ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 642 เส้นหมี่ ผมสงสัยความบริสุทธิ์ใจของคุณมาโดยตลอด
แต่ว่า เส้นหมี่ไม่ได้หรอก
ถ้าเขากับตระกูลเทวเทพเปิดสงครามขึ้นมาจริงๆ งั้นก็ต้องให้เธอถอยออกไปก่อนโดยเร็ว นี่เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
——
เขตพักผ่อนชั้นบน
เพราะว่าเจ้าบ้านลงไปแล้ว หลังจากนั้นก็ยังไม่ขึ้นมาสักที ลูกค้าที่ชื่อพิทัตนั่นคนนี้ก็เกรงใจที่จะอยู่ที่นี่ต่อ หลังจากทานข้าวเสร็จ เขาได้กล่าวลาแล้วก็ไปแล้ว
เส้นหมี่จึงมาส่งเขาที่หน้าประตูลิฟต์：“ต้อนรับไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ประธานพิทัต เดินทางดีๆนะคะ”
ลูกค้าคนนี้โบกมือไปมา：“ไม่หรอกไม่หรอก คุณผู้หญิงหิรัญชาเกรงใจเกินไปแล้ว ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณการต้อนรับของคุณ”
ลูกค้าท่านนี้ ให้คะแนนเส้นหมี่สูงมาก
เส้นหมี่ส่งลูกค้าแล้ว ก็กลับมาที่ห้องรับแขกเก็บกวาด กำลังจะพูดว่าวันนี้ถือว่าเป็นไปอย่างน่าพอใจ ควรจะพาลูกๆกลับบ้านได้แล้ว
แต่เวลานี้ เคมีขึ้นมาจากชั้นล่างอีกครั้ง
“คุณผู้หญิง ท่านประธานให้คุณไปพบสักหน่อย”
“ห๋า?”
ข้อความที่กะทันหันขนาดนี้ ทำให้เธอที่ยืนอยู่นั่นอึ้งไปสักพัก
ให้เธอลงไป?
เป็นเรื่องดีหรือว่าเรื่องร้าย?
เธอกังวลมาก แต่ว่ามาคิดดูอีกที เมื่อกี้ตอนที่ทานข้าวนั้นก็เป็นไปได้ดี บวกกับลูกค้าคนนั้นช่วยไกล่เกลี่ย ไม่แน่หลังจากที่เขาลงไป ได้พูดอะไรบางอย่างกับเขาอีกก็ได้?
เส้นหมี่คิดเอาไว้แบบนี้ ภายในใจปีติขึ้นมา ถอดผ้ากันเปื้อนออกทันที แล้วเดินตามเลขานุการคนนี้ลงไป
“ชินชิน คิวคิว พวกคุณทั้งสองอยู่ด้านบนดูแลน้องนะ หม่ามี๊ลงไปหาแด๊ดดี้”
“โอเค”
เด็กๆทั้งสามได้ยินว่าหม่ามี๊จะไปหาแด๊ดดี้ จึงตอบตกลงในทันที
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ที่ออฟฟิศชั้นล่าง
“พี่ชาย คุณให้ฉันมาหาเหรอ”
ในออฟฟิศที่เงียบสงบ ฮีตเตอร์กำลังทำงานอย่างเต็มที่ ตกแต่งอย่างหรูหรา สะอาดสะอ้าน ด้วยรวมแล้วก็เป็นไปตามที่เจ้าของห้องชอบ เป็นสไตล์สีโทนเย็น เรียบง่ายแต่หรูหรา
เส้นหมี่เดินเข้ามา ยืนอยู่ด้านหน้าของชายหนุ่มอย่างใจจดจ่อ
หลังจากนั้น ชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้สนใจเธอ เขาก้มหน้าลง นิ้วเรียวยาวที่มีข้อกระดูกแบ่งแยกอย่างชัดเจนกดไปบนโน๊ตบุ๊คอย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่ามองไม่เห็นเธอยังไงอย่างนั้น
งั้นก็ได้ งั้นรอให้เขาทำงานเสร็จก่อน
เส้นหมี่ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ หันหลังไปรินน้ำให้ตัวเองดื่ม
ดื่มลงไปสองอึก ในที่สุด เธอได้ยินเสียงคีย์บอร์ดปุ่มสุดท้ายที่ถูกกดหยุดลงแล้ว ทันใด เธอหันกลับมา：“พี่ชาย คุณทำงานเสร็จแล้วเหรอ”
“……”
ยังคงไม่ตอบเธอ
แต่ว่าครั้งนี้ ชายหนุ่มได้ปิดโน๊ตบุ๊คลงแล้ว หลังจากนั้นเงยหน้า มองไปที่เธออย่างเงียบๆ
เส้นหมี่：“……”
แววตาอันนี้ ทำไมน่ากลัวอย่างนี้?
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีปฏิกิริยาอะไร อีกทั้งยังเงียบสงบมาก
แต่เส้นหมี่ไม่รู้ว่าทำไม ภายในใจยิ่งหวาดหวั่น ยิ่งกระวนกระวาย เธอหวังว่าถ้าเขาโมโหขึ้นมาจริงๆ ระเบิดออกมาโดยเร็วยังจะดีกว่า
“พี่ชาย?”
“คุณรู้หรือเปล่าว่าเทปบันทึกอันนั้นที่คุณทำการแลกเปลี่ยนกับเนติ พอไปถึงที่ศาล ทำไมถึงได้เป็นเทปตัวจริงขึ้นมา”
“อะไรนะ”
เส้นหมี่อึ้งไปสักพัก เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะพูดถึงเรื่องนี้ ตอนแรกยังไม่ทันได้รู้ตัว
เทปบันทึก?
อยู่ดีๆ ทำไมเขาถึงได้ถามถึงเรื่องนี้?
“เพราะว่าผมเป็นคนลงมือเอง หลังจากกลับมาจากเมืองเดอะซี คุณพูดกับผมว่า คณาธิปไปหาคุณที่โรงพยาบาล เพียงเพราะว่าเนติหลอกลวง ทำให้เขาเข้าใจคุณผิด ตอนนั้นที่ผมฟังจบ ความจริงแล้ว ไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่”
ริมฝีปากบางของยังคงขยับ ในห้องที่อบอุ่นเหมือนเป็นฤดูใบไม้ผลิ ลักษณะท่าทางบนใบหน้าของเขา ยังคงสงบอยู่อย่างนั้น ยังแฝงด้วยความอบอุ่นเล็กน้อย
เส้นหมี่อึ้งไปทันใด！
“คุณ……คุณกำลังพูดอะไร คุณไม่เชื่อฉันอย่างนั้นเหรอ”
“ใช่ ดังนั้นต่อมาผมจึงเอาเทปบันทึกตัวแม่ให้กับฝ่ายกฎหมาย แล้วก็เปลี่ยนตำแหน่ง”เขามองมาที่เธอแล้วพูดเรื่องนี้ออกมาเบาๆ
คำพูดนี้พูดออกมา เส้นหมี่ที่ยืนอยู่ที่ด้านหน้าของโต๊ะทำงาน หลังจากนั้นทันใดในสมองของเธอ“วิ้ง”ไปสักพัก เหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างระเบิดอยู่ข้างใน
มิน่าล่ะวันนั้นเธอถึงได้สงสัยอยู่อย่างนั้น ทั้งๆที่ตัวเองหยิบไปนั้นเป็นเทปแม่ตัวจริงแต่ทำไม? แต่หลังจากนั้นถึงได้เปลี่ยนเป็นเทปตัวจริง
เดิมที ทั้งหมดนี้ เขาเป็นคนลงมืออยู่เบื้องหลัง
ทำไมล่ะ?
เขาทำแบบนี้ทำไมกัน?
ในที่สุดเส้นหมี่ก็สูญเสียความใจเย็นลง เธอหน้าซีดมองไปที่เขา อยู่เนิ่นนาน ถึงได้ยินตัวเองถามออกมา：“ทำไมคุณต้องทำแบบนั้น คุณอยากจะใช้วิธีการนี้ เพื่อมาดูว่าฉันกับผู้ชายคนนั้นเป็นชู้กันจริงๆหรือเปล่าใช่ไหม”
“ใช่！”
แสนรักกลับไม่ปฏิเสธสักนิด
“แต่ว่า การกระทำของคุณต่อจากนั้นทำให้ผมพอใจเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าคณาธิปจะได้เทปแม่ไปแล้ว ทำให้คดีความเป็นผลดีต่อเขาในช่วงเวลาสั้นๆ แต่ว่าไม่นานคุณก็หาเนติเจอ เพื่อแลกกับชีวิตของเธอ บีบบังคับให้เธอวางมือจากคดีความในครั้งนี้”
เขายังคง นั่งอยู่ตรงนั้นพูดออกมาหนึ่งประโยคอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว
เส้นหมี่ไม่ขยับเขยื้อนแล้ว！
เหมือนกับว่าทันใดก็ถูกขว้างลงไปในห้องแช่แข็ง ไม่กี่วินาทีสั้นๆ แม้แต่กระดูกยังหนาวเหน็บ
เขาพูดอะไรออกมา?
ที่เขาทำ นี่เรียกว่าเรื่องอะไรกัน?
ยังถือว่าทำให้เขาพอใจ?
ดังนั้น ตั้งแต่ต้นจนจบ ความจริงแล้วเธออยู่ในการควบคุมของเขา เธอทำอะไร? เธอติดต่อกับใคร เขาชัดเจนดี แต่เขาไม่พูดอะไร
เพียงเพื่อทดสอบเธอ มองดูเธอมีความจงรักภักดีต่อความรู้สึกของพวกเขา！
เส้นหมี่หนาวเหน็บจนถึงจุดขีดสุด ในที่สุด จากในอกของเธอ ความโมโหก็ปะทุขึ้นมา