ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store - ตอนที่ 715-716

ตอนที่ 715 ถ้าจะเป็นพระเจ้า-ต้องเป็นมนุษย์ก่อน
“เพื่อผนึกเจ้าแห่งถ้ำลึก?”
สิ่งที่ซูผิงพูดทำให้ทุกคนตกใจ
จี้หยวนเฟิงถามอย่างรวดเร็วว่า “คุณมีค่ายกลผนึกจริงหรอ?”
ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความหวัง
เนื่องจากซูผิงมีค่ายกลศักดิ์สิทธิ์โบราณที่สามารถต้านทานการโจมตีของระดับดวงดาวได้ ซึ่งมีพลังมากพอที่จะปราบปรามจักรพรรดินีมหาสมุทรได้ งั้นมันก็เป็นไปได้มากที่ซูผิงจะมีค่ายกลผนึกระดับนั้น!
คนอื่นก็คิดเหมือนกัน พวกเขาทั้งหมดมองซูผิงด้วยความดีใจ
ซูผิงพยักหน้า ” ประมาณนั้น อย่างไรก็ตาม โอกาสสำเร็จมีเพียงสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น! ความน่าจะเป็นจะเพิ่มขึ้น ถ้าท่านเจ้าของพวกมันได้รับบาดเจ็บสาหัส”
“สิบเปอร์เซ็นต์!”
ทุกคนดูเคร่งขรึม และจี้หยวนเฟิงเป็นคนแรกที่พูด “โอกาสไม่น้อย! โอกาสสิบเปอร์เซ็นต์ดีกว่าไม่มี ผมยินดีที่จะลองแม้ว่าโอกาสจะเป็นหนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ตาม!”
”ใช่!”
“อัตราสูงมากแล้ว!”
“เจ้าของร้านซู บอกเราว่าต้องทำยังไง เราจะช่วยคุณและทำให้ดีที่สุด!”
เย่อู่ซิว เสวี่ยอวิ๋นเจิน หลี่หยวนเฟิง และนักรบในตำนานคนอื่น ๆ กล่าวขึ้น
หลังสูดหายใจเข้าลึก ซูผิงกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “เราไม่สามารถติดต่อหาเนี่ยฮั่วเฟิงได้ ดังนั้นเราจึงทำได้เพียงรอให้เจ้าแห่งถ้ำลึกปลดผนึกพลังดวงดาวที่ถูกผนึกเป็นนานนับพันปี เรามาดูกันว่าเนี่ยฮั่วเฟิงออกมาระหว่างการดูดซับหรือไม่ ถ้าเขาออกมา เราจะร่วมมือกับเขาเพื่อสร้างบาดแผลให้เจ้าแห่งถ้ำลึก!
“ถ้าเขาไม่…”
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ดังนั้นกุญแจสำคัญในการปราบปรามอสูรร้ายนั่นก็คือเจ้าหอคอยรุ่นแรก
เนี่ยฮั่วเฟิงเคยได้รับบาดเจ็บสาหัสจากเจ้าแห่งถ้ำลึก และในที่สุดก็วิ่งไปหาที่กำบังในมิติชั้นสาม ยังมันไม่ทราบว่าเขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหน หรือยังมีชีวิตอยู่หรือไม่
“ผมจะพยายามจัดการเองถ้าเขาไม่มา” ซูผิงพูดช้าๆและครุ่นคิด
ทุกคนมองซูผิงด้วยความตกใจ
เขาจะโจมตีเจ้าแห่งถ้ำลึกด้วยตัวเขาเองหรอ? นั่นจะไม่เป็นการฆ่าตัวตายหรอ?
”มันเป็นไปไม่ได้!” จี้หยวนเฟิงรีบพูด
เย่อู่ซิวยังกล่าวอีกว่า “คุณทำอย่างนั้นไม่ได้! แม้ว่าเราไม่สามารถให้ความช่วยเหลือได้มากนัก แต่ก็ยังต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าที่เจ้าแห่งถ้ำลึกจะฆ่าเราได้ แม้ว่าเราจะทำให้มันช้าได้เพียงวินาทีเดียว แต่ก็ยังสามารถให้โอกาสคุณได้ ไปที่นั่นด้วยกันเถอะ!”
”ผมเห็นด้วย!”
หลี่หยวนเฟิงที่อยู่ใกล้ๆก็พยักหน้า
เสวี่ยอวิ๋นเจินและเซียงเฟิงหรานคิดแบบเดียวกัน
“เจ้าของร้านซู พวกเราคงอยู่ได้ไม่นานถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ แม้ว่าเราจะซ่อนตัวอยู่ในที่พักพิงของคุณก็ตาม มันแค่ชะลอเวลาตายไปเท่านั้น เราไปสู้ให้เต็มที่กันดีกว่า!”
“ผมยอมเสี่ยงทุกอย่างและต่อสู้เคียงข้างคุณซู!”
”ผมด้วย!”
นักรบในตำนานคนอื่นๆ พูดอย่างกระตือรือร้น
อย่างไรก็ตามหยวนเทียนเฉินและเพื่อน ๆ ของเขาไม่เต็มใจที่จะประกาศกร้าวเช่นนั้น พวกเขาอยู่บนโลกนานเกินไปจนลืมความหมายของการเสียสละตนเอง
ซูผิงพบว่าความรับผิดชอบบนบ่าของเขาหนักขึ้นหลังจากได้ยินหลี่หยวนเฟิง, เสี่ยวโม่ ชายหัวล้านและนักรบในตำนานคนอื่นๆพูด!
ถ้าเขาล้มเหลว ไม่ใช่แค่พวกเขา ทุกคนที่อยู่เบื้องหลังแนวป้องกันจะตาย!ไอรีนโนเวล
ซูผิงสูดหายใจลึกและพูดอย่างเคร่งขรึม “เอาล่ะ เมื่อถึงเวลาให้ฟังคำสั่งของผม!”
เขาไม่ได้ชักชวนหรือห้ามพวกเขา เพราะเขาไม่ต้องการล้มเหลว และเขาต้องการความช่วยเหลือ
นอกจากนี้เขายังรู้สึกถึงการเสียสละอย่างจริงใจของทุกคน พวกเขาจะเจ็บปวดมากขึ้นหากพวกเขาถูกขอให้อยู่ที่นี่
บางคนยินดีที่จะตายอย่างฮีโร่ มากกว่าอยู่อย่างไร้ค่า!
ทุกคนต่างยิ้มเมื่อซูผิงตอบรับคำขอของพวกเขา
”คุณซู ขอบคุณ”
“เรายินดีรับฟังคำสั่งของคุณ เจ้าของร้านซู!”
“ยินดีรับใช้คุณซู!”
คนที่มาที่ร้านเพื่อขอความช่วยเหลือน้ำตาไหลเมื่อได้ยินบทสนทนา
นี่คือตำนานที่แท้จริง!
นักรบในตำนานผู้ไม่ย่อท้อได้ปกป้องพวกเขาบนถนนที่มีแต่ขวากหนาม!
“พวกเราก็เต็มใจช่วยเหมือนกัน!”
“ตระกูลถังยินดีที่จะทำตามคำสั่งของคุณ!”
“คนของตระกูลถังเต็มใจที่จะต่อสู้ในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับเหล่านักรบในตำนาน!” เหล่าผู้คนที่อยู่บนพื้นร้องเฮออกมาโดยหวังที่จะเข้าร่วมการต่อสู้และอุทิศพละกำลังของพวกเขา!
เสียงเฮดังก้องไปทั่วฝูงชน
ชายและหญิงทั้งหมดในพื้นที่ปลอดภัยของร้านกำลังร้องไห้ บางคนยังก้าวออกมเพิ่ม!
ทุกคนยืนรวมกันในขณะนี้!
ซูผิงกำหมัดด้วยดวงตาแน่วแน่ ขณะที่เขาได้ยินเสียงต่างๆ
จี้หยวนเฟิงถามซูผิงว่า “เราจะทำยังไงกับจักรพรรดินีมหาสมุทร? เราจะฆ่าเธอไหม?”
นักรบในตำนานอดไม่ได้ที่จะมองจักรพรรดินีบนพื้นดิน ซึ่งหัวเข่าของเธอยังคงอยู่ในวงกลมเขตปลอดภัยนอกร้านของซูผิง
“ปล่อยเธอไป ปล่อยให้เธอสำนึกผิดที่นี่ ทิ้งนักรบในตำนานไว้ข้างหลัง ให้คุกคามอสูรทะเลสภาวะชะตากรรมด้วยชีวิตของเธอ หากพวกมันพยายามบุกรุก” ซูผิงกล่าวอย่างเย็นชา
ทุกคนต่างพูดไม่ออก อย่างไรก็ตามเธอดูน่ารังเกียจจริงๆ เมื่อพิจารณาถึงทุกสิ่งที่เธอทำ เธอสมควรที่จะถูกฆ่า!
กลับมาที่พื้นดิน จักรพรรดินีได้ยินสิ่งที่ซูผิงพูดเช่นกัน เธอยังคงได้ยินทุกสิ่งรอบตัว แม้ว่าร่างกายของเธอจะถูกยึดติดไว้กับพื้นก็ตาม
เธอตกใจเล็กน้อยกับแผนการของซูผิง ไม่คิดว่าจะได้เห็นสัตว์ประหลาดเช่นนี้ในหมู่มนุษย์ ผู้ที่มีค่ายกลศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถผนึกเป้าหมายระดับดวงดาวได้
แม้ว่าโอกาสสำเร็จจะมีเพียงสิบเปอร์เซ็นต์ แต่จำนวนดังกล่าวก็สูงมากเมื่อพิจารณาว่าเป้าหมายอยู่ในระดับดวงดาว!
ความจริงที่ว่าเธอถูกสะกดทำให้เธอเชื่อในสิ่งที่ซูผิงพูดอย่างสมบูรณ์
เธอทั้งตกใจและโกรธเคืองกับคำเยาะเย้ยของซูผิง เธอไม่สามารถให้อภัยกับสิ่งที่เขาเหยียดหยามเธอได้!
บัดซบ! ทุเรศ!
ฉันจะฆ่าแกทันทีที่ฉันหลุดออกไป!
เธอแอบขบฟันและดวงตาของเธอก็แผดเผาไปด้วยความโกรธ
มนุษย์ทุกคนที่อยู่ใกล้เธอภายในร้านเห็นความโกรธบนใบหน้าของจักรพรรดินี ถึงกระนั้นเธอก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้แม้ว่าเธอจะโกรธ พวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลก
ในขณะนั้นเอง การระเบิดอันน่าตกใจก็ปะทุออกมา
บูม!!!
ทุกคนตื่นตระหนกเมื่อมองดูที่มาของการระเบิด
ไกลออกไป เจ้าแห่งถ้ำลึกซึ่งสูงเกือบพันเมตรยืนอยู่หน้ารอยแยกมิติขนาดใหญ่
ดวงดาวสีน้ำเงินส่องแสงระยิบระยับเหนือรอยแยก ดูเหมือนว่าจะเป็นพลังดวงดาวที่ควบแน่นมาก!
รูม่านตาของซูผิงหดตัวด้วยความตกใจ เจ้าแห่งถ้ำลึกทำได้ลายผนึกไปแล้วจริงๆ และเหนือรอยแยกนั้นก็คือโลกที่ถูกผนึก!
มันชัดเจนแล้วว่าเมืองฐานที่ปกป้องผนึกถูกทำลายแล้ว!
“นั่นเป็นโลกที่เจ้าหอคอยรุ่นแรกผนึกไว้อย่างนั้นหรอ?”
“นั่นจะต้องเป็นพลังดวงดาว พระเจ้า มันหนาแน่นราวกับน้ำผึ้ง!”
“พลังดวงดาวนั้นสะสมมานับพันปี มันน่าทึ่งจริงๆ!”
จี้หยวนเฟิงและคนอื่นๆ ต่างตกใจเมื่อเห็นรอยแยกขนาดมหึมา
ใบหน้าของซูผิงบิดเบี้ยวเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าแห่งถ้ำลึกได้ปลดผนึกโดยไม่ทำลายมัน มันแค่ทำให้เกิดรอยร้าวบนผนึก!
รอยร้าวนั้นไม่เพียงพอที่จะเปิดทวีปที่ถูกผนึก แต่เจ้าแห่งถ้ำลึกสามารถดูดซับพลังดวงดาวจากมันได้!
เห็นได้ชัดว่ามันกลัวว่าทวีปที่ถูกผนึกจะเป็นอิสระหากผนึกถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ และมันจะเปลี่ยนสถานการณ์บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน จากนั้นพลังดวงดาวภายในจะกระจายไปทั่วดาวเคราะห์สีน้ำเงิน ซึ่งจะทำให้ดูดซับได้ยากขึ้น
เจ้าแห่งถ้ำลึกกำลังดื่มพลังดวงดาวจากชามในขณะนี้!
ซูผิงรีบมองไปรอบๆ เพื่อหาร่องรอยของเนี่ยฮั่วเฟิง
เขาไม่พบอะไรเลย เขาเริ่มวิตกกังวล
เขาจะต้องอาศัยโชคของเขาเองหากเจ้าหอคอยรุ่นแรกไม่ปรากฏตัว!
สิบเปอร์เซ็นต์ไม่ถือว่าสูงเลย!
“มาเถอะ เราควรเข้าไปใกล้มันมากกว่านี้ มันยุ่งอยู่กับการดูดซับพลังดวงดาว และระมัดระวังการตอบโต้จากเนี่ยฮั่วเฟิง มันกังวลเราน้อยที่สุดแล้ว” ซูผิงกล่าวเสียงต่ำ
จี้หยวนเฟิงและคนอื่นๆ พยักหน้าหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด จากนั้นก็ช่วยกันมองหาเนี่ยฮั่วเฟิง
พวกเขาหวังว่าเจ้าหอคอยรุ่นแรกจะไม่แปรพักตร์!
เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะส่งข้อความเกี่ยวกับค่ายกลผนึกของซูผิงไปได้
เสียงของระบบดังขึ้นในหัวของซูผิง “จะไปจริงๆเหรอ? ศัตรูคือระดับดวงดาว นายไม่สามารถหนีได้ถ้ามันพยายามจะฆ่านาย”
ซูผิงตอบโดยไม่คิด “แน่นอน มันคุ้มค่าที่จะลอง!”
“แต่โอกาสน้อยมาก!” ระบบพูดอย่างเย็นชา “โอกาสมีเพียงสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น นายกำลังเดิมพันด้วยชีวิต! ด้วยความช่วยเหลือของฉัน ตราบใดที่นายซ่อนตัวอยู่ในร้านและบ่มเพาะจนกว่านายจะแข็งแกร่งพอ เจ้าแห่งถ้ำลึกจะไม่ใช่ศัตรูของนายอีกต่อไป มันจะเติบโตในอัตราที่ช้ากว่านายมาก!
“ด้วยความช่วยเหลือของฉัน นายอาจเป็นพระเจ้าและมีชีวิตอยู่ตลอดไปในอนาคต!”
ซูผิงทำหน้าสลด “นายต้องการอะไร?”
“คำแนะนำของฉันคือไม่ให้นายไป ท้ายที่สุดการหาเจ้าของนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฉัน และฉันก็ทุ่มเทเวลาให้กับนายไปมาก ฉันไม่ต้องการให้ความพยายามของฉันสูญเปล่า” ระบบกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาผิดปกติ
ซูผิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “ฉันคิดทบทวนทุกสิ่งที่นายพูดแล้ว! ใช่ ฉันสามารถอยู่รอดได้โดยการซ่อนตัวอยู่ที่นี่ และในที่สุดฉันก็อาจกลายเป็นราชาหรือแม้แต่พระเจ้าด้วยความช่วยเหลือของนาย!
”อย่างไรก็ตาม…”
เขากัดฟันและกำหมัดแน่น ก่อนที่เขาจะพูดในหัว “อย่างไรก็ตาม หากจะเป็นพระเจ้า ฉันอยากเป็นมนุษย์ก่อน! มนุษย์ที่จะไม่ละอายในสิ่งที่ตัวเองทำ!”
ระบบเงียบ
“ดูคนรอบข้างฉันสิ…” ซูผิงพูดกับระบบ “พวกเขาไม่เห็นความหวังอื่นใดแล้วนอกจากฉัน! พวกเขาเต็มใจเสียสละตัวเองเพื่อความหวังอันน้อยนิด สำหรับฉัน ฉันแค่พยายามทำให้ดีที่สุด ฉันจะหดหัวไม่ทำอะไรได้ไง?ได้ยังไง?”
ระบบยังคงเงียบ ไม่ตอบแม้แต่คำเดียว
ซูผิงสูดหายใจเข้าลึกหลังจากพูดจบ เขาไม่ได้พูดอะไรอีก และเขาก็เห็นว่าระบบยังคงเงียบอยู่
เขาคิดมาแล้วก่อนตัดสินใจแบบนี้
เขาจะมีชีวิตอยู่ได้จริงถ้ายอมหดหัว อย่างไรก็ตาม การถอยหมายถึงการแลกศักดิ์ศรีของเขาในฐานะมนุษย์คนหนึ่งเพื่อความอยู่รอด!
บางทีเขาอาจจะตาย แต่เขาจะไม่เสียใจเพราะเขาได้พยายามแล้ว!
”ไปกัน!” ซูผิงคำราม
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่ทำตามคำแนะนำของระบบ
หวืด!
ซูผิงรีบออกไปก่อน จากนั้นจี้หยวนเฟิงและคนอื่นๆ ก็รวมร่างกับอสูรของพวกเขาและตามเขาไป
พวกเขาไปถึงขอบของเมืองฐานหลงเจียงในพริบตา
ซูผิงมองไปรอบ ๆ และเห็นเซี่ยจินชุ่ยสั่งการบนกำแพงท่ามกลางฝูงอสูรป่า เขาได้แจ้งเซี่ยจินชุ่ยให้ไปที่ร้านของเขาแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นไม่ไป เขาส่งต่อข้อความไปยังคนอื่นแทน…
ดวงตาของซูผิงแดงก่ำเมื่อเขาจ้องไปที่เซี่ยจินชุ่ยที่ออกคำสั่งอยู่บนกำแพงอันตรายนั่น เขาเรียกมังกรเพลิงนรกและขอให้มันช่วยเขา
สำหรับตัวเขาเอง เขาสงบสติอารมณ์ลงอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะกระตือรือร้นที่จะช่วยเซี่ยจินชุ่ยแต่เขารู้ว่าเขามีความรับผิดชอบมากกว่านั้น เขามองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็วพร้อมกับแสงศักดิ์สิทธิ์ในดวงตา ซึ่งทำให้เขาเห็นความผิดปกติเชิงมิติทั้งหมด
ออกมา!
ออกมาเดี๋ยวนี้!
ซูผิงคำรามอย่างสิ้นหวังให้กับเนี่ยฮั่วเฟิง
เขามั่นใจว่าโอกาสประสบความสำเร็จจะเพิ่มเป็นสามสิบเปอร์เซ็นต์หากเนี่ยฮั่วเฟิงร่วมมือกับเขา!
นั่นจะเท่ากับเกือบหนึ่งในสาม!
ในเมืองฐานอื่นที่อยู่ห่างไกลออกไป เจ้าแห่งถ้ำลึกกำลังยืนอยู่หน้าผนึกที่ฉีกขาดและดูดซับพลังดวงดาวนับพันปี
พลังที่ควบแน่นมีความหนาแน่น มันเป็นสีน้ำเงิน และมีความหนืดเหมือนน้ำผึ้ง มันไหลไปทางร่างกายของเจ้าแห่งถ้ำลึก ทำให้พลังของมันสูงขึ้นกว่าเดิม บาดแผลที่แขนก็ค่อยๆ หายเป็นปกติด้วยพลังดวงดาว…
ซูผิงและคนอื่นๆ ต่างกังวล
ออกมา!!
ซูผิงลอบคำรามและกัดฟัน เขาหยิบแหวนจับอสูรขั้นพิเศษออกมาแล้วกำไว้แน่น
เขารอไม่ไหวแล้ว เขาต้องลงมือ!
เขาจะต้องพึ่งพาอัตราต่อรองพื้นฐานของแหวนจับอสูรร้ายขั้นพิเศษถ้าเจ้าแห่งถ้ำลึกยังคงดูดซับพลังดวงดาวและรักษาตัวเอง
อสูรร้ายยังได้รับบาดเจ็บในขณะนี้ โอกาสสำเร็จสามารถเพิ่มขึ้นได้ถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์
ตาของซูผิงหรี่เล็กเมื่อเขากำลังจะลงมือ ความแน่วแน่ปรากฏบนใบหน้าของเขา
ในเวลาเดียวกัน เจ้าแห่งถ้ำลึกหยุดดูดซับพลังดวงดาวและหันกลับมา ในเวลาต่อมา เปลวเพลิงลุกโชนออกมาจากความว่างเปล่าและกลายเป็นหอกแผดเผา ซึ่งดูเหมือนจะแผดเผาท้องฟ้า!
“ฉันรู้ว่าแกจะต้องมา!” เจ้าแห่งถ้ำลึกคำรามอย่างตื่นเต้นและก้าวร้าว
อาณาเขตแห่งความมืดล้อมรอบ และปีศาจนับพันdHคำราม อักษรรูนปีศาจโบราณบนปีกของมันปรากฏขึ้นในขณะเดียวกัน พวกมันถูกปล่อยเป็นสายโซ่แห่งพลังเวทย์มนตร์
มหาสมุทรเลือดกำลังก่อตัวขึ้นในความว่างเปล่า ขณะที่โซ่ผูกหอกเพลิงไว้
การระเบิดของพลังงานรุนแรงปะทุออกมา
การระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวนั้นเหมือนระเบิดนิวเคลียร์ ซูผิงและผมของคนอื่นๆ ปลิวสะบัด แม้ว่าจะอยู่ห่างหลายร้อยกิโลเมตร
“เราจะหาโอกาสลงมือ” ซูผิงกล่าวอย่างเคร่งขรึมขณะมองการต่อสู้
”เข้าใจแล้ว!”จี้หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ ตอบขณะที่พวกเขาพยายามต้านลม ทราย และพลังงานที่ปั่นป่วนด้วยโล่
เนี่ยฮั่วเฟิงปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าทันที เขาเปียกชุ่มไปด้วยเลือดราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บในมิติชั้นสาม ผมสีแดงของเขายุ่งเหยิง เห็นได้ชัดว่าเขาแพ้ขณะที่ปะทะกับเจ้าแห่งถ้ำลึก
“อ้ากก!”
เนี่ยฮั่วเฟิงคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า และบาดแผลก็หยุดหลั่งเลือด พลังงานคล้ายแมกม่าแผดเผาไหลออกมาอีกครั้ง
”ไปลงนรกซะ!” เจ้าแห่งถ้ำลึกคำรามกลับ มันสะบัดมือ ทำให้เกิดกระแสน้ำนับไม่ถ้วน ปีศาจที่ร้องโหยหวนในอาณาเขตทั้งโจมตีจิตใจ และกลืนการโจมตีของเนี่ยฮั่วเฟิง
เมื่อเห็นเช่นนั้น ซูผิงก็คำรามทันที “โจมตี!”
โจมตี!!
ด้วยความเลื่อมใสในสายตาของพวกเขา จี้หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ ได้ปลดปล่อยพลังสูงสุดของพวกเขา และพุ่งไปที่เจ้าแห่งถ้ำลึกเหมือนแมงเม่า
”ฆ่าพวกมันให้หมด!”
พลังดวงดาวและกลิ่นอายของเย่อู่ซิวระเบิดออกมา ในขณะที่เขาเปิดใช้งานทักษะขั้นสูงสุดของเขาด้วยการเผาพละกำลังของเขาเอง
ในทางกลับกันจี้หยวนเฟิงกลายเป็นจันทร์เสี้ยวที่เปล่งแสงเย็น เขาคำรามและพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
นักรบในตำนานคนอื่นๆ อย่างเสวี่ยอวิ๋นเจินและเซียงเฟิงหรานใช้เทคนิคลับที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขาใส่หัวของเจ้าแห่งถ้ำลึก
บูม~!
พลังงานที่ท่วมท้นกระจายออกไปในท้องฟ้า
เจ้าแห่งถ้ำลึกสังเกตเห็นซูผิงและคนอื่นๆ ขณะต่อสู้กับเนี่ยฮั่วเฟิง มันตรวจพบพวกเขาก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามดเหล่านี้จะกล้าพอที่จะทำให้เขาขุ่นเคือง!
การอยู่ในระดับดวงดาวทำให้มันถือว่านักรบในตำนานเหล่านั้นเป็นเพียงมด แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็มีความกล้าที่จะโจมตีในช่วงเวลาวิกฤติ!
“ไสหัวไป!” เจ้าแห่งถ้ำลึกคำราม ดาบเลือดหลายเล่มที่มีความยาวหลายร้อยเมตรโผล่ออกมาจากมหาสมุทร และกวาดใส่พวกเขา
ดาบเลือดเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนบดขยี้มิติหลักและเข้าสู่มิติชั้นสอง ปรากฏขึ้นต่อหน้ามนุษย์ทันที จี้หยวนเฟิงเป็นคนแรกที่ถูกโจมตีเพราะเขาเป็นผู้นำ จันทร์เสี้ยวที่ฟาดฟันเขาเปลี่ยนเป็นระเบิด เขาถูกกระแทกออกมา อาเจียนเป็นเลือด
เย่อู่ซิ่วและคนอื่นๆ ต่างตกใจ แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะล่าถอยอีก พวกเขาทำได้แค่ก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น
“อ๊ากกกกก…” พวกเขาคำรามและพุ่งชนใส่ดาบเลือด นักรบในตำนานเกือบสิบคนถูกฆ่าตาย
พวกนั้นส่วนใหญ่เป็นนักรบบนพื้นดิน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต่อสู้ได้ไม่ดีเท่าหลี่หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ ที่ต่อสู้ในถ้ำลึก
”หัวหน้า!”
การโจมตีของเสวี่ยอวิ๋นเจินถูกทำลาย เธอกำลังจะโดนดาบเลือดอีกเล่มฆ่าตาย ชายหัวล้านที่อยู่ข้างหลังเธอจึงตะโกนและผลักเธอออกไป
เขาถูกดาบเลือดพุ่งเข้าใส่ทันที และกลายเป็นหมอกเลือด!
เสวี่ยอวิ๋นเจินหันกลับไปมองหลังจากถูกผลักออกไปหลายพันเมตร ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเห็นหมอกเลือด!
เธอกรีดร้องเสียงดังและหลั่งน้ำตาเป็นสายเลือด
เสียงระเบิดดังสนั่นมาจากท้องฟ้า ทุกคนเห็นว่ากงล้อได้แผดเผาออกมาจากมหาสมุทรเลือด เนี่ยฮั่วเฟิงอยู่ด้านหลังกงล้อและผลักกงล้อไปข้างหน้า ผิวหนังของเขาไม่เหลือชิ้นดี และดูเหมือนเทพแห่งไฟที่สร้างจากหินหนืดยังไงยังงั้น
”โจมตี!” เสียงคำรามของเนี่ยฮั่วเฟิงก้องไปทั่วท้องฟ้า
กงล้อคำราม และรวบรวมพลังงานทั้งหมดของเขาในขณะที่มันหมุนไปทางเจ้าแห่งถ้ำลึก
การแสดงออกของเจ้าแห่งถ้ำลึกเปลี่ยนไป มันถูกมดทำลายสมาธิ เนี่ยฮั่วเฟิงจึงใช้โอกาสนั้น มันค่อนข้างตกใจและกลัวกงล้อที่พุ่งเข้ามา มันสัมผัสได้ถึงอันตรายถึงตาย
มันไม่สามารถยับยั้งได้อีกต่อไปเมื่อต้องเผชิญกับภัยคุกคามนี้ กลิ่นอายปีศาจหมุนรอบตัวมัน และมีเงาปีศาจขนาดมหึมาโผล่ขึ้นมาด้านหลังของมัน!
เงาปีศาจสูงกว่าหนึ่งหมื่นเมตร มันมองลงมาที่เมือง รวมทั้งแนวป้องกันทั้งหมดด้วย!
ความหวาดกลัวที่ได้รับจากปีศาจทำให้มนุษย์ที่อยู่เบื้องหลังแนวป้องกันหยุดชะงักด้วยความตกใจ!
โฮก!!
เจ้าแห่งถ้ำลึกคำราม มันเผาเลือดปีศาจในร่างกายและยืมพลังจากบรรพบุรุษที่อยู่ห่างไกล
แม้ว่ามันจะเป็นพลังเพียงเล็กน้อย แต่มันก็น่ากลัวอย่างมากสำหรับเนี่ยฮั่วเฟิง!
บูม!!
เจ้าแห่งถ้ำลึกต่อยหมัด มหาสมุทรเลือดว่างเปล่าในทันที และกงล้ออันเจิดจ้าก็ชนกับหมัดของปีศาจ โลกถูกสะกดด้วยความเงียบ!
ไม่กี่วินาทีต่อมาคลื่นเสียงที่รุนแรงก็กระจายออกไปในที่สุด กงล้อหัก และเนี่ยฮั่วเฟิงก็กระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก เหมือนนกที่ปีกหัก เขาถูกเหวี่ยงออกไปหลายพันเมตร และเปลวไฟทั่วร่างกายของเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็ว
การระเบิดได้กวาดล้างทุกสิ่ง ทำให้อาคารและกำแพงทั้งหมดภายในระยะการโจมตีพังทลาย แม้แต่รากฐานก็พังทลาย
ร่างมหึมาของเจ้าแห่งถ้ำลึกก็หดกลับเช่นกัน กลิ่นอายของมันลดลงอย่างรวดเร็ว
หวืด!
ในขณะนั้นมีคนพุ่งออกไปข้างเจ้าแห่งถ้ำลึก เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซูผิง!
ไกลออกไปจี้หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ ที่กระอักเลือดต่างเงยหน้าขึ้นด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง มันเป็นช่วงเวลาที่ต้องตั้งใจดู!
คุณต้องทำให้สำเร็จ!
ทุกคนต่างตะโกนในใจ
”จับ!” ซูผิง—ที่มองหาโอกาสอยู่ตลอด—ใช้แหวนจับอสูรร้ายขั้นพิเศษอย่างเย็นชา
ฮะ?
ดวงตาของเจ้าแห่งถ้ำลึกเต็มไปด้วยความโกรธอีกครั้ง เมื่อเห็นมดโผล่ออกมาข้างๆหัวของมัน
มันเค้นเอากำลังที่ยังเหลือแล้วพุ่งเข้าใส่ศัตรู มันไม่เห็นสิ่งที่ซูผิงโยนออกไป แต่สามารถบอกได้ว่ามนุษย์กำลังวางแผนอะไรบางอย่าง
มันจะทำลายทั้งวัตถุสีดำ และซูผิง!
โจมตี!
ซูผิงสะบัดดาบของเขา และใช้ดาบแห่งความว่างเปล่าด้วยพลังงานที่เหลืออยู่ของเขา
รังสีดาบฉีกช่องว่างและทำให้การโจมตีของเจ้าแห่งถ้ำลึกเป็นโมฆะไป
เจ้าแห่งถ้ำลึกยังไม่ได้รวบรวมความแข็งแกร่งเต็มที นั่นคือเหตุผลที่ซูผิงสามารถทำลายมันได้ด้วยดาบแห่งความว่างเปล่า
ได้โปรด ได้ผลทีเถอะ!
ซูผิงจ้องไปที่แหวนสีดำด้วยดวงตาแดงก่ำ
ติ้ง!
จากนั้นแหวนสีดำก็โจมตีเจ้าแห่งถ้ำลึกได้สำเร็จ ทั้งโลกเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นแหวนสีดำก็หดลง ทำให้เกิดมิติใหม่ขนาดมหึมา
ในที่สุดแรงดึงดูดอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ขยายออกไป โซ่จำนวนมากได้ยื่นออกมาจากมิติและมัดเจ้าแห่งถ้ำลึกไว้
รูม่านตาของเจ้าแห่งถ้ำลึกหดลง
มันสัมผัสได้ถึงความกลัว ราวกับว่ามันจะไม่สามารถหลุดพ้นได้อีกหลังจากที่มันก้าวเข้าไป!
นี่มันอะไรกัน!
นั่นคือวิชาลับสุดยอดของมนุษย์งั้นรึ!
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!!
เจ้าแห่งถ้ำลึกคำรามจนเมฆภายในรัศมีหลายร้อยกิโลเมตรถูกขับออกไป
มิติอันดำมืดที่ถูกกลบฝังในส่วนลึกของความทรงจำมันผุดขึ้นอีกครั้ง!
มันไม่ต้องการกลับลงใต้ดินเพื่อถูกผนึกอีกครั้ง!
“จงพังพินาศ!” เจ้าแห่งถ้ำลึกคำรามอย่างโกรธจัด การต่อสู้กับเนี่ยฮั่วเฟิงทำให้มันใช้พลังงานทั้งหมดไป อย่างไรก็ตามมันเผาเลือดปีศาจและปลดปล่อยพลังงานอันน่าสยดสยองออกมาอีกครั้ง จากนั้นมันก็ยกกรงเล็บขึ้น และตัดเข้าไปในมิติชั้นสามก่อนมันจะโยนหลุมดำนั้นเข้ามิติไป!
หลุมดำลอยอยู่ในมิติชั้นสามโดยไม่ถูกทำลาย โซ่ของมันยังคงผูกไว้กับเจ้าแห่งถ้ำลึก
มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญอย่างยิ่งจนซูผิง จี้หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างก็กลั้นหายใจด้วยหัวใจที่เต้นแรง
โฮกกก!!
เจ้าแห่งถ้ำลึกกัดโซ่บนตัวของมันอย่างดุเดือด โซ่เส้นหนึ่งขาดหลังจากร้าว!
จากนั้นมันก็ดิ้นรน และโซ่อื่นๆ ทั้งหมดก็ขาดทีละเส้น!
เสียงของโซ่ที่ขาดดังก้องอยู่ในหัวของซูผิง ราวกับเสียงมรณะ
เขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
แพ้…
ล้มเหลว…
เขาแพ้…
จิตใจของซูผิงว่างเปล่า
ดวงตาของจี้หยวนเฟิงและของคนอื่น ๆ เปิดกว้าง ความหวังของพวกเขาดับสิ้นลง พวกเขาทั้งหมดยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
พวกเขาทำทุกอย่างสุดกำลังของพวกเขาแล้ว นักรบในตำนานหลายคนเสียสละตัวเอง เนี่ยฮั่วเฟิงก็มาปรากฏตัวและต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้าย แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังล้มเหลว
ความเป็นจริงไม่ได้เปลี่ยนไป และโชคก็ไม่เข้าข้างพวกเขาเช่นกัน
ทุกคนตระหนักถึงความจริงอันโหดร้าย และความสิ้นหวังที่กำลังจะเกิดขึ้น…
ตอนที่ 716 เข้าสู่ระดับตำนาน
”ไปลงนรกซะ!”
เจ้าแห่งถ้ำลึกหลุดพ้นจากแหวนจับอสูรพิเศษ และปลดปล่อยความน่ากลัวอย่างท่วมท้น กับดักนั้นยิ่งทำให้มันโกรธมากกว่าการต่อสู้ครั้งก่อนกับเนี่ยฮั่วเฟิง
เกือบจะรู้สึกเหมือนถูกผนึกอีกครั้ง!
ที่แย่ไปกว่านั้น—ไม่เหมือนกับการสะกดเมื่อพันปีก่อน—มันถูกกักขังในที่ที่เล็กกว่าและมืดกว่า ซึ่งทำให้น่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก!
บูม!!
มันเหวี่ยงกรงเล็บของมันอย่างรวดเร็ว โลกพลันมืดลงทันที มีรอยแตกหลายรอยเหลืออยู่ในมิติโดยรอบ กรงเล็บตกลงบนหัวของซูผิงในชั่วพริบตา
ซูผิงตื่นจากความล้มเหลวนั้นเช่นกัน เขาตกใจอย่างมากกับกรงเล็บที่อยู่เหนือหัวของเขาและพยายามจะหลบ
อย่างไรก็ตามการโจมตีครั้งก่อนทำให้พลังงานของเขาเกือบหมด
หวืด!
กระดูกที่ปกคลุมร่างกายของเขาถูกสร้างขึ้นในทันใด พวกมันดึงเขากลับมา พยายามปกป้องเขาจากกรงเล็บแหลมคมนี่
อย่างไรก็ตามกรงเล็บนั้นใหญ่เกินไป และไม่มีเวลาพอ
กระดูกสร้างโล่ทรงรีอย่างรวดเร็วต่อหน้าซูผิง หวังว่าจะทนต่อการโจมตีได้!
”คุณซู!”
“น้องซู!”
ในระยะไกล เย่อู่ซิว หลี่หยวนเฟิง และคนอื่น ๆ ตกตะลึงอย่างมาก พวกเขารีบเดินเข้ามาใกล้เพื่อพยายามจะหยุด
จี้หยวนเฟิงหน้าซีดและผมสีเงินของเขารุงรัง เขาพยายามยกแขนขึ้น พยายามเคลื่อนย้ายซูผิงออกห่างจากเจ้าแห่งถ้ำลึก
ถัดจากเขา รองหัวหน้าที่ได้รับบาดเจ็บกัดฟันและพูดว่า “ผมจะช่วยคุณ”
ถึงกระนั้นพวกเขาพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเขย่ามิติแม้ว่าจะเข้าร่วมมือกันแล้วก็ตาม
เจ้าแห่งถ้ำลึกตั้งใจจะฆ่าซูผิง และกักมิติโดยรอบทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ ไม่ให้โอกาสเขาที่จะหลบหนี!
ทั้งคู่สิ้นหวัง
ปัง ปัง ปัง ปัง!!
เสียงระเบิดดังขึ้นทันใด ทักษะป้องกันปรากฏขึ้นบนเส้นทางของกรงเล็บอันแหลมคม
ทักษะการป้องกันเหล่านั้นมาจากธาตุและพลังงานต่างๆ บ้างก็แดง บ้างก็น้ำเงิน บ้างก็เขียว ความซับซ้อนของพวกมันน่าตกตะลึง
อย่างไรก็ตาม ทักษะป้องกันระดับราชาของอสูรเหล่านั้นแตกเป็นเสี่ยงๆ ราวกับกระจกแตก
ทักษะป้องกันเหล่านั้นไร้ค่าราวกับกระดาษต่อหน้าอำนาจของระดับดวงดาว!
พลังงานแตกสลายผ่านดวงตาของซูผิง เขาตกตะลึงราวกับถูกฟ้าผ่า
วังวนเปิดออกข้างหน้าเขา และสุนัขมังกรดำก็พุ่งออกมา
แต่เขาไม่ได้เรียกมัน!
ซูผิงกลับมาตั้งสติและคำราม “แกกำลังทำอะไร? กลับไป!”
เขาไม่ได้คิดจะป้องกันตัวเองด้วยสุนัขมังกรดำ เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่สุนัขมังกรดำจะต่อต้านการโจมตีของระดับดวงดาวได้!
มันดีกว่าสำหรับเขาที่จะตายด้วยตัวเขาเองมากกว่าที่จะขอให้อสูรของเขาตายอย่างไร้จุดหมาย ด้วยวิธีนี้แม้ว่าเขาจะตายจริงๆ ก็ตาม อย่างน้อยอสูรของเขาอาจถูกสุ่มส่งไปยังที่อื่นและเอาตัวรอดได้
อย่างไรก็ตามสุนัขมังกรดำได้ฉีกพื้นที่สัญญาออกมาโดยไม่ได้รับอนุญาต!
”กลับไป! กลับไปเดี๋ยวนี้!”
ซูผิงกังวลมากจนน้ำตาไหล
สุนัขมังกรดำไม่ได้มองมาทางเขา มันแค่หันหลังให้ซูผิง จากนั้นมันก็เริ่มเผาผลาญพลังในชั่วพริบตา ปลดปล่อยพลังเจิดจ้าออกมา
ปัง ปัง ปัง ปัง!!
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง…
ระเบิดดังก้องไม่หยุด การป้องกันครั้งแล้วครั้งเล่าถูกสร้างขึ้นจากพลังดวงดาว ก่อนที่มันจะระเบิด พวกมันถูกสร้างขึ้นมาหลายสิบหลายร้อยอัน แต่พวกมันทั้งหมดถูกทำลายโดยความแข็งแกร่งของเจ้าแห่งถ้ำลึก!
ซูผิงแทบหายใจไม่ออกเมื่อมอง เขาคำราม “เจ้าหมาโง่ กลับไปซะ! เปล่าประโยชน์! แกไม่สามารถหยุดมันได้!
“กลับไปเดี๋ยวนี้!”
เขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสั่งสุนัขมังกรดำอย่างไรก็ตาม เขาหมดอำนาจแล้วและทำได้เพียงใช้สัญญาเท่านั้น!
อันที่จริงเปลวไฟของสัญญากำลังลุกไหม้อย่างรุนแรงบนตัวสุนัขมังกรดำ!
การแสดงออกของซูผิงเปลี่ยนไปอย่างมาก
มันขัดอำนาจของสัญญา!
ทำไมมันถึงยอมทนกับไฟแห่งสัญญา? ทำไมมันถึงโง่แบบนี้?
ในที่สุดกรงเล็บของเจ้าแห่งถ้ำลึกก็มาถึงด้วยพลังทำลายล้าง โจมตีทั้งสุนัขมังกรดำและซูผิง
ปัง ปัง!
กรงเล็บถูกทุบลงกับพื้น และทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้สองหลุม
ซูผิงรู้สึกราวกับว่ากระดูกทั้งหมดของเขาหัก หัวของเขาอื้อ เขามองไปรอบ ๆ ด้วยใบหน้าซีดเมื่อเขานึกถึงสุนัขมังกรดำ
เขาเห็นอสูรของเขาอยู่ในอีกหลุมหนึ่ง มันนอนอยู่ที่นั่น มีเลือดออกและไม่เคลื่อนไหว ไฟแห่งสัญญายังคงลุกไหม้อยู่บนตัวของมัน!
ไม่ ไม่ หยุด!
หยุด!
ซูผิงคำรามและพยายามหยุดพลังของสัญญาในหัวของเขา
ไฟแห่งสัญญาก็มอดดับลงในไม่ช้า
ซูผิงพบว่ากระดูกภายนอกร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยร้าว และหัวของเขาก็ส่งเสียงอื้ออึง โครงกระดูกน้อยต้องได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเพื่อปกป้องเขา!
หากโครงกระดูกน้อยได้รับบาดเจ็บสาหัส สุนัขมังกรดำต้องทนทุกข์ทรมานยิ่งกว่า!
ซูผิงวิ่งอย่างบ้าคลั่งเพื่อตรวจสอบสุนัขมังกรดำ จากนั้นเขาก็ค้นพบด้วยความยินดีว่าสุนัขมังกรดำยังมีชีวิตอยู่ มันกำลังจะหายใจรวยริน แต่โชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่
“เจ้าหมาโง่ ทำไมโง่แบบนี้? ทำไมโง่แบบนี้”
น้ำตาไหลจากตาของซูผิง เขาไม่ได้ร้องไห้บ่อยนัก แต่คราวนี้เขากลั้นไม่ไหว
”ฮะ? ตายซะ!”
เจ้าแห่งถ้ำลึกประหลาดใจที่เห็นว่าซูผิงไม่ได้ถูกฆ่า มันค่อนข้างโกรธ เนื่องจากมันไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด มันจึงตั้งใจจะฆ่าซูผิงให้เร็วที่สุด จากนั้นก็จะใช้เวลาฟื้นคืนพลัง เผื่อว่ามีอะไรเกิดขึ้นอีก
บูม!
มันกระทืบซูผิงอย่างไร้ความปราณี
เท้าของมันกักมิติรอบ ๆ ซูผิงไว้ ด้วยเจตนาที่ชัดเจนว่าจะฆ่าเขา!
”คุณซู!”
เย่อู่ซิวและคนอื่น ๆ วิ่งเข้ามาใกล้ และตะโกนเสียงดังจากระยะไกล
ซูผิงเห็นเงาที่กลืนกินเขา เขายังคงลากสุนัขมังกรดำไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าความหวังในการเอาชีวิตรอดนั้นมีน้อย
เขาไม่เคยยอมแพ้ในระหว่างความเป็นความตายในสนามบ่มเพาะจนกระทั่งวินาทีสุดท้าย แม้ว่าเขาจะถูกพิจารณาว่าตายไปแล้วก็ตาม!
จู่ๆ ระเบิดก็ดังก้องอยู่เหนือหัวของเขา ปัง ปัง ปัง ปัง!!
พลังงานหลากสีถูกแยกออกเป็นอนุภาคโกลาหล
ซูผิงเสียการทรงตัวและล้มลงกับพื้น เขาเงยหน้าขึ้นเพียงเพื่อดูทักษะป้องกันใต้เท้ายักษ์ที่กดลงมา
นั่นคือทักษะทั้งหมดของสุนัขมังกรดำ
มันกำลังจะตายอยู่แล้ว ซูผิงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันไปหาพลังที่จะปลดปล่อยทักษะเหล่านั้นมาได้จากไหน
“หมาโง่…”
ซูผิงมองไปที่มัน “ทำไมแกถึงโง่จัง ตายแล้วเพิ่งมากเรียนรู้ทักษะป้องกันมากมายขนาดนี้? ฉันไม่ได้บอกแกหรือว่าการป้องกันที่ดีที่สุดคือการไม่ป้องกัน?”
หัวของสุนัขมังกรดำผิดรูปจากการโจมตีครั้งก่อน ดวงตาของมันเกือบจะถูกบีบถลน และขนของมันก็เต็มไปด้วยเลือด
มันพยายามจะหันหัวมามองซูผิง
“เพราะ… ผมต้องการปกป้องเจ้านาย…”
บูม!
ซูผิงตกตะลึง
สุนัขมังกรดำพูดในเวลาที่มืดมนที่สุด สิ่งที่กล่าวออกมาทำให้ซูผิงนิ่งงัน ซึ่งรู้สึกราวกับว่าเลือดของเขาถูกแช่แข็ง
เจ้าหมาโง่ ทำไมทักษะทั้งหมดที่แกเข้าใจถึงต้องเกี่ยวข้องกับการป้องกัน…?
เจ้าหมาโง่ แกกลัวความตายจริงๆหรอ…?
หมาโง่ ทำไมแกถึงไม่เข้าใจทักษะจู่โจม เหมือนโครงกระดูกน้อยและอสูรอื่นๆ…?
…
เพราะ… ผมต้องการที่จะปกป้องเจ้านาย!
ขณะที่ซูผิงนั่งลงบนพื้นด้วยความงุนงง ทันใดนั้นสุนัขมังกรดำที่ติดอยู่ก็ยืนขึ้นและคำราม
เสียงคำรามดังก้องไปทั่วทั้งเมือง ราวกับว่ามันเป็นเสียงเดียวที่มีอยู่ในโลก!
ลมพัดแรง
ซูผิงเงยหน้าขึ้นและเห็นสุนัขมังกรดำที่คำรามและวิ่ง…
ฮึ่ม!
เลือดที่เยือกแข็งของเขาร้อนขึ้นทันที ดวงตาของเขาแดงก่ำเมื่อมองอสูรของเขาพุ่งออกไป
เพราะ… ผมต้องการปกป้องเจ้านาย…
“อ๊ากกก…!”
ซูผิงลุกขึ้นในทันใด พลังงานมหาศาลระเบิดออกจากร่างกายของเขา การระเบิดแต่ละครั้งนั้นเบาบาง แต่ดูเหมือนการระเบิดของซุปเปอร์โนวาเมื่อรวมกันเป็นพันเป็นล้าน!
ใช่ วังวนของดวงดาวสลัวๆ ในตัวของซูผิงระเบิด ซึ่งทำให้เขาเต็มไปด้วยพลังงานที่น่าตกใจ เขายื่นมือไปข้างหน้าด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
ไอ้หมาโง่ ฉันก็อยากปกป้องแกเหมือนกัน!!
“กลับมานะโว้ยยยยยย!”
ซูผิงส่งเสียงคำรามดังก้องไปทั่วแนวป้องกัน ความคิดเดียวของเขาคือการจับสุนัขมังกรดำ และป้องกันไม่ให้มันวิ่ง!
ไม่!
ทันใดนั้น ซูผิงรู้สึกว่ามีบางอย่างในร่างกายของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
ในเวลาต่อมา สุนัขมังกรดำก็เรืองแสงและกลายเป็นลูกบอลแสงระยิบระยับก่อนที่มันจะเคลื่อนเข้าหาซูผิง
เขาตัวสั่นและรู้สึกว่ามีบางอย่างเข้าสู่ร่างกายของเขา
พลังงานที่ดุร้ายที่สุดก็เกิดขึ้นในแขนขา และอวัยวะภายในของเขาในไม่ช้า
พลังอยู่เหนือจินตนาการของซูผิง มันเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยสัมผัสตลอดในชีวิตของเขา!
“ผสาน?”
เย่อู่ซิวและคนอื่น ๆ ที่เฝ้าดูการต่อสู้เบิกตากว้างด้วยความตกใจ
ซูผิงอยู่ในสถานะผสานกับกระดูกสีขาวทั่วร่างกายของเขาแล้ว อย่างไรก็ตามอสูรอีกตัวของเขาก็กลายเป็นพลังงานและรวมเข้ากับเขาด้วย!
มันเป็น… การผสานซ้อน!
ทุกคนตกใจเกินกว่าจะพูดอะไร สิ่งนี้ได้หักล้างความรู้และจินตนาการของพวกเขาทั้งหมด!
หวืด!
รังสีดาบที่ดูเหมือนสายฟ้าสีดำฉีกมิติออกจากกัน วินาทีต่อมา เจ้าแห่งถ้ำลึกก็เหยียบย่ำพื้นและทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้
พื้นดินสั่นสะเทือนราวกับเพิ่งเกิดแผ่นดินไหว
”ฮะ?”
เจ้าแห่งถ้ำลึกตกตะลึง จากนั้นก็มืดมนอย่างมหันต์ มันหันกลับไปมอง
เย่อู่ซิว จี้หยวนเฟิง และคนอื่น ๆ ทั้งหมดที่ได้รับมอบหมายให้คอยเป็นกำลังเสริมของซูผิงต่างตกตะลึงในความเงียบงันการผสานรวมสองครั้งเป็นไปไม่ได้ พวกเขาทั้งหมดมองไปที่สถานที่เดียวกันกับที่เจ้าแห่งถ้ำลึกกำลังมอง
พายุฝนฟ้าคะนองก็เริ่มก่อตัวขึ้นในท้องฟ้า
บูม~!
ชายคนหนึ่งยืนอยู่คนเดียวพร้อมกับดาบสีดำบนท้องฟ้าที่ว่างเปล่า ผมสีเงินของเขาปลิวไปในสายลม!
รูปลักษณ์ของซูผิงเปลี่ยนไปอย่างมาก
ก่อนหน้านี้เขาถูกปกคลุมไปด้วยกระดูก ยังมีกระดูกอยู่บนผิวเขาจริง แต่เขามีความสูงสามเมตรด้วยรูปร่างที่เหมือนกัน ผมสีดำของเขายังยาวขึ้นพร้อมเปลี่ยนเป็นสีเงิน
กรงเล็บแหลมคมยื่นออกมาจากหมัดของเขา และมีหางสีเงินหนาโผล่ขึ้นมาบนหลัง!
ขาของเขากลายเป็นขาของหมาป่า และเต็มไปด้วยพลังระเบิด!
ซูผิงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นท่ามกลางพายุฝนฟ้าคะนอง ดวงตาของเขายังคงแดงก่ำ แต่เขาก็สามารถระงับความกระหายเลือดได้
เขาสัมผัสได้ถึงพลังและ… สวรรค์!
เช่นเดียวกับบททดสอบ เขารู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งกำลังเฝ้ามองเขาจากมิติที่มองไม่เห็นซึ่งอยู่ไกลเกินกว่าจะมาถึง ที่ไหนสักแห่งที่อยู่นอกจักรวาล
ดูเหมือนจะเป็น… สวรรค์นั่นเอง!
“ในที่สุดก็เต็มใจที่จะทดสอบฉันแล้วเหรอ?” ซูผิงพึมพำ
เขาก้มหน้าลงและมองที่มือกับขาของเขา การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของเขาชัดเจน เขารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
เขายังรู้สึกได้ว่าสุนัขมังกรดำยังมีชีวิตอยู่และผูกพันกับตัวเขาเองอย่างลึกซึ้งอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน!
นี่คือสิ่งที่รู้สึกจากการผสาน?
ซูผิงพบว่ามันแตกต่างไปจากตอนที่เขารวมเข้ากับโครงกระดูกน้อยเล็กน้อย ชัดเจนว่า ความสามารถในการผสานกับโครงกระดูกน้อยเป็นเพียงหนึ่งในทักษะของมัน แต่นี่คือการผสานของจริง!
เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่กลุ่มเมฆมืดที่รวมตัวกัน
ท้องฟ้าถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยพลังงานโกลาหลของการต่อสู้และไม่สามารถเห็นเมฆได้ อย่างไรก็ตามเมฆมืดเริ่มรวมตัวกันจากทุกทิศทุกทาง
เมฆเหล่านั้นเกือบจะไม่มีที่สิ้นสุด!
ซูผิงเงยหน้าขึ้น แต่มองไม่เห็นจุดสิ้นสุดของเมฆที่อยู่ห่างออกไปหมื่นกิโลเมตร!
“ฉันไม่ได้คิดเลยว่าจะกลายเป็นนักรบในตำนานในช่วงเวลาแบบนี้…” ซูผิงสูดหายใจลึก เขาเผาผลาญพลังดวงดาวทั้งหมดของเขาด้วยการโจมตีแบบฆ่าตัวตาย ซึ่งบังเอิญส่งผลให้เกิดการทะลุทะลวง สิ่งนี้ทำให้เขาสามารถรวมเข้ากับสุนัขมังกรดำได้ในช่วงเวลาวิกฤติ
เขาถึงจุดคอขวดในการฝึกแผนภูมิดวงดาวโกลาหล เมื่อเขามาถึงขีดจำกัดของระดับเก้า เขาไม่รู้ว่าวิธีที่จะทำลายคอขวดคือการเสี่ยงภัยครั้งใหญ่!
กระแสลมของดวงดาวที่ระเบิดในร่างกายของเขาเฟื่องฟู ทุกเซลล์ถูกพลังกวาดล้าง ซึ่งทำให้พวกมันดูเหมือนดาวเคราะห์ทรงกลม!
มันคือสภาวะกายดวงดาวซึ่งเป็นสภาวะที่สองแผนภูมิดวงดาวโกลาหล!
ซูผิงสามารถบอกได้ว่าเซลล์ของเขาสามารถรองรับพลังดวงดาวได้มากกว่าที่เคยถึงสิบเท่า! เขาสามารถปลดปล่อยการโจมตีของเขาได้เร็วขึ้น และรุนแรงขึ้น!
“ตอนนี้ฉันเป็นนักรบสภาวะสมุทร…”
ซูผิงสูดหายใจเบาๆ บาดแผลของเขาหายเป็นปกติบางส่วนหลังจากการทะลุทะลวง และร่างกายของเขาได้รับการเติมเต็มด้วยพลังงานเมื่อกระแสน้ำของดวงดาวระเบิด เขาอยู่ในจุดสูงสุด
อย่างไรก็ตาม เขากำลังจะเผชิญกับบททดสอบสวรรค์
เท่าที่เขามองเห็น ความทุกข์ยากนี้ดูเหมือนจะยิ่งใหญ่กว่าที่เขาคาดไว้มาก…