ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1222 การชนกันที่ระดับ 10 เทระอิเล็กตรอนโวลต์

อันที่จริงลู่โจวก็คาดไว้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้น

แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างดีที่สุดแล้ว แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสอนวิชาเลขให้กับวัว หรือสอนวิชาฟิสิกส์ให้กับสุนัข

กาแลตต์ มิโร เข้าใจธรรมชาติของมนุษย์

เขารู้ว่าข้อพิสูจน์อาจจะใช้อธิบายได้เฉพาะกับคนที่ฉลาดเท่านั้น สำหรับชาวนาที่ยากจนหรือคนสร้างสะพาน มันง่ายกว่าที่จะห่อหุ้มทฤษฎีวิทยาศาสตร์ด้วยสิ่งที่แต่งขึ้นมาและอธิบายเรื่องนี้กับพวกเขาด้วยวิธีอื่น

มิโรรู้อีกเช่นกันว่าเขาไม่ได้ต้องการให้มีคนมากมายมาเข้าร่วมในโปรเจกต์ของเขา ฟิสิกส์คือเกมสำหรับคนไม่กี่คนเสมอ สำหรับคนอื่นๆ การมอบจิตวิญญาณและความเชื่อของพวกเขานั่นก็เพียงพอแล้ว

ในเรื่องของความเคารพนี้ ลู่โจวชื่นชมชายผู้นี้อย่างแท้จริง

เพื่อให้การทดลองนี้เสร็จสมบูรณ์เขาถึงกับเสียสละตัวเองในฐานะส่วนหนึ่งของสิ่งที่แลกมา ตราบเท่าที่เขารู้สึกกังวล เขาก็ได้บ่มเพาะเมล็ดแห่ง ‘จิตวิญญาณแห่งจักรวาล’ ลงไปในอารยธรรมมนุษย์

มันยากที่จะตัดสินว่านี่เป็นการเสียสละที่คุ้มค่าหรือไม่

บางทีเขาก็คิดว่ามันคุ้ม…

โดยรวมแล้วการสัมมนานี้บรรลุผลสำเร็จ

การเชิญผู้ศรัทธาในจิตวิญญาณแห่งจักรวาลหัวรุนแรงให้มาเข้าร่วมและรับฟังการสัมมนานี้ก็เป็นสิ่งที่ทำให้มันดูสมบูรณ์ครบถ้วนทีเดียว ไม่เช่นนั้นลู่โจวก็คงไม่เคยคาดคิดที่จะใช้การนำเสนอของเขาในการโน้มน้าวผู้ศรัทธาเหล่านี้

จุดประสงค์ของการสัมมนานี้ไม่ใช่แค่เพียงทำให้วิทยาศาสตร์เป็นที่นิยม แต่มันยังเป็นการรายงานการประชุมสำหรับแวดวงฟิสิกส์ด้วย

ลู่โจวได้แสดงกระบวนการพิสูจน์อย่างละเอียดเกี่ยวกับ ‘วอยด์’ และทฤษฎี ‘มิติพิเศษ’ ของเขา

ในส่วนเรื่องที่ว่าเขาจะสามารถจบการโต้เถียงเกี่ยวกับการทดลองการชนกันที่ระดับพลังงาน 5 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ได้หรือไม่…

นั่นก็คงจะขึ้นอยู่กับว่า ILHCRC จะสามารถค้นหาความจริงที่อยู่เบื้องหลังโซนพลังงานที่สูงกว่าและสามารถฝ่าอุปสรรคต่างๆ ที่สร้างขึ้นโดยสิ่งมีชีวิตที่อยู่นอกจักรวาลได้ด้วยหรือไม่…

…

โลกฟิสิกส์กลายเป็นหม้อน้ำเดือดที่กำลังระเบิดเนื่องจากการทดลองการขยายของมวล

ILHCRC เหมือนกำลังโยนน้ำมันร้อนๆ ลงไปในน้ำที่อยู่ในหม้อ

ทันทีหลังจากที่ลู่โจวเดินออกมาจากห้องบรรยาย ข่าวเกี่ยวกับการรายงานนี้ก็เริ่มว่อนไปทั่วโลก โดยปรากฏขึ้นในพาดหัวข่าวของสื่อใหญ่ๆ

[วอยด์กำลังเฝ้าดูเรา!]

[การค้นพบครั้งใหญ่ของ ILHCRC! การขยายของมวลอาจมาจากนอกจักรวาล!]

[มีวิญญาณลอยอยู่เหนือฟิสิกส์ วิกฤติที่คาดไม่ถึงกำลังใกล้เข้ามา!]

ในบางแง่ ฟิสิกส์ก็กำลังเผชิญกับวิกฤติที่คาดไม่ถึงอยู่จริงๆ ไม่เช่นนั้นรายงานนี้ก็คงจะไม่ส่งผลกระทบต่อผู้คนมากมาย

นอกจากนี้นักฟิสิกส์ก็ไม่ใช่คนกลุ่มเดียวที่ช้ำใจกับเรื่องนี้ นักวิทยาศาสตร์พลเรือนบางคนก็เดินหน้าไปด้วยการโต้แย้งว่าโลกที่อยู่นอกจักรวาลนั้นเป็นเช่นไร

ในกลุ่มของพวกเขา กลุ่มคนที่รุนแรงมากที่สุดก็คือกลุ่มผู้ศรัทธาในจิตวิญญาณแห่งจักรวาล

พวกเขาไม่ค่อยมีความกระตือรือร้นที่จะเข้าใจในทฤษฎีของศาสตราจารย์กาแลตต์ มิโร พวกเขาเชื่ออย่างหนักแน่นว่าการทดลองการชนกันจะนำความหายนะที่คาดไม่ถึงมาสู่โลกและปลดปล่อยปีศาจที่น่าสยดสยองออกมาจากวอยด์

การทดลองครั้งที่สองถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็วท่ามกลางความขัดแย้งที่ไม่สิ้นสุด

เพราะการทดลองอยู่ในโซนพลังงานที่สูงขึ้น การเตรียมการจึงต้องใช้เวลานานขึ้นเล็กน้อยในครั้งนี้ การเตรียมการทั้งหมดยังไม่พร้อมสมบูรณ์จนกระทั่งถึงกลางเดือน

ในวันที่ทำการทดลอง

ภายในศูนย์บัญชาการภาคพื้นดิน เจ้าหน้าที่ชุดเสื้อคลุมสีขาวเดินกลับไปกลับมา ทำให้สภาพแวดล้อมการทำงานดูน่ากังวลและยุ่งวุ่นวาย

อีกไม่นานพวกเขาก็จะพิสูจน์ได้ว่าทฤษฎีของวอยด์และมิติพิเศษที่นำเสนอโดยศาสตราจารย์ลู่ที่งานสัมมนานั้นถูกต้องหรือไม่

ลู่โจวเป็นจุดศูนย์กลางของการอภิปรายเกี่ยวกับการขยายของมวลในครั้งนี้ เขายืนอยู่ด้วยสีหน้าที่สงบนิ่งยิ่งกว่าครั้งที่แล้ว สงบนิ่งยิ่งกว่าคนส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่

มันดูเหมือนว่าการทดลองไม่ใช่การทดลองเลย มันเป็นแค่การประกาศเพื่อพิสูจน์ทฤษฎีของเขา…

สำหรับอัจฉริยะเช่นเขา เขาไม่มีสิ่งใดที่ต้องกังวล

อย่างไรก็ตาม สำหรับคนอื่นๆ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ง่ายนัก

หลัวเหวินเซวียนซึ่งกำลังยืนอยู่ในห้องควบคุมเช่นกัน เขามองไปที่นาฬิกาข้อมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ช้าๆ แล้วมองมาทางลู่โจว

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามว่า  นายกังวลไหม? 

ลู่โจวเหลือบมองหลัวเหวินเซวียน เขาครุ่นคิดอยู่แวบหนึ่งก่อนถามขึ้นว่า  นายอยากได้ความจริงหรือนายอยากจะรู้สึกดีขึ้น? 

หลัวเหวินเซวียนตอบว่า  ความจริง… 

 ความจริงก็คือไม่มีอะไรต้องไปกังวล  ลู่โจวเงยหน้ามองหน้าจอที่อยู่ต่อหน้าเขาโดยตรงแล้วพูดว่า  ในอีกสิบนาที ปราสาทจันทราจะบอกเราว่าฉันถูก 

การที่ได้เห็นว่าลู่โจวรู้สึกมั่นใจมากขนาดไหนก็ทำให้หลัวเหวินเซวียนมีสีหน้าที่ประหลาดใจ เขาอดที่จะถามไม่ได้ว่า  นายมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ? นายแน่ใจสุดๆ ว่ามันจะต้องเป็นข่าวดีใช่ไหม? 

ลู่โจวพูดว่า  จำที่ฉันพูดไว้ได้ไหม? 

หลัวเหวินเซวียนถามว่า  เรื่องอะไร? 

 สายตาของคุณอาจจะหลอกนาย แต่คณิตศาสตร์จะไม่ทำแบบนั้นแน่ 

หลัวเหวินเซวียนมองมาที่ลู่โจวพร้อมกับอ้าปาก

หลังจากนั้นสักพักเขาก็ถอนหายใจ

 …บางทีฉันควรจะศึกษาคณิตศาสตร์ให้มากกว่านี้ 

ลู่โจวพยักหน้า

 ฉันก็จะแนะนำให้นายทำแบบนั้น นายยังมีเวลานะ 

การทดลองในโซนพลังงาน 10 เทระอิเล็กตรอนโวลต์อาจจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเซิร์น แต่มันไม่ใช่งานยากสำหรับ ILHCRC

อย่างไรก็ตามมาตรฐานทางวิศวกรรมสำหรับเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์ถูกสร้างขึ้นตามมาตรฐานสำหรับการทดลองการชนกัน 10 เทระอิเล็กตรอนโวลต์

ลู่โจวมองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้าเขาแล้วรู้สึกตื่นเต้น

ถ้าเราไม่ได้ตั้งมาตรฐานไว้สูงขนาดนั้นตอนที่สร้างเครื่องชนอนุภาค…

หรือถ้าเครื่องชนอนุภาคนี้ไม่เคยถูกสร้างขึ้นและเราต้องพึ่งพาเครื่องชนอนุภาคของเซิร์น…

ในขณะที่เราได้บรรลุไปถึงพลังงานการชนกันในระดับ 5 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ วอยด์ก็คงจะทำลายเราไปเรียบร้อยแล้ว

ถ้าความล้มเหลวที่ร้ายแรงเกิดขึ้นที่ระดับ 5 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ และไร้ซึ่งความหวังในการทดลองการชนกันเพื่อเพิ่มให้ถึง 6 หรือ 7 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ แวดวงฟิสิกส์ก็อาจจะไม่มีความเพียรพยายามในการสร้างเครื่องชนอนุภาคที่ใหญ่ขึ้นและก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางนี้ด้วยซ้ำ

ถ้ามันไม่ใช่เพื่อสิ่งที่ลู่โจวได้เห็นกับตา เขาก็คงจะไม่สามารถดึงตัวเองออกมาจากกับดักนี้ได้

อย่างไรก็ตามหลายสิ่งไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยสติปัญญาและความรอบรู้ล้วนๆ เพียงอย่างเดียว…

มีเสียงแทรกเข้ามาในความคิดของลู่โจว

เจ้าหน้าที่ควบคุมซึ่งนั่งอยู่ที่แผงคอนโซลควบคุมสั่งการเพื่อเริ่มการทดลอง

 ทุกหน่วยเตรียมพร้อม! 

 เริ่มนับถอยหลัง! 

 ห้า 

 สี่ 

 สาม 

 สอง 

 หนึ่ง 

 เริ่ม! 

กระแสไฟฟ้าหลายร้อยล้านโวลต์ปะทุออกมาในทันทีใต้หลุมดวงจันทร์ที่ห่างออกไปมากกว่า 300,000 กิโลเมตร

พลาสมาเต็มไปด้วยพลังงานที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งเปี่ยมไปด้วยแม่เหล็กตัวนำยวดยิ่งรูปวงแหวนได้ก่อเกิดเป็นสนามแม่เหล็กขนาดมหึมา มันหันเหรังสีคอสมิกโดยตรงไปกระทบกับพื้นผิวดวงจันทร์และก่อให้เกิดเป็นแสงออโรราที่สวยงาม!

กลุ่มไอออนไฮโดรเจนถูกผลักออกมาจากปากกระบอกเครื่อง พวกมันถูกวัดโดยอุปกรณ์ที่ซับซ้อน ไอออนชนกันที่จุดเชื่อมต่อของวงโคจรแบบวงกลมสองวง ซึ่งแยกออกเป็นเศษชิ้นส่วนที่เล็กกว่าอะตอม…

เพียงแค่ไม่กี่วินาที…

จุดเริ่มต้นของบิ๊กแบงถูกลอกเลียนแบบขึ้นบนดวงจันทร์

ลู่โจวมองไปที่ข้อมูลบนหน้าจอ เขาเริ่มยิ้มออกมาทีละน้อย

เขาได้ยินเสียงโห่ร้องยินดีดังอึกทึกจากด้านหลังของเขา

เว้นแต่ข้อผิดพลาดที่ประเมินออกมาจากความถูกต้องแม่นยำ ข้อมูลที่ได้รับการสังเกตโดยเครื่องตรวจจับสอดคล้องกับค่าที่ได้ประมาณการไว้!

แบบจำลองมาตรฐานยังคงใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบ มันแค่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรเล็กๆ น้อยๆ

ในส่วนของทฤษฎีมิติพิเศษของเขา…

ไม่มีข้อกังขา…

ว่าเขาคิดถูก!

……….