ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 556 ถูกบังคับให้ต้องโกหก
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 556 ถูกบังคับให้ต้องโกหก
เขาไม่ค่อยเชื่อคำพูดแบบนี้ ญาณีเป็นคนเลี้ยงดูคณาธิปมาจนเติบใหญ่ เรื่องนี้ เขาทราบดี
และเนื่องจากสาเหตุนี้เอง หลังจากที่เขาทราบเรื่องนี้ ก็เป็นจุดที่เขาไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
เขาคาดคิดไม่ถึงว่า คนสารเลวคนนี้จะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเส้นหมี่
แสนรักรู้จักเธอมาตั้งแต่ตอนเธออายุห้าขวบ หลังจากนั้นก็เกี่ยวพันจนถึงตอนนี้ แต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ต่างกัน น่าจะเป็นปีเดียวกันที่เขารู้จักเธอ
เขาก็ปรากฏตัวขึ้นมาข้างกายของเธอ
ดีใจก็แปลกแล้ว！
แสนดีคิดมาถึงจุดนี้ สีหน้าเริ่มเคร่งเครียด “ทำไมเขาจึงมั่นใจขนาดนี้ ตลอดหลายปีที่แม่ของคุณเลี้ยงดูเขา ก็ไม่ได้เลี้ยงไว้ข้างกาย แล้วจะรู้ถึงนิสัยใจคอเข้าได้อย่างไร?”
เส้นหมี่ “………”
ทางที่ดีคือไม่ต้องพูดอะไร เธอหลุดพ้นออกจากเขา ก็ยังคงเอาตัวเองตกลงหลุมพรางอีกจนได้
ยิ่งพูดเยอะ ก็ยิ่งเสี่ยงจะถูกจับได้ ทางที่ดีคือไม่ต้องพูดอะไรเลย คือตัวเลือกที่ดีที่สุดของเธอ
และแล้ว หลังจากที่ผู้ชายคนนี้เห็นว่าเธอไม่พูดอะไรและยังหลบไปข้างหลังอีก ใบหน้าอันหล่อเหลาสีหน้ามืดครึ้มเป็นทุนเดิม ก็จำเป็นต้องระงับอารมณ์ของตัวเองให้นิ่งไว้
“พอได้แล้ว คุณอย่าเสียใจไปเลย พรุ่งนี้ให้ไปบอกพ่อของคุณ ผมไม่ทำอะไรเขาหรอก”
“จริงนะ?”
เส้นหมี่ก็ค่อยๆโผล่ศีรษะน้อยๆ ออกมาทันที มองดูเขาด้วยสีหน้าแห่งความดีใจ
แสนรักเห็นเข้า อารมณ์ที่พยายามข่มนิ่งไว้ ก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง “ปล่อยเขาไป คุณดีใจขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ไม่…..ไม่ใช่นะ นี่ไม่ใช่สาเหตุจากพ่อของฉันเหรอ? อันที่จริง ฉันคิดว่า เขาจะให้พวกเราปล่อยตัวคณาธิป ก็เพราะคิดถึงแม่ของฉัน”
“แม่ของคุณ?”
ก็เอ่ยถึงแม่ของฉัน จากนั้นก็เก็บตัวอยู่ในห้องนอนเก่าของพวกเขาเป็นเวลานานไม่ยอมออกมา พอออกมา ก็พูดถึงเรื่องคณาธิปกับฉัน ฉันกำลังคิดว่า
เส้นหมี่น้ำตาคลอเบ้าค่อยๆ อธิบายให้ฟังอย่างตั้งใจ
แต่มีเพียงตัวเธอเท่านั้นที่รู้ ตอนที่เธอพูดประโยคนี้ออกมา ในใจเธอตื่นเต้นเพียงใด และรู้สึกผิดเพียงใด
ขอโทษนะ พี่ชาย ยกโทษให้ฉันที่ต้องโกหกแบบนี้ ฉันไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นทำลายชีวิตพี่ ยิ่งไม่อยากให้พี่ได้รับความเจ็บปวดใดๆ หวังว่าพี่จะยกโทษให้ฉัน
ยังดี ที่ผู้ชายคนนี้ไม่เคยสงสัยอะไรในตัวเธอ
หลังจากเธอพูดเสร็จ เขาเองก็เชื่อตามนั้น
“ผมรู้แล้ว พรุ่งนี้จะให้คนปล่อยเขาไป แต่ เขาต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเขาทำลงไป ไม่อย่างนั้นผมก็ไม่สามารถไปอธิบายให้พ่อผมฟังได้”
“อืมอืม พี่ชายจัดการตามนั้นได้เลย”
ทันใดนั้น เส้นหมี่รู้สึกปลื้มปริ่มใจเป็นที่สุด
เธอก็เข้าไปสู่อ้อมอกของชายคนนี้อีกครั้ง มือน้อยๆสองข้างโอบไว้รอบตัวเขา ราวกับจะให้ทั้งตัวของเธอละลายเข้าไปสู่ร่างกายของเขา
คืนนั้น ทั้งสองคนนอนหลับกันอย่างสนิท
วันต่อมา
ตอนที่เส้นหมี่ตื่นขึ้นมา ข้างกายไม่มีใครอยู่แล้ว
แสนรักเข้าไปบริษัทแล้ว
เห็นอย่างนั้น เช้าตรู่เส้นหมี่ก็เอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อวาน และยังคงค้างคาใจอยู่ หลังจากลุกขึ้นมา ก็เอาแต่รอฟังข่าวจากข้างนอก
แต่เธอกลับรอโดยไม่ได้อะไร หลังจากที่เมื่อคืนแสงดาวเมาอย่างหนักตื่นนอนแล้ว จู่ๆ ก็เข้ามาเธอ
“เส้นหมี่ เมื่อคืนฉันพูดอะไรกับเธอบ้าง?”
“หา?” เส้นหมี่ชะงัก “ไม่มีอะไรหรอก? คุณพูดอะไรล่ะ?”
เธอตั้งใจแน่วแน่จะไม่ยอมปริปากพูด เพราะว่า นิสัยใจคอผู้หญิงคนนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ ใครจะรู้ว่าหากเธอนึกคำพูดและเรื่องที่ทำเมื่อคืนออก จะทำอะไรต่อไปอีกบ้าง?
แสงดาวจ้องเขม็งมองมาที่เธอ
“ไม่มีจริงๆเหรอ?”
“ไม่มีไม่มี อ๋อใช่ พี่สาว วันนี้พี่มีธุระไหมคะ? ถ้าไม่มี พาหลานชายหลานสาวสามคนของคุณออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกได้ไหมคะ?”
ทันใดนั้น เส้นหมี่ก็เสนอคำอ้อนวอนนี้ออกมากับเธอ
แสงดาวจ้องเขม็งไปอีกครั้งทันที : “ฉันพาพวกเขาไป? แล้วเธอล่ะ? ทำอะไร?”
เส้นหมี่จึงชี้ไปยังภารานินที่กำลังเล่นอยู่กับพวกเด็กๆ
“ฉันพาคุณแม่ไปทำการรักษาที่โรงพยาบาล น้องชายพี่บอกแล้วว่า จะต้องไปสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง”
“………….”
สีหน้าแสงดาวบอกชัดเจนถึงความเบื่อหน่าย
แต่สุดท้าย เธอก็ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็เดินใบหน้าหยิกงอตรงไปหาพวกเด็กๆ สองสามคน
“เฮ้ วันนี้จะพาพวกเธอไปเที่ยว อยากไปไหนดีล่ะ?”
“ว้าว! คุณป้าจะพาพวกเราไปเที่ยวเหรอ? คุณป้า หนูอยากไปเที่ยวสวนเด็กเล่น หนูอยากเล่นกระดานลื่น”
หนูรินจังคอยหนุนเต็มที่ เมื่อได้ยินว่าคุณป้าผู้ซึ่งไม่เคยพาพวกเธอไปเที่ยว วันนี้จู่ๆ ใจดีและยังพาพวกเธอออกไปเที่ยวด้วยกันอีก
ทันใดนั้น เธอก็วิ่งเข้ามาด้วยแขนขาอันน้อยๆ
สวนเด็กเล่น?
กระดานลื่น?!!
แสงดาวได้ยินศัพท์เหล่านี้ ก็หมดอารมณ์ที่จะออกไปเที่ยว “ไม่มีอย่างอื่นแล้วเหรอ?”
“มี!”
คิวคิวยกมือน้อยๆขึ้นมาทันที “คุณป้า พวกเราไปเล่นมนุษย์หมาป่าได้นะ”
แสงดาว : “………….”
มนุษย์หมาป่า?
ป่ะ! เด็กสมัยนี้ใช้ความรุนแรงกันขนาดนี้เลยเหรอ?
แต่ เธอชอบ!!
แสงดาวก็พาเด็กๆเหล่านี้ออกไป
ไม่นานเส้นหมี่ก็พาคุณแม่สามีไปโรงพยาบาล แต่ ในระหว่างทางเธอยังคงนึกถึงเรื่องของคณาธิปอยู่ตลอด
โชคดี เมื่อไปถึงโรงพยาบาล เธอเห็นข่าวหนึ่งในโทรศัพท์มือถือของเธอ
【ลูกชายคนรองแห่งตระกูลหิรัญชาผู้ต้องหาฆ่าพ่อตัวเอง ถูกปล่อยตัวออกมา คาดว่าใช้เงินประกันตัวจำนวนมาก?】