ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 684 แสงดาวหายตัวไป
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 684 แสงดาวหายตัวไป
เชี้ยเอ๊ย！
นี่มันอะไรกัน? จับตัวเรียกค่าไถ่เหรอ？！！
แสงดาวโมโหขึ้นมาทันใด มือทั้งสองกำหมัดแน่น หลังจากนั้นยืนไว้ให้มั่น เงยหน้าขึ้นมาแล้วมองไปที่คนด้านหลังที่จับตัวเธอเอาไว้แล้วโขลกออกไปอย่างรุนแรง
“อ๊าก——”
คิดไม่ถึงเลยว่าเธอคนนี้จะมีวิธีการที่โหดแบบนี้ ทันใดกุมจมูกของตัวเองเอาไว้แล้วร้องออก ปล่อยมือออกในทันที
“กล้าลงมือกับฉันงั้นเหรอ แกไปเอาความกล้ามาจากไหน” เธอมองไปที่คนคนนี้แล้วก็ด่าออกไป อารมณ์ร้ายของคุณหนูใหญ่หลายสิบปีมานี้ แม้ว่าจะมาถึงสถานที่แห่งนี้ ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
ทันใดนั้นคนคนนั้นก็โมโหขึ้นมา
“ลงมือ วันนี้ต้องจับนังคนชั่วคนนี้ไปให้ได้！”
หลังจากนั้น ก็มีคนหลายคนลงมาจากรถคนนั้นแล้ว ตรงเข้ามาหาเธอ
แสงดาวได้เห็นแล้ว ก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา รอให้คนเหล่านั้นมายืนอยู่ด้านหน้าของเธอ เธอ“แคว๊ก”จึงฉีกกระโปรงที่ทำให้ไม่สะดวกนี้ออกไปซะ！
ขาเรียวสวยที่ฟาดออกไป！
ทันใดนั้น คนที่ตะครุบเข้ามาสองคนนั้นจึงถูกเธอจับทุ่มลงไป
คุณหนูใหญ่ตระกูลหิรัญชา แต่ไหนแต่ไหนมาจัดการได้ไม่ง่ายเลย
หลังจากที่ม็อกกี้ได้รู้เรื่องนี้แล้ว คนที่เขาส่งออกไป ทั้งหมดถูกซ้อมกลับมาอย่างไม่เป็นท่า จมูกซ้ำหน้าบวมร้องไห้วิ่งกลับมาฟ้องเขา ทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก
“พวกแกนี่มันไร้ประโยชน์หรือยังไงกัน แค่ผู้หญิงคนเดียวยังจัดการไม่ได้？！！”
“……ไม่ใช่อย่างนั้น คุณชายม็อกกี้ ผู้หญิงคนนั้นโหดมาก ถ้าเทียบกับคุณหนูใหญ่แล้ว ก็ไม่ต่างกันเลย”
คนคนเหล่านี้เพื่อความอยู่รอด จึงนำเอาจูเน่มาเปรียบเทียบให้ฟัง
เดิมทีม็อกกี้นั้นโมโหเป็นอย่างมาก แต่เมื่อได้ยินว่าเป็นคนโหดเหมือนกับจูเน่ ทันใด เขาก็เฉาขึ้นมาเล็กน้อย อีกทั้งเปลี่ยนเป็น ดวงตารูปสามคู่นั้นน่ากลัวมาก เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมเหมือนกับงูพิษเปล่งประกายออกมา
เก่งกาจขนาดนั้นเลยเหรอ?
ดูแล้ว งั้นเขาคงต้องลงมือเองแล้วล่ะ
วันนี้ ม็อกกี้ขับรถมาที่โรงแรมฮิลตันด้วยตัวเอง
ตอนนี้แสงดาวอาบน้ำเสร็จแล้ว มองดูบนร่างกายยังมีรอยบาดแผล เธอค้นไปค้นมา แต่แล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาม็อกโก
“ตืด……ตืด……”
โทรศัพท์ต่อสายออกไป เป็นเวลานานที่ไม่มีคนรับสาย
เธอได้ยินแล้ว ทันใดจึงมีความหวังขึ้นมา
กำลังจะวางสายไป เวลานี้ ทางด้านม็อกโกก็รับสายแล้ว：“ฮัลโหล？”
“ม็อกโก！！ในที่สุดคุณก็รับโทรศัพท์สักที ฉันจะบอกอะไรคุณนะ วันนี้ฉันโดนดักซุ่มทำร้าย มีคนที่อยู่บนถนนอยากจะจับตัวฉันไป ม็อกโก คุณรู้หรือเปล่าว่าเป็นใคร”
แสงดาวได้ยินเสียงแล้ว ทันใดนั้นจึงดีใจออกมาอย่างมากหลังจากนั้นก็รีบพูดเรื่องของตัวเองออกมา
ความจริงแล้วเธอไม่ได้มีนิสัยขี้ฟ้อง
แต่ว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ เธอมักจะทำตัวไม่ถูก บางครั้งก็ควบคุมตัวเองไม่ได้
แต่เมื่อม็อกโกได้ฟังแล้ว กลับไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่
“ดักซุ่มทำร้าย? วันนี้คุณไปไหนมา”
“ฉัน……”ทันใดแสงดาวก็เริ่มพูดไม่ออกแล้ว “ฉัน……ฉันไปที่ผับแบบของผู้ใหญ่……”
“คุณ——”
แค่คำพูดนี้ ม็อกโกที่อยู่ในสายโทรศัพท์โมโหจนพูดไม่ออกแล้ว
ในผับนั้นเป็นสถานที่แบบไหน?
เธอเป็นผู้หญิงคนเดียว ยังเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ ทำไมถึงได้ไปสถานที่แบบนั้นกัน?
ม็อกโกมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อผู้หญิงคนนี้เลย ไม่ได้ฟังสิ่งที่เธอพูดสักนิด หลังจากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ไป
“ม็อกโก ม็อกโก”
“ตืดตืดตืด……”
ไม่มีเสียงใดแล้ว แสงดาวได้ยินเสียงที่ดังออกมาอย่างต่อเนื่องนี้ ก็อารมณ์เสียเป็นที่สุด
เธอไปที่ผับจริงๆ แต่ว่า นั่นเพราะว่าไปสืบเรื่องกาวิน เธอไม่ได้ไปทำอะไรสักหน่อย?
แสงดาวน้อยใจขึ้นมาอย่างมาก
ช่างเถอะ พรุ่งนี้ค่อยไปอธิบายกับเขาอีกที
เธอคิดเอาไว้แบบนี้ วางโทรศัพท์ลง เตรียมตัวนอน
แต่คิดไม่ถึงว่า ในเวลานี้ ที่ขอบหน้าต่างในห้องของเธอ ทันใดนั้นมีจุดสีแดงปรากฏขึ้นมา หลังจากที่จุดสีแดงนั้นได้เล็งเข้ามา เล็งตรงไปที่ตำแหน่งของเธอ
“เพล้ง——！”
ลูกกระสุนลอยผ่านกระจกเสียงดังมา
ทันใดนั้น หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเตียงจึงล้มลงไป สงบลงเหมือนกับว่าหลับไปแล้ว……
——
ในตอนที่ม็อกโกได้รับข้อความนั้น เป็นตอนเช้าของอีกวันแล้วถึงได้รู้เรื่องนี้
ฝั่งนั้นบอกเขาว่า ถ้าอยากช่วยชีวิตแสงดาว ต้องเอาอาชญากรที่ลักลอบขนอาวุธที่จับได้ก่อนหน้านี้ปล่อยออกมา เอามาเป็นข้อแลกเปลี่ยน
“คนพวกนี้บ้าไปแล้วหรือเปล่า ยังกล้าข่มขู่มาถึงคุณได้”
รองผู้นำธนาหลังจากได้เห็นข้อความข่มขู่ โมโหจนหยุดไม่อยู่แล้ว
ม็อกโกเองก็โมโหเป็นอย่างมาก！
ลักลอบขนอาวุธ เป็นอาชญากรรมที่ประเทศได้ทำการปราบปรามมาโดยตลอด และก็ถือว่าเป็นภารกิจที่อยู่ในความรับผิดชอบของพวกเขา ตอนนั้น จับตัวการตัวใหญ่ พวกเขาลงแรงไปไม่น้อยกว่าจะจับมาได้
แต่คนพวกนี้ กลับเอาผู้หญิงคนหนึ่งมาข่มขู่เขา
ใบหน้าของม็อกโกขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก：“ไปตรวจสอบที่โรงแรมดูหรือยัง ตกลงว่าเป็นใครกันแน่”
“ตรวจสอบแล้ว มีร่องรอยการถูกยิงโดยปืนไรเฟิล แต่ว่าคุณหนูตระกูลหิรัญชาน่าจะไม่เป็นอะไร ในสถานที่เกิดเหตุไม่ได้พบรอยเลือดมากมาย เดาว่าคนพวกนั้นน่าจะอยากเอาเธอมาใช้แลกเปลี่ยนคน”
“Shit！”
คำพูดนี้พูดออกมา ม็อกโกที่โดยปกติติแล้วถือว่าเป็นคนอ่อนโยน ตอนนี้พ่นคำหยาบออกมาทันที
รองผู้นำ：“คุณชาย งั้นพวกเราจะทำยังไงดี”
ม็อกโก：“……”
ตรงขมับเต้นตุบๆขึ้นมา สุดท้ายเขาก็พูดคำพูดนี้ออกมา：“หาวิธีสืบดูให้ชัดเจนว่าคนพวกนั้นเป็นใคร ผมจะไปหาท่านนายสักหน่อย！”