ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 868 แกทำเรื่องชั่วๆอะไรไว้
หลังจากนั้น ยังไม่ถึงห้านาที ในยุคที่เทคโนโลยีชั้นสูงพัฒนาเช่นนี้ ไชยันต์และรองผู้นำเดชายืนอยู่ตรงนี้ รูปที่เห็นศักดาตายต่อหน้าต่อตาล้วนถูกขุดออกมา
รวมไปถึงสภาพอันน่าหดหู่ทุกอย่างของเขาด้วย
แม่งเอ๊ย!
รองผู้นำเดชาอดไม่ได้ที่จะระเบิดออกมาอย่างไม่ทันระวัง
“นายท่านครับ ท่านดูสิครับ เขาถูกคนฆ่าตายจริงๆ เช่นนั้น เรื่องคนฝังไมโครชิพ เป็นเรื่องจริงหรือครับ? เขามีความกล้ามากมายปานนี้ ยังกล้าทำเรื่องเช่นนี้หรือครับ?”
เขาถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
ไชยันต์ไม่ได้พูดอะไร หากแต่ใบหน้าของเขากลับซีดเซียวจนน่ากลัว ในดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธที่ลุกโชนอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นยังปรากฏความบ้าอยู่ลึกๆ
ศักดาไม่มีความกล้าเช่นนี้แน่!
เขาเป็นแค่สมาชิกคณะรัฐมนตรีธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น จะมีความสามารถได้อย่างไร? ทั้งยังจะมีทุนทรัพย์มาทำเช่นนี้หรือ?
ดังนั้น ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังเขาแน่ๆ
แต่คนผู้นั้นจะเป็นใครล่ะ?
ไชยันต์เดิมทีไม่ต้องคิดก็พอจะรู้ แต่เรื่องพวกนี้ จริงๆเขาก็ไม่แปลกใจ เป็นถึงศูนย์กลางอำนาจมานานหลายสิบปีเช่นเขา มีบางคนเพื่อทำให้อำนาจทางการเมืองของตนแข็งแกร่งแล้วจำต้องเล่นตุกติก
นั่นเป็นเรื่องปกติอย่างมาก
ที่เขาแปลกใจคือเรื่องเช่นนี้ถูกเปิดเผยลงอินเตอร์เนตได้อย่างไร? ของเหล่านี้ ใช้วิธีเช่นนี้เปิดเผยต่อสาธารณะ นั่นมิใช่ก่อให้เกิดความวุ่นวายไปทั้งประเทศหรอกหรือ?
ยิ่งไปกว่านั้นสำหรับคนที่อยู่เบื้องหลังศักดาแล้ว ยิ่งเท่ากับเป็นการทำลายโดยตรงทีเดียว!
สีหน้าของไชยันต์ยิ่งขาวซีดมากขึ้นไปอีก
เนื่องจาก เขาคิดถึงความเป็นไปได้ข้อหนึ่ง และความเป็นไปได้นี้ ให้เขายืนตรงนั้นแม้จะยืนยังยืนได้ไม่มั่นคง
“นายท่าน เป็นอะไรครับ? ท่านนึกอะไรออกใช่ไหมครับ?”
“เบื้องหลังศักดา ก็คือไวท์รอน ม็อกโกไม่ใช่บอกหรือว่าปาเวซวันนี้ลงมือกับหมอผู้หญิงคนนั้นแล้ว? ไอ้สารเลวนั่นจึงไปโรงพยาบาล ตอนนี้ไม่รู้ร่องรอย”
“…….”
รองผู้นำเดชาหลังถอนลมหายใจอันเย็นยะเยือกออกมาจากลำคอ ทั่วทั้งร่างล้วนเย็นเยียบ!
“นายท่าน….”
“ไอ้สารเลวนี่ มันยังมีอีกกี่เรื่องที่ปิดบังชั้นอยู่กันแน่? มันจะทำอะไรของมัน? หา?!”
หลังจากประโยคนี้จบ ผู้เฒ่านี้ก็สูญเสียการควบคุม แม้จะมีกองทัพอันเกรียงไกรอยู่ตรงหน้าสีหน้าก็ไม่เคยเปลี่ยน แต่เวลานี้ กลับร้อนใจจนคอแห้งผาก
เหมือนกับจะกินคนทั้งเป็น
รองผู้นำเดชางุนงงไปหมด
นี่ช่างน่ากลัวเสียจริง เป็นเด็กเหลือขอนั่นทำจริงๆนะหรือ?
สวรรค์ บรรพบุรุษนี้ ของเหล่านี้ เขาอยู่กับผู้เฒ่านี้มานานหลายปี ไม่เคยเจอมาก่อน ที่พอเขามาถึง ก็ขุดออกมาจนหมดได้อย่างไรกัน?
รองผู้นำเดชา เดิมทีไม่รู้จะบรรยายจิตใจของตนอย่างไร
เพียงสิ่งเดียวที่รู้สึกได้ คือยังน่ากลัวกว่าการที่อยู่กับผู้เฒ่านี้อย่างมาก!
“นายยังยืนอยู่ตรงนี้ทำอะไร?”
“ครับ?”
“ยังไม่รีบไปหามันอีก? หรือนายจะให้ชั้นไปเองหรือไง?!!”
ไชยันต์คำรามอีกครั้ง สั่นสะเทือนจนหูแทบจะหนวก
รองผู้นำเดชาจึงรีบไป ไปหาเด็กเหลือขอของพวกเขา
ในสถานการณ์ตอนนี้ หากไม่รีบหาคนจนพบ ทำให้เรื่องเลยเถิดไปอีก นั่นจะทำให้เกิดความวุ่นวายทั้งประเทศแน่นอน และเมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลไวท์จะไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆหรือ?
สุนัขเมื่อโดนบีบจนสุดทางล้วนสามารถกระโดดกำแพงได้!
เส้นหมี่รู้เรื่องนี้เช่นกัน
เธออยู่ที่อาร์เจวายเมื่อกำลังจะถูกพาออกไป เห็นมีคนโทรศัพท์มาหาปาเวซจึงรู้เรื่องนี้
“แกไอ้สารเลว แกกำลังทำอะไรอยู่? ใครที่ใช้ให้แกทำเรื่องเช่นนี้? แกอยากตายรึไง?”
นั่นเป็นเสียงที่โกรธเคืองเป็นอย่างมาก เมื่อเริ่มพูด แม้ว่าโทรศัพท์ของปาเวซจะไม่ได้เปิดโหมดแฮนด์ฟรี แต่เส้นหมี่ซึ่งนั่งอยุ่ที่เก้าอี้ ยังได้ยินเสียงคำรามเหล่านั้น
สีหน้าของปาเวซเปลี่ยนไปเป็นน่าเกลียดอย่างมากทันที
“ผมทำอะไรไปหรือ? ถึงอยากให้ผมตายถึงเพียงนี้!”
“แกบอกมาว่าแกไปทำอะไรมา? แกไอ้สารเลว เวลาปกติแกไปทำชั่วช้าสามานย์อยู่ข้างนอกก็ช่างเถอะ ตอนนี้ถึงขนาดสมรู้ร่วมคิดกับศักดาเล่นของวิปริตเหล่านี้ นี่ใครเป็นคนสอนแก? ห๊ะ? หลายปีมานี้แกตกลงปิดบังชั้นทำอะไรไปบ้าง?”
เป็นคำตำหนิที่โกรธเคืองเหมือนฟ้าร้องอีกระลอก โทรศัพท์สายนี้ แม้อยู่ไกลปืนเที่ยงยังสัมผัสได้ถึงความโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจากอีกฝ่าย
ศักดา?
ปาเวซในที่สุดรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลสายหนึ่ง
สักครู่ เขาโบกมือ สื่อเป็นนัยให้คนที่คุมตัวเส้นหมี่เข้ามาหา เขาจึงบังโทรศัพท์ถามว่า : “ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้น? ตาเฒ่านี่ทำไมจู่ๆถึงถามถึงศักดาขึ้นมาได้?”
“อะไรนะครับ?”
คนผู้นี้ก็ตกตะลึงเช่นกัน
แต่ว่า ไม่นานเขาก็รู้ว่าเรื่องไปมาอย่างไร เนื่องจากเมื่อเขาดึงโทรศัพท์มือถือออกมา พบว่ามีคนหลายคนส่งข้อความมาบอกเรื่องนี้แก่เขา
“คุณชายครับ มีคนนำเรื่องของศักดาไปเปิดเผยในอินเตอร์เน็ตครับ”
“แกว่าอะไรนะ?” ชายหนุ่มผู้นี้ในมือกำลังถือโทรศัพท์มือถือสีหน้าก็เปลี่ยนไปในที่สุด “เปิดเผยในอินเตอร์เนต?”
“ใช่ครับ เหมือนว่า ยังนำเรื่องที่พวกเราฝังไมโครชิพในคน โพล่งออกมาด้วยครับ”
คนผู้นี้นัยน์ตาตกตะลึงพรึงเพริด เลือกข่าวเกี่ยวกับรูปแบบการฆ่าหมู่ที่อยู่ในอินเตอร์เนตออกมา ยื่นให้ตรงหน้านายน้อยผู้นี้
ปาเวซเมื่อเห็น ก็แข็งทื่อไปทั้งตัว
นี่ใครเป็นคนทำ?
ตกลงมันเป็นใคร? ตกลงมันเป็นใคร?!!
หน้าอันผอมบางของเขาเริ่มปรากฏความบิดเบี้ยว สายตายังจับจ้องไปที่ข่าวที่เปิดเผยต่อสาธารณะจนหมดสิ้น ก็ยิ่งทวีความป่าเถื่อนโหดร้าย
เส้นหมี่มองจากฝั่งตรงข้าม เริ่มเถือเชือกที่มัดข้อมืออยู่ต่อไป