ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา - บทที่ 501 ราชาจิ้งจอกโลหิต
บทที่ 501 ราชาจิ้งจอกโลหิต
บทที่ 501 ราชาจิ้งจอกโลหิต
“นี่คือ…”
ลู่หยวนหรี่ตา พลังนี้แข็งแกร่งกว่าพลังจักรพรรดิจิ้งจอกสวรรค์ของเทียนเม่ยเอ๋อร์!
“ราชาจิ้งจอกโลหิต!”
เสียงของอู๋เต้าดังขึ้นในใจของลู่หยวน
“ในอดีตมีวิญญาณชั่วร้ายจิ้งจอกโลหิตจำนวนมาก พวกมันจับกลุ่มกันสองถึงสามตัวซึ่งมีขนาดใหญ่ นึกไม่ถึงว่าหลังจากถูกกำราบอยู่ที่นี่ พวกมันมีจำนวนเพิ่มขึ้นมากขนาดนี้ แม้กระทั่งราชาจิ้งจอกโลหิตก็ถือกำเนิดขึ้นที่นี่ด้วย เฮ้อ…”
ลู่หยวนจับจ้องจิ้งจอกขนาดเล็กที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกบาง “ใช้เลือดของพวกมันในการทำยาจะไม่ดีกว่าหรือ?”
อู๋เต้าพลันยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเช่นนี้ “แน่นอนว่าดีกว่า! ผลของมันดีกว่าเลือดจิ้งจอกโลหิตธรรมดาถึงสิบเท่า!”
“บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ ถ้าท่านฆ่าเจ้านี่ได้ ท่านก็จะได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในในบรรดาวิญญาณชั่วร้าย!”
ทันทีที่สิ้นคำของอู๋เต้า จิ้งจอกโลหิตซึ่งอยู่ใกล้ลู่หยวนมากที่สุดและมีกรงเล็บหักก็ยิ้มกว้างก่อนจะเย้ยหยัน “เจ้าหนู ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!”
ลู่หยวนเงยหน้าอย่างเกียจคร้าน ทันทีที่สายตาของเขาสบกับของจิ้งจอกโลหิต รอยยิ้มหยันของอีกฝ่ายก็หายไปก่อนจะรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ดวงตาของลู่หยวนเต็มไปด้วยจิตสังหารประหนึ่งเทพแห่งความตายถือคมดาบอันแหลมคมมาจ่อที่คอของจิ้งจอกโลหิต
ลู่หยวนยื่นมือขวาขณะคว้าง้าวพร้อมกับหันปลายไปข้างหน้า จากนั้นจึงยกขึ้นเล็กน้อยแม้จะมีกรงเล็บขนาดใหญ่ของจิ้งจอกโลหิตกดลงมาก็ตาม
เขาผ่อนคลายราวกับไม่มีอะไรอยู่ในมือ
ลำคอของจิ้งจอกโลหิตเงียบไปชั่วขณะ มันรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีด้วยเหตุผลบางอย่าง
มันตั้งใจจะเป็นผู้บุกเบิกตัวแรกที่ออกมาสำรวจสถานการณ์
เมื่อมองไปรอบข้างก็ไม่มีสิ่งใดสามารถหยุดยั้งพวกมันได้!
มันไม่ได้ให้ความสนใจภาพมายาของจิตเทวะที่อยากจะเจรจาต่อรองด้วย
ตอนลู่หยวนมาที่นี่ มันได้ต่อสู่กับอีกฝ่ายจนทราบว่าไม่สามารถทำการสังหารได้ ถึงกระนั้นตนเองก็คาดการณ์เอาไว้แล้วว่าการเรียกพวกตัวเองกับราชาออกมาน่าจะสามารถกำราบศัตรูตรงหน้าได้
แต่ตอนนี้ จิ้งจอกโลหิตคล้ายกับสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของลู่หยวน ทำให้ทุกสิ่งที่มันคาดการณ์เมื่อครู่คล้ายกับผิดเพี้ยน!
ลู่หยวนถือง้าวขณะยกมุมปากขึ้น หลังจากห้วงอากาศขยับเล็กน้อย ร่างของเขาก็หายไปจากอากาศธาตุ!
กรงเล็บยักษ์ของจิ้งจอกโลหิตล้วนสูญเสียการต้านทานก่อนจะล้มลงกระแทกกับพื้น
“ตูม!”
คลื่นอันคลุ้มคลั่งซัดออกมาขณะโลกสั่นสะเทือนทุกทิศทาง ปฐพีสั่นไหว ควันธุลีอบอวลไปทั่ว
จิ้งจอกโลหิตที่เหลือหันมาจับจ้องที่นี่ ไม่เว้นแม้แต่ราชาจิ้งจอกโลหิต
จิ้งจอกโลหิตก้มศีรษะเพื่อแสดงความยอมจำนนทันที
“ขยะ”
ราชาจิ้งจอกโลหิตเอ่ยประโยคดังกล่าวออกมา “ข้าได้รับบาดเจ็บจากมนุษย์ตัวน้อย ทำให้ตลอดหลายหมื่นปีที่ผ่านมาต้องถูกเลี้ยงดูไม่ต่างจากสุนัข!”
จิ้งจอกโลหิตที่กรงเล็บหักยิ่งก้มศีรษะจนไม่กล้าเอ่ยคำใด
วงแสงเคลื่อนลงมารอบร่างของราชาจิ้งจอกโลหิต แล้วร่างของมันก็เปลี่ยนเป็นคุณชายผิวขาวราวกับหยก!
เขายื่นนิ้วออกไปแตะหนึ่งในจิ้งจอกโลหิต
จิ้งจอกโลหิตยืนขึ้นทันทีก่อนจะก้มศีรษะให้ด้วยความยอมจำนน
“ฆ่า”
เพียงคำเดียวแต่กลับเต็มไปด้วยจิตสังหารไร้ที่สิ้นสุด
จิ้งจอกโลหิตให้สัญญาอันหนักแน่น “ข้าจะน้อมรับคำสั่งของท่านราชา!”
สิ้นคำ แสงสีแดงพลันปรากฏระหว่างดวงตาของจิ้งจอกโลหิต แล้วมันก็กวาดสายตาก่อนจะพบร่างของลู่หยวนที่ซ่อนอยู่ในห้วงอากาศ
“เหอะ… เจ้าหนู ข้าเจอเจ้าแล้ว!”
จิ้งจอกเลือดเคลื่อนไหวในทันที ความเร็วของมันมากกว่าจิ้งจอกโลหิตที่กรงเล็บหักอยู่หลายเท่า!
เพียงชั่วพริบตา จิ้งจอกโลหิตก็มาถึงห้วงอากาศเบื้องหน้าลู่หยวนซึ่งอยู่ห่างออกไปนับพันลี้!
เทียนเม่ยเอ๋อร์ผู้กำลังเฝ้ามองการต่อสู้ไกลออกไปรู้สึกวิตกกังวลชั่วขณะ สิ่งมีชีวิตชั่วร้ายเหล่านี้ทรงพลังจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
นางเกิดเป็นห่วงขึ้นมาเมื่อเห็นว่ามันกำลังเข้าใกล้ลู่หยวน ตนเองอยากเข้าไปช่วยอยู่หลายครั้งแต่ก็ต้องนิ่งงันไป
ถึงอย่างไรด้วยพละกำลังของนาง หากพุ่งออกไปตอนนี้ นางก็ไม่ต่างจากทหารชั้นเลวคนหนึ่ง
นอกจากจะช่วยไม่ได้แล้ว ยังเป็นการเพิ่มภาระให้อีกฝ่าย
เทียนเม่ยเอ๋อร์เหลือบมองกู้ชิงหรันผู้คอยสังเกตการณ์อย่างสงบ “เจ้าจะไม่เข้าไปช่วยบุตรศักดิ์สิทธิ์หรือ?”
สายตาของกู้ชิงหรันหันมาจับจ้องเทียนเม่ยเอ๋อร์ราวกับกำลังมองคนปัญญาอ่อน
“เขาชนะอยู่แล้ว เหตุใดข้าต้องช่วยด้วยเล่า?”
ทันทีที่สิ้นคำของนาง จิ้งจอกโลหิตก็ฟาดใส่ห้วงอากาศที่ลู่หยวนอยู่ด้วยกรงเล็บข้างหนึ่งจนแยกออกทันที!
ร่างของลู่หยวนถูกเปิดเผยเช่นกัน แม้จิ้งจอกโลหิตจะมีขนาดใหญ่แต่กลับมีความยืดหยุ่นมาก เมื่อกรงเล็บข้างหนึ่งทะลวงผ่านห้วงอากาศ กรงเล็บอีกข้างก็ตรงเข้ามาหมายจะปลิดชีพเขา!
เมื่อกรงเล็บยิ่งเข้าใกล้ลู่หยวน จิ้งจอกโลหิตก็ยิ่งมีความสุข
ออกมาไม่ทันไรก็สามารถปลิดชีพเพื่อท่านราชาได้แล้ว!
นี่นับเป็นบุญคุณอันทรงเกียรติ!
ท่านราชาจะต้องตบรางวัลให้อย่างงามแน่นอน!
ลู่หยวนเงยหน้าเล็กน้อย ขณะยกมือซ้ายแล้วยื่นเข้าหากรงเล็บยักษ์ที่จิ้งจอกโลหิตกำลังฟาดเข้ามา
จิ้งจอกโลหิตยิ้มหยันอยู่ภายใน
เจ้ามนุษย์เย่อหยิ่ง!
คิดหรือว่าจะสามารถรับพลังของกรงเล็บนี้ได้?!
เจ้าคิดหรือว่าข้ามีความแข็งแกร่งเหมือนกับเจ้าจิ้งจอกโลหิตไร้ประโยชน์เมื่อครู่?!
ไม่เพียงแค่อีกฝ่ายทำตัวน่าอับอายเท่านั้น แต่ยังเสียกรงเล็บไปข้างหนึ่งด้วย!
แต่ข้าไม่ใช่ขยะพรรค์นั้น!
กรงเล็บยักษ์ฟาดเข้าใส่มือของลู่หยวนในทันที จากนั้นพลังทั้งหมดก็มลายสิ้น!
จิ้งจอกโลหิตตกตะลึงขณะพยายามที่จะร่นถอย แต่กลับทำไม่สำเร็จ!
ลู่หยวนยิ้มขณะเปลวเพลิงทะยานออกจากร่างกายอย่างคลุ้มคลั่ง
เปลวไฟดังกล่าวเป็นสีม่วงโดยมีชั้นอสนีอยู่ภายใน
“ข้าสงสัยนักว่าจิ้งจอกโลหิตเช่นเจ้าจะรอดจากเพลิงขุนพลสวรรค์ได้นานแค่ไหน!”
สิ้นคำ เปลวเพลิงก็ลุกโหมขึ้นแล้วกลืนกินทุกสิ่งของจิ้งจอกโลหิตทีละน้อย!
เพียงหนึ่งอึดใจ ร่างขนาดใหญ่ของจิ้งจอกโลหิตก็ถูกปกคลุม!
มันไม่มีเวลากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะถูกกลืนกินโดยเพลิงขุนพลสวรรค์จนสิ้น แม้แต่เศษซากก็ไม่มีเหลือ
ชุ่ยฮวาดันกายออกมาจากอ้อมแขนของลู่หยวนขณะมองจิ้งจอกโลหิตที่ถูกเผาด้วยสภาพน้ำลายสอ
ดวงตาขนาดเล็กของมันมองลู่หยวนอย่างเกรี้ยวกราด
ช่างเป็นการใช้ทรัพยากรสิ้นเปลืองนัก!
ของดีขนาดนี้แต่กลับต้องมาถูกแผดเผางั้นหรือ?!
วันหลังอย่าเอามายั่วข้าแบบนี้!
เพราะข้าต้องการ!
จิ้งจอกเลือดที่เหลือล้วนเห็นฉากดังกล่าวกับตาจนเผยสีหน้าเคร่งขรึมออกมา
สายตาที่มองลู่หยวนเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด
ดูท่าว่าจะดูถูกเด็กคนนี้ไม่ได้!
คุณชายผิวขาวราวกับหยกหรี่ตา จากนั้นจึงหันไปมองจิ้งจอกโลหิตที่กรงเล็บหัก จากนั้นจึงขยับนิ้วไปยังตำแหน่งที่มันอยู่
“พรวด!”
ศีรษะของจิ้งจอกโลหิตที่กรงเล็บหักถูกสะบั้นจนโลหิตสาดกระเซ็นไปทั่วพื้น
ศีรษะที่กระเด็นออกมาหันไปทางราชาจิ้งจอกโลหิตด้วยความไม่อยากเชื่อ
มันไม่คาดคิดว่าผู้ที่ลงมือสังหารจะเป็นราชา!
ชุ่ยฮวาซึ่งซ่อนอยู่ในอ้อมแขนของลู่หยวนอิจฉาจนน้ำลายเปียกชุ่มชุดบริเวณหน้าอกของลู่หยวน
เมื่อเห็นศีรษะของจิ้งจอกโลหิตลอยออกมา ชุ่ยฮวาก็ไม่อาจทนไหวอีกต่อไปก่อนจะกระโดดเข้าหาในสภาพกางแขนขาทั้งสี่อย่างรวดเร็ว เพียงชั่วพริบตาก็มาถึงข้างกายจิ้งจอกโลหิต มันเพียงขยับเท้าเพื่อกระโดดขึ้นไปจนศีรษะจิ้งจอกโลหิตอยู่ในปาก
ตอนนี้ชุ่ยฮวาสัมผัสได้ว่าชีวิตได้กลับสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง
ชุ่ยฮวาหรี่ตาพลางถอนหายใจ อร่อย…
————————————-