รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人 - บทที่ 463 ปลามังกรเซียนเทียมที่ถูกตกขึ้นมาไม่เลวเลย เลี้ยงไว้ดูเล่นได้!

บทที่ 463 ปลามังกรเซียนเทียมที่ถูกตกขึ้นมาไม่เลวเลย เลี้ยงไว้ดูเล่นได้!

ที่ริมแม่น้ำสายเล็ก หลี่จิ่วเต้ารู้สึกงุนงนเล็กน้อย เหตุใดวันนี้จึงจับปลาได้ช้าเช่นนี้?

โดยปกติ เพียงแค่เขาเหวี่ยงเบ็ดลงไปในน้ำ ใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถจับปลาได้แล้ว

ครั้งนี้เวลาผ่านมาพอควรแล้ว เบ็ดกลับยังไม่มีความเคลื่อนไหว

อาจเป็นเพราะเปลี่ยนสถาน ทำเลในการตกปลาอาจไม่ค่อยจะดีนัก

หลี่จิ่วเต้าคิดในใจ ทว่าเขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก

ตรงกันข้าม เขากลับมีความสุขเล็กน้อย

ยิ่งจับปลาได้ยากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมีความสุข เพราะเช่นนี้ยามที่เขาจับปลาได้ก็รับรู้ถึงความรู้สึกสำเร็จ และมีความสุขมากยิ่งขึ้น

ทว่าต้าเต๋อที่อยู่ด้านข้างมองมาด้วยความตกตะลึง

ภายใต้ผืนน้ำ เบ็ดหย่อนลงสู่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ทางฝั่งอาณาจักรที่เหมือนกับภพเซียน พลันบังเกิดแสงสว่างเจิดจ้าไร้ขอบเขต สว่างพร่างพราวเสียยิ่งกว่าประกายเซียนด้านนอก

เมื่อเปรียบเทียบแสงสว่างที่พร่างพราวใต้ทะเลลึกแล้ว ประกายเซียนที่อยู่ภายนอกก็ดูราวกับเป็นของปลอม ในขณะที่แสงสว่างใต้ก้นทะเลเหมือนจะเป็นของจริงมากกว่า

เหยื่อที่ติดอยู่กับเบ็ดแปรเปลี่ยนกลายเป็นโอสถเซียน!

หลังจากนั้น เขาก็เห็นการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นใต้ท้องทะเล ฉากการต่อสู้นั้นน่าตกใจกลัวเป็นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นการต่อสู้เช่นนี้มาก่อน นี่คือการต่อสู้ของเซียนอย่างนั้นหรือ?

พลังที่ปะทุออกมาจากสิ่งมีชีวิตทุกตัวใต้ก้นสมุทรล้วนมากเพียงพอจะสามารถทำลายดวงดารา สะเทือนความว่างเปล่า

“ฮ่าฮ่า ข้าได้โอสถเซียนมาแล้ว!”

ในระหว่างการชุลมุนครั้งใหญ่ มีสัตว์ใต้ทะเลตนหนึ่งหัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

มันคือปลามังกรยักษ์ตนหนึ่ง ความแข็งแกร่งของมันน่ากลัวอย่างถึงที่สุด มันบดขยี้สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลตนอื่น ๆ ก่อนจะประสบความสำเร็จในการคว้า ‘โอสถเซียน’ มา

แต่พริบตาหลังจากนั้นมันก็ต้องตะลึงงัน ฉับพลัน ‘โอสถเซียน’ ก็กลายเป็นตะขอขนาดใหญ่เกี่ยวปากของมันพร้อมกับพลังที่หลั่งไหลเข้ามา ทำให้พลังทั้งหมดในร่างของมันถูกระงับลงไป กระทั่งขนาดตัวเองก็เล็กลงเป็นอย่างมาก

“บัดซบ พลาดท่าแล้ว!”

มันสบถขึ้นมา ภายในใจรู้สึกย่ำแย่เป็นอย่างมาก

กลายเป็นว่านี่คือกับดักสำหรับมัน มีคนต้องการจะตกพวกมัน!

มันร่ำไห้อย่างสุดใจ มันสู้เพื่อ‘โอสถเซียน’ อย่างสุดชีวิต ใครกันจะคาดคิดว่ามันจะกลายเป็นปลาติดเบ็ดของผู้อื่น!

โดยเฉพาะเมื่อครู่ เพื่อจะแย่งชิง ‘โอสถเซียน’ มันถึงกับทำเป็นลืมเลือนพี่ชายที่แสนดีของมัน เมื่อพี่ชายที่แสนดีเข้ามาก็ถูกมันโจมตีใส่!

สุดท้าย…สุดท้ายมันกลายเป็นปลาติดเบ็ดของผู้อื่น!

“มัจฉาเซียนเทียม!”

อีกด้านหนึ่ง สีหน้าของตงฟางเวิ่นแปลกประหลาดยากจะบรรยาย เขาเห็นการต่อสู้ครั้งใหญ่ ระดับของการต่อสู้นั้นเหนือยิ่งกว่าขั้นเทียนตี้ บรรลุจนถึงระดับ ‘เซียน’ อย่างแน่นอน!

เขาคิดไม่ผิด ด้านในภพเซียนเทียมมีตัวตนเช่น ‘เซียนเทียม’ อยู่!

เซียนเทียม หากไม่นับว่าไม่อาจคงอยู่นิรันดร์ ก็มีพลังเทียบเท่ากับเซียนที่แท้จริง คุณชายช่างเก่งกาจเหลือเกิน กระทั่งมัจฉาเซียนเทียมก็สามารถจับมาได้อย่างง่ายดาย!

เขาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคุณชายนั้นบรรลุไปถึงขอบเขตขั้นใดแล้ว!

บุ๋ง บุ๋ง!

หลี่จิ่วเต้ารู้สึกได้ว่ามีปลากินเหยื่อแล้ว เขาจึงดึงคันเบ็ดจับปลามังกรขึ้นมา

“ปลาตัวใหญ่เชียว ไม่เลว ไม่เลว”

หลี่จิ่วเต้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก ปลาตัวนี้ตัวใหญ่กว่าปลาทั้งหมดที่เขาเคยจับมาก่อนหน้านี้ เรื่องดีต้องผ่านอุปสรรคจึงจะสำเร็จ ช้าลงไปบ้างแต่ปลาที่ตกได้ก็นับว่าคุ้มค่าจริง ๆ

เขาใส่ปลามังกรลงในตะกร้า จากนั้นก็เหวี่ยงเบ็ดอีกครั้ง

คราวนี้มีปลามากินเบ็ดอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่ได้ตัวใหญ่เท่าปลาก่อนหน้า แต่ขนาดก็ใกล้เคียงไม่ต่างกันมาก

หลี่จิ่วเต้าไม่รู้สึกแปลกใจ เขาจะสามารถจับปลาตัวใหญ่ขนาดนั้นทุกครั้งได้อย่างไร เขาตกปลามาตั้งนาน นี่เป็นถึงปลาตัวใหญ่สุดที่เขาเคยตกได้

จากนั้นเขาก็เริ่มตกปลาอีกครั้ง หลังจากนั้นปลาก็กินเบ็ดอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่นานปลาที่เขาตกขึ้นมาได้ก็เต็มตะกร้าไม่อาจใส่เพิ่มได้อีก

“ข้าพึ่งเคยจับปลาตัวใหญ่ขนาดนี้ได้ ฮ่าฮ่า ปลาตัวนี้ข้าจะเก็บเอาไว้ดูเล่น ส่วนที่เหลือเจ้าก็เอาไปเถอะ”

หลี่จิ่วเต้าหยิบปลาตัวใหญ่ออกมา ก่อนจะให้ปลาที่เหลือกับต้าเต๋อ

“ขอรับ!”

ต้าเต๋อตอบรับ ก่อนจะรับปลาตัวที่เหลือไป

กล่าวตามตรงแล้ว ต่อให้คุณชายให้ปลาตัวใหญ่มาเขาก็ไม่กล้ารับ แม้ว่าปลาเหล่านี้จะถูกยับยั้งพลังเอาไว้ แต่ปลาตัวใหญ่ตัวนั้นก็น่ากลัวเกินไป อาจเป็นถึงมัจฉาเซียน เขาไม่คิดว่าตนเองจะสามารถกินมัจฉาเซียนได้

ปลาตัวอื่นยังดี พลังของพวกมันไม่น่ากลัวเท่ากับปลาตัวใหญ่ ยังไม่เกินความสามารถของที่เขาจะสามารถกินมันได้

“ไป กลับกันเถอะ”

หลี่จิ่วเต้าเก็บอุปกรณ์ตกปลา ในมือถือปลาตัวใหญ่ระหว่างกล่าวอำลาตงฟางเวิ่น ก่อนจะกลับไปยังลานเล็ก ๆ กับต้าเต๋อ

ชายหนุ่มโยนปลาตัวใหญ่ลงในถังน้ำ

“ปลาตัวใหญ่ขนาดนี้ ไม่เลวเลย สามารถเลี้ยงเป็นปลาไว้ดูเล่นได้”

หลี่จิ่วเต้ากล่าวด้วยรอยยิ้ม

เขาตั้งใจจะสร้างบ่อปลาเอาไว้ในลานเล็ก ๆ ด้านในปลูกบัวและพืชน้ำอื่น ๆ เอาไว้ และยังเลี้ยงปลาเอาไว้ดูเล่น เพิ่มทิวทัศน์อันสวยงามให้กับลานเล็ก ๆ

ปลาตัวใหญ่นี่ก็ไม่เลว ดูไปแล้วก็สวยงามเป็นอย่างมาก เขาจึงตั้งใจจะเลี้ยงมันเอาไว้เป็นปลาดูเล่น จึงเก็บปลาตัวใหญ่เอาไว้ ไม่เช่นนั้นเขาคงมอบมันให้ต้าเต๋อไปแล้ว

“ข้า…ข้ามาถึงภพเซียนแล้วอย่างนั้นหรือ?”

ภายในถังน้ำ ปลามังกรกล่าวขึ้นมาในใจอย่างตื่นตะลึง

ลานเล็ก ๆ แห่งนี้ช่างน่าอัศจรรย์เกินไป แม้จะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอย่างมากเช่นมัน หลังจากมาถึงลานเล็ก ๆ ก็ยังคงตื่นตะลึง ทุกสิ่งล้วนเกินความรู้ความเข้าใจของมัน!

‘นี่คือตัวตนเช่นใดกัน? บรรพจารย์เซียนหรือ!?’

มันเอ่ยขึ้นมาในใจด้วยความสั่นสะท้าน

สัมผัสแห่งเต๋าที่ไหลเวียนอยู่ในลานเล็ก ๆ นั้นเหนือชั้นไร้ที่เปรียบ ภายในใจของมันเกิดความรู้สึกว่าตนเองเล็กจ้อย ห่างไกลเกินจะเทียบชั้นได้!

ทว่ามันก็มีความสุขขึ้นมาทันควัน

มันได้ยินสิ่งที่บรรพจารย์เซียนกล่าว!

เดิมที มันคิดว่าหลังจากถูกเบ็ดตกปลาเกี่ยวขึ้นมาจะต้องพบเจอกับเคราะห์ร้าย แต่ความจริงกลับไม่ได้เป็นอย่างที่มันคิด บรรพจารย์เซียนผู้นี้กล่าวว่าจะเลี้ยงมันไว้ดูเล่น!

สำหรับตัวตนเช่นมัน การถูกคนเลี้ยงดูถือเป็นเรื่องน่าอับอายอย่างใหญ่หลวง!

ทว่ามันในตอนนี้กลับไม่รู้สึกอับอายแม้แต่น้อย ตรงกลับข้าม มันกลับตื่นเต้นอย่างถึงที่สุดเสียด้วยซ้ำ

สวรรค์ นี่คือบรรพจารย์เซียนเชียวนะ ถูกท่านบรรพจารย์เซียนเลี้ยงดูไว้นับว่าเป็นโชควาสนาครั้งใหญ่ของมันแล้ว!

บุ๋ง บุ๋ง!

ปลาตัวอื่น ๆ ในถังล้วนราวกับจะระเบิดออกมา

บัดซบ เป็นปลาเหมือนกันแต่ชะตากลับไม่เหมือนกัน!

หลังจากพวกมันถูกตกขึ้นมาก็ต้องกลายเป็นอาหารของลั่วสุ่ย ส่วนปลามังกรกลับแตกต่างไปจากพวกมันอย่างสิ้นเชิง ท่านเซียนไม่ต้องการจะสังหารปลามังกร แต่จะเลี้ยงเอาไว้ดูเล่น

พวกมันสนทนากันไม่หยุดในถังน้ำ กล่าวถามว่าปลามังกรมาจากที่ไหน เหตุใดจึงกลายเป็นที่เอ็นดูของท่านเซียน!

“ท่านเซียน? พวกเจ้าพูดจาอะไรไร้สาระ! นี่ไม่ใช่เซียน เห็นได้ชัดว่าเป็นถึงบรรพจารย์เซียน!”

ปลามังกรเหยียดมองปลาตัวอื่นอย่างเหยียดหยาม ก่อนกล่าวออกมา “พวกเจ้าจะเทียบข้าได้อย่างไร? ปลาที่ต่ำต้อยอย่างพวกเจ้าย่อมต้องถูกกิน ส่วนข้านั้นบรรลุถึงขั้นเซียนแล้ว!”

ระหว่างที่ปลาเหล่านี้สนทนา มันก็รับรู้สถานะของปลาเหล่านี้ไปด้วย

ปลาในถังน้ำล้วนเป็นอาหารของแมวขาวที่ท่านบรรพจารย์เซียนเลี้ยงเอาไว้!

คิดแล้วก็คงเป็นเช่นนั้น ท่านเซียนจะเลี้ยงปลาที่มีสายเลือดต่ำต้อยเหล่านี้ได้อย่างไร!