ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ - ราชันเร้นลับ 1315 : รายงานสรุปผล

จัสมินเชื่อว่าตนควรหวาดกลัว แต่เมื่อได้เผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงเบื้องหน้า ภายในใจกลับแทบไม่เกิดอารมณ์รุนแรง คล้ายกับหลังจากผ่านความเสียใจมาเป็นเวลานาน ร่างกายและจิตใจสงบลงโดยไม่รู้ตัว

“ได้สิ พวกคุณอยากรู้เรื่องอะไร” หลังจากชำเลืองพ่อแม่ที่กำลังเผยสีหน้าสับสน หญิงสาวถามเจือความลังเล

ตำรวจหญิงผู้มีตำแหน่งเป็นสารวัตรชี้ไปทางประตูห้อง

“เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”

เธอไม่ได้บอกให้พ่อแม่ของจัสมินออกไป แค่สั่งให้ตำรวจสองนายซึ่งมาด้วยกันคอยเฝ้าประตู

หลังจากประตูห้องปิดลง หญิงสาวดึงเก้าอี้กลมหยาบๆ มานั่งด้วยท่าทีผ่อนคลาย

ฉากดังกล่าวทำให้ความเครียดของจัสมินและพ่อแม่ลดลง

“เรียกฉันว่ามาดามเกรย์ก็ได้” เจ้าหน้าที่ตำรวจแนะนำตัวเอง จากนั้นก็ชี้ไปทางเก้าอี้อีกตัวและเตียงนอกห้อง “เชิญนั่ง”

เมื่อทุกคนในห้องนั่งลง เกรย์ยิ้มและพูดกับจัสมิน

“ดิฉันได้รับรายงานว่า ไม่นานมานี้มีเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเกิดขึ้นกับคุณ ยกตัวอย่างเช่น ผู้ชายรอบตัวมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะมีกิจกรรมทางเพศกับคุณให้ได้ เป็นอารมณ์รุนแรงจนผิดวิสัย… ไม่ได้หมายความว่าในกลุ่มคนเหล่านั้นไม่มีคนชั่วปะปนอยู่ เพียงแต่อัตราส่วนสูงผิดจากปรกติ สูงจนชวนให้ประหลาดใจ”

กล่าวถึงตรงนี้ เกรย์กวาดตาไปทั่วใบหน้าจัสมิน

“เท่าที่ดิฉันทราบ คุณได้รับบาดเจ็บสาหัสจากเหตุไฟไหม้ระหว่างสงคราม ใบหน้าเสียโฉมจนมิอาจรักษา แต่ปัจจุบัน ฉันกลับมองไม่เห็นภาวะดังกล่าวแม้แต่น้อย คุณมีสิ่งใดต้องการพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม”

จัสมินเริ่มเครียดอีกครั้ง ไม่กล้าปิดบังสิ่งใด กล่าวออกไปด้วยท่าทีตื่นตระหนก

“เมื่อคืน ฉันออกไปร่วมงานเทศกาลที่จัตุรัสเทศบาล ระหว่างเดินผ่านถนนเส้นหนึ่ง ฉันได้พบกับนักมายากลผู้เรียกตัวเองว่าเมอร์ลิน·เฮอร์มิส เขาแนะนำตัวเองว่าเป็นผู้ประดิษฐ์เครื่องจักรที่ชื่อ ‘เครื่องแจกพรอัตโนมัติ’ เพียงหยอดเหรียญหนึ่งเพนนีลงไป กระซิบความปรารถนา และหมุนคันโยก ความปรารถนาก็จะกลายเป็นจริง… เขาบอกว่าฉันเป็นลูกค้ารายแรก จึงได้ทดลองใช้งานฟรีหนึ่งครั้ง จ…จากนั้น ร่างกายของฉันก็กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน ราวกับบาดแผลที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้น… คุณตำรวจ นี่คือความจริง คุณต้องเชื่อฉัน”

กล่าวจบ เธอมองไปทางมาดามเกรย์และผู้ช่วย จากนั้นก็มองพ่อแม่เพื่อขอให้ทั้งสองช่วยยืนยัน

ทว่า พวกมันยืนกรานอย่างชัดเจน:

“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง? โลกนี้ไม่มีทางมีเครื่องจักรที่ตอบสนองความปรารถนาของผู้อื่นโดยอัตโนมัติ… ไม่มีทางที่เรื่องดีๆ จะเกิดขึ้นได้ด้วยเงินแค่หนึ่งเพนนี… แถมลูกค้ารายแรกยังใช้งานฟรีอีก!”

เกรย์และผู้ช่วยมิได้เปลี่ยนสีหน้า ทำให้จัสมินยากจะคาดเดาว่าพวกมันเชื่อหรือไม่

“เล่าต่อได้” เมื่อเห็นเธอหยุด เกรย์พยักหน้าให้กำลังใจ

จัสมินเล่าตั้งแต่ต้นจนจบ ประกอบด้วยการพาตัวเองกลับบ้านเพื่อหาเศษเหรียญ ขอพรให้พ่อแม่กลับมาแข็งแรง และขอพรให้ตัวเองสวย จากนั้นก็ปิดท้ายด้วย:

“ตอนนั้นฉันสวยขึ้นมากจริงๆ สวยจนละสายตาไม่ได้เลย มันทำให้ฉันได้รับน้ำใจจากผู้คนรอบข้างอย่างล้นหลาม แต่แล้ว ฉันค่อยๆ หวาดกลัวสายตาจากผู้ชายรอบตัว… หลังจากนั้น พ่อแม่จำฉันไม่ได้และไล่ฉันออกจากบ้าน ฉันกลัวมาก กลัวมากจริงๆ … ในท้ายที่สุด ฉันกลับไปยังถนนเส้นเดิมและขอพรข้อที่สาม จริงสิ มิสเตอร์เมอร์ลิน·เฮอร์มิสบอกว่าพรข้อแรกไม่นับ เพราะเป็นรอบทดลองใช้ ไม่รวมอยู่ในกฎห้ามขอพรเกินสามข้อ… สรุปก็คือ ฉันขอให้กลับไปมีใบหน้าแบบเดิม และเดินทางกลับมาที่นี่จนได้พบกับทุกคน”

ได้ยินเช่นนั้น พ่อแม่ของจัสมินหวนนึกถึง ‘โจร’ สาวสวยเมื่อคืน

จากนั้น พวกมันพบว่าสุขภาพของตนดีขึ้นจากเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด สายตาดีขึ้น แขนมีเรี่ยวแรง ราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

พวกมันเริ่มเชื่อคำอธิบายของจัสมิน แต่ขณะเดียวกันก็ยิ่งทวีความหวาดกลัว ประหนึ่งได้พานพบปีศาจตามตำนานเมือง

เกรย์พยักหน้ารับอ่อนโยน

“ดิฉันเคยพบเจอหลายสิ่งที่อยู่เหนือจินตนาการมนุษย์ แต่ขอสารภาพตามตรงว่า นี่คือครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเครื่องแจกพรอัตโนมัติ… เมื่อเทียบกับตะเกียงวิเศษประทานพรและบ่อน้ำแห่งการอธิษฐานตามตำนานเมือง เรื่องนี้เป็นไปในทำนองเดียวกัน แต่ฟังดูสมัยใหม่กว่า”

เว้นวรรคสักพัก สีหน้าของเกรย์เริ่มขึงขัง

“ในฐานะผู้บังคับใช้กฎหมายมากประสบการณ์ ฉันจะมอบคำแนะนำให้คุณสามข้อ: ประการแรก ห้ามเชื่อในเรื่องทำนองเดียวกันอีกเป็นอันขาด ในหลายกรณี การเติมเต็มความปรารถนาอย่างง่ายดายมักมาพร้อมหายนะใหญ่หลวง ไม่ผิดนักที่จะเรียกว่าเป็นการล่อลวงจากปีศาจ”

จัสมินพยักหน้าหนักแน่น เป็นนัยว่าเธอไม่กล้าทำอีกแล้ว – ประสบการณ์ล่าสุดยังทำให้เธอผวามาจนถึงปัจจุบัน

“ประการที่สอง รีบไปที่วิหารโดยเร็ว สารภาพสิ่งนี้กับบิชอปและขอให้เขาช่วยชำระล้าง” เกรย์กวาดสายตาไปรอบตัว “ไปทั้งครอบครัว”

เมื่อเห็นว่าจัสมินและพ่อแม่ต่างคิดที่จะไปอยู่แล้ว เกรย์จ้องจัสมินและพูดอีกครั้ง

“แผนกของฉันยังขาดเจ้าหน้าที่ฝ่ายพลเรือน คุณสามารถเข้าทำงานกับเราได้ ด้วยวิธีนี้ ฉันจะถือโอกาสจับตามองคุณและคอยช่วยเหลือได้ทันท่วงที สำหรับค่าจ้าง คุณจะได้ในอัตราเดียวกับข้าราชการ”

ค่าจ้างเท่าข้าราชการ… ได้รับความคุ้มครอง… มีแต่ได้กับได้ไม่ใช่หรือ? จัสมินถามอย่างไม่เชื่อหู

“แผนกอะไรหรือคะ”

เกรย์ยิ้ม.ไอลีนโนเวล.

“ฉันจะทิ้งที่อยู่ไว้ให้ พรุ่งนี้ไปพบฉันที่สำนักงาน พวกเราจะคุยรายละเอียดกันที่นั่น”

“…ค่ะ” จัสมินกำลังอยู่ในภาวะตื่นตระหนกและลนลาน ขอเพียงหางตาชำเลืองเห็นฟาง เธอจะคว้าไว้โดยไม่ลังเล

…

หนึ่งสัปดาห์ถัดมา จัสมินเข้าร่วมทีมเหยี่ยวราตรีประจำเมืองลิมอนอย่างเป็นทางการในฐานะเจ้าหน้าที่พลเรือน

“หัวหน้าคะ เครื่องโทรเลขเสีย” เธอเคาะประตูห้องทำงานของเกรย์พลางกล่าวอย่างสุภาพ

เกรย์วางเอกสารข้อมูลลง ยกมือขึ้นลูบหน้าผาก:

“แจ้งกับสถานีตำรวจและให้พวกเขาช่วยจัดการ… เฮ้อ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงขอให้พวกจิตแห่งจักรกลช่วย และปัญหาก็จะถูกแก้ไขในทันทีอย่างมีประสิทธิภาพ… แต่ตอนนี้… เฮ้อ ช่างมันเถอะ…”

เมื่อจัสมินเดินจากไป เกรย์หยิบเอกสารข้อมูลขึ้นมาอ่านอีกครั้งอย่างตั้งใจ

นี่คือข้อมูลเกี่ยวกับ ‘เครื่องแจกพรอัตโนมัติ’ ซึ่งเหยี่ยวราตรีรวบรวมได้ตลอดหนึ่งสัปดาห์เต็ม

หลังจากคดีจัสมิน เหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันเกิดขึ้นอีกหลายครั้ง!

อ่านข้อมูลจบ เกรย์คลี่กระดาษ หยิบปากกาหมึกซึมขึ้นมาเขียนจดหมายทางการเพื่อรายงานไปยังอาร์ชบิชอปแห่งมุขมณฑลคอนสแตนและมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์

“ในช่วงหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา มีเหตุการณ์ไม่ปรกติเกิดขึ้นมากมายในเมือง ส่วนใหญ่เกี่ยวกับเครื่องจักรประหลาดนามว่าเครื่องแจกพรอัตโนมัติ จากข้อมูลที่รวบรวมได้จนถึงปัจจุบัน มันถูกสร้างขึ้นโดยนักมายากลพเนจรนามว่าเมอร์ลิน·เฮอร์มิส แต่เรายังไม่ควรตัดความเป็นไปได้ในด้านอื่น อย่างน้อยดิฉันก็คิดว่า เมอร์ลิน·เฮอร์มิสอาจเป็นเพียงภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเครื่องจักรเพื่อล่อลวงให้คนมาขอพร…”

“ตัวเครื่องมีสีทองเหลือง ติดกระจกทึบแสง ด้านในเป็นเฟือง ตลับลูกปืน หมุด ท่อโลหะ และชิ้นส่วนกลไกอื่นๆ พิจารณาจากภายนอก ดูคล้ายกับเป็นผลิตภัณฑ์จากอุตสาหกรรมสมัยใหม่…”

“คดีที่หนึ่ง: เด็กสาวถูกไฟคลอกจนเสียโฉม เธอพบกับเครื่องแจกพรอัตโนมัติบนถนนฟิลด์ใกล้กับจัตุรัสเทศบาล… ความปรารถนาข้อแรกของเธอคือการเปลี่ยนกลับไปเป็นสภาพเดิมก่อนถูกไฟคลอก ผลลัพธ์ก็คือ เธอได้ตามที่ขอ… ความปรารถนาที่สอง เธอขอให้สุขภาพของพ่อแม่กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง ผลลัพธ์ก็คือ เธอได้ตามที่ขอ… ความปรารถนาที่สาม เธอขอให้ตัวเองกลายเป็นคนที่สวยมากมากมาก ผลลัพธ์ก็คือ เธอได้ตามที่ขอ กลายเป็นคนใหม่ซึ่งดูไม่เป็นตัวเอง เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ ผู้ชายรอบตัวยากจะต้านทานแรงกระตุ้น…”

“เธออ้างว่าตัวเองเป็นคนแรกที่ได้ใช้งานเครื่องแจกพรอัตโนมัติ จึงได้รับสิทธิ์ในการขอพรฟรีหนึ่งครั้ง ครั้งสุดท้ายจึงใช้มันเพื่อยกเลิกพรข้อที่สาม…”

“คดีที่สอง: ทหารผ่านศึกซึ่งเข้าร่วมสมรภูมิแนวต้านเมืองลิมอน เขาได้รับอาการป่วยทางจิตอย่างรุนแรงระหว่างสงคราม ได้พบเครื่องแจกพรอัตโนมัติริมแม่น้ำแห่งหนึ่ง… ความปรารถนาข้อแรก เขาขอพรให้สภาพจิตใจของตัวเองฟื้นฟูกลับไปเหมือนช่วงก่อนสงคราม ผลลัพธ์ก็คือ เขาได้ตามที่ขอ… ความปรารถนาข้อที่สอง เขาขอพรให้ตัวเองหล่อขึ้นจนถึงระดับนายแบบปกนิตยสาร ผลลัพธ์ก็คือ เขาได้ตามที่ขอ… ความปรารถนาข้อที่สาม เขาขอพรให้ได้เงินหนึ่งแสนเหรียญทองและกลายเป็นเศรษฐี ผลลัพธ์ก็คือ เจ้าของบริษัทเหล็กกล้าลิมอนตกหลุมรักเขาและขอแต่งงาน ทรัพย์สินของสตรีคนดังกล่าวสูงถึงเกือบสองแสนเหรียญทอง…”

“ทหารผ่านศึกคนนี้ไม่ต้องการเป็นสามีของสตรีวัยกลางคนซึ่งหนักกว่าสองร้อยปอนด์ทั้งที่มีส่วนสูงต่ำกว่ามาตรฐาน ข้อเสียของเธอคือเป็นคนอารมณ์ค่อนข้างรุนแรง แต่เธอกำลังจะทิ้งลิมอนเพื่อลงใต้ หากวันนั้นมาถึง เขาก็ไม่ต้องทำงานอีกต่อไป ได้กลายเป็นเจ้าของทรัพย์สินมูลค่าหนึ่งแสนปอนด์อย่างง่ายดาย… ในแง่หนึ่ง ความปรารถนาของเขาเป็นจริงแล้ว เพียงแต่เขาไม่ยอมรับไว้เอง…”

“คดีที่สาม…”

“คดีที่สี่…”

“คดีที่ห้า: ครูของโรงเรียนรัฐบาล เธอได้พบกับเครื่องแจกพรอัตโนมัติในตรอกใกล้กับวิหารวายุสลาตัน… ความปรารถนาข้อแรก เธอขอพรให้ตัวเองดูดีขึ้น เพื่อที่จะไม่ต้องถูกนักเรียนรังเกียจ และไม่ถูกเพื่อนร่วมงานห่างเหินเพราะรูปร่างหน้าตา ผลลัพธ์ก็คือ เธอได้ตามที่ขอ… ความปรารถนาที่สอง เธอขอพรให้เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ผลลัพธ์ก็คือ เธอได้ตามที่ขอ – เนื่องจากเธอสอนเก่งเป็นทุนเดิม เมื่อปราศจากข้อจำกัดทางด้านหน้าตา ในไม่ช้าเธอก็กลายเป็นครูที่ได้รับความนิยมสูงในหมู่นักเรียน ไต่เต้าไปจนถึงตำแหน่งรองอาจารย์ใหญ่แผนกการสอน…”

“ความปรารถนาที่สาม เธอขอพรให้มีสามีหน้าตาดี มาจากตระกูลใหญ่ อุปนิสัยใจคอดีเยี่ยม และทำงานเป็นเลิศ ผลลัพธ์ก็คือ เธอได้รับหุ่นกระบอกพูดได้ เคลื่อนไหวได้ มีสติปัญญาพอประมาณ มีสัญญาณชีพ และมีหน้าตาค่อนข้างหล่อเหลา ประหนึ่งเป็นผลงานการรังสรรค์จากสุดยอดปรมาจารย์ สามารถปรับแต่งนิสัยได้ตามต้องการ ความสามารถสูงในทุกด้าน หากไม่นับเรื่องที่ไม่ใช่มนุษย์ มันแทบไม่มีข้อเสีย…”

“คดีที่หก…”

“…”

“เมื่อรวบรวมข้อมูลจากทุกคดีเข้าด้วยกัน เราสามารถตั้งข้อสันนิษฐานเบื้องต้นได้ว่า:”

“เครื่องแจกพรอัตโนมัติสามารถปรากฏที่ใดก็ได้ในลิมอน ขอบเขตของการสุ่มกว้างมาก ปัจจุบันยังไม่พบรูปแบบของการปรากฏตัว…”

“ความปรารถนาส่วนใหญ่จะได้ตามที่ขอ มีเพียงส่วนน้อยที่บิดเบี้ยว โดยมากมักจะเกิดกับพรข้อที่สาม อย่างไรก็ดี นั่นอาจเป็นเพราะว่าผู้ขอพรเริ่มได้ใจเมื่อถึงพรข้อที่สาม จึงเรียกร้องในสิ่งที่โลภเกินตัว…”

“ความปรารถนาที่เติมเต็มส่วนใหญ่เป็นการแก้ไขรูปลักษณ์ แต่ก็สามารถประทานพรได้ทุกแง่มุม เกือบจะครอบจักรวาล…”

“ความถี่ของการปรากฏตัวไม่สม่ำเสมอ…”

“นี่เป็นลักษณะโดยทั่วไปของสมบัติปิดผนึก และเห็นได้ชัดว่ามีระดับอันตรายเกินกว่า 2 ดิฉันหวังว่าอาร์ชบิชอปหรืออาวุโสใหญ่จะลงมาจัดการคดีนี้ด้วยตัวเอง หรือไม่ก็ช่วยแจ้งวิธีผนึกอย่างมีประสิทธิภาพ…”

…

บนรถไฟไอน้ำที่แล่นออกจากลิมอน ไคลน์กำลังตรวจสอบความคืบหน้าในการย่อยโอสถผู้ชี้นำปาฏิหาริย์

…………………………………