ยั่วรักประธานเย็นชา (NC+) - ตอนที่163 แม่มาแล้ว

ตอนที่163 แม่มาแล้ว
ตอนที่163 แม่มาแล้ว
หลังจากที่ส่งต่องานให้เรียบร้อย ปาลีก็มาถึงที่สำนักงานผู้จัดการฝ่ายบริหารของกิรณาอีกครั้ง ครั้งนี้ เธอไม่อนุญาตให้ดนุพลตามเข้าไปด้วย เมื่อดนุพลเห็นว่าปาลีนั้นโกรธจริง เขาเลยรออยู่หน้าห้องอย่างเรียบร้อย
หลังจากที่กิรณาออกเดินทางล่วงหน้าไปเที่ยวที่ประเทศไทยตอนนั้น ปาลีก็ไม่ได้เจอหน้ากิรณาเลย ไม่ได้เห็นเธอมาหลายสิบวัน กิรณาดูซูบผอมลง ถึงแม้ว่าเธอจะแต่งหน้าเบาๆ แต่ก็ไม่สามารถปกปิดความซีดของหน้าได้
ตอนแรกปาลีเพียงแค่อยากจะมาบอกลากิรณา ยังไงสิบเดือนต่อจากนี้เธอก็คงจะไม่มาที่บริษัท แต่ก่อนหน้านี้กิรณาขอร้องให้เธอช่วยสอดส่องดูว่ากิตติกับขวัญชีวีมีอะไรกันหรือเปล่า แต่เมื่อเห็นกิรณาในตอนนี้ ปาลีตกใจเป็นอย่างมาก รึว่านี่……
”พี่ณา พี่……”
ปาลีพูดอะไรไม่ออก คนที่เป็นมือที่สามของครอบครัวคนอื่นคือน้องสาวของเธอเอง ถึงแม้ในใจปาลีไม่อยากจะยอมรับ แต่ด้วยความเป็นสายเลือดกัน ไม่ใช่ว่าเธอไม่ยอมรับแล้วจะตัดขาดได้ ครู่หนึ่ง ปาลีถึงจะถามออกไปอย่างละอายใจว่า “พี่รู้แล้วใช่ไหมว่าคุณเลขากิตติกับขวัญชีวีมีอะไรกันจริงๆ ไม่ได้เจอพี่ตั้งสิบกว่าวันพี่ผอมลงไปเยอะเลย”
กิรณายิ้มด้วยความขมขื่น ส่ายหัวและพูด :”เธอไม่ต้องถามเรื่องพวกนี้ ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องทำก็คือดูแลลูกในท้องของเธอให้ดีๆ จากนั้นก็รอแต่งงานมีครอบครัวที่มีความสุข ดูก็รู้ว่าดนุพลเขาหวงเธอมากนะ เธอโชคดีจริงๆ”
ปาลีกำลังจะแต่งงาน เธอไม่อยากให้งานแต่งงานที่ล้มเหลวของเธอทำให้ปาลีเกิดความกดดันขึ้นในใจ
ใช่ หลายวันมานี้ เรื่องของกิตติกับขวัญชีวีทำให้เธอทุกข์ใจและอึดอัดใจเป็นอย่างมาก
กิตติปฎิเสธที่จะหย่า เธอก็ได้ฟ้องเขาและขวัญชีวีที่คบชู้กัน แต่น่าเสียดายที่ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงสิ่งที่เธอเห็นในเวลานั้น ไม่มีหลักฐานอะไรที่นำมาใช้ได้ และกิตติยังยืนยันเสียงแข็งว่าวันนั้นขวัญชีวีมาหาเขาเพื่อที่จะถามเรื่องงานเท่านั้น และเขาเกิดปวดท้องจึงขอเข้าห้องน้ำ ระหว่างนั้นไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย สุดท้ายแล้ว คดีนี้ เป็นเพราะหลักฐานของเธอไม่เพียงพอ จึงพ่ายแพ้ในที่สุด
ตอนนี้เธอกำลังเตรียมร่างคำฟ้องหย่า ยังไงเธอก็ต้องหย่าให้ได้ เพียงแต่ กิตติมีท่าทีที่เย็นชา ให้ตายยังไงเขาก็ไม่ยอมหย่า เดาออกเลยว่าคดีหย่าของเธอในครั้งต่อไปนี้คงต้องต่อสู้กันอย่างดุเดือดแน่ๆ
เธอเหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยจนไม่อยากที่จะพูดเรื่องนี้กับใครอีกแม้แต้ประโยคเดียว
เมื่อกิรณาพูดอย่างนั้น ปาลียิ่งแน่ใจในสิ่งที่คิดไว้ แต่ถึงเธอรู้แล้วจะทำอะไรได้ เธอก็คงช่วยอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงถอนหายใจ และพูดออกไป :”งั้นก็ได้ค่ะ พี่ณาดูแลตัวเองด้วยนะคะ ว่างเมื่อไหร่ก็มานั่งคุยนั่งดื่มกาแฟกัน ฉันว่างเสมอถ้าพี่ต้องการ ”
”โอเค!”
กิรณาพยักหน้า “ขอบคุณนะ ปาลี”
ที่ปาลีไม่ถามอะไรมากก็เพื่อที่จะเคารพเธอ พูดตามตรง หลายปีมานี้ปาลีคือเพื่อนร่วมงานที่เธอคุยด้วยแล้วสบายใจมากที่สุดจริงๆ
หลังจากที่ปาลีไปแล้ว กิรณาก็รีบกลับไปใส่ใจกับงานในทันที มีเพียงแค่การทำงานอย่างบ้าคลั่งเท่านั้นที่จะทำให้เธอสามารถลืมความโศกเศร้าและบาดแผลจากการแต่งงานได้
และหลังจากที่ปาลีออกมาจากบริษัท ก็ถูกดนุพลรับไปส่งที่บ้านพักด้วยความระมัดระวัง เมื่อเข้าประตู ทั้งสองก็ต้องตกใจกับ’แขกที่ไม่ได้รับเชิญ’ที่อยู่ในบ้านพัก
คนที่มาด้วยท่าทางดีใจก็คือ แม่ทวิติยา
สิ่งที่ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของปาลีก็คือ คราวนี้ ทวิติยา จากที่เมื่อก่อนตอนที่อยู่ในงานเลี้ยงปาร์ตี้ที่ทั้งปากจัดและเย็นชา เธอเปลี่ยนไปอย่างเหนือความคาดหมาย ไม่เพียงแค่มากล่าวขอโทษปาลี อีกทั้งยังดึงเธอเข้ามากอดอย่างสนิทสนมชั่วครู่หนึ่ง ตั้งแต่สายตาที่มองมาที่ท้องของเธอ ปาลีรู้ดี ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเธอกำลังตั้งท้องเชื้อสายของตระกูกันตพัฒน์
ทีแรกดนุพลยังอยากรอให้ปาลีสุขภาพดีขึ้นหน่อยค่อยพาเธอกลับบ้าน ไปพบพ่อแม่ของเธออย่างเป็นทางการ ไม่คิดว่าทวิติยาจะมาที่นี่ซะก่อน อีกทั้งท่าทียังดีกว่าที่เขาคิดไว้เยอะ และแล้วก็รู้สึกวางใจไม่น้อย
เพียงแต่เมื่อดนุพลพูดถึงเรื่องที่จะแต่งงานกับปาลีภายในหนึ่งเดือน ทวิติยาก็แสร้งยิ้มเก็บอาการเอาไว้อย่างดี ตอนนี้ยังไงก็วางมือไม่ได้
แต่ทว่าในท้ายที่สุด เธอก็ยังคงไม่ยอมรับ ได้แต่พูดปัดว่าเรื่องนี้ให้ปรึกษากับธนัท
ดนุพลรู้ ว่าไม่ควรใจร้อนเกินไป และยิ่งไม่ควรไปบังคับ
มาที่นี่เพื่อที่จะมาปลอบใจทวิติยา และยังเข้าครัวลงมือปรุงอาหารด้วยตนเอง
ทันใดนั้น บริเวณห้องรับแขกก็เหลือเพียงปาลีกับทวิติยา
ปาลีระวังตัวขึ้นมาทันที ตื่นเต้นและก้มหัวลงเล็กน้อย ไม่กล้าส่งเสียงดัง เพราะเธอรู้ว่า ถ้าดนุพลไม่อยู่ ทวิติยาก็จะไม่ใจดีอีกต่อไป
เป็นอย่างที่คิด สีหน้าทวิติยาเปลี่ยนเป็นเย็นชาเหมือนกับตอนอยู่งานเลี้ยงปาร์ตี้เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้า เหล่ตามองปาลีและพูดออกมาว่า :”ที่แท้ก็มีหลายวิธีหนิ ก่อนหน้านี้ฉันดูถูกเธอเกินไป แต่ เห็นในท้องของเธอยังตั้งท้องลูกดนุพลของฉันอยู่ ฉันก็จะหยุดราวีเธอชั่วคราว แต่ยังมีเรื่องที่เธอต้องอธิบายให้ฉันเข้าใจ ที่ฉันมาวันนี้ ไม่ได้หมายวามว่าฉันยอมรับเธอแล้ว ฉันยอมรับแค่ลูกในท้องเธอเท่านั้น ตระกูลกันตพัฒน์ของฉันสามชั่วอายุคน เธอต้องคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้น โอกาสที่จะได้เข้าบ้านตระกูลกันตพัฒน์เพียงนิดเดียวก็อย่าได้หวัง”