ราชันเทพเก้าสุริยัน Nine Sun God King - ตอนที่ 752 มังกรกระดูกวิวัฒนาการ
ตอนที่ 752 มังกรกระดูกวิวัฒนาการ
จ้านเฉียงไม่ทราบ ว่าฉินหยุนจะหาทางป้องกันการบุกโจมตีของชน
เผ่าหมาป่าคลั่งได้อย่างไร
กระนั้นเขาก็เชื่อ ว่าฉินหยุนจะต้องมีหนทาง ตอนนี้ เขาได้แต่ต้องยืน
หยัดที่นี่ เพื่อต่อสู้ต้านรับกองทัพหมาป่ าคลั่งพร้อมฉินหยุน
ฉินหยุนทราบกระจ่างชัดดี ว่าเหตุใดในชาติภพก่อน ตัวเขาจึงฝากฝัง
สมบัติอันล้ำค่าไว้กับชนเผ่านักรบ นั่นก็เพราะเขาชื่นชอบและชื่นชม
ตัวตนของพวกเขาเหล่านี้
ผ่านมาหนึ่งหมื่นปี ผู้นำชนเผ่านักรบได้แปรเปลี่ยนกันไปหลายต่อ
หลายรุ่น กระนั้น พวกเขาก็ยังตั้งรับอยู่ที่นี่ พวกเขาไม่เคยยอมแพ้ที่
จะให้การปกปักษ์ต่อจารึกวิญญาณนายหญิงจันทรา
เพียงเรื่องนี้ ฉินหยุนก็ไม่มีวันยอมให้ชนเผ่านักรบต้องถูกทำลาย
อย่างแน่นอน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ชนเผ่านักรบถูกบุกทำลายไปหลายครั้งหลาย
หน ทุกครั้ง พวกเขาจะต้องกล้ำกลืนความโกรธ และยืนหยัดขึ้น
อย่างแข็งแกร่งเพื่อสร้างบ้านเกิดของพวกเขาขึ้นมากันใหม่
พอคิดถึงเรื่องนี้ ฉินหยุนยิ่งรู้สึกโกรธแค้นอยู่ภายในหัวใจ
“ชนเผ่าหมาป่าคลั่ง พวกเจ้าได้สังหารคนของชนเผ่านักรบไปมากมาย
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา วันนี้ ข้าจะให้พวกเจ้าได้ชดใช้หนี้เลือดด้วย
เลือดของพวกเจ้า!”
น้ำเสียงกราดเกรี้ยวของฉินหยุน มันมาพร้อมพลังสั่นไหวที่เข้า
สั่นสะเทือนทั้งผืนดินและฟากฟ้า
พร้อมกันนี้ เขาได้ปลดปล่อยความสามารถเทวะแผ่นดินไหวมุ่งตรง
สู่พื้นที่รกร้างตรงด้านหน้า
กำลังพลนับแสนที่พุ่งเข้ามา เวลานี้ ผืนแผ่นดินกลับปริแตกแยกออก
และยุบตัวพังทลายเป็นแนวยาวหลายร้อยเมตร!
ฉินหยุนในตอนนี้ สามารถควบคุมความสามารถเทวะแผ่นดินไหว
ได้อย่างแม่นยำ
มีแต่พื้นที่ตรงหน้าจึงได้รับผลกระทบ บ้านเมืองของชนเผ่านักรบที่
อยู่เบื้องหลัง หาได้มีความเสียหายใดเกิดขึ้นไม่!
เพียงอึดใจ กองทัพนับแสนของชนเผ่าหมาป่ าคลั่งจึงจมดิ่งลงสู่พื้น
ปฐพี
หมาป่ ายักษ์หลายตัวเริ่มเผ่นหนีอย่างตื่นตระหนก นักรบชนเผ่าหมา
ป่าคลั่งหลายคนต่างต้องสั่นกลัว
จ้านเฉียงและผู้นำชนเผ่าหมาป่ าคลั่ง พวกเขาทั้งสองต่างแตกตื่น!
พวกเขาทราบดี ว่านี่เป็นพลังที่ฉินหยุนปลดปล่อยออกมา!
“สังหารไอ้เด็กนั่นให้แก่ข้า!” ผู้นำชนเผ่าหมาป่ าคลั่งร้องคำราม
จ้านเฉียงพุ่งทะยานพร้อมตะโกนดัง “อย่าได้คิดว่าจะทำได้!”
พร้อมกันนี้ ฉินหยุนจึงปลดปล่อยจอมราชันดวงดาวอสูร!
จอมราชันดวงดาวอสูรของฉินหยุนมีค้อนเทวะเก้าตะวันอยู่ในมือ
มันพุ่งเข้าปะทะใส่ราชันสงครามของชนเผ่าหมาป่าคลั่ง การโจมตี
เป็นไปอย่างดุดัน
จอมราชันดวงดาวอสูรมีสามเศียรหกกร อำนาจการป้องกันของมัน
มากล้ำ กระทั่งว่าถูกผ่าร่าง มันก็จะไม่มีทางตายในทันที
ชนเผ่าหมาป่ าคลั่งมีราชันสงครามเพียงกว่าสิบคน หาได้มีผู้ใดมี
อาวุธในครอบครอง
เป็นที่ทราบกันว่า ครั้งฉินหยุนอยู่ที่ตำหนักเซียนดาบ เขาได้สังหาร
ราชันยุทธ์และจักรพรรดิยุทธ์ผู้แข็งแกร่งไปมากมาย
จ้านเฉียงเดิมคิด ว่าตนเองอาจต้องเสี่ยงชีวิต อย่างไรแล้ว ครั้งนี้คือ
การถูกปิดล้อมโดยราชันสงครามหลายคน เขาพร้อมที่จะอุทิศชีวิต
แต่แล้วยามนี้ หลังได้เห็นจอมราชันดวงดาวอสูรปรากฏ จ้านเฉียงได้
รู้สึกผ่อนคลาย ทั้งยังเกิดความตระหนกภายในใจ
ผู้คนชนเผ่าหมาป่ าคลั่ง ย่อมไม่เคยนึกฝันว่าคนเถื่อนที่ดูอ่อนแอ
แท้จริงกลับมีหลายสิ่งอย่างทรงอำนาจให้ใช้งานได้เพียงนี้
มันถึงขั้นที่ว่าสามารถกำราบกองทัพหมาป่ าคลั่งได้ในอึดใจ ทั้งยังมี
อสูรกายตัวใหญ่ทรงพลัง
แรงกดดันของจ้านเฉียงลดทอนลงไปมาก เพราะเขาแทบไม่ต้องดิ้น
รนอีก เพียงแต่หลบหลังจอมราชันดวงดาวอสูร
อาวุธของผู้นำชนเผ่าหมาป่ าคลั่งถูกทำลายไปแล้ว ตอนนี้ เขาได้แต่
ต้องใช้กระบี่หักของตนเองสับฟันเข้าที่ร่างจอมราชันดวงดาวอสูร
กระนั้น มันกลับไม่อาจสร้างความเสียหายใดได้
กองทัพหมาป่ าคลั่งยังคงแข็งแกร่ง นักรบหลายคนพร้อมสู้โดยเอา
ชีวิตเข้าแลก
กระนั้น ยามเมื่อพวกเขาคลุกคลานออกมาจากธรณีสูบ ฉินหยุนจึงใช้
ความสามารถเทวะแผ่นดินไหวอีกครั้งหนึ่ง!
แผ่นดินไหวรุนแรงบังเกิดขึ้นอีกครั้ง ส่งผลให้ผู้คนนับแสนในหลุม
ยักษ์ต้องจมดิ่งลงไปลึกยิ่งขึ้น!
“ชนเผ่าหมาป่าคลั่ง ข้าจะเปลี่ยนชนเผ่าเจ้าเป็นชนเผ่าหมูตายซาก!”
ฉินหยุนหัวเราะเสียงเย็นพร้อมปลดปล่อยมังกรกระดูกออกมา
ยามเมื่อมังกรกระดูกปรากฏตัว กองกำลังหมาป่าคลั่งนับแสนที่ติด
อยู่ภายในหลุมยักษ์ เวลานี้กลับกลายเป็นบังเกิดความหวาดกลัวและ
สิ้นหวังอย่างไม่มีที่จบสิ้น
โฮก… โฮก…
มังกรกระดูกร้องคำรามเสียงต่ำ มันบินลงจากฟากฟ้าสู่ก้นบึ้งของ
หลุมยักษ์พร้อมเผยการโจมตีดุดัน
จากที่ภายในหลุมยักษ์ เสียงร้องตะโกนโหยหวนดังให้ได้ยินไม่ขาด
กลิ่นเลือดคละคลุ้งลอยฟุ้งอาบไล้ทั้งพื้นดินและฟากฟ้า
มังกรกระดูกสีขาวได้ถูกย้อมเป็นสีเลือด!
ที่ทำฉินหยุนตระหนก คือหลังมังกรกระดูกสังหารกองกำลังหมาป่ า
คลั่ง เลือดและเนื้อที่ร่างของมันคล้ายได้เติบโตขึ้น
ตอนนี้เอง ผู้นำชนเผ่าหมาป่ าคลั่งตกอยู่ในห้วงความหวาดกลัว เพราะ
ราชันสงครามหลายคนเคียงข้างที่แข็งแกร่งทัดเทียมเขา เหล่านั้น
สิ้นชีพกันแทบหมดสิ้นแล้ว
ด้วยเพราะอาจตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ จ้านเฉียงจึงทะยานออก
บุกโจมตีรุนแรง ฝูงชนสิ้นชีพประหนึ่งไก่ที่ถูกเชือด
สำหรับชนเผ่านักรบ ชนเผ่าหมาป่าคลั่งคือฝันร้ายอันไม่รู้จบที่เกาะ
กุมหัวใจพวกเขามาแสนนาน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา นักรบของพวกเขาหลายคนที่ออกไปล่าต่าง
ถูกสังหาร แม้เป็นการพบหน้าโดยไม่ตั้งใจก็ยังถูกสังหาร
ตั้งแต่ที่จ้านเฉียงขึ้นเป็นผู้นำชนเผ่า เขาแทบไม่อาจจำได้ ว่าชนเผ่า
นักรบถูกทำลายไปกี่ครั้งครา
ทุกครั้งที่เขาได้เห็นชนเผ่าตนเองถูกทำลาย เขาทำได้เพียงแต่เงียบงัน
และอดทนต่อความหยามเหยียด พวกเขาอ่อนแอเกินกว่าจะต่อสู้กับ
ชนเผ่าหมาป่าคลั่งที่ยิ่งใหญ่ได้
และตอนนี้ จ้านเฉียงในที่สุดค่อยมีโอกาสได้สังหารผู้นำชนเผ่าหมา
ป่ าคลั่ง!
ตราบเท่าที่สังหารผู้นำชนเผ่าหมาป่ าคลั่งได้ ชนเผ่านักรบจึงค่อยมี
แสงแห่งความหวังจุดประกายแรงใจ!
ฉินหยุนตอนนี้กำลังพุ่งเน้นไปที่การควบคุมจอมราชันดวงดาวอสูร
โดยการรับมือกับราชันสงครามอยู่หลายคน
แม้จอมราชันดวงดาวอสูรถูกเฉือนหั่นร่างหลายครั้ง มันก็แทบไม่
นับเป็นอะไร รอยแผลที่ผิวหนังภายนอก เพียงไม่นานมันก็ฟื้นคืน
กลับ
“หลังจากที่จอมราชันดวงดาวอสูรได้กลืนกินภูเขาผลึกแก้วเข้าไป
มันจึงแข็งแกร่งยิ่งขึ้น!” หลิงหยุนเอ๋อหัวเราะซุกซน “เช่นนี้ จง
สังหารพวกวายร้ายเหล่านี้ให้สิ้น!”
ภายในหลุมยักษ์ มันมีแต่กลิ่นเลือดเหม็นคละคลุ้ง มังกรกระดูก
คล้ายอาบไล้ไปด้วยเนื้อและเลือดของผู้คน ทั้งร่างของมันถูกย้อม
เป็นสีเลือดจนดูน่าหวาดกลัว
ต้องทราบว่ากำลังพลหมาป่าคลั่งมีจำนวนนับแสน รวมถึงหมาป่าอีก
นับแสนตัว ทั้งหมดนั้นครอบครองร่างกายอันแข็งแกร่ง
และมังกรกระดูก ก็คล้ายทราบวิธีการดูดกลืนพลังจากเลือดเนื้อ
ตู้ม!
ฉินหยุนควบคุมจอมราชันดวงดาวอสูรเข้าทุบฟาดใส่ราชันสงคราม
จนถึงแก่ความตาย เขายังคงพุ่งตรงเข้าหาเป้าหมายถัดไป
และจ้านเฉียง เวลานี้ได้สังหารราชันสงครามไปอีกสอง
เวลานี้ ชนเผ่าหมาป่ าคลั่งหลงเหลือราชันสงครามเพียงสี่
จอมราชันดวงดาวอสูรร่วมผสานงานกับจ้านเฉียง ลงมือสังหาร
ราชันสงครามอีกสามคนอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ ที่เหลือก็เพียงแต่ผู้นำหมาป่ าคลั่ง
“ผู้นำชนเผ่าหมาป่ าคลั่ง วันนี้คือวันตายของเจ้า!” จ้านเฉียงระเบิด
เสียงหัวเราะดังออกมา
“เจ้าคนเถื่อน…” ผู้นำหมาป่ าคลั่งทราบดี ถึงสาเหตุว่าทำไมชนเผ่า
หมาป่ าคลั่งของเขาจึงถูกกวาดล้าง นั่นก็เพราะพลังอำนาจของฉินหยุน
ก่อนหน้านี้ เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดจ้านเฉียงจึงเรียกฉินหยุนเป็นประมุข
ตอนนี้ เขาค่อยได้ทราบ นั่นก็เพราะฉินหยุนมีความสามารถสมกับ
เป็นประมุข
จ้านเฉียงหัวเราะยินดีออกจากใจ พร้อมเข้าไปบั่นเศียรของผู้นำชน
เผ่าหมาป่าคลั่ง!
“ผู้อาวุโส ขอแสดงความยินดีที่ล้างแค้นสำเร็จ!” ฉินหยุนยิ้มกล่าว
“ท่านประมุข ทั้งหมดนี้เพราะท่านช่วยเหลือ! ชาติภพก่อนของท่าน
ก็ได้ช่วยชนเผ่าของเราเอาไว้ ข้าไม่นึกเลยว่าในชีวิตนี้ ท่านจะได้มา
ช่วยเหลือพวกเราอีกครั้งหนึ่งเช่นนี้!” จ้านเฉียงที่ตื่นเต้นยินดี เขาแทบ
จะคุกเข่าลงกราบกราน กระนั้นฉินหยุนกลับเร่งรีบห้ามปรามไว้
เวลานี้ ฉินหยุนหันมองไปทางหลุมยักษ์
มังกรกระดูกอยู่ที่ด้านในนั้น เวลานี้ มันกำลังหันร่างไปและบิดมา
“หยุนเอ๋อ เกิดอะไรขึ้นกับมังกรกระดูก? มันกำลังดูดกลืนเลือดเนื้อ
ด้วยตัวของมันเอง!” ฉินหยุนตื่นตะลึงยามได้เห็นเรื่องนี้กับตา
“สมควรเกี่ยวข้องกับโทเทมมังกรที่เจ้าแกะสลักเอาไว้ ทำให้มันมีพลัง
เป็นของตนเอง!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว “เจ้าสิ่งนี้หาได้แปลกอันใดไม่…”
ใบหน้าของจ้านเฉียงเผยความตื่นตะลึงยามจับจ้องที่พื้นเบื้องล่าง
“สัตว์เลี้ยงข้าเกิดอาการบางอย่างขึ้นมา ทว่าก็ไม่คล้ายใช่เรื่องใหญ่
อันใด!” ฉินหยุนหัวเราะ “ผู้อาวุโส ท่านให้คนในชนเผ่าอยู่ในสวน
เป็นการชั่วคราว อย่าได้ให้พวกเขาออกมาตอนนี้ ข้าเกรงว่าสัตว์เลี้ยง
ตัวน้อยนั่นจะเสียการควบคุมจนทำร้ายพวกเขาเข้า!”
“เสี่ยวหยุน ไม่ใช่ว่าเจ้าจับตัวมังกรชั่วร้ายที่เมืองซือหลงมาได้หรือ?
หลังผนึกมันเอาไว้ในหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกร เจ้าก็ได้นำมัน
ไปเก็บไว้ในกระเป๋ าสัตว์!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
“จริงด้วย!” ฉินหยุนนึกเรื่องมังกรชั่วร้ายขึ้นมาได้ มันเป็นตัวตนที่
หุบเขาเซียนโอสถเลี้ยงดูมา
“เร่งรีบปล่อยมันออกมา ให้มันเป็นอาหารแก่มังกรกระดูก!” หลิงหยุน
เอ๋อกล่าว
อย่างรวดเร็ว เขานำเอากระเป๋ าสัตว์ออกมา จากนั้นจึงปล่อยมังกรชั่ว
ร้ายลงในหลุมลึกตรงหน้า
มังกรชั่วร้ายเพียงถูกผนึกไว้ และอยู่ในห้วงการจำศีล ตอนนี้ ผนึกได้
คลายออก มันคำรามพร้อมบินขึ้นฟากฟ้า
โฮก!
มังกรกระดูกฉับพลันทะยานขึ้นจากพื้น!
ฉินหยุนตื่นตะลึงยามได้เห็นมังกรกระดูกเร่งรีบขึ้นมาด้านบน
ร่างของมังกรกระดูกมีเนื้อสีแดงฉานปกคลุม พวกมันคล้ายโคลนสี
แดง ทั่วทั้งร่างมีรยางค์โยงใยจนดูไปแล้วน่าหวาดกลัวยิ่ง
มังกรกระดูกโบยบินพร้อมกัดมังกรชั่วร้ายอย่างดุดัน!
มังกรชั่วร้ายที่ถูกกัด มังกรกระดูกจึงเร่งรีบใช้กรงเล็บฉีกร่างมันออก
ทันทีที่มังกรชั่วร้ายถูกคลายผนึก มันกลับต้องร่างแหลกสลายเพราะ
มังกรกระดูก
อย่างรวดเร็ว มังกรกระดูกเข้ากลืนกินมังกรชั่วร้าย เลือดและเนื้อตาม
ร่างของมันเริ่มกระตุกไปมา
ฉินหยุนไม่ทราบว่านี่คือเรื่องราวอันใด เขาเพียงทราบ ว่ามังกรกระดูก
กำลังวิวัฒนาการ
“เป็นเวลาที่เลือดเนื้อจะถือกำเนิดขึ้นอย่างนั้นหรือ?” ฉินหยุนเดิม
วางแผนหาเวลาว่าง คิดใช้กระดูกสัตว์สวรรค์จำนวนมากที่มีเพื่อขัด
เกลาเลือดและเนื้อให้แก่มังกรกระดูก
ยามนึกถึงกระดูกสัตว์สวรรค์ เขาจึงบังเกิดความคิดจนเอ่ยถาม “หยุน
เอ๋อ ข้ามีกระดูกสัตว์นับแสนจิน คิดว่ามังกรกระดูกจะกินพวกมันได้
หรือไม่?”
“ลองดู!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
ฉินหยุนนำกระดูกสัตว์สวรรค์กองใหญ่ออกมา มังกรกระดูกพุ่งเข้า
มาพร้อมเข้ากัดกินพวกมัน
“วิเศษนัก!” ถัดจากนั้น ฉินหยุนจึงนำกระดูกสัตว์สวรรค์ออกมาเพิ่ม
ตัวเขาได้เหลือไว้หนึ่งหมื่นจินสำหรับใช้งานภายหน้า
กระดูกสัตว์สวรรค์แข็งแกร่ง พวกมันเป็นราวขนมยามเมื่อมังกรกระดูก
บดเคี้ยว มันกินอย่างสำราญใจ
“น้ำมันสัตว์ น้ำมันสัตว์!” หลิงหยุนเอ๋อตะโกนดัง “น้ำมันสัตว์ประกอบ
ด้วยพลังงานมหาศาล บางทีมังกรกระดูกอาจดูดกลืนมันได้!”
คิดเช่นนี้ได้ ฉินหยุนจึงเร่งรีบบินขึ้นกลางอากาศ นำเอาขวดลึกลับ
ออกมา เขาราดน้ำมันสัตว์ปริมาณมหาศาลจากขวดลงสู่หลุมใหญ่
เบื้องล่าง
จิตของมังกรกระดูกและฉินหยุนเชื่อมถึงกัน มันพร้อมกระโจนร่าง
ลงสู่หลุมยักษ์โดยทันที
ฉินหยุนควบคุมอัตราการไหลออกจากขวด เพื่อให้มังกรกระดูกได้
จมร่างของมันที่ภายในนั้น
ต่อมา จ้านเฉียงจึงกลับเข้าไปในสวน ปลอบประโลมคนในชนเผ่า
เป็นเขาเร่งรีบกลับเข้าไป เนื่องเพราะตัวเขาเองก็หวาดกลัวมังกร
กระดูก
มังกรกระดูกแช่ในน้ำมันสัตว์ ฉินหยุนสัมผัสได้ ว่ามังกรกระดูก
กำลังดูดกลืนพลังงานจากน้ำมันสัตว์
“วิเศษมาก! เจ้าตัวนี้กำลังจะวิวัฒนาการ สงสัยนักว่ามันจะวิวัฒนาการ
ได้ถึงที่เท่าใด!” ฉินหยุนไม่คาดคิด ว่าเรื่องราวจะออกมาเป็นเช่นนี้ได้
“เสี่ยวหยุน ข้ามีความคิด นำจอมราชันดวงดาวอสูรของเจ้าลงไปใน
บ่อ!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว “มังกรนี้คล้ายมีความสามารถผสานรวมอัน
แข็งแกร่ง มันน่าจะสามารถผสานรวมกับสิ่งอื่นได้อีก!”
ฉินหยุนยามได้ยินความคิดหลิงหยุนเอ๋อ เขาต้องสูดลมหายใจเย็น
เยือกเข้าปอด
“แน่นอนว่ามันอาจมีความผิดพลาดได้! พวกเราอาจต้องสูญเสียทุก
สิ่งไป!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
“แล้วหากพวกมันผสานรวมกันได้ อย่างนั้นจะเกิดอันใดขึ้น?” หัวใจ
ของฉินหยุนมีความหวาดกลัวเกาะกุม
“ข้าไม่อาจทราบ” หลิงหยุนเอ๋อหัวเราะเบา “เป็นไปได้เช่นกันว่าอาจ
ไม่มีอันใดเกิดขึ้น!”