รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่ 79 ยอมให้คุณเอาแต่​ใจและดื้อได้

แต่ในขณะที่​เธอกำลังจะขยับก็ต้องหยุดลง

ปากเล็กที่อ้าปากอยู่ ค่อยๆปิดลงช้าๆ

เธอหน้าแดงก่ำ และเพิ่งรู้ว่าเธอหาเรื่อง​ใส่​ตัวเองมากแค่ไหน แทบอยากจะเอาศีรษะ​ชนกำแพงตาย

ในเวลานี้เองดนัยกฤตก็หัวเราะออกมา แล้วพูดเยาะเย้ยอย่างไร้ความปราณี เก่งมากไม่ใช่​เหรอ​? ทำไมไม่ทำต่อล่ะ 

ธิชาหน้าแดงมองไปที่เขา เธอกะพริบตา​ปริบๆ สีหน้า​เต็มไปด้วยความน้อยใจ และอับอายมาก

เธอหลบสายตา​สงสัย​ของ​ดนัยกฤต แล้ว​พูดอย่างเขินอาย​ มัน…มันใหญ่เกินไปค่ะ ฉันใส่เข้าไปในปากไม่ได้ 

ทันทีที่พูดจบ ชายหนุ่ม​ก็หัวเราะออกมา​

เสียงหัวเราะของเขาแฝงไปด้วยความพอใจและอารมณ์​ดี บรรยากาศที่อึดอัด​ในห้องก็เหมือนจะผ่อนคลายไปเล็กน้อย

ธิชาไม่รู้เลยว่าแค่ประโยคง่ายๆ ของตัวเองนั้นกลับกลาย​เป็นกำลังเอ่ยชมเขาทางอ้อม​

ผู้ชายคนไหนจะไม่ชอบให้ผู้หญิงเอ่ยชมขนาดความยิ่งใหญ่​ของ​ตัวเอง

ถึงแม้​ผู้หญิงคนนี้จะเอาแต่​ใจ พอขึ้นเตียง​ก็น้ำตาไหล ราวกับว่าการมีอะไรกับเขาจะเป็นเรื่องที่ทรมานมาก

ชายหนุ่ม​ยกแขนขึ้น แล้วโอบรอบเอวของเธอดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด

ธิชาไม่กล้าขัดขืน​ จึงถูก​เขากอดไว้แน่น

ดนัยกฤตเลิกคิ้วขึ้น แล้ว​เอ่ยถามด้วยท่าทางขี้เล่น  พูดแบบนี้หมายความ​ว่า​ มันใหญ่กว่าของนายธาวิน ทำให้คุณตกใจหรือไง? 

ธิชาเปลี่ยนจากหน้าแดงจนลามลามไปทั้งตัว​ ทำอะไรไม่ถูก​…

ทั้งๆที่เธอพูดความจริง ขนาดที่น่ากลัว​แบบนั้น ปากของเธออาจจะฉีกได้ถ้าเธอฝืนอมมันเข้าไป

แต่ขนาดของธาวินก็น่ากลัว​มากเช่นกัน …

แต่​เธอแค่คุ้นเคยแล้วเท่านั้น​เอง​…

อีกทั้งธาวินมักจะโหมซัดเข้ามา โดยไม่สนใจว่าเธอจะรับไหวหรือเปล่า​

เธอกัดริมฝีปาก แล้วพูดอ้ำอึ้ง  ยังไงก็เถอะ มัน… มันน่ากลัวเกินไป ฉันจัดการไม่ไหว คงต้องรบกวนคุณ​ดนัยหาวิธีแก้ไขด้วยตัวเองแล้วนะคะ 

ดนัยกฤตส่งเสียงหัวเราะหึออกมา ราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องที่ตลกมาก  คุณธิชาช่างใจกล้า​จริงๆ คุณรู้ไหม ว่าคุณเป็นผู้หญิง​คนแรกที่ทำน้องชายผมแข็งขึ้นมา​ แล้วขอให้ผมแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ? หืม ?  

ธิชาทนไม่ได้กับคำพูดที่ตรงไปตรงมาของเขา ใบหน้าของเธอร้อนรุ่มราวกับไม่สบาย

เธอบ่นออกมาอย่างฉุนเฉียวและน้อยใจว่า  ไม่ใช่​ฉันทำสักหน่อย​ เป็นความผิด​ของ​คุณ​เองต่างหาก​ คุณ​ขึ้นมาบนเตียงของฉันเอง ยังไงก็ตาม… ความผิด​นี้ฉันไม่ยอมแบกรับไว้แน่ๆ! 

ชายหนุ่ม​ถูกเธอทำให้​หัวเราะออกมาอีกครั้ง นิ้วยาวของเขาเลื่อนลงมาที่สะโพกของเธอ แล้วบีบก้นของเธอเบาๆ

ธิชาส่งเสียงคราง ก่อนจะรีบผลักมือของเขาออกแล้วพยายามหลบหนี​ให้เร็วที่สุด

กางเกงของดนัยกฤตยังไม่ได้สวม ดวงตาของเขาค่อยๆเคร่งขรึม​ขึ้น ฝ่ามือใหญ่ของเขาจับมืออันอ่อนนุ่มของเธอไว้แน่น แล้วยกเธอขึ้นมาบนร่างของ​เขา

เธอเหมือนถูกน้ำร้อนลวก ทั้งรู้สึก​อายและกลัว กลัวว่าเขาจะทำอะไรบางอย่างที่เธอไม่สามารถรับไหว

โชคดีที่ดนัยกฤตแค่ใช้​มือของเขากอบกุมตรงส่วนนั้นของเธอไว้—

ธิชารู้สึกว่าวิธีการของเขาไม่มีประโยชน์​อะไร​เลย เขากำลังหยอกเธอเล่นเท่านั้น​เอง​

เธอเกิดความรู้สึก​อยากจะหลบหนีขึ้นมา แต่ถูกสายตาที่ลึกล้ำและเคร่งขรึมของชายหนุ่ม​หยุดไว้ก่อน

เขาใช้มือข้างหนึ่งจับมือเธอไว้แล้วเคลื่อนไหวไปตามอำเภอใจ

อีกมือหนึ่งบีบเอวของ​เธอล็อกเธอไว้แน่นในอ้อมกอดอันแข็งแกร่ง​ของเขา

 ด้านล่างสัมผัสไม่ได้ ด้านบนผมก็กินไม่ได้ คุณธิชาจะเอาแต่​ใจมากเกินไปแล้ว​ เอาแต่​ใจขนาดนี้ ในอนาคตจะทนผมไหวได้ยังไง​กัน​ 

ธิชาอยากจะตะโกนออกไป ในเมื่อ​เธอรู้ว่าเธอรับไม่ไหวก็อย่าบังคับให้เธอรับมันสิ!

แต่เธอไม่กล้าที่จะตะโกนออกไป ดังนั้นเธอจึงพูดเพียงว่า  เรื่องระหว่าง​ผู้ชายกับผู้หญิง จำเป็นต้องปรับตัว​ ให้เวลาฉันหน่อยได้ไหมคะ… 

ดนัยกฤตยกยิ้มอย่างลึกซึ้ง​ เขาจูบหน้าผาก​ของเธอ แล้ว​พูด​ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน  ในเมื่อ​ผมรับคุณแล้ว ผมยอมให้คุณเอาแต่​ใจและดื้อได้​ ไม่ว่าคุณจะเอาแต่ใจ หรือร้องไห้น้ำมูกโป่ง สิ่งที่คุณทำเป็นหรือทำไม่เป็น กล้าทำหรือไม่กล้า​ทำ ผมจะค่อยๆสอนคุณ​ เอง… 

ธิชาได้ยินแบบนั้น เธอรู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเธอค่อยๆ ปนเปื้อนไปด้วยความเขินอาย

ผู้ชายคนนี้ใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยนพูดกับเธอ แต่สิ่งที่พูดออกมากลับลามกอนาจาร​แบบนี้…ถึงแม้​เขาจะยังไม่ได้สอนอะไรเธอเลย แต่ด้วยคำพูดที่แฝงความหมายเหล่านี้ เธอสามารถจินตนาการ​สิ่งที่เขาต้องการจะสอนเธอในอนาคตได้อย่างชัดเจน ว่าเนื้อหาจะน่าขายหน้า​มากแค่ไหน…

…………

รอจนเขาพูดเสร็จ​

ในที่สุดธิชาก็ได้รับการปล่อยตัว เขาลุกออกจากเตียงและเดินเข้าไปในห้องน้ำของห้องเธอ

ไม่นานเสียงน้ำไหลก็หยุดลง เขาถือผ้าขนหนูที่ชุบน้ำหมาดๆ ออกมาจากห้องน้ำ

มือเล็กของธิชาถูกเขาจับไว้ แล้ว​ถูก​ผ้าเช็ดตัวคลุมไว้ ก่อนที่เขาจะทำการเช็ดแต่ละนิ้วของเธออย่างละเอียด

ถึงแม้​ชายหนุ่ม​ตรงหน้าจะสวมกางเกงแล้ว แต่แก้มของเธอก็ยังร้อนอยู่

หลังจากที่ดนัยกฤตเช็ดจนสะอาด เขาก็ยกหลังมือของเธอมาจูบ

เธอก้มหน้า​ลง​อย่างเอียงอาย ความรักใคร่​ของ​ผู้ชาย​คนนี้ที่มีต่อเธอ เธอสัมผัส​ได้​

……

ดูเหมือนว่าคืนนี้เขาไม่คิดจะออกจากห้องนี้ ธิชาไม่กล้าพูดอะไร ได้แต่ยอมให้เขากอดเอวเธอไว้

ตอนที่​เธอกำลังง่วงงุนใกล้จะหลับ ชายหนุ่ม​ก็ยื่นซิมโทรศัพท์ใหม่ไว้ในมือของเธอ

ธิชาชะงักตกใจ

 เปลี่ยนซิมโทรศัพท์ใหม่ แล้วโยนซิมเก่าทิ้งซะ ธิชา คุณอยู่กับผม ผมตามใจคุณ แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะร้องไห้จนตาบวมเพื่อแฟนเก่าของคุณได้ 

เธอไม่รู้​สึกง่วงอีกเลย ก่อนจะเบิกตามองไปทางเขา

ไม่มีอะไรปิดบังเขาได้จริงๆ​ด้วย

เขารู้ทั้งหมด​เลย