ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 58
ตอนที่ 58 ปฏิเสธลูกไม้
“หยินชิ่ง เธอว่าฉันเคยทำผิดต่อพี่สี่มั้ย?”
หวาเหวินใส่เสื้อคลุมสำลีสีขาว นอนพิงอยู่ที่เก้าอี้นอน
หยินซิ่งค่อยๆวางรังนกลงจากมือและคิดใคร่คราญ
“ไม่น่ามีนะคะ ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยคุยกับคุณสี่เท่าไหร่ แต่….ก็ไม่เคยทำผิดต่อเธอนะคะ อยู่ดีๆคุณหนูถามถึงเรื่องนี้ทำไมคะ?”
“มีเรื่องอยากจะให้พี่เขาช่วยอะไรสักหน่อย แต่โดนปฏิเสธไปละ” ใจหวาเหวินรู้สึกแย่
“งั้นอาจจะเป็นเพราะเรื่องนั้นนะคะ วันที่งานฉลองคุณผู้หญิง”
หวาเหวินพยักหน้า “ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น แต่ช่างมันเถอะ ในเมื่อเค้าไม่ช่วย งั้นฉันก็จัดการเองละกัน”
“คุณหนูจะทำอะไรเหรอคะ?”
“เรียนไง ไปเรียน”
“อ่า……..คุณหนูเล่นตลกใช่มั้ยเนี่ย?”
หยินซิ่งเข้ากับคนง่ายกว่าชุนเถาเล็กน้อย เธอมักจะพูดเล่นกับหวาเหวินอยู่ตลอด
“เปล่า ฉันเอาจริง”
“แต่อายุคุณหนูอายุเกินแล้วนะคะ?”
“ก็แค่ไปเรียนที่มหาลัยโดยตรง”หวาเหวินพูดไป ดูหนังสือไป
“ฉันว่าอย่าเลยดีกว่าค่ะคุณหนู ความรู้อย่างคุณหนู ไปมหาลัย ก็คงได้ไปสอนอาจารย์เหล่านั้นมากกว่า พวกเขาคุณสมบัติถึงที่จะมาสอนคุณหนูเหรอคะ?”
หยินชิ่งและชุนเถารู้ดีที่สุด หลายปีมานี้หวาเหวินดูหนังสือไปกี่เล่ม เรียนอะไรไปบ้าง
ดังนั้นเรื่องที่เธอจะไปเรียนทำให้รู้สึกเป็นเรื่องตลก
“อยู่ยันแก่ก็เรียนยันแก่สิ เรียนเยอะๆไม่มีอะไรที่ไม่ดีนี่นา”
ทีแรกหยินชิ่งคิดว่าหวาเหวินพูดไปอย่างนั้น
มารู้ตอนหลังว่าเธอจะไปเรียนจริงๆ
เธอคนนี้ถ้าคิดอยากจะทำอะไรแล้ว ก็จะทำทันทีเลย
จนมาถึงวันที่สอง ก็พาชุนเถากับหยินชิ่งขับรถที่เจียงหยู่ซื้อให้ไปดูมหาลัยที่มีชื่อเสียงในพื้นที่
เมืองเจียงเป็นหนึ่งในเมืองชั้นนำของประเทศ ใกล้ทะเล มีทะเลสาบ
ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างดีเป็นพิเศษ อีกทั้งเป็นเป้าหมายจุดสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจ
ดังนั้นที่นี่มีมหาลัยอยู่ถึง11แห่ง
ซึ่งในนั้นมี่มหาลัยที่สำคัญๆอยู่สามแห่ง
หวาเหวินตั้งใจหลีกเลี่ยงที่จะไปเรียนมหาลัยที่หวาฟ่านสอนอยู่ เลือกมหาลัยเจียงเฉิง
แต่เมื่อสอบถามแล้วพบว่า เธอไม่เคยไปโรงเรียนมาก่อน และไม่เคยผ่านการสอบมาก่อน
อยากจะมหาลัยที่สำคัญโดยตรง แต่มันก็ยากมากจริงๆ
แม้จะไม่เอาวุฒิการศึกษา แค่ไปเรียนเฉยๆก็ยังไม่ได้เลย
การควบคุมดูแลค่อนข้างเข้มงวด ขณะเดินออกมา หวาเหวินเงียบไม่พูดไม่จาอะไร
ชุนเถาขับรถ หยินซิ่งนั่งเบาะหลังข้างๆเธอ
“คุณหนู ฉันมีเรื่องอยากจะพูด แต่คุณหนูอย่าว่าดิฉันนะ” หยินซิ่งพูดขึ้น
“ดิฉันคิดว่าถ้าคุณหนูอยากจะเข้ามหาลัยนี้จริงๆ ก็มีหนทางอยู่นะคะ”
“เธอมีวิธีเหรอ” หวาเหวินเอียงหัวไปมองหยินซิ่ง
“ดิฉันไม่มีวิธี แต่ฉันว่า คุณหนูลองไปหาเขา เขาจะต้องมีวิธีแน่”
“เธอหมายถึงเจียงหยู่เหรอ?”
“ฮ่าๆ คุณหนูฉลาดจัง ก็คุณผู้ชายนั้นแหล่ะ…..ก็ครอบครัวคุณผู้ชายมีอิทธิมีอิทธิพลต่อที่นี่มาก รากฐานก็แข็งแรง เพียงแค่คนบ้านเจียงคนเดียวเค้าก็ไว้หน้ากันแล้ว ถ้าหากคณบดีรู้ว่าคุณหนูเป็นสะใภ้บ้านเจียง ยิ่งต้องเกรงใจและไว้หน้าคุณหนูมากแน่”
เธอคิดว่าคุณหนูจะปฏิเสธซะอีก
แต่ครั้งนี้หวาเหวินกลับไม่ปฏิเสธอะไร
เธอก้มหน้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
“เรื่องนี้ฉันขอคิดดูก่อน”
สิ้นสุดเสียงเธอ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา เป็นเบอร์แปลกที่เบอร์คุ้นๆ
หวาเหวินกดรับสาย
“ฮัลโหล เซิงเซิง ฉันเอง แซ่จื๋อจ้วน”
“มีธุระอะไร?” เธอถามอย่างไม่เกรงใจ
“รถซ่อมให้คุณเรียบร้อยแล้ว จะให้ไปส่งให้ที่ไหนครับ”
“เอาไว้อู่ซ่อมรถอย่างนั้นและ เดี๋ยวฉันให้คนของฉันไปเอา”
“อย่างนั้นจะวุ่นวายเอานะ ผมเอาไปส่งให้เธอดีกว่า พอดีจะได้เลี้ยงข้าวคุณด้วย” เขาเล่นลูกไม้อีกแล้ว