ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 537 จุดสุดยอด1
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 537 จุดสุดยอด1
ก็ดี มากันทั้งหมดแล้ว เมื่อแถลงข่าวออกไป ให้สื่อทั้งหมดได้เห็นว่าพวกเขาถูกไล่ออกจากหิรัญชากรุ๊ปอย่างไร แบบนี้ ถึงเวลานั้นเขา—-ไม่ต้องไปประกาศแล้ว
คณาธิปไม่ได้ใส่ใจนัก
ความจริงแล้ว เขาทายไม่ผิด เพราะว่า หลังจากสมเดชมาได้ไม่นาน แสนรักที่พาภรรยาเส้นหมี่มาด้วยก็เข้ามาในงาน
“มาแล้ว ในที่สุดประธานแสนรักก็มาแล้ว”
“ยังคงตั้งหน้าตั้งตารอเขา!”
“ใช่แล้ว……”
เมื่อเห็นว่าในที่สุดเขาก็มา นักข่าวในงานแถลงข่าวทั้งหมด ต่างโฟกัสกล้องในมือมาที่เขาทันที เวลานี้ คนทั้งงานต่างได้ยินเสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นมา
แสนรักสีหน้าท่าทางสุขุม
เขาไม่ได้มองไปที่เหล่านักข่าวของสื่อต่างๆแม้แต่น้อย หลังจากเข้ามา ขายาวจึงก้าวเดินขึ้นไปบนเวที เดินหลังตรง ใบหน้าหล่อเหลา หลังจากมาถึงข้างบนแล้ว มองไปรอบๆอย่างสุขุม ดูน่าเกรงขามทั้งสูงส่งและสง่างาม เมื่อยิ่งได้มาอยู่หน้ากล้องยิ่งมองเห็นได้อย่างชัดเจน
ชายหนุ่มคนนี้ โดยธรรมชาติเกิดมาก็เป็นจุดสนใจ!
คณาธิปขุ่นเคืองขึ้นมาแล้ว
“ต้องขอโทษด้วยครับ ที่มาช้า งั้นตอนนี้พวกเราเริ่มกันเถอะ”ในที่สุดแสนรักก็พูดออกมาเบาๆ แล้วก็ดึงเก้าอี้มาตัวหนึ่งอย่างไม่ได้ใส่ใจแล้วก็นั่งลง
จุดนี้ เขาไม่ได้เรื่องมาก
เพราะว่า ไม่ว่าเขาจะนั่งที่ตำแหน่งไหน กล้องของนักข่าวก็ต่างจับจ้องมาที่เขา
คณาธิปกำมือแน่นจนไม่มีสีเลือด
แต่ว่าในตอนนี้ เขาไม่อยากสร้างความวุ่นวาย ยังคงกัดฟันอดกลั้นเอาไว้
หลังจากนั้น เขาให้คนนำสัญญากับเอกสารที่เตรียมไว้ออกมา:“ดี งั้นเริ่มเลย สวัสดีนักข่าวและทุกท่านครับ วันนี้ที่ให้ทุกคนมานั้น เพื่อที่จะประกาศเรื่องสำคัญกับทุกคนเรื่องหนึ่ง เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงคณะผู้ถือหุ้นของหิรัญชากรุ๊ป”
“ทุกคนต่างรู้กันว่า หุ้นส่วนของหิรัญชากรุ๊ปของพวกเรานั้น จำนวนคนค่อนข้างมาก แต่ก็ต่างอาวุโสกันมากแล้ว บวกกับบริษัทต้องการการก้าวพัฒนา ครั้งนี้พวกเราจึงรวบรวมหุ้นส่วนเหล่านั้นมา ตอนนี้เหลือหุ้นส่วนเพียงสามท่าน”
“!!!!”
สามท่าน?
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทันใด ทั้งงานต่างฮือฮาขึ้นมา!
บริษัทที่มีเงินทุนหลักหลายล้านล้าน หุ้นส่วนสามคน นี่พูดออกมาใครจะเชื่อ? เขากำลังล้อเล่นหรือเปล่า?
เหล่านักข่าวที่อยู่ในงานต่างไม่อยากจะเชื่อ สายตาพวกเขาต่างมองไปที่แสนรัก
“ท่านประธาน นี่จริงหรือเปล่า หุ้นส่วนของบริษัทพวกคุณ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสามคนแล้วเหรอ”
“อืม”
แสนรัก ยอมรับออกมาแล้ว
ทันใด ทั้งงานต่างสูดหายใจลึกๆลงอย่างแรง
แต่เนติที่พักผ่อนอยู่ในห้องด้านหลังมองตรงไปด้านหน้า มองเห็นแล้วว่าเรื่องราวกำลังเป็นไปตามที่ปรารถนา หลังจากนั้นก็ดีใจจนอยากจะกระโดดขึ้นมา
เห็นแล้วหรือยัง ฉันว่าแล้ว พวกแกมันตาบอด เดี๋ยวอีกสักพัก พวกแกก็จะได้เห็นผู้ชายคนนี้เหมือนหมาตัวหนึ่งที่ลงจากตำแหน่งผู้บริหารสูงสุดของหิรัญชากรุ๊ปแล้วคลานออกไป!
ผู้หญิงคนนี้ด่าออกมาอย่างชั่วร้าย
คณาธิปเองก็ปลื้มปีติ
ตอนนี้ เขานำสัญญาการโอนอำนาจผู้ถือหุ้นส่งมาทันที
หลังจากแสนรักทำเรื่องรับมรดกของธนากรมาเป็นชื่อของตัวเองแล้ว เขาอยากจะได้สิ่งเหล่านั้น ต้องทำตามวิธีการที่สมเดชพวกเขาเคยบอกไว้
ทำตามหลักการการโอน นำเอาหุ้น35%ในมือเขาโอนไปให้กับเขา
แน่นอน การโอนครั้งนี้ ไม่มีข้อผูกมัด
“พี่ชาย งั้นรบกวนคุณช่วยเซ็นหนังสือโอนอำนาจผู้ถือหุ้นหน่อย”เขาเพื่อสิ่งนี้ ยอมเรียกเขาว่าพี่ชายหนึ่งครั้ง
คำพูดนี้พูดออกมา ทั้งงานต่างฮือฮาขึ้นมา!
หนังสือโอนอำนาจผู้ถือหุ้น!
งั้นที่ว่าเอาหุ้นในมือโอนอำนาจออกไปหมายความว่าอย่างไร?
ทำไมถึงต้องให้ประธานคนก่อนเป็นคนเซ็น? หรือว่าเขาต้องการเอาหุ้นในมือตัวเองโอนออกไป? ให้น้องชาย? แล้วเขาล่ะ?
นักข่าวทั้งหมดต่างงงขึ้นมา
พวกเขาต่างไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ข่าวแบบนี้ สำหรับพวกเขาแล้ว เหมือนสายฟ้าที่ฟาดลงมาตอนฟ้าใส เพียงเวลาสั้นๆ วุ่นวายไปทั้งงาน
คณาธิป พอใจมากๆกับสถานการณ์แบบนี้
“พี่ชาย?”
เขาเรียกอีกครั้ง
แสนรักมองไปที่เขาแวบหนึ่ง ในที่สุด เขายื่นนิ้วยาวๆออกมาสองนิ้ว หนีบหนังสือโอนอำนาจผู้ถือหุ้นเอาไว้
“ผมถามคุณเรื่องหนึ่งสิ คุณตอบผมตามความจริง ผมก็จะเซ็นหนังสือโอนอำนาจผู้ถือหุ้นนี้”
“อะไรนะ”
“ผมอยากรู้ว่า ที่คุณท่านตาย เป็นการตายแบบปกติจริงๆหรือเปล่า”
ทันใดนั้น เขาถามออกมาต่อหน้านักข่าวของสื่อต่างๆ อย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อนถามออกมาหนึ่งประโยค
คณาธิปสมองขาวโพลนทันที!
เขาหมายความว่าอย่างไร? ทำไมถึงถามออกมาในเวลาสำคัญแบบนี้?
เขากระวนกระวายขึ้นมา แล้วพูดออกไปในทันที:“คุณหมายความว่าอย่างไร คุณพ่อกล้ามเนื้อหัวใจตายอย่างกะทันหันไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงถามคำถามแบบนี้ที่นี่เหรอ”
“เพราะว่าค้นพบว่าไม่ใช่ ถึงได้ถามคุณ”
สีหน้าท่าทางของแสนรักดูสงบนิ่ง ได้ยินคำสงสัย จึงตอบเหตุผลของตัวเองออกไปเบาๆ
ทันใด คนทั้งงานต่างสูดหายใจเข้าอย่างแรง
แต่ครั้งนี้ เพราะว่าทันใดก็ถามคำถามที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนขึ้นมา เหล่านักข่าวทั้งหมดต่างได้รับข้อมูลที่ไม่รู้มาก่อน รู้สึกได้ว่าเป็นข้อมูลที่ไม่ธรรมดาจริงๆ
เพียงเวลาสั้นๆไม่กี่วินาที ทั้งงานต่างเงียบลงแม้แต่เข็มหนึ่งเล่มหล่นลงยังได้ยิน