รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人 - บทที่ 22 พฤกษาสวรรค์คือคันเบ็ด เส้นเอ็นมังกรคือสายตกปลา

บทที่ 22 พฤกษาสวรรค์คือคันเบ็ด เส้นเอ็นมังกรคือสายตกปลา

“พวกเจ้าเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว นี่ไม่ใช่แมวของพวกเจ้า แต่เป็นแมวของข้า มันชื่อเสี่ยวไป๋ ข้าเลี้ยงมันมาหลายปีแล้ว!”

หลี่จิ่วเต้ากล่าวออกไปโดยไม่ลังเล

เขารู้จักนักตกปลาของทั้งสองฝั่งแม่น้ำ หากลั่วเซี่ยวและคนที่เหลือคิดใช้กำลัง เขาก็จะเรียกนักตกปลาทั้งสองฝั่งแม่น้ำให้มาช่วยเขา

แม้ว่าลั่วเซี่ยวกับอีกสองคนจะดูแข็งแกร่ง แต่สองฝั่งแม่น้ำตอนนี้ก็มีนักตกปลามากกว่ายี่สิบคน

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่กลัวลั่วเซี่ยวกับอีกสองคน!

“เสี่ยวไป๋?”

ลั่วเซี่ยวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

มนุษย์ผู้นี้กล้าเล่นละครต่อหน้าพวกเขาด้วย…

“หุบปาก!”

ชายในชุดคลุมสีแดงเอ่ยเสียงเย็น สีหน้าของเขาเปี่ยมไปด้วยความเหลือทน ราวกับขี้เกียจเกินกว่าจะเอ่ยคำใด

ไยต้องมาเจรจากับมนุษย์ธรรมดาด้วย?

เขายื่นมือออกไปหมายจะตบหลี่จิ่วเต้าให้ตาย

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เอง จู่ ๆ ก็บังเกิดลมกระโชกแรง ต้นหลิวขนาดใหญ่สั่นไหว กิ่งของมันแกว่งไปมาอย่างไม่เป็นระเบียบ และชายชุดแดงก็ถูกมันม้วนโยนทิ้งไป!

ไม่ใกล้ไม่ไกลมีภูเขาลูกเล็กตั้งอยู่ ชายชุดแดงลอยไปกระแทกกับยอดภูเขา จนหินบนภูเขากลิ้งลงมาทับชายชุดแดง ฝังร่างทั้งเป็นอยู่ในนั้น!

เมื่อเห็นภาพนี้ หลี่จิ่วเต้าก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “กระทำชั่วเข้ามาก ๆ ย่อมตกตายเป็นปกติ เห็นหรือไม่เล่า ภูตผีวิญญาณในธรรมชาติยังมิอาจทนได้ จงจำไว้ความชั่วร้ายจะได้รับความชั่วตอบแทน อย่าได้ทารุณแมวอีก”

ในสายตาของชายหนุ่มนั้น ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นอุบัติเหตุ

บังเอิญว่าลมแรงเกินไปจนทำให้ต้นหลิวส่ายไปมา แล้วกิ่งของมันก็เผลอกระแทกชายชุดแดงจนกระเด็นออกไปถึงยอดเขา

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของลั่วเซี่ยวและชายชุดแดงอีกคนกลับไม่เป็นเช่นนั้น

พวกเขาตกตะลึงจนผมบนหัวลุกซู่ ดวงตาของพวกเขาจับจ้องไปยังต้นหลิวใหญ่ สีหน้าซีดเผือดราวกับเห็นผี

ชายชุดแดงคนนั้นแข็งแกร่งเพียงใดพวกเขาย่อมรู้ แต่เขากลับถูกมันกวาดทิ้งไปอย่างง่ายดายเสียอย่างนั้น

ได้อย่างไร?

เป็นไปไม่ได้!

ต้นไม้นี้ต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่!

พวกเขายังไม่ทันรู้ตัว ชายชุดแดงก็ถูกกวาดทิ้งไปเสียแล้ว นี่มันน่ากลัวยิ่งนัก!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สัมผัสทางวิญญาณของพวกเขาได้รับบ่มเพาะมาอย่างเต็มที่ แต่กลับไม่สามารถตรวจจับขอบเขตของต้นไม้ต้นนี้ได้ นี่ไม่ใช่ว่า ความแข็งแกร่งของต้นไม้ใหญ่นั้นสูงกว่าพวกเขาหลายเท่าหรอกนะ!

ฟิ้ว!

เวลานี้เอง ลมกระโชกแรงพัดมาอีกครั้งและต้นไม้ใหญ่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง กิ่งก้านของมันก็แกว่งไปมากขึ้นและมากขึ้นไปอีก

ลั่วเซี่ยวกับชายชุดแดงอีกคนรีบโคจรปราณในร่างกายของพวกเขา เพื่อเตรียมต่อสู้กับมันทันที

อย่างไรก็ตาม พวกเขากลับตกใจอย่างยิ่งที่พบว่าปราณในร่างกายของพวกเขาถูกกักขังโดยสมบูรณ์ ไร้ซึ่งการเล็ดลอดออกมา!

ต้นไม้ต้นนี้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก!

จากนั้นแล้ว พวกเขาก็ถูกโยนทิ้งไปข้างภูเขาและฝังไว้ใต้โขดหินเช่นกัน!

ลั่วสุ่ยดูตกตะลึงจนอึ้งค้าง ต้นไม้ใหญ่นี้ไม่ธรรมดาเสียจริง…

แต่ไม่นาน นางก็นึกขึ้นได้

นี่เป็นสถานที่เก่าแก่ซึ่งผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่มักจะมานั่งและต้นไม้ใหญ่ก็อยู่ข้าง ๆ ผู้อาวุโสเสมอ เช่นนี้แล้ว มันจะเป็นเพียงต้นไม้ธรรมดาได้อย่างไร?

‘หินก้อนนี้ก็คงเหมือนกันสินะ’

นางคิดกับตัวเอง

“หัดทำความดีกันบ้างสิ…”

หลี่จิ่วเต้ามองไปทางภูเขา ก่อนจะเอ่ยด้วยอารมณ์ที่อ่านไม่ออก

การทำสิ่งไม่ดีย่อมมักเกิดสิ่งไม่ดีกับตัว

ดูเขาเป็นตัวอย่างจะดีที่สุด

เขาทำความดีอยู่เสมอและไม่เคยกระทำความชั่ว ลมแรงพัดผ่านต้นไม้ใหญ่และกิ่งไม้ก็ไกวแกว่งไปทุกที่ แต่กลับไม่มีสักก้านที่แตะต้องเขา

นี่คือผลของการทำความดีบ่อย ๆ สวรรค์ย่อมคุ้มครอง!

“ฮ่า ๆ ข้าตั้งชื่อสุ่ม ๆ ให้เจ้าเสียแล้ว แต่มันก็เรียกง่ายดีนะ เอาล่ะ ต่อไปนี้ข้าจะเรียกเจ้าว่าเสี่ยวไป๋!”

หลี่จิ่วเต้าคลี่ยิ้มและลูบหัวแมวตัวน้อยบนตัก ก่อนจะพูดว่า “อยู่กับข้าที่นี่ ไม่ต้องกลัวใครอีกต่อไปแล้ว จะไม่มีใครรังแกเจ้าได้”

“เมี้ยว!”

ลั่วสุ่ยส่งเสียงร้องอย่างมีความสุข แล้วหัวเล็ก ๆ ของนางถูกับฝ่ามือของหลี่จิ่วเต้า

“อารมณ์ดี ๆ ของพวกเราจะมาพังแบบนี้ไม่ได้ ฮ่า ๆ มาเริ่มตกปลากันเถอะ”

หลี่จิ่วเต้าวางแมวน้อยไว้ข้าง ๆ ตัวแล้วถอดท่อไม้ไผ่ที่ด้านหลังออก

ลั่วสุ่ยจ้องมองที่ท่อไม้ไผ่อย่างสงสัย นางอยากรู้นักว่าสายเบ็ดตกปลาชนิดใดที่ใช้คู่กับไม้ไผ่สวรรค์ม่วง!

ท่อไม้ไผ่เปิดออกและมีคันเบ็ดหลายคันอยู่ด้านใน หลี่จิ่วเต้าประกอบคันเบ็ดหลายคันเข้าด้วยกัน

คันเบ็ดแต่ละท่อนมีร่องซึ่งทำขึ้นมาอย่างสวยงาม เมื่อประกอบคันเบ็ดเข้าด้วยกันอย่างแน่นหนา มันก็กลายเป็นคันเบ็ดที่สมบูรณ์

หลี่จิ่วเต้าเทสายเบ็ดออกจากท่อไม้ไผ่อีกครั้งแล้วแขวนไว้บนคันเบ็ด

“พฤกษาสวรรค์…คือคันเบ็ด! เส้นเอ็นมังกร…คือสายตกปลา!”

ตาของลั่วสุ่ยเกือบถลนออกนอกเบ้า

แม้ว่านางจะคิดว่าคันเบ็ดนั้นน่าทึ่งยิ่ง แต่นางก็ไม่คิดว่ามันจะน่าทึ่งขนาดนี้!

พฤกษาสวรรค์ เป็นต้นไม้เซียนซึ่งร่ำลือกันว่ามันสามารถเชื่อมต่อกับแดนเซียน และสามารถใช้เป็นเส้นทางสื่อสารกับเซียนได้!

ในบรรดาคัมภีร์โบราณที่รวบรวมโดยเผ่าวิฬาร์หิมะสวรรค์ของนาง มีบันทึกเรื่องของพฤกษาสวรรค์ไว้อยู่

พฤกษาสวรรค์นั้นมีชื่อเสียงอย่างมากและมีตำนานไม่รู้จบ คัมภีร์โบราณหลายเล่มมีก็บันทึกเรื่องของพฤกษาสวรรค์ไว้อยู่เช่นกัน

รำลือกันว่า ในสมัยโบราณซึ่งยาวนานกว่ายุคบรรพกาล มีเด็กอายุหกขวบบังเอิญเห็นพฤกษาสวรรค์ในดินแดนรกร้างอันยิ่งใหญ่

เขาปีนขึ้นไปบนพฤกษาสวรรค์ โดยสงสัยว่าจะได้เข้าไปในแดนเซียนหรือไม่ ซึ่งผลที่ปรากฏออกมาก็คือ เขาได้เห็นเซียนและได้รับคำแนะนำจากเซียน!

ต่อมาเมื่อเขาลงมาจากพฤกษาสวรรค์ เขาก็รีบลุกขึ้นบดขยี้ความเย่อหยิ่งของคนสมัยก่อน กวาดล้างศัตรูจนสิ้น แล้วขึ้นสู่จุดสูงสุดของโลก!

โลกเรียกเขาว่า ‘จักรพรรดิ’ ทุกยุคสมัย เขาคือตำนานและชีวิตของเขายอดเยี่ยมมาก จนไม่มีใครเทียบได้ในโลก!

นามของเขาคือจักรพรรดิผู้บ้าคลั่ง!

อย่างไรก็ตาม เขากลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ด้วยวัยเพียงสองร้อยปี และสร้างประวัติศาสตร์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ไม่มีใครบรรลุขั้นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ก่อนเขาเลย

เมื่อเขาประสบความสำเร็จในการครองบัลลังก์ของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ วันเวลาก็ผ่านไปหนึ่งพันปีแล้ว

และแล้วตำนานเกี่ยวกับเซียนและแดนเซียนก็เริ่มต้นขึ้น ก่อนหน้านั้นไม่มีสิ่งที่เรียกว่าเซียนและแดนเซียนเลย

‘เต๋าทั้งมวลผสานแฝงเร้นอยู่ในเนื้อไม้ กาลเวลาทิ้งร่องรอยไว้บนเปลือกผิวของมัน แล้วแดนเซียนกับโลกมนุษย์ก็ถูกเชื่อมด้วยพฤกษาสวรรค์’

นั่นคือคำอธิบายของเขาเกี่ยวกับพฤกษาสวรรค์

บนคันเบ็ดมีปราณแห่งปีอนันต์ไหลอยู่บนผิวน้ำ และมีมรรคาสูงสุดสามพันเส้นข้างใน ตัวตนผู้เป็นนิรันดร์และเสน่ห์ทางโลกนั้นเกี่ยวพันโยง ลั่วสุ่ยตัดสินมันทันทีว่านี่คือ พฤกษาสวรรค์!

‘เอาพฤกษาสวรรค์มาทำเป็นคันเบ็ด…’

หัวใจของลั่วสุ่ยตกตะลึงอย่างอธิบายไม่ได้ นางกระทั่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอ่ยอันใด ต้นไม้เซียน… สะพานเชื่อมระหว่างโลกและแดนเซียน…ถูกเอามาใช้เป็นเบ็ดตกปลา

นางหวาดกลัวอย่างมาก แล้วน้ำหนักของหลี่จิ่วเต้าก็เพิ่มขึ้นหลายขั้นเท่าในหัวใจของนางทันที!

ต้องแข็งแกร่งเพียงใดถึงจะสามารถตกปลาด้วยเบ็ดเช่นนี้ได้!

“เอ็นมังกรก็ไม่ควรเป็นเอ็นมังกรธรรมดา…”

นางมองไปที่สายเบ็ด

สายเบ็ดนั้นปล่อยพลังของมังกรที่แข็งแกร่งยิ่งออกมา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นเอ็นของมังกร

แต่เป็นมังกรชนิดใด นางยังเดาไม่ออก

“จู๋หลง…!”

นางตัวสั่นทันที และร่างแมวก็ตกใจจนล้มลงกับพื้น!

หลังจากสัมผัสพลังมังกรที่เล็ดลอดออกมาจากสายเบ็ดอย่างระมัดระวัง นางก็หวนนึกถึงบันทึกโบราณเกี่ยวกับมังกรที่นางเคยอ่าน

และในที่สุดนางก็ตัดสินใจได้ว่าเป็นเส้นเอ็นของมังกรชนิดใด

“มังกรบรรพกาล…ข้า…”

นางกลัวแทบบ้า กลายเป็นว่ามันคือเส้นเอ็นมังกรของมังกรบรรพกาล 

มังกรที่เก่าแก่ที่สุดในโลก 

บรรพบุรุษของมังกรทั้งหมดทั้งมวล!