ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 231

ตอนที่ 231 อิจฉา

หวางเซียวอี้ ：สมคบคิดกับแซ่จื๋อจ้วนอีกแล้ว?

หวาผิง： ไม่ใช่เรื่องของคุณ

หวางเซียวอี้ ：สนับสนุนด้วยห้าร้อยล้าน?

หวาผิง ：ทำไม? ฉันยินดี ฉันสนับสนุนแซ่จื๋อจ้วนด้วยความยินดี มีเงินก็ยากที่จะซื้อความยินดีจากฉัน

หวางเซียวอี้ ：คุณแน่ใจหรือว่าตัวเองมีเงินห้าร้อยล้าน?

หวาผิง ：หวางเซียวอี้คำพูดคุณกำลังดูถูกใครน่ะ ฉันหวาผิงเป็นถึงดาราดังนะ!

หวางเซียวอี้： ตอนนี้คุณอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์คันทรีการ์เด้นมูลค่า1.2ร้อยล้าน รถสองคันของคุณรวมกันก็ไม่ถึงห้าล้าน คุณให้แซ่จื๋อจ้วนถือเงินหนึ่งร้อยล้านยังไม่ถึงที่คุณขายหุ้นกับเงินทุนไปไม่น้อยเลย คุณยังมีบ้านแสนหรูหราอีกหลังอยู่ที่ออสเตรเลีย แปดสิบล้าน จากการคำนวณอีกครั้งคุณอยู่ในส่วนแบ่งผลกำไรตลาดหุ้นของตระกูลหวา พูดให้มากเข้าไว้ก็ถือว่าคุณมีห้าสิบล้าน ทั้งหมดนี้รวมกันก็ประมาณ3.5ร้อยล้าน ดังนั้นคุณเอาห้าร้อยล้านนั้นมาจากไหนล่ะ?

หวาผิง： ……

หวาผิง ：ไม่นึกเลยว่าคุณจะกล้าตรวจสอบสถานะการเงินของฉัน?

หวาผิงโมโหแล้ว นายหวางเซียวอี้คนนี้ รูปลักษณ์กับจิตใจต่างกันจนถึงที่สุดจริงๆ ไม่นึกว่ากระทั่งทรัพย์สินของเธอก็ตรวจสอบอย่างชัดเจน พูดตามความจริง หวาผิงเองก็ไม่เคยคำนวณอย่างละเอียดมาก่อนเลย

หวางเซียวอี้ ：ยังต้องตรวจสอบอีกหรือ? คุณเป็นบุคคลสาธารณะ มีทรัพย์สินที่ดินอยู่ที่ไหน ไม่ใช่ว่าข่าวก็ออกอยู่ทุกวันหรือ? คนที่คิดเลขเป็นมองครู่เดียวก็รู้แล้ว

หวาผิง： ฉันจะมีเงินเท่าไหร่เกี่ยวกับคุณด้วยหรือ? หวางเซียวอี้ คุณคิดว่าใครๆก็เป็นเหมือนคุณใช่ไหม ขี้งก คุณจะมีเงินมากขึ้นอีกเท่าไหร่คุณก็ไม่ใช้ ตายแล้วก็เอาไปไม่ได้ ก็ทิ้งเอาไว้ให้ลูกหลานของคุณถลุงเงินเล่นสินะ คงจะดีที่สุดถ้าลูกชายของคุณเป็นคนฟุ่มเฟือย ไม่เพียงใช้เงินของคุณจนหมด แต่ยังเป็นหนี้เป็นสิน แล้วก็ทำให้ตระกูลหวางของพวกคุณฉาวโฉ่ไปหมด

หวางเซียวอี้： อย่าพูดจาใจร้ายขนาดนั้นสิ ถ้าหากว่าคุณเป็นคนให้กำเนิดลูกชายฉันล่ะ?

คำพูดนี้ของหวางเซียวอี้เริ่มแรกหวาผิงยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา หลังจากครุ่นคิดจนตกผลึก ก็ทำตัวไม่ถูก เขาหมายความว่าอะไร?

หวาผิง ：ตาทึ่ม คุณวางใจได้เลย ถึงฉันจะหาแฟนไม่ได้ ก็จะไม่มีลูกให้คุณแน่นอน อย่าหลงตัวเองนักจะได้ไหม?

จริงๆหวาผิงเองก็ไม่ได้สนใจถึงว่า ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน ที่เริ่มส่งข้อความวีแชทกับหวางเซียวอี้บ่อยขึ้นเรื่อยๆแล้ว แม้ว่าต่างคนต่างต่อปากต่อคำกัน แต่นั่นก็เป็นการต่อปากต่อคำกันด้วยความคึกคัก

เฟิงหวาหลี่

ทางภาคเหนือเข้าเดือนสิบแล้วก็ยิ่งหนาวมากขึ้น แต่เพราะส่วนกลางยังไม่ปล่อยความร้อนออกมา ดังนั้นหวาเหวินจึงต้องกดเปิดเตาผิงที่อยู่ในคฤหาสน์ไปไม่น้อยเลย ดูมีสไตล์ยุโรปเหนืออย่างมาก

โดยเฉพาะในห้องรับแขก เตาผิงที่สะอาดเอี่ยมเลี่ยมฝังอยู่ในผนัง เปลวไฟไฟฟ้าที่อยู่ด้านในสวยอย่างไม่มีเหตุผล หวาเหวินอุ้มเสี่ยวเฮยแล้วก็นั่งผิงไฟอยู่ที่หน้าเตาผิง

ชุนเถากับหยินซิ่งนั่งอยู่บนโซฟากำลังดูละครติดต่อกันอย่างยาวนาน ตามที่พูดกันมากำลังไล่ดูเรื่อง The Domineering CEO Only Marries Meหวาเหวินก็ชื่นชมรสนิยมของพวกเธอ

ตอนที่เจียงหยู่กลับมา ก็เห็นฉากที่อบอุ่นอย่างนี้ หวาเหวินสวมชุดคลุมสีครีม ผมสยายลงมาถึงเอว ลูบหลังของเสี่ยวเฮยเบาๆ สายตาอบอุ่นอ่อนโยนมาก พูดตามความจริง เจียงหยู่อิจฉาเสี่ยวเฮยอยู่บ่อยๆ เพราะมันได้รับความรักจากหวาเหวิน ยิ่งโชคดีที่ได้นอนบนเตียงของเธอ เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเธอ

“เตาผิงนี้ของครอบครัวเราไม่เลวเลยจริงๆ ได้ความรู้สึกถึงความอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิดอกไม้บานมากเลย” เจียงหยู่เดินเข้ามาหลังจากเปลี่ยนรองเท้าแล้ว เข้ามาหาหวาเหวินทันที

ชุนเถากับหยินซิ่งเห็นอาเขยกลับมา ก็รีบลุกขึ้นอย่างรู้ตัวว่าควรทำอะไร

หวาเหวินอุ้มเสี่ยวเฮยหันมา “ข้างนอกหนาวไหม?”

“หนาว คุณดูหูฉันแดงหมดแล้ว ช่วยให้ความอบอุ่นกับฉันหน่อยได้ไหม?” เจียงหยู่ยื่นหัวเข้ามาออดอ้อน ความหมายก็อยากจะให้หวาเหวินใช้มือมาปิดหูให้เขา

แต่……หวาเหวินจะทำเรื่องอย่างนี้ออกมาได้ที่ไหนล่ะ

หวาเหวินหันหน้าหนีทันที “หนาวก็ไปอาบน้ำร้อน แล้วก็ดื่มกาแฟร้อนสักหน่อย”

เจียงหยู่ยื่นมือ มาดีดหัวของเสี่ยวเฮย พูดกับตัวเอง “เสี่ยวเฮย แกดูสิ เจ้านายของแกลำเอียงขนาดไหน แกไม่หนาวชัดๆ เธอกลับกอดแกไม่ยอมปล่อยมือเลย ฉันหนาวจะตายอยู่แล้ว เธอไม่เห็นจะกอดฉันสักหน่อยเลย นี่คือหลักการอะไร? ต่างก็เป็นสมาชิกในครอบครัว แกมีสิทธิ์อะไรถึงได้ค่าตอบแทนสูงอย่างนั้น? แค่เพราะแกน่ารักกว่าฉันใช่ไหม?”

หวาเหวินโดนแกล้งก็เปล่งเสียงหัวเราะออกมา สายตาที่มีรอยยิ้มเอียงหัวไปมองเขา “อิจฉาแมวตัวหนึ่งเนี่ยนะ ประธานเจียง คุณยังมีอนาคตไกลอยู่จริงๆ”