ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 294
ตอนที่ 294 มีเรื่องราว
กาวหนานกับฉินชุงเจี้ยนไม่ค่อยเข้าใจพวกเขาอยู่นิดหน่อย อันที่จริงไม่เข้าใจว่าระหว่างหวางเซียวอี้กับหวาผิงเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นก็เลยประหลาดใจอยู่เล็กน้อย
ด้วยนิสัยปกติของหวางเซียวอี้ก็ไม่ค่อยพูดมากอยู่แล้ว หวาผิงเหน็บแนมเขาอย่างโจ่งแจ้ง เขาก็ยังไม่มีปากไม่มีเสียงในตอนนี้ ปล่อยให้เธอภูมิใจไปก่อนสักครู่
ไม่นาน บริกรก็เริ่มทยอยๆเสิร์ฟอาหารแล้ว
“พี่เจียงหยู่ ผมชอบอาหารของพี่ที่ร้านอาหารบาเซียนนี่ อร่อยมากจริงๆไม่มันเลย แม้กระทั่งผักกาดขาวที่ผมไม่ชอบที่สุด ก็โดนพ่อครัวของพวกพี่ที่นี่ทำให้กลายเป็นโลกที่แสนอร่อย ผมยอมรับด้วยใจจริงเลย”
กาวหนานอายุน้อยที่สุด เป็นคนชอบกิน แล้วก็ไม่พูดหลอกลวง
“อย่างนั้นต่อไปนายก็มากินบ่อยๆนะ” เจียงหยู่กลับใจกว้าง
“กาวหนานนายก็ทำบัตรสักใบสิ เติมเงินสักหมื่น เพียงพอจะให้นายกินสักกี่ปีแล้ว” ฉินชุงเจี้ยนแหย่เขา
“ผมมากินข้าว พี่เจียงหยู่ของผมคงไม่เก็บเงินหรอก ทำบัตรถือเป็นคนอื่นนะ”
ทุกคนเพียงแค่ยิ้มๆไม่ได้พูดอะไรมาก ในระหว่างที่กินข้าวกันอยู่นั้น หวาเหวินก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน จึงเป็นฝ่ายถามฉินชุงเจี้ยนเอง “เรื่องน้องสาวของแซ่จื๋อจ้วนมีข่าวคราวหรือยังคะ?”
“เรื่องนี้คุณก็รู้?”
ฉินชุงเจี้ยนประหลาดใจนิดหน่อย อันที่จริงเป็นเรื่องส่วนตัวของตระกูลแซ่ น้อยมากที่จะมีคนรู้ ตั้งแต่แรกเขาก็ไม่ได้บอกให้คนอื่นรู้ แม้กระทั่งกับเจียงหยู่ก็ไม่ได้พูดมากนัก
“ค่ะ ได้ยินเขาพูดถึง” หวาเหวินเองก็ใจกว้าง
เธอถามอย่างไม่มีความแสลงใจสักนิดอย่างนี้นี่เอง ดังนั้นเจียงหยู่จึงยิ่งไม่คิดมาก รู้ว่าระหว่างเธอกับแซ่จื๋อจ้วนไม่มีอะไร
ฉินชุงเจี้ยนกลับลังเลใจมากทีเดียว มองเจียงหยู่ครั้งหนึ่ง แล้วจึงกล่าว “จัดการเรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พรุ่งนี้เด็กคนนั้นคงถึงบ้าน”
“ก็ยังดี” ในใจของหวาเหวินครุ่นคิด ดูแล้วการทำนายนั้นไม่เลวเลย เสี่ยงทายด้วยตนเองก็ถือว่าละเอียดรอบคอบใช้ได้
“เหวินเหวิน คุณรู้จักแซ่หลิง?” เจียงหยู่รู้ว่าน้อยมากที่หวาเหวินจะใส่ใจเรื่องของคนอื่น ดังนั้นยังคิดว่าแต่ก่อนเธอก็รู้จักเจ้าหญิงน้อยของตระกูลแซ่คนนั้น
หวาเหวินส่ายหัว “ไม่รู้จัก แต่ตอนที่ช่วยแซ่จื๋อจ้วนเสี่ยงทายเคราะห์ดีเคราะห์ร้ายของเรื่องนี้ เลยรู้เพียงแค่เล็กน้อย”
“พี่สะใภ้ครับ พี่ยังดูดวงชะตาเป็นด้วย? เก่งมากเลย……ดูให้ผมหน่อยได้ไหมครับ เมื่อไหร่จะมีลูกชาย?” กาวหนานดื้อดึง
หวาผิงหัวเราะออกมาทันที “หนุ่มน้อยโตแล้วใช่ไหม? ภรรยายังไม่มีเลย? ยังคิดอยากได้ลูกชาย คิดอะไรอยู่ล่ะ?”
“ภรรยาไม่มี ลูกจำเป็นต้องมี ฮ่าๆ……ตอนนี้เทคโนโลยีเด็กหลอดแก้วพัฒนาแล้วไม่ใช่หรือ ผมครุ่นคิดแล้วก็มีก่อนสักกี่คน เอาไว้เล่นกับพ่อแม่”
ทุกคนพากันหัวเราะส่ายหัว รู้ว่าเจ้าเด็กนี่ตั้งใจ
หวางเซียวอี้ไม่พูดไม่จามาโดยตลอด ไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจอย่างมาก จนแทบจะไม่มีตัวตน
ทุกคนคุยกัน เขาก็ไม่แทรก หยิบมือถือขึ้นมาโดยบังเอิญ ราวกับว่าตอบกลับข้อความอะไร
หวาผิงปวดร้าวอยู่บ้าง เป็นฝ่ายเพ่งเล็งเขาก่อน “ประธานหวางตอนกินข้าวยังไม่ลืมที่จะตอบวีแชทอีก นี่มีแฟนใหม่แล้วใช่ไหมคะ? วันนั้นเห็นข่าว บอกว่าคุณจะแต่งงานกับคุณหนูตระกูลหยาง ทำไมไม่มีข่าวคราวเลย?”
“แต่งงาน? เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่?” ฉินชุงเจี้ยนหันไปมองหวางเซียวอี้ที่อยู่ข้างกาย แสดงความยินดี
หวางเซียวอี้วางมือถือลง “ท่านหยางมีความหมายอย่างนี้ แต่ฉันยังไม่ได้ตอบตกลง”
“โอ้โห พูดอย่างนี้คุณยังเนื้อหอมอยู่ล่ะสิ” หวาผิงพุ่งเป้าไปยังหวางเซียวอี้
หวางเซียวอี้มองหวาผิงเงียบๆ แล้วกล่าวออกมา “ฉันเนื้อหอมหรือเปล่า คุณยังไม่รู้อย่างชัดเจนอีกหรือ?”
แค่พูดอย่างนี้ หวาผิงก็หน้าแดงเล็กน้อยขึ้นมาทันที
ทุกคนมองแล้ว แค่ยิ้มแต่ไม่พูดอะไร……
“เอ๋? ทำไมผมถึงรู้สึกว่าพวกพี่มีเรื่องราวล่ะ?” กาวหนานค่อนข้างฟังออกถึงความผิดปกติ ยิ้มกริ่มมองสองคนนั้นอยู่
หวาผิงรีบปฏิเสธ “ระหว่างฉันกับเขาถ้ามีเรื่องราว ก็คงจะเป็นเรื่องผีนั่นแหละ”