ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store - ตอนที่ 989 ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด

　　มันเป็นดาวตกจากนอกโลกหรือเปล่า?

　　ซูผิงจ้องไปที่แผ่นจารึกสีดำ ยิ่งเขาจ้องนานเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสังเกตเห็นแสงที่บิดเบี้ยวอยู่ตรงหน้าเขามากขึ้น ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ไม่สามารถอธิบายได้ผุดขึ้นในหัวใจของเขา แผ่นจารึกดูเหมือนจะลุกเป็นไฟ ราวกับเปล่งแสงประหลาดออกมาจากเปลวไฟ

　　นี่เป็นวิธีการสร้างเปลวไฟหรอ?

　　ซูผิงจ้องไปที่เปลวไฟที่ปกคลุมแผ่นจารึกสีดำ และรู้สึกทึ่งมาก

　　ต่อหน้าต่อตาเขา เปลวไฟเกิดขึ้นจากโครงสร้างที่อ่อนแอและเรียบง่ายที่สุด พวกมันเปลี่ยนจากตอนแรกที่เป็นระเบียบกลายเป็นโกลาหล แล้วความโกลาหลก็กลับไปเป็นระเบียบ

　　วิถีแห่งไฟ…

　　ซูผิงเชี่ยวชาญวิถีแห่งไฟอยู่แล้ว ดังนั้นวิถีที่เขารู้จักดีที่สุดจึงปรากฏขึ้นและนำเขาสู่ขั้นใหม่

　　…

　　ในขณะที่ซูผิงทุ่มเทให้กับการแยกแยะความจริงจากแผ่นจารึกสีดำ

　　—ในสำนักสวรรค์ยุทธ์

　　ทั้งโจแอนนาและถังยู่หรานได้จัดการงานเอกสารของพวกเธอแล้ว อ้างสิทธิ์ในตราศิษย์และเลือกที่พักของพวกเธอ พวกเธอเลือกภูเขาเดียวกันซึ่งอยู่ร่วมกับเทพสามองค์

　　ไม่นานหลังจากนั้น ที่ปรึกษาคนหนึ่งก็มาที่นั่นและสอนกฎและวิธีการบ่มเพาะสำหรับเทพนักรบให้พวกเธอ โจแอนนารู้สึกทึ่งกับเคล็ดขยายโลก เนื่องจากเธอไม่เคยคิดถึงวิธีการบ่มเพาะเช่นนี้มาก่อน โลกใบเล็กสามารถเพิ่มจำนวนได้ด้วยหรอ?

　　โจแอนนาอดไม่ได้ที่จะถามว่า  เทพสวรรค์และเทพนักรบทุกคนมีขีดจำกัด แล้วอะไรคือข้อจำกัดของเทพผู้ปกครอง?  　　เธอกำลังถามคำถามนี้เพื่อช่วยตัวตนเดิมของเธอ ซึ่งดูเหมือนจะใกล้ถึงขีดจำกัดแล้ว แต่เธอก็ยังไม่พบโอกาสที่จะก้าวขึ้นสู่ระดับเทพสูงสุด นั่นคือเหตุผลที่เธอกลับใสเกิดใหม่ เพื่อค้นหาโอกาสที่จะก้าวหน้า!

　　 เทพผู้ปกครอง? 

　　ที่ปรึกษาของพวกเธอคือเทพสาว เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่โจแอนนาพูด เธอส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย นั่นเป็นคำโบราณ ระดับนั้นไม่มีอยู่แล้ว นอกจากนี้ ในสมัยโบราณ เทพผู้ปกครองใหญ่รองจากเทพสูงสุดเท่านั้น ข้าเป็นเพียงเทพหลักเท่านั้น ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถตอบคำถามของเจ้าได้ 

　　โจแอนนาไม่น่าถามคำถามนี้ เธอฉลาดพอที่จะเรียนรู้จากการสนทนาของคนอื่นว่าเทพหลักนั้นแข็งแกร่งพอ ๆ กับเทพผู้ปกครองที่เธอรู้จักจากหลุมศพกึ่งเทพ และเทพสูงสุดที่เธอรู้เป็นเพียงเทพผู้ปกครองในแดนเทพอาเคี่ยน

　　ไม่น่าแปลกใจที่เทพสูงสุดทั้งสี่ล้มเหลวในการส่งเรากลับมาที่แดนเทพอาเคี่ยน พวกเขาจะสามารถทำได้ถ้าพวกเขาเป็นเทพสูงสุดจริงๆ โจแอนนาคิด

　　โจแอนนาเปลี่ยนคำถามของเธอ  แล้วขอบเขตของเทพหลักล่ะ? 

　　ที่ปรึกษาสังเกตเห็นว่าโจแอนนาคือผู้กลับชาติมาเกิด และรู้ว่าเธอกำลังถามแทนตัวตนเดิมของเธอ เธอยิ้มและพูดว่า  ข้ายินดีที่จะตอบคำถามของเจ้าถ้าเจ้ามาที่สถาบันนี้ด้วยตนเอง มันก็ยุติธรรมดีไม่ใช่หรอ? 

　　โจแอนนาลังเล ตัวตนดั้งเดิมของเธอแทบจะไม่สามารถออกจากหลุมศพกึ่งเทพได้ ไม่ต้องพูดถึงการมาที่สถาบันวิถีสวรรค์

　　คนอื่นๆ มองโจแอนนาหลังจากได้ยินคำตอบของที่ปรึกษา เธอทิ้งความประทับใจไว้กับพวกเขาตั้งแต่เธอผ่านการทดสอบด้วยคะแนนเต็ม พวกเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้กลับชาติมาเกิด

　　 ขอทราบได้ไหมว่ามีวิธีใดบ้างที่ข้าจะได้พบกับเทพโบราณของสถาบันของเรา  โจแอนนาถามอีกครั้งหลังจากเงียบไปนาน

　　คำพูดของเธอดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมากอีกครั้ง แม้แต่ถังยู่หรานก็ยังแปลกใจกับเรื่องนี้ แต่แล้วเธอก็เข้าใจจุดประสงค์ของโจแอนนา

　　 เจ้าต้องการพบเทพโบราณหรอ? 

　　ที่ปรึกษาก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอมองไปที่โจแอนนา พูดไม่ออก ดึงสติและกล่าวว่า  เทพโบราณมีเกียรติเกินกว่าจะเข้าพบได้ ไม่ใช่แค่เจ้ากับข้า แม้แต่อาจารย์ของเราก็ยังแทบจะไม่สามารถพบพวกเขาได้ ศิษย์ใหม่ทุกคนอยากเป็นศิษย์ของพวกเขา แต่พวกเขาไม่เคยรับศิษย์ง่ายๆ ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ในอันดับโกลาหล เจ้าก็ยังแทบจะไม่มีโอกาสได้เจอพวกเขา! 

　　เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่น่าฟัง เพราะเธอคิดว่าโจแอนนามีความมั่นใจมากเกินไป

　　คำขอดังกล่าวดูเหมือนเป็นการหว่านแหถาม เพราะเธอคิดว่าเธอสามารถพบกับเทพโบราณได้เพราะตัวตนดั้งเดิมของเธอคือเทพหลัก

　　 ข้าไม่ได้พยายามที่จะเป็นศิษย์ของพวกเขา ข้ามีเรื่องจะขอร้อง  โจแอนนากล่าว เธอรู้ว่าที่ปรึกษาเข้าใจเธอผิด แต่ก็เธอก็ไม่ได้ต้องการอธิบาย

　　 ขอร้องเรื่องอะไร?  ที่ปรึกษาขมวดคิ้ว

　　 เรื่องนั้น… 

　　โจแอนนามองไปรอบๆ เธอไม่คิดว่าคนเหล่านี้จะเข้าใจเธอ ท้ายที่สุดผู้คนที่เธอพบก่อนหน้านี้ได้ลืมความรุ่งโรจน์ของสถาบันวิถีสวรรค์ในอดีตไปหมดแล้ว ใครจะรู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนในแดนเทพอาเคี่ยนตั้งแต่นั้นมา

　　เพราะไหลด้วยความเร็วต่างกันในโลกที่ต่างกัน

　　 มันเป็นเรื่องของความอยู่รอด  โจแอนนาพูดหลังจากคิดอยู่นานว่าจะเลือกใช้คำไหนดี  ชิ้นส่วนจากอาณาจักรแห่งเทพถูกแยกออกด้วยเหตุผลบางประการ ยังมีเทพอีกมากที่อาศัยอยู่บนชิ้นส่วนนั้น ข้าหวังว่าจะได้นำพวกเขากลับมา 

　　ที่ปรึกษาตกตะลึงชั่วครู่ ไม่คิดว่าจะได้ยินเรื่องเช่นนี้ เธอเหลือบมองโจแอนนาและพูดอย่างครุ่นคิด เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ การต่อสู้ที่ชายแดนบางครั้งอาจรุนแรงเกินไป และชิ้นส่วนของอาณาจักรอาจแตกออก แต่ชิ้นส่วนที่ลอยได้นั้นไม่ใหญ่เกินไป อาจารย์ของเราสามารถค้นหาชิ้นส่วนที่หายไปนอกอาณาจักรได้อย่างง่ายดาย 

　　เธอมองไปที่โจแอนนาและเสริมว่า  ข้าจะพาเจ้าไปหาอาจารย์ของเรา เจ้าสามารถบอกรายละเอียดกับเขาได้ 

　　โจแอนนาโล่งใจและรีบขอบคุณเธอ ถึงจะมีความเข้าใจผิดกันก่อนหน้านี้ แต่ที่ปรึกษาของพวกเธอไม่ใช่คนเลว จากนั้น ที่ปรึกษาของพวกเธอก็พูดให้กำลังใจให้ศิษย์คนอื่นๆ ก่อนที่เธอจะพาโจแอนนาไป

　　พวกเธอมาถึงวังและยืนอยู่ข้างบันได คำนับอาจารย์ด้วยความเคารพและพูดว่า สวัสดีค่ะอาจารย์ 

　　 เจ้าเองหรอ เล่อเยว่เกิดอะไรขึ้น?  อาจารย์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและดูมีอายุ

　　 ท่านอาจารย์ ศิษย์ใหม่กำลังประสบปัญหาและต้องการขอความช่วยเหลือ  ที่ปรึกษากล่าวด้วยความเคารพ จากนั้นเธอก็พูดถึงโจแอนนา

　　ถึงโจแอนนารีบแสดงความเคารพอย่างรวดเร็ว มือที่นิ่งของเธอไม่ว่าจะต่อสู้ในยามใด กำลังสั่นในตอนนี้ เธอกล่าวว่า  เป็นเกียรติที่ได้พบค่ะ ท่านผู้อาวุโส มีบางอย่างที่ข้าสงสัยว่าท่านจะช่วยข้าได้ไหม บ้านเกิดของข้าถูกแยกออกจากดินแดนนี้และได้ล่องลอยไปในมิติที่ไม่รู้จักเนื่องจากการต่อสู้เมื่อนานมาแล้ว ข้าหวังว่าท่านจะนำทวีปนั้นกลับคืนสู่อาณาจักรแห่งเทพ เพื่อนร่วมดาวของข้าทุกคนต่างใฝ่ฝันที่จะได้กลับบ้าน… 

　　เธอรู้สึกตื่นเต้นเมื่อพูดคำว่า  กลับบ้าน 

　　วังเงียบไปครึ่งนาที จากนั้นชายชราก็พูดอย่างสับสนว่า  เจ้าหนู เจ้าเป็นผู้กลับชาติมาเกิด ในสถานการณ์ปกติ มีเพียงเทพหลักที่ติดคอขวดเท่านั้นถึงจะเลือกเกิดใหม่ ตัวตนดั้งเดิมของเจ้าคือเทพหลักใช่ไหม? นานที่เจ้ากำลังพูดถึงคือนานแค่ไหน? เท่าที่ข้าจำได้ การต่อสู้เกิดขึ้นเสมอในอาณาจักรแห่งเทพ แต่ไม่ใช่ในระดับที่จะส่งผลกระทบต่อทั้งทวีปหรอกนะ? 

　　โจแอนนาตกใจมาก ไม่คิดว่าจะได้รับคำตอบเช่นนี้ เธอกล่าวอย่างรวดเร็วว่า  ผู้อาวุโส ศิษย์และอาจารย์ของสถาบันวิถีสวรรค์ได้ต่อสู้กับสวรรค์อย่างสิ้นหวัง อาณาจักรแห่งเทพทั้งหมดมีส่วนร่วมในสงคราม ทวีปที่ข้าอาศัยอยู่เป็นเพียงทวีปที่ได้รับผลกระทบ ทวีปอื่น ๆ ก็แตกออกจากกัน… 

　　 รอเดี๋ยว 

　　ชายชราในวังหยุดเธอและถามด้วยความสงสัย  เจ้าบอกว่าสถาบันวิถีสวรรค์ต่อสู้กับสวรรค์ร่วมกับศิษย์ของเราทั้งหมดอย่างงั้นหรอ?  　　 ใช่ค่ะ! 

　　โจแอนนาตกตะลึง

　　ที่ปรึกษาของเธอก็ประหลาดใจเช่นกัน

　　หลังจากเงียบไปนาน ชายชราในวังก็พูดว่า  ข้าทำแบบนั้นไม่ได้ เจ้าหนูออกไปได้แล้ว 

　　โจแอนนาตกตะลึง เธอรู้สึกว่าเลือดของเธอเย็นลง เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า  ผู้อาวุโส โปรดช่วยข้าด้วย! ถ้าท่านทำไม่ได้ แล้วเทพโบราณล่ะ? 

　　 ไร้สาระ! 

　　ชายชราดุเธอจากในวัง  เจ้าต้องไม่พูดถึงเทพโบราณง่ายๆ อย่างที่ข้าพูดไป สิ่งที่เจ้าขอจากข้านั้นเป็นไปไม่ได้ กลับไปซะ คราวหน้าอย่าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังอีกเลย ถ้าเจ้ามาที่สถาบันนี้เพราะเรื่องนั้น ข้าแนะนำให้เจ้าออกไปซะตั้งแต่เดี๋ยวนี้ 

　　โจแอนนาค่อนข้างสับสน เธอรู้สึกว่าใครก็ตามที่อยู่ภายในวังได้เปลี่ยนท่าทีของเขาอย่างมาก ราวกับคนละคน..