รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่ 26 ชื่อเสียงฉาวโฉ่

สาวน้อยหลบไม่ทัน ถูกเขาใช้นิ้วที่มีเรี่ยวแรงจับคางของเธอไว้

ลมหายใจอันเร่าร้อนของเขาไม่ได้ออกห่างจากแก้มของเธอเลย

พูดเสียดสีไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย  งานหมั้นของเขาให้คุณมากล่าวคำปราศรัย คุณชายตระกูลธนาภูวนัตถ์ช่างโหดเหี้ยมไร้เยื่อใยจริงๆ คุณไม่เสียใจเหรอ ไม่รู้สึกอึดอัดเหรอ 

ธิชาขมวดคิ้ว เหมือนถูกเขามองทะลุความในใจ ยากที่จะปิดปังความรู้สึกที่ไม่ดีแต่แรกแล้ว

เธองอเข่าชนเขา ยื่นมือจะไปเปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อ

ดนัยกฤตไม่ได้ขวางเธอ แค่ใช้น้ำเสียงเคร่งขรึมเย็นชาตักเตือนเธอ  ธิชา สำหรับผู้หญิงแล้ว ความสำคัญของการเลือกไม่ต้องพูดก็เข้าใจ เรื่องบางอย่างเลือกผิดแล้ว ก็เท่ากับเดินไปในทางคดเคี้ยว ถลำเข้าไปในบ่อโคลน ไม่อาจควบคุมได้ 

มือของธิชาที่อยู่บนประตูเกร็งไปเล็กน้อย

เธอรู้สึกว่าดนัยกฤตกำลังพูดใบ้อะไรให้เธออยู่ หรืออาจจะเป็นการเตือน

แต่การแสดงออกของเขาคลุมเครือเกินไป เธอไม่มีความฉลาดทางอารมณ์มากพอที่จะเล่นเกมใบ้คำเป็นเพื่อนเขา

ล่าช้าไม่ได้ สุดท้ายเธอก็ผลักประตูออกไป ไม่หันกลับมา

………

ธิชากลับไปถึงห้องจัดงานพอดี พิธีกรเพิ่งสร้างบรรยากาศงานเลี้ยงเสร็จ ก็ถึงเวลาที่เธอต้องขึ้นไปกล่าวคำปราศรัยพอดี

เธอรู้สึกสงบนิ่งไปในฉับพลัน เงียบเหมือนแอ่งน้ำนิ่ง

เธอเดินขึ้นบนเวทีอย่างไม่ประหม่า เอาไมค์ที่พิธีกรยื่นให้เธออยู่ในมืออย่างแน่นแฟ้น ท่องคำปราศรัยที่ญาณินเขียนขึ้นเองกับมือ

ธิชาไม่รู้เลยสักนิด เธอยืนอยู่บนเวที สวมชุดราตรีสีม่วงอ่อน ดูเหมือนมีเสน่ห์ดึงดูดสายตา รุ่งโรจน์เบิกบาน แต่ความเป็นจริง ห่างจากชื่อเสียงฉาวโฉ่………ใกล้แค่เอื้อม

 สมัยเด็กๆพ่อแม่ต่างก็งานยุ่ง ฉันกับพี่ชายพึ่งพาอาศัยกัน พี่ชายอายุมากกว่าฉันเก้าปี พี่ชายเหมือนดั่งพ่อ ฉันเคารพเขาตั้งแต่เด็ก วันนี้พี่ชายเจอกับผู้หญิงที่รักด้วยความจริงใจ และผู้หญิงที่สวยงามคนนี้ ก็คือเพื่อนรักของฉันญาณิน พี่ชายกับพี่สะใภ้กิ่งทองใบหยก สวรรค์ประสงค์ให้เป็นคู่กัน ฉันรู้สึกซาบซึ้งและอิจฉา ขอแสดงความยินดีกับพี่ชายและพี่สะใภ้ด้วยความจริงใจมีลูกในเร็ววัน รักกันจนแก่จนเฒ่า 

น้ำเสียงของธิชาเรียบนุ่ม มีน้ำเสียงแบบนุ่มนวลที่เด็กผู้หญิงชอบใช้กัน แต่ไม่ได้เลี่ยน รู้สึกแค่ว่าน่าฟังรื่นหู

ท่อนสุดท้ายของคำปราศรัยเรียบง่ายและซาบซึ้ง แขกในงานต่างก็พากันน้ำตาคลอ

ต่อมาก็ถึงจุดไคลแมกซ์ของงานหมั้น จอภาพสี่ด้านของห้องโถงจัดงานก็เริ่มฉายภาพที่คู่หมั้นทั้งสองตั้งแต่รู้จักคบหาจนร่วมทางกันตลอดระยะเวลาทั้งหมด ใช้รูปแบบในการนำรูปถ่ายรวมกันเป็นวิดีโอ ล้วนเป็นขั้นตอนที่ผ่านการซ้อมมาแล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอน

ธิชายิ้มอย่างสง่าดูดี ในสายตากลับไร้แวว

จนกระทั่งรูปถ่ายในจอภาพหยุดฉายอย่างฉับพลัน ทันใดนั้นก็มีเสียงครวญครางเย้ายวนดังขึ้น

 ไม่เอา พี่ ลึกไปแล้ว……. 

ธิชาคลื่นสมองระเบิด หยุดการหายใจ ตากระตุกอย่างรุนแรง จ้องจอภาพอย่างหวาดกลัว

ภาพอันอบอุ่นโรแมนติกกลายเป็นหนังโป๊ฉายสดกลางสาธารณะ

ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพัวพันกัน เร่าร้อนเข้มข้น

แสงสลัว เห็นได้ชัดว่าถูกแอบถ่ายในที่ลับ

ร่างของผู้หญิงผู้หญิงในวิดีโอถูกทำเป็นภาพเซนเซอร์ ตำแหน่งสำคัญล้วนมองไม่เห็น แต่ภายใต้ภาพสลัวเห็นเป็นสีผิวหนัง ดูออกว่าอยู่ในสภาพเปลือยทั้งร่าง

ยิ่งบ้าไปกว่านั้นก็คือ…….ใบหน้าของหญิงสาวชัดเจน ดูเหมือนยังทำการเพิ่มแสงเข้าไปในการตัดต่อ แสดงใบหน้าเค้าโครงอย่างชัดเจนที่สุด

สายตาของแขกเปลี่ยนจากมึนงงเป็นตื่นตระหนก และเปลี่ยนจากความตื่นตระหนกเป็นอยากรู้อยากเห็น สุดท้ายก็หันไปมองที่ใบหน้าของธิชา

หญิงสาวในจอภาพเห็นได้ชัดว่าเป็นน้องสาวของเจ้าบ่าว คุณหนูตระกูลธนาภูวนัตถ์เมื่อสองนาทีก่อนยังกล่าวคำปราศรัยอย่างซาบซึ้งบนเวที

ธิชาอึ้งอยู่กับที่ทั้งตัว เลือดทั่วร่างไปรวมตัวอยู่บนหัว เลือดมาอัดที่ใบหน้าและคอพร้อมกัน

ท่ามกลางความอับอายอย่างขีดสุดคนที่เธอสงสัยคือญาณิน

เห็นได้ชัดว่าญาณินสงสัยเธอ และทำการตักเตือนเธออย่างอ้อมค้อมเป็นการส่วนตัวแล้ว

ขอให้เธอขึ้นเวทีกล่าวคำปราศรัยก็จัดโดยญาณิน

ทั้งหมดนี้เหมือนเต็มไปด้วยแผนการ……..

ธิชามองไปที่ญาณิน เสมือนกำลังถามเธอ

แต่ญาณินกลับใช้สายตาโหดเหี้ยมและโมโหจ้องเธออยู่ ในสายตาเต็มไปด้วยความโกรธและสิ้นหวังที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกสวมเขาควรมี

ความสิ้นหวังและตกใจในดวงตาของญาณินไม่เหมือนเป็นการแสดงออกมา

ธิชายิ่งตื่นตระหนก เธอหันสายตามองไปที่ธาวินที่อยู่ข้างกายญาณิน

ผู้ชายคนนี้สีหน้าเรียบเฉย เหมือนราชาผู้หยิ่งยโสเย็นชาคนหนึ่ง

จ้องจอภาพอย่างเย็นชา เสมือนไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่างที่อยู่รอบตัว เหมือนเรื่องไม่เกี่ยวกับตัวเอง

………

เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่ทำให้ผู้คนตะลึง ภาพวิดีโอที่กำลังฉายควรจะจบอย่างรวดเร็ว

แต่กลับไม่มีคนไปควบคุม กลับให้ภาพที่ไม่น่าดูนั้นกระตุ้นสายตาแขกในงานอย่างต่อเนื่อง

ผู้ชายในภาพนั้นก็ถูกทำเป็นภาพสลัวเช่นกัน แต่ไม่มีคนดูไม่ออกว่านั่นก็คือธาวิน

เขาคลานอยู่ร่างที่อ่อนเยาว์และน่าดึงดูดใจของน้องสาวต่างแม่และเร่งเร้าอย่างเต็มที่

ไม่นานธิชาก็ทนไม่ไหว ร้องไห้ครวญครางขอร้องเหมือนแมวน้อยผู้อ่อนแอ

 พี่คะ เจ็บ…….. 

 พอแล้ว ไม่เอาแล้วได้ไหม? 

 ขอร้อง ขอร้องพี่ล่ะ พี่ชายที่ดี เบาหน่อยนะ……. 

สายตาของญาณินเหมือนจะพ่นไฟออกมาแล้ว เพื่อนที่อยู่ข้างกายเธอเริ่มกอดแขนเธอแล้วปลอบโยนเธอ

ธิชารู้สึกอับอายอยากเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนี

เธอยกเท้าเตรียมจะลงจากเวที รองเท้าส้นสูงกลับเหยียบปลายกระโปรงชุดราตรีไว้

ชุดราตรีสวยหรูราคาแพงฉีกขาดทันที

เสียงฉีกขาดดังขึ้น เผยร่างอันขาวนวลอ่อนโยนของหญิงสาวออกมา