ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา - บทที่ 280 คุนเผิงปรากฏอีกครา!
บทที่ 280 คุนเผิงปรากฏอีกครา!
บทที่ 280 คุนเผิงปรากฏอีกครา!
โฮก!
ร่างสีดำยังคงบิดเบี้ยวพร้อมแผดเสียงคำราม ดึงดูดความสนใจของบุตรศักดิ์สิทธิ์
“คุนเผิง…”
ลู่หยวนเดาะลิ้น จากการทดสอบเมื่อครู่ทำให้ทราบว่าหากได้รับกลิ่นอายสัตว์เทวะ ก็จะทิ้งสัญลักษณ์สัตว์เทวะบนไว้แผ่นศิลาสีดำได้
แม้จะไม่ทราบว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าซึ่งดูประหนึ่งหัวมังกุท้ายมังกรผ่านอะไรมาบ้าง แต่มันยังคงมีกลิ่นอายของคุนเผิงอยู่
“บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ เจ้ากอดจนหนำใจแล้วหรือยัง?!”
เสียงนั้นดังมาจากในอ้อมแขน ยามนั้นเขาถึงจำได้ว่าจักรพรรดินียังถูกสวมกอดอยู่ ก่อนจะสัมผัสได้ถึงความนุ่มอวบอิ่มและกลิ่นหอมจาง ๆ ที่ปลายจมูก
เมื่อเหลือบมองจึงได้เห็นจักรพรรดินีผู้น่าเกรงขามที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ใบหน้าของอีกฝ่ายยามนี้แดงระเรื่อจนถึงติ่งหู อาการเจ็บป่วยถูกปกปิดจนสิ้น
นางเชื่อว่าหากเอ่ยเตือนเช่นนี้ บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ก็จะยอมปล่อยโดยดี
แต่ชายคนนี้กลับก้มมองด้วยสายตาสงบนิ่ง
นับตั้งแต่ขึ้นครองบัลลังก์ของจักรพรรดินีแดนมัชฌิมมาหลายปี ไม่เคยมีใครกล้ามองนางด้วยสายตาเช่นนี้!
“บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ ปล่อยข้า!”
จักรพรรดินีแผดเสียงตะโกนต่ำขณะออกแรงผลักด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด แต่อีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป กอปรกับนางสูญเสียเพลิงสวรรค์ จึงไม่สามารถสลัดเขาออกไปได้
มุมปากของลู่หยวนยกยิ้มก่อนจะออกแรงดึงจักรพรรดินีเข้าสู่อ้อมแขนแรงขึ้น ยามสัมผัสอ่อนนุ่มเข้าแนบชิด เขายิ่งยิ้มกว้าง
“หากข้าไม่ปล่อย แล้วจะทำไม?”
หากผู้อื่นมาเห็นพฤติกรรมของบุตรศักดิ์สิทธิ์ เกรงว่าพวกเขาคงอ้าปากตาค้าง!
คนผู้นี้คือจักรพรรดินีแห่งแดนมัชฌิม!
แม้จักรพรรดินีจะกำลังทนทุกข์กับการสูญเสียเพลิงสวรรค์จนรากฐานการบ่มเพาะลดลง แต่ยังมีปรมาจารย์จากแผ่นดินใหญ่ทั้งห้าคอยหนุนหลัง!
หากกล้าสัมผัสนางแม้เพียงปลายนิ้ว พวกเขาย่อมพลิกแผ่นดินเพื่อออกล่าสังหาร!
ต่อให้เป็นตระกูลมั่งคั่งบนแผ่นดินใหญ่ก็ต้องให้ความเคารพแก่จักรพรรดินีเพราะปรมาจารย์ห้าคนนี้
แต่ยามนี้ลู่หยวนกลับพูดจาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง พร้อมลวนลามอีกฝ่าย!
ราวกับไม่กลัวเกรงว่าการกระทำดังกล่าวจะทำให้ตระกูลลู่ประสบกับอันตราย!
“เจ้า!”
จักรพรรดินีคิ้วขมวดด้วยโทสะขณะที่เบือนหน้าหนี เพียงไม่กี่อึดใจ ความเขินอายบนใบหน้าก็ถูกสะกดไว้
ยามนี้นางสนใจสิ่งที่บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่หยิบออกมามากกว่ากระทำของเขา
เมื่อนางสัมผัสแผ่นศิลา สัญลักษณ์วิหคเพลิงก็ปรากฏขึ้น
มหาโชคชะตาอีกชิ้นงั้นหรือ?!
บุตรศักดิ์สิทธิ์ปล่อยมืออีกฝ่าย ก่อนจะหันไปทางร่างสีดำที่อยู่ไม่ไกล
เมื่อลู่หยวนยื่นมือขวาออกไป มังกรก็ส่งเสียงคำราม ก่อนที่หอกยาวจะพุ่งออกจากแขนเสื้อ โดยมีมังกรพันเกี่ยวอยู่บนตัวหอก
หอกพันมังกรเก้าสวรรค์ปรากฏ!
เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดินีก็ทราบทันทีว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่กำลังจะต่อสู้!
นางเงียบไปหลายอึดใจก่อนจะเอ่ยว่า “คุนเผิงสามารถเคลื่อนผ่านฟ้าดินและท่องไปมาระหว่างความเป็นความตาย ทำให้ปลดปล่อยวิญญาณได้!”
ลู่หยวนพยักหน้าพลางจับจ้องร่างสีดำซึ่งอยู่ไม่ไกล
สิ้นคำของจักรพรรดินี ปราณวิญญาณสีดำประหนึ่งศีรษะมนุษย์ปรากฏขึ้นจากร่างดังกล่าว โดยมีสัตว์เทวะและสัตว์อสูรปะปนอยู่หลายดวง
ลู่หยวนหรี่ตา ก่อนเนตรเทวะโลหิตจะปรากฏที่ด้านหลัง ท้องฟ้าสั่นไหว โดยมีโลหิตสีแดงซึ่งเต็มไปด้วยพลังโบราณปกคลุมทั่วแผ่นหลัง
พลังสีแดงพุ่งออกมาจากร่างมายาสีโลหิต ก่อนจะปกคลุมพื้นที่รอบข้างของเขา
ค่ายกลถูกกางออก!
คุนเผิงซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของลู่หยวน จึงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดก่อนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ฟ้าดินตกอยู่ในความเงียบราวกับร่างมายาขนาดใหญ่ที่ลู่หยวนกับจักรพรรดินีเห็นเมื่อครู่เป็นเพียงภาพลวงตา
จักรพรรดินีสังเวยอาวุธวิเศษเพื่อปกป้องทั่วร่าง เพียงพริบตา นางก็ถอยออกมาหลายร้อยหมี่ขณะจับจ้องไปที่บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่
ร่างมายาของคุนเผิงไม่ธรรมดา มันอาจจะอยู่ขั้นปรมาจารย์ยุทธ์!
นางอาจจะใช้บางสิ่งมาทดสอบพละกำลังของอีกฝ่ายได้!
ลู่หยวนยืนอยู่บนท้องฟ้า ขณะที่ปลายหอกพันมังกรเก้าสวรรค์กำลังเปล่งแสงสีทอง
หอกสั่นไหวขณะที่อักขระสีทองโคจรอย่างต่อเนื่อง ก่อนพลังมหาศาลจะทะยานออกไป
เวลาผ่านไปนานมาก แต่ลู่หยวนยังคงยืนนิ่ง ส่วนร่างมายาของคุนเผิงคล้ายกับหายไปโดยไร้วี่แววว่าจะปรากฏกาย
ทันใดนั้น!!!
เขาก็กวาดสายตามองทั่วทั้งพื้นที่ หอกยาวพลันก่อตัวขึ้นพร้อมกับพลังลึกล้ำ
ปลายหอกสีทองแทงตรงไปยังทิศทางหนึ่งด้วยพลังอันไร้เทียมทานจนท้องฟ้าถูกบดขยี้
วิ้ง!
พายุกระโชกพุ่งออกจากปลายหอกพันมังกรเก้าสวรรค์ขณะที่กระจายไปยังบริเวณโดยรอบ
ค่ายกลสีแดงลึกล้ำโคจรตามหอกแล้วพุ่งไปที่ส่วนปลาย
พรวด!
พลังของหอกยาวพลันหายไปในท้องฟ้าขณะที่เกิดหลุม ทำให้พลังที่เหลือถูกตัดขาด
มีเพียงห้วงอากาศที่ปลายหอกชี้ไปเกิดความผันผวนขึ้น จากนั้นพลังสีดำก็ไหลหลั่งออกมาจากบริเวณที่ปริแตก
ลู่หยวนฉวยโอกาสสะสมพลังในมือ มังกรเจินหลงพลันแผดเสียงคำรามขณะที่พลังนับไม่ถ้วนไหลหลั่งไปที่ปลายหอกยาว
เขาคว้าหอกยาวไว้ ก่อนที่จะแทงตรงเข้าไปในท้องฟ้าที่แตกสลายอย่างรุนแรง
สวบ!
เสียงหอกยาวคล้ายแทงโดนเนื้อดังขึ้น ขณะที่พลังสีดำซึ่งอยู่เบื้องหลังห้วงอากาศบนท้องฟ้าบิดเบี้ยวไปมา
ทันใดนั้น!
ท้องฟ้าที่แตกสลายมีขนาดใหญ่ขึ้น พร้อมมือยักษ์สีดำยื่นมาคว้าหอกพันมังกรเก้าสวรรค์ไว้
“เจ้ามนุษย์ การกระทำของเจ้าไม่เกินไปหน่อยหรือ?!”
น้ำเสียงลุ่มลึกดังมาจากเหนือท้องฟ้า ทำให้ความว่างเปล่ารอบข้างพังทลาย ขณะที่พลังอันมหาศาลหลั่งไหลมาจากสวรรค์ทั้งเก้า
ก้อนหินเบื้องล่างแหลกสลายก่อนจะถูกแทนที่ด้วยอากาศ
มือยักษ์สีดำออกแรงคว้าพลังของหอกพันมังกรเก้าสวรรค์เอาไว้ ทำให้ขนนกสีแดงสดใสบางส่วนปรากฏขึ้น เพียงไม่กี่อึดใจ ใบหน้าซึ่งเน่าเปื่อยของคุนเผิงก็ปรากฏขึ้นในห้วงอากาศบนท้องฟ้า
ใบหน้าของคุนเผิงเน่าเปื่อยจนเหลือเพียงกระดูก พลังสีดำพัวพันไปมา ก่อนวิญญาณที่ลุกไหม้จะปรากฏกาย
เมื่อร่างของคุนเผิงถูกเปิดเผย ทุกคนต่างมองเห็นร่างประหนึ่งขุนเขาสูงเสียดฟ้าของมัน
ร่างนั้นสวมเกราะศึกครึ่งส่วน ในบริเวณที่ไม่ถูกปกคลุมด้วยชุดเกราะเต็มไปด้วยกระดูกสีขาวและเนื้อเน่าเปื่อย มีตัวเรือดมากมายเคลื่อนไหวไปมา ดูน่าขยะแขยง