ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 912 โหดร้ายทารุณ
ให้เธอเขามาจัดการดูแลเดอะวิวซีจริงๆ?
คำพูดนี้พูดออกมา ทันใดนั้น ใบหน้าทุกคนที่อยู่ในสวนแห่งนี้ต่างมองมาที่เส้นหมี่อย่างตกใจอย่างมากอีกทั้งริษยา
โดยเฉพาะเดือนใจแล้วก็บัวงามทั้งสองคน พวกเธอออกแรงกำมัดแน่น เกลียดจนจะบ้าไปแล้ว！
เกี่ยวกับตำแหน่งนายหญิงของตระกูลเทวเทพ ความจริงแล้วหลายปีมานี้ ไม่ได้มีเพียงมินตรา พวกเธอผู้หญิงในเครือสายเลือดรอง ต่างแก่งแย่งกันอย่างสุดกำลัง
เพราะว่า ไชกุไม่ได้มีความสามารถนัก
ทว่าสายเลือดรองอย่างวุฒิพล แล้วก็ทรงกลดพวกเขาทั้งสอง หลายปีมานี้พวกเขาต่างเป็นน้ำพักน้ำแรงของตระกูลเทวเทพมาโดยตลอด
ดังนั้น ต่างเป็นผู้หญิงของพวกเขา ใครก็ไม่กล้ารับรอง ว่าต่อไปพวกเธออาจจะมีโอกาสได้กลายมาเป็นนายหญิงของตระกูลเทวเทพ
แต่คาดไม่ถึง พวกเธอแก่งแย่งกันมาตั้งหลายปี ใครก็ไม่ได้ไป สุดท้ายกลับกันเด็กคนหนึ่งที่พึ่งจะโผล่มากลับได้รับไปเสียแล้ว จะไม่ให้พวกเธออิจฉาได้อย่างไร?
จะไม่ให้พวกเธอเกลียดได้อย่างไรล่ะ?
บนใบหน้าของผู้หญิงสองคนนี้ความเกลียดยิ่งมากกว่าเดิม！
เส้นหมี่ไม่ได้สนใจสีหน้าของพวกเธอ ได้ยินพ่อบ้านบอกออกไปถึงจุดประสงค์ที่เรียกพวกเขามาแล้ว เธอนั่งอยู่ที่นั่นจึงเปิดสมุดบัญชีขึ้นมา
“ต้องขอโทษด้วย ทุกท่าน ฉันรู้ว่าถ้าเรียงตามความอาวุโส ในที่นี้ยอมรับทุกท่านต่างมีความสามารถมากกว่าดิฉัน แต่คุณท่านมีคำสั่งมาอย่างกะทันหัน ฉันเองก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงแบกหน้ารับเอาไว้ หวังว่าทุกท่านจะให้ความร่วมมือ”
เส้นหมี่ก่อนที่จะลงมือทำงาน ยังพูดอะไรที่น่าฟังออกมาเปิดงานเล็กน้อย
เวลานี้ พิมเจ้าที่อยู่ด้านข้างเป็นเพื่อนเธอจึงแสดงความชื่นชมต่อเธอออกมา
แต่กลับกัน คนเหล่านี้ที่ถูกเรียกมา ไม่มีใครสีหน้าดีสักคน พวกเขาเหมือนหมาป่าที่กำลังจ้องมองเหยื่อยังไงอย่างนั้น ดูเหมือนว่า ถ้าเธอทำให้พวกเขาไม่พอใจเพียงเล็กน้อย
พวกเขาก็จะจับเธอกลืนลงท้องไปทันที！
เส้นหมี่มองลงมาที่สมุดบัญชีเล่มบางหน้าแรก：“ป้าสะใภ้เดือนใจ พวกคุณสวนแมกโนเลียด้านโน้น ปีที่แล้วทุกเดือนเบิกไปห้าล้าน ฉันอยากจะถามสักหน่อย เงินเหล่านี้ พวกคุณเอาไม่ทำอะไร?”
“คุณว่าอะไรนะ?”เดือนใจได้ยินคำพูดนี้ความโมโหที่อดกลั้นเอาไว้ ทันใดปะทุออกมา “คุณกำลังตรวจสอบฉัน?”
“นี่ไม่เรียกว่าตรวจสอบ เรียกว่าดูบัญชี สิ่งเหล่านี้ในบัญชีต่างจดเอาไว้ ทุกเดือนต่างโอนให้พวกคุณ แต่ว่าไม่ได้จดบันทึกเอาไว้ว่าเงินเหล่านี้เอาไปทำอะไร ดังนั้น ฉันจึงอยากรู้”
เส้นหมี่ไม่ได้สะทกสะท้าน เงยหน้าขึ้นมามองเธออย่างนิ่งๆ หลังจากนั้นอธิบายถึงที่สิ่งตัวเองนำเอาไปใช้
ก็ใช่สถานการณ์ในตอนนี้ ถ้าทำตามเส้นทางการลงทุนของเธอเมื่อก่อน ใครจะกล้าสงสัยเธอแม้แต่นิดเดียว เธอจะทำให้เขาทนไม่ไหวเดินออกไปเอง
น่าเสียดาย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รู้สึกถึงความใจกว้างที่เธอมีต่อเธอ
“น่าขำสิ้นดี พวกเราใช้เงินทำไมต้องบอกกับคุณด้วย? อยากจะใช้ยังไงก็ใช้ หรือว่าแม้แต่เรื่องนี้คุณก็อยากจะเข้ามายุ่ง? ฉันจะบอกคุณนะ ตระกูลเทวเทพของพวกเราไม่ได้มีกฎเกณฑ์แบบนั้น！”
เธอเสียดแทงเป็นอย่างมาก น้ำลายเกือบจะพ่นออกมาโดนหน้าเส้นหมี่แล้ว
เส้นหมี่ยิ้มอย่างเย็นชา
“ดังนั้นตอนนี้จึงต้องตั้งกฎขึ้นมา คุณไม่พูดก็ไม่เป็นไร งั้นตั้งแต่เดือนนี้เป็นต้นไป พวกคุณสวนแมกโนเลีย สามารถเบิกจากเดอะวิวซีได้เพียงแค่ห้าแสน”
“คุณพูดอะไรนะ? ห้าแสน！！”
คำพูดนี้พูดออกมา ผู้หญิงคนนี้ระเบิดทันที
เธอ“ตึง”ลุกเดินมา เดินตรงมาด้านหน้าของเส้นหมี่ ：“เส้นหมี่ คุณเป็นบ้าหรือเปล่า? ครอบครัวของพวกเราเมื่อก่อนได้ห้าล้าน!!ตอนนี้คุณจะให้พวกเราแค่ห้าแสน？！！”
เส้นหมี่ไม่ได้มีสีหน้าอะไร：“ใช่ คนในครอบครัวของคุณตอนนี้ก็เหลือเพียงคุณแล้ว เดิมทีใช้จ่ายไม่ได้มากขนาดนั้น อีกทั้งคุณพักอยู่ที่สวนแมกโนเลีย นั่นก็คือทรัพย์สมบัติของเทวเทพ ไม่ต้องใช้จ่ายอะไรอย่างอื่นอีก ห้าแสน ก็ใช้ไม่หมดแล้ว”
“คุณ—-”
เดือนใจโมโหเกือบจะเป็นลมไปแล้ว
คำพูดนี้ โหดเหี้ยมจริงๆ
เธอพูดว่าที่พักฟรีของตระกูลเทวเทพก็แล้ว แต่เส้นหมี่หักค่าใช้จ่ายของเธอลงเหลือหนึ่งในสิบก็เพราะว่า เพราะว่าคนในครอบครัวของเธอตายหมดแล้ว！
ผู้หญิงคนนี้โหดขึ้นมา ไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น
พ่อบ้านสินมองไปทางอื่นอย่างเงียบๆ
“เส้นหมี่ คำพูดของคุณอันนี้เกินไปหรือเปล่า? เพียงเพราะว่าพี่สะใภ้ใหญ่คนในครอบครัวน้อย คุณถึงได้ลดค่าใช้จ่ายของเธอลงต่ำขนาดนี้ คุณท่านรู้ว่าคุณทำแบบนี้หรือเปล่า?”
ในเวลาสำคัญ บัวงามที่มีชะตาเดียวกันกับผู้หญิงคนนี้ช่วยออกหน้าแทนแล้ว
เส้นหมี่ยิ้มออกมา：“ดังนั้นไม่ใช่ว่าฉันให้โอกาสเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันให้เธอพูดออกมาว่าเงินห้าล้านเอาไปทำอะไร เธอไม่พูดเอง”
บัวงาม：“คุณ—-”
สุดท้าย พิมเจ้าที่อยู่ด้านข้างจึงเข้ามาคลี่คลาย：“พี่สะใภ้เดือน งั้นคุณลองพูดมาสักหน่อย? ตอนนี้เส้นหมี่กำลังรับเรื่องนี้ จะได้ทำให้ดี เธอกลับไปจะได้รายงานกับคุณท่านได้”
“……”
ทุกคนต่างปรามเอาไว้ ผู้หญิงคนนี้ที่โมโหจนสั่นไปทั้งร่าง ในที่สุดจึงได้พูดออกมาอย่างโกรธเคือง
“ฉันจะรู้ได้อย่างไร? เงินเหล่านี้ เมื่อก่อนต่างมอบให้พี่ชายใหญ่ของคุณดูแล เขารับเงินมาจากเดอะวิวซีแล้ว มอบให้ฉันแค่ห้าแสน ส่วนอื่น เขาถือเอาไว้เอง”
คำพูดนี้ของเธอ พูดกับบัวงามขึ้นมา
ก็เพราะว่าเมื่อสักครู่เธอช่วยออกหน้าแทนเธอ
บัวงามค่อนข้างจะฉลาดหน่อย ทันใดได้ยินสิ่งนี้ ทันใดนั้น ภายในใจของเธอก็เหมือนนึกอะไรบางอย่างออก ภายในใจมีความรู้สึกที่ไม่ดีบางอย่างขึ้นมา
บังเอิญมาก ก็คือห้าแสน?