีย? คุณรู้สึกว่าคนรับใช้ที่บ้านของผมแสนรักใช้มาเป็นสิบกว่าปีจะมีเอาไว้เฉยๆอย่างนั้นหรือ? เส้นหมี่ คุณเห็นผมเป็นเด็กสามขวบจริงๆใช่ไหม? คุณคิดว่าผมไม่รู้ถึงเจตนาของคุณรึไง?”
“………”
ประโยคแบบนี้ เส้นหมี่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นสีหน้าซีดเผือดลงโดยสิ้นเชิงแล้ว!
เธอก็รู้ ว่าเธอปิดบังผู้ชายคนนี้ไม่ได้ เขาฉลาดมากเกินไป ไม่ว่าเธอจะใช้วิธีอะไร เขาก็มองออกทั้งหมด
“ใช่ค่ะ ฉันยอมรับ ว่าฉันอยากจะใช้โอกาสนี้มาหาลูก นี่มันเกินไปอย่างนั้นหรือ? ฉันเป็นแม่ของเขา อยากจะเจอเขาก็ไม่ได้ผิดกฎหมายนี่คะ ถึงแม้จะเป็นในทางกฎหมาย หลังจากที่สามีภรรยาหย่ากันแล้ว ก็มีกำหนดให้สามารถเจอลูกได้ แล้วทำไมฉันจะมาเจอลูกไม่ได้? แล้วอีกอย่าง ฉันเองก็กำลังช่วยคุณรักษาอาการป่วยอยู่จริงๆ คุณก็ถือซะว่าทำให้ฉันสมหวังซักครั้งนึง ทำไมถึงทำไม่ได้คะ?”
ในที่สุดเธอก็เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ดวงตาคู่สวยเอ่อด้วยน้ำตาทำให้พร่ามัว เธอมองเขาด้วยขอบตาที่แดงก่ำ บนใบหน้าเล็กๆที่ขาวเนียนและงดงามนี้ เต็มไปด้วยความน้อยใจและความเสียใจ
แสนรักรู้สึกตกตะลึงขึ้นมาในขณะนั้น
เวลานี้ ในหัวของเขา จู่ๆก็ปรากฏภาพในคืนนั้นที่ผู้หญิงคนนี้เอากระจกมาแทงตัวเองเพื่อให้เขาได้ไปช่วยลูกชายตอนที่อยู่บนเรือลอยขึ้นมา
ใช่ ต่อให้เธอจะมีสิ่งที่ไม่ใช่เป็นพัน แต่ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเธอรักลูกจริงๆ
สุดท้ายแล้วแสนรักก็จากไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย เคมีที่หลบอยู่ไม่ไกลเห็นแล้วนั้น ตอนที่กำลังออกไป ก็แอบยกนิ้วหัวแม่มือให้กับเส้นหมี่
คุณผู้หญิง ทำได้สวยเลย!
——
เส้นหมี่ได้รับอนุญาตให้อยู่ต่อ ในขณะนั้น หลังจากที่เธอเอาห่อยาไปทำในห้องครัวด้วยความตื่นเต้นเสร็จแล้วนั้น เธอก็ขึ้นไปหาลูกชายทางด้านบน
“ชินชิน? ชินชิน?”
“คุณเรียกทำไมน่ะ? คุณชายเล็กยังไม่ตื่น คุณผู้ชายให้คุณอยู่ที่นี่ต้มยา ไม่ได้บอกให้คุณมารบกวนคุณชายเล็ก!”
ยังคงเป็นคนรับใช้ที่น่ารังเกียจคนนั้น หลังจากที่เห็นเส้นหมี่กำลังเรียกชินจังอยู่นั้น ก็ขัดขวางด้วยความโมโหขึ้นอีกครั้ง
เส้นหมี่ขี้เกียจสนใจเธอแล้ว!
เธอได้รับอนุญาตจากแสนรักแล้ว เธออยากจะไปหาลูกชายของเธอก็สามารถเปิดเผยอย่างตรงไปตรงมาได้ ยังจะสนใจแมลงวันตัวนี้ด้วยหรือ?
เส้นหมี่เห็นว่าลูกยังไม่ตื่น ก็ไปที่ห้องครัวทำอาหารเช้าของเด็ก หลังจากนั้นก็ยกมาที่ชั้นสอง อาศัยความจำในเมื่อคืนหาห้องของลูกเจอ
“ก๊อกๆๆ–”
“ชินชิน น้าสวยใสเองนะคะ หนูตื่นรึยัง? น้าทำอาหารเช้าอร่อยๆมาให้ มีมันบดแผ่น แล้วก็มีเกี๊ยวกุ้ง และยังมีไข่ดาวซอสมะเขือเทศด้วยนะ หนูชอบไหมคะ?”
เส้นหมี่หาห้องนี้เจอแล้ว หลังจากเคาะประตูเบาๆ ก็เรียกเด็กน้อยที่อยู่ด้านในอย่างอ่อนโยน
จากนั้น สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกผิดหวังอยู่บ้างก็คือ เธอเรียกติดต่อกันอยู่หลายครั้ง ด้านในก็ไม่มีการเคลื่อนไหวเลยแม้แต่นิดเดียว เกิดอะไรขึ้นกัน? ยังไม่ตื่นขึ้นมาอย่างนั้นหรือ?
เส้นหมี่เตรียมตัวจะผลักประตูเข้าไป
แต่กลับในเวลานี้ ตรงระเบียงทางด้านขวามือของเธอ ทันใดนั้นร่างเล็กๆก็ปรากฏตัวขึ้นมา
“น้ามาทำอะไรตรงนี้? ใครให้น้าคุณมา?”
“อา?”
เส้นหมี่ตกใจ รีบหันหน้ามาทันที ถึงได้พบว่าที่จริงแล้วลูกชายไม่ได้อยู่ในห้อง แต่อยู่ข้างนอก