ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 931 ต่อสู้สุดชีวิต 2

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 931 ต่อสู้สุดชีวิต 2

“คุณท่าน คุณไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอก ในเมื่อวันนี้ทุกคนมากันพร้อมหน้าแล้ว ก็จะต้องมีคำอธิบายที่ดีให้กับลูกชายคุณอย่างแน่นอน”

“ขอบคุณ”

ในห้องโถงรัฐสภา หลังจากที่ผู้อำนวยการสำนักงานอัยการเห็นว่าคนของตระกูลโฮวา ยังร้องไห้สะอึกสะอื้น เขาจึงพูดปลอบใจไปหนึ่งประโยค

คนของตระกูลโฮวา ได้ยินแล้ว ก็ปาดน้ำตาและพยักหน้า

การฟ้องคดีนี้ อันที่จริงคือเป็นตามกระบวนการปกติ คือส่งไปให้กับทางตำรวจ หลังจากตรวจสอบและยืนยันหลักฐานแล้ว ก็ค่อยส่งให้กับสำนักงานอัยการส่งฟ้อง จากนั้นดำเนินคดีตัดสินและลงโทษ

แต่ มันค่อนข้างพิเศษเกินไป

ภูมิหลังของทั้งสองฝ่ายยิ่งใหญ่เกินไป และเกี่ยวข้องกับความลับและกระบวนการดำเนินคดี และก็ไม่สามารถเปิดเผยต่อสาธารณชนได้ มิเช่นนั้น จะส่งผลให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายไปทั้งประเทศ

ดังนั้น ห้องโถงรัฐสภาในวันนี้ จึงกลายเป็นสำนักงานอัยการชั่วคราว

“ทุกท่าน การฟ้องร้องคดีนี้ สถานการณ์ที่ทางสำนักงานเราได้รับมาก็คือ หลังจากที่คุณท่านไชนำพาวสุ หลานชายคนเล็กส่งตัวเข้าไปฝึกซ้อมในกรมทหาร เพราะการประเมินรอบสุดท้าย วสุได้ไม่เต็ม และมีความขัดแย้งกับ ผ.บ.ธีระ ที่เป็นคนฝึกซ้อมให้กับเขา จากนั้นบ้าคลั่งและบีบคอเขาจนตาย”

ก่อนที่จะเริ่มพิจารณาคดีผู้อำนวยการสำนักงานอัยการก็ได้อธิบายสถานการณ์ของคดีนี้ในตอนแรกสุดที่ทางพวกเขาได้รับมา

โดยในระหว่างนี้ เขาเอ่ยถึงอีกชื่อหนึ่งของแสนรัก — วสุ !

นั่นคือชื่อที่ไชยันต์ตั้งให้กับเขา

หลังจากที่เขาถูกเขาตามหากลับมาแล้ว ถึงแม้ว่าชายชราคนนี้ไม่เคยบอกให้เขาเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุลต่อหน้าเขา และยังเคารพต่อเขา เรียกชื่อเดิมของเขา

แต่ในฐานะคนของตระกูลเทวเทพเมื่อได้ยอมรับกลับคืนสู่บรรพบุรุษแล้ว กรณีที่ทุกคนต่างรับรู้ ในโอกาสสำคัญๆ และยังมีเรื่องที่ต้องทำในนามของตระกูลเทวเทพของเขา

เขาก็ยังต้องใส่นามสกุล “เทวเทพ” ลงไปด้วย

ตัวอย่างเช่นในเวลาสามเดือนที่ไปฝึกซ้อมในกรมทหาร ทุกคนถึงแม้ว่าจะพากันเรียกเขาว่า รัก แต่ในบัญชีรายชื่อจริงๆ ของเขาก็คือวสุ

แสนรักขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าไม่ชอบกับชื่อสองคำนี้เป็นอย่างมาก

“ใช่ เบื้องต้นก็คือแบบนี้”

หลังจากคนของตระกูลโฮวา ที่อยู่ด้านข้างได้ยินแล้ว ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมพยักหน้าอีกครั้ง

ผู้อำนวยการสำนักงานอัยการเห็นแล้ว ก็ส่งสัญญาณให้กับหัวหน้าอัยการสูงสุดที่นั่งอยู่ด้านข้างของเขาดำเนินการต่อ

หัวหน้าอัยการสูงสุด : “แต่ จากการตรวจสอบของพวกเรา พบว่าใบรายงานผลคะแนนทดสอบที่ธีระ ให้กับวสุ นั้นเป็นของปลอม อีกทั้ง พวกเรายังพบอีกเบาะแสหนึ่งที่สำคัญมาก ในคืนวันนั้นที่ วสุ คลุ้มคลั่ง มีคนแอบบุกรุกเข้าไปในกรมทหาร”

พูดจบ หัวหน้าอัยการสูงสุดท่านนี้ก็ได้หยิบใบประเมินการทดสอบที่ได้มาจากแพทย์นิติเวชเมื่อเช้าวันนี้ และยังมีกุญแจรหัสล็อกอันหนึ่งออกมาวางลงบนโต๊ะ

ทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลขึ้นมาในรัฐสภา!

คนที่อยู่ในรัฐสภาวันนี้ ไม่ใช่กลุ่มคนของคณะรัฐมนตรีทั้งหมด กลุ่มที่มากกว่า คือคนที่ยังคงความเป็นกลางอยู่

อีกทั้ง การดำรงอยู่ของรัฐสภา เดิมทีก็เพื่อใช้สำหรับกำกับดูแลทั้งไวท์ พาเลซ ตั้งแต่ผู้นำสูงสุดตลอดจนพนักงานธุรการระดับล่างสุด ล้วนเป็นขอบเขตในการกำกับดูแลของมัน

สามารถพูดได้ว่า ผู้นำทั้งประเทศต่างก็ตกอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของมัน

รวมทั้งไชยันต์ด้วย

อำนาจในมือ แน่นอนว่าไม่ต้องพูดถึง

“นี่คุณหมายความว่าอะไร? เรื่องนี้มีความแปลกพิกล? วสุไม่ได้ตั้งใจจะบีบคอให้ธีระ ตาย แต่มีคนตั้งใจใส่ร้ายเขางั้นเหรอ?”

หลังจากที่สมาชิกรัฐสภาท่านหนึ่งตกใจ และก็เริ่มพูดออกมาจริงๆ ด้วย

หัวหน้าอัยการสูงสุดพยักหน้า : “ใช่ครับ หลังจากที่ต่อมาทางพวกเราได้ตรวจสอบต่อไป ก็ได้ทำการจับกุมผู้ฝึกสอนที่ให้ใบคะแนนคนนั้นไว้ จากการสอบสวน เขาก็ยอมรับในเรื่องนี้”

“……”

ต่างพากันมึนงงอีกครั้ง

ตอนนี้ ภายในห้องรัฐสภาก็เริ่มมีหลายคนพูดคุยกันต่อเรื่องนี้

เป็นที่รู้กันว่า ตอนนั้นแสนรักถูกปล่อยข่าวออกมาว่าบีบคอธีระจนตาย แรงจูงใจก็เป็นเพราะว่าใบคะแนนผลการประเมินใบนั้นกระตุ้นทำให้เขาคลุ้มคลั่ง แต่ตอนนี้กลับค้นพบว่าใบคะแนนนั้นคือของปลอม

งั้นที่เขาคลุ้มคลั่งเป็นเพราะอะไร?

สายตาของทุกคนต่างจับจ้องมองไปยังแสนรัก

กลับพบว่า เขายังคงนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ เขาเบื่อจนต้องเปิดอ่านหนังสือการ์ตูนเล่มหนึ่งที่ถืออยู่ในมือ ก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้เขา ท่าทีเหมือนจดจ่อมาก

เหมือนกับว่าสิ่งรอบข้างไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย

ทุกคน : “…..”

ทุกคนต่างเกิดความเห็นอกเห็นใจขึ้นอย่างไร้เหตุผล

คนที่สมองมีปัญหา ก็จะถูกคนอื่นรังแกได้ง่ายจริงๆ ด้วย

“ในเมื่อไม่ใช่เกิดขึ้นเพราะเหตุนี้ งั้นทำไมเขาถึงได้คลุ้มคลั่งอีกล่ะ? เขาบีบคอธีระจนตายมันคือความจริง”

ทันใดนั้น มีคนจับประเด็นนี้และถามขึ้นมา

สายตาของหัวหน้าอัยการสูงสุดเงยสูงขึ้น พบว่า บุคคลนี้ก็คือประธานรัฐสภาแห่งไวท์ พาเลซ

เขากล้าริเริ่มมาเอ่ยปากถามถึงเรื่องนี้?

หัวหน้าอัยการสูงสุดที่รู้ความจริงหมดแล้ว ในใจก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัยเล็กน้อย

แต่ สุดท้ายเขาก็ตอบคำถามไป : “นี่ก็คือเบาะแสที่สองที่พวกเราสืบเจอ”

เขาชี้ไปยังกุญแจล็อกรหัสอันนั้น

“กุญแจ”

“ใช่ กุญแจอันนี้ ก็คือกุญแจรหัสล็อกของพื้นที่นั้นที่ วสุอยู่ ตอนที่พวกเราถอดมันออกมา ด้านบนยังคงสะอาดสะอ้าน ทุกคนคงรู้กันดีว่า กุญแจอันหนึ่ง ต่างก็มีคนเข้าออกอยู่ทุกวัน มันจะสะอาดหมดจดได้อย่างไรกันล่ะ?”

หัวหน้าอัยการสูงสุดนั่งอยู่ตรงนั้น มองดูทุกคนแล้วหัวเราะ

ทันใดนั้น ในห้องโถงแห่งนี้ก็เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่ขึ้นมาอีกครั้ง และหัวหน้าคณะรัฐมนตรีคนนั้นที่ถามคำถาม หลังจากที่ได้ยินคำพูดนี้แล้ว มือสองข้างที่วางไว้ด้านล่างโต๊ะก็กำหมัดแน่น!

โกรธแค้นจนทนแทบไม่ไหวที่จะกำจัดพวกไร้ประโยชน์นั้นให้หมดในทันที

ที่แท้ก็แพ้ให้กับรายละเอียดตรงส่วนนี้

ไอ้พวกเลี้ยงเสียข้าวสุกเสียจริงๆ!

“ดังนั้นในคืนวันนั้น คือมีคนแอบบุกเข้าไปในกรมทหาร”

บทที่ 930 ต่อสู้สุดชีวิต!

บทที่ 932 ในที่สุดไชยันต์ก็ล้มลง