ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 682 แสนรักเป็นยังไงกันแน่
น้องชายที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้มีพ่อเดียวกันกับเธอแต่คนละแม่?
เขาเลือดเย็น โหดเหี้ยม อีกทั้งเห็นแก่ตัวเห็นแก่ผลประโยชน์ของตัวเอง?
ความจริงแล้วไม่ใช่
อย่างน้อย ตอนนั้นที่เธอถูกแม่ของเขาจับตัวไป คิดอยากจะเอาเธอไปขายที่แอฟริกาให้ไปเป็นโสเภณี ได้ยินว่า สุดท้ายเขาไม่ยอม ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นม็อกโกที่ช่วยชีวิตเธอไว้
แต่ว่า ก็สามารถพูดได้ว่าเนื้อแท้ของเขาไม่ใช่คนเลว
แสงดาวไม่ได้เก็บหนังสือมอบอำนาจผู้ถือหุ้มเอาไว้ ให้คนส่งกลับหิรัญชากรุ๊ปไป หลังจากนั้นวันต่อมา เธอก็เดินทางไปที่เมืองหลวง
——
เมืองหลวงหลังจากนั้นสามเดือน ได้สงบลงเรียบร้อยแล้ว
โดยเฉพาะตระกูลเทวเทพ
ตระกูลเทวเทพแบ่งออกเป็น คือมีผู้สืบทอดสายเลือดอยู่สามสาย ทายาทคนแรกคือไชยันต์ ก็คือไชกุที่ลูกชายคนโตในตอนนี้ เป็นพ่อของม็อกโก ครอบครัวของพวกเขาเป็นทายาทคนสำคัญของตระกูลเทวเทพ
ยังมีอีกสองสาย ยังมีพี่ชายของไชยันต์คนหนึ่ง แล้วก็ครอบครัวของคุณลุงพวกเขา
สายเลือดของคุณลุงนั้นค่อนข้างจืดจางแล้ว ในเมืองหลวงนี้ ในมือก็ไม่ได้มีอำนาจอะไรมากมายแล้ว
แต่ว่า สายเลือดของพี่ชายคนนี้ ก็ยังพอมีอำนาจอยู่ เพราะว่าเป็นพี่น้องกัน ปีนั้นไชยันต์ก็ดูแลพี่ชายดีเป็นอย่างมาก แน่นอนว่า เขาก็เลยมีอำนาจอยู่มากพอสมควร
ยกตัวอย่างเช่นเมื่อก่อนนี้ลูกชายคนโตของพี่ชายวุฒิพล ก็อยู่ในตำแหน่งสูงของทางการทหาร ยังมีหลานของเขาม็อกกาก็ด้วย
แต่ว่า ช่วงนี้วุฒิพลถูกไชยันต์ปล่อยไปด้วยตนเอง！
รวมทั้งสายเลือดของพี่ชายใหญ่ตระกูลเทวเทพด้วย ทั้งหมดก็ถูกระงับตำแหน่งหน้าที่การงาน เหตุผลที่แท้จริงนั้นไม่สามารถเอามาประกาศต่อสาธารณะได้ พูดแค่ว่าได้กระทำผิด จึงต้องถูกกักบริเวณ
“คุณท่าน ตั้งสามเดือนมาแล้ว คุณว่า วุฒิพลจะออกมาตอนไหนกันแน่”
วันนี้ ในบ้านของม็อกโก แม่ของเขาคุณนายมัลล่าตอนที่ทานอาหารเช้า ได้เห็นสามีของตัวเองไชกุ อดใจไม่ไหวจึงถามขึ้นมา
ไชกุได้ยินแล้ว มองไปที่เธอแวบหนึ่ง
“อยู่ดีๆ ถามเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม”
“ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันก็แค่รู้สึกว่าพวกเขาพ่อลูกทำเรื่องแบบนี้กับลูกม็อกโก ทำไมคุณพ่อถึงได้แค่ขังเขาเอาไว้แค่ไม่กี่วันเอง คุณไม่รู้หรือว่าตอนนั้นลูกม็อกโกของพวกเราต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ด้วยเหตุนี้จึงต้องกักตัวอยู่ในบ้านตั้งนาน”
คุณนายมัลล่าได้ฟังแล้ว ทันใดก็ยิ่งรู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมา
เรื่องเรื่องนี้ แน่นอนว่าไม่ค่อยยุติธรรม
เพราะว่าตอนนั้นคนที่ไชยันต์ได้ส่งออกไปตามภารานิน คือม็อกโก แต่ว่าในตอนที่ม็อกโกพาคนกลับมาที่เมืองหลวงนั้น คนของม็อกกาก็รวมอยู่ด้วย หลังจากนั้นก็ใช้โอกาสนี้ฆ่าภารานิน
ปรากฏว่า ม็อกโกไม่ได้พาคนกลับมา เมื่อมาถึงบ้านจึงถูกกักบริเวณทันที
แต่ตอนนี้ ความจริงของเรื่องราวทุกอย่างก็ได้ปรากฏออกมาแล้ว วุฒิพลก็ถูกกักตัวเอาไว้?
คุณนายมัลล่ารับไม่ไม่ได้อย่างมาก
ไชกุถอนหายใจออกมา เพียงปลอบใจว่า：ม็อกกา ก็ได้ตายไปแล้ว นี่เป็นบทลงโทษอันยิ่งใหญ่ของวุฒิพล คุณยังต้องการอะไรอีก”
คุณนายมัลล่า：“……”
อยากจะพูดอะไรออกมา แต่สุดท้าย ก็เพียงปิดปากหยุดการสนทนานี้ลง
พอดี ในตอนนี้ม็อกโกก็ลงมาแล้ว เขาเปลี่ยนเป็นชุดทหารเต็มยศ กำลังจะออกไปที่ค่ายทหาร
“ลูกม็อกโก รอสักครู่ คุณจะออกไปแล้วเหรอ”คุณนายมัลล่าได้เห็นแล้ว ทันใดก็รู้สึกว่าทำใจไม่ได้ วางตะเกียบลง เธอรีบเข้ามาข้างกายลูกชาย
ม็อกโกได้แต่เพียงยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้
“คุณแม่ครับ ผมต้องไปทำงานแล้ว ไม่ใช่ว่าจะไม่กลับมาสักหน่อย”
“แต่ว่า……”
“พอแล้วครับ คุณแม่ ผมต้องไปแล้ว ไม่งั้นคงจะสายเอาได้”ม็อกโกรีบหันหลังออกไป
“คุณชาย ด้านนอกมีผู้หญิงจากตระกูลหิรัญชาคนหนึ่งมาหาคุณ ให้เธอเข้ามาหรือเปล่าคะ”ทันใดนั้นสาวใช้ที่เดินเข้ามาจากหน้าประตูถามขึ้น
“ตระกูลหิรัญชา ใครเหรอ”
คุณนายมัลล่าได้ยินว่าเป็นคนตระกูลหิรัญชา ทันใดสีหน้าของเธอก็ไม่ค่อยดีขึ้นมา ถามขึ้นมาอย่างสงสัยก่อนลูกชายเสียอีก
สาวใช้：“……”
ม็อกโกก็สงสัยขึ้นมาเหมือนกัน แต่ว่า เดี๋ยวอีกสักครู่ก็ได้รู้แล้วว่าเป็นใคร ตอนนี้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปแล้ว：“ไม่ต้องหรอก ผมกำลังจะออกไปพอดี”
หลังจากนั้นก็ออกไปอย่างรีบร้อน
เหลือเพียงคุณนายมัลล่าคนนี้ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ โกรธเคืองมาก：“คุณท่าน นั่นเป็นใครกันแน่? เป็นคนตระกูลหิรัญชา เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับลูกชายของภารานินหรือเปล่า เธอมาหาเขาทำไมกัน”
เธอหงุดหงิดกระวนกระวายขึ้นมาอย่างมาก
เพราะว่า ลูกชายของภารานินได้ปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความอันตรายบางอย่างในแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน
นั่นเป็นถึงลูกชายของขุนนายเชียวนะ
ได้ยินว่า เก่งกาจไม่เบา ตอนที่ต่อสู้กับพ่อวุฒิพล ทำให้พวกเขาพ่ายแพ้อย่างราบคาบ ลูกน้องตายไปนับไม่ถ้วน
อีกทั้งที่น่ากลัวที่สุดคือ ถึงตอนสุดท้าย ไชยันต์ยังไม่ฆ่าเขา แต่ว่าหลังจากนั้นพาเขากลับมา สามเดือนเต็ม ยังคงรักษาอยู่ที่เขาภูตา สลบอยู่ยังไม่ฟื้นคืนมา
คุณนายมัลล่าตัดสินใจแล้วว่า ไม่ว่าอย่างไร เธอจะไปดูที่เขาภูตาสักหน่อย
——
ในที่สุดแสงดาวก็ได้เจอม็อกโกแล้ว
“ม็อก……ม็อกโก ที่ฉันมาครั้งนี้ ฉันไม่ได้มาหาคุณหรอก คุณวางใจเถอะ ฉันแค่อยากจะมาเยี่ยมน้องชายของฉันสักหน่อย ตั้งนานแล้ว ฉันอยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง”
อีกครั้งที่เธอได้เจอคนที่ตัวเองชอบ แสงดาวยังรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย
อีกทั้งเพราะว่าเรื่องวุ่นวายที่ค่ายทหารก่อนหน้านี้ เธอก็รู้สึกอับอายนิดหน่อย แม้แต่สายตาก็ไม่กล้ามองไปที่เขาตรงๆ
ดีที่ว่า ม็อกโกไม่ใช่คนที่เก็บเอาเรื่องทุกอย่างมาใส่ใจ
หลังจากได้ยินว่าแสงดาวมาหาแสนรัก เขาก็พยักหน้า：“เข้าใจ แต่ว่า ตอนนี้แสนรักอยู่ที่ที่คุณปู่ของผมพักอยู่ ถ้าคุณอยากจะเจอเขา ผมจะบอกคุณปู่ให้แล้วกัน ถ้าเขายินยอม ถึงจะไปหาได้”
“ดี งั้นคุณรีบบอกเขาเร็ว”
แสงดาวได้ยินแล้ว ทันใดนั้นก็ดีใจจนดวงตาเปล่งประกายขึ้นมา
แต่ว่า เธอไม่รู้เลยว่า ตัวเองนั้นเป็นคนตระกูลหิรัญชา ตระกูลเทวเทพไม่ต้อนรับสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะทายาทของวุฒิพลพวกเขานั้น ยิ่งจ้องมองมาที่เธอ