ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 63

ตอนที่ 63 คุณย่าป่วยอย่างหนัก

“เธอคิดว่าไงล่ะ?”

เจียงหยู่ไม่ได้ตอบอะไร แต่ถามเธอกลับ

พูดจบ สองคนยิ้มต่อกันเงียบๆ

หวาเหวินไม่รู้ว่าโลกนี้มืดมิดหรือไม่ แต่ที่เธอรู้คือชีวิตไม่เคยอยู่ในเทพนิยายอยู่แล้ว

แม้ว่าเธอจะร่ำรวย เกิดมาในสังคมนิยม แต่….ก็ยังมีสิ่งที่ไขว่คว้ามาไม่ได้และทำให้ผิดหวังมาตลอดเหมือนกัน

เดิมทีคิดว่าดูหนังเสร็จจะกลับบ้านเลย

แต่เจียงหยู่พาหวาเหวินขึ้นลิฟท์ไปร้านขายของที่อยู่ชั้นห้าของห้าง

ไปตรงนั้นซื้อของใช้ให้เธอไม่น้อยเลย

ของที่ใช้ในการเรียน กระเป๋าดินสอ ปากกา สมุด

แล้วยังมีขวดน้ำน่ารักๆ ผ้าเช็ดหน้าพกพา และยังมีเบาะวางบนเก้าอี้

แม้กระทั่งซื้อหูฟังกันเสียงรบกวน ราคายังแพงหูฉี่เป็นพันเลย

“ซื้ออันนี้มาทำไรอ่ะ?” หวาเหวินไม่เข้าใจ

“สมัยที่ฉันเรียน ฉันมักจะไปหอสมุด ที่หอสมุดคนเยอะ เสียงดังก็ใช้อันนี้แหละ ใช้ดีมาก เธอไม่เชื่อลองดูสิ”

“เอาเถอะ…..”

หวาเหวินไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ในใจคือรู้ได้ว่าเจียงหยู่ใส่ใจเธอ

สองคนพากันซื้อของมาเต็มตะกร้า จนพอใจจึงกลับบ้าน

คงเป็นเพราะดูหนังนานไป กลับไปถึงทั้งสองก็รู้สึกหิวขึ้น

หวาเหวินอยากจะทานเกี๊ยว ชุนเถาและหยินซิ่งจึงได้รีบเข้าครัวเพื่อเตรียมอาหาร

ช่วงค่ำจึงได้กินเกี๊ยวกันในบ้าน

เจียงหยู่ปกติจะไม่ค่อยโพสข้อความลงโซเชียล แต่วันนี้เขาได้ถ่ายรูปเกี๊ยว

จากนั้นไม่รู้ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจถ่ายติดมือเรียวๆของหวาเหวินไปด้วย

และโพสลงโซเชียล——–

ระบุข้อความว่า—–เกี๊ยววันนี้อร่อยเป็นพิเศษ

ไม่นาน ก็มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นอย่างมากมาย

เกาหนาน：อะไรกันเนี่ย มีคนที่บ้านนี่ช่างไม่เหมือนกันจริง ๆ ขนาดกินเกี๊ยวยังต้องมีฟิลลิ่งกัน

ฉินชุงเจี้ยน： ภรรยานายไม่เปิดตัวเลย แย่จริงๆ

หวางเซียวอี้：เหลือไว้ให้เพื่อนหน่อย

เจียงหยู่กินเกี๊ยวไปตอบข้อความไปอย่างมีความสุข

เกาหนานจอมวายร้ายมีวีแชทของแซ่จื๋อจ้วนอยู่ด้วย

เขาก็เลยก็อปรูปของเจียงหยู่ที่โพสไว้ส่งไปให้แซ่จื๋อจ้วน

แซ่จื๋อจ้วน：？？？

เกาหนาน:ท่านเจียงของฉันช่างมีความรักหวานเยิ้มขนาดนี้ น่าหงุดหงิดจริงๆ ทำให้ฉันอยากจะกินเกี๊ยวบ้าง นายกินข้าวยัง ฉันเลี้ยงเกี๊ยวนาย เอามั้ย?

แซ่จื๋อจ้วน：……

เขารู้ว่าเกาหนานตั้งใจจะแหย่เขา

แต่เขาคือใครล่ะ?

อดทนได้เหรอ?

แซ่จื๋อจ้วน: แค่พูดมันจะไปสนุกอะไร นายแน่จริงพาฉันไปกินที่บ้านเจียงหยู่สิ กล้ารึเปล่า?

เกาหนาน: ฉันคงไม่กล้าหรอก ดึกขนาดนี้ ไปรบกวนความสุขในโลกของเขาสองคนมันไม่ดี ยังไงเขาสองคนก็ต้องการเวลาในการผลิตลูก

แซ่จื๋อจ้วน: ผลิตลูก? เจียงหยู่มีน้ำยาเหรอ? ที่ผ่านมานายนั่นมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตนับคนได้เลย เรื่องพรรณนั้นเชี่ยวชาญแค่ไหนเชียว

เกาหนาน:นายอิจฉาเหรอ? ยังพูดให้จี๊ดกว่านี้อีกมั้ย?

และจากนั้นสองคนก็ทะเลาะกันในวีแชท

เกาหนานเป็นคนที่ไว้ใจได้และอยู่ฝั่งเจียงหยู่ ต่อล้อแซ่จื๋อจ้วน

แต่แซ่จื๋อจ้วนเป็นคนเรื่องเยอะอยู่แล้ว เขาก็ไม่ใช่จะยอมอะไรง่ายๆ

หลังสงครามน้ำลายจบ แซ่จื๋อจ้วนก็ไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปกวนหวาเหวิน

“หวาเหวินผมก็อยากกินเกี๊ยวที่คุณทำ…..ถ้าไม่งั้นครั้งหน้าให้เจ้าดำแมวคุณข่วนผมอีกรอบ….ให้คุณทำเกี๊ยวให้ผมได้มั้ย?”

หวาเหวินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เหลือบมองครู่นึงก็โยนโทรศัพท์ไว้ด้านข้าง

แซ่จื๋อจ้วนคนนี้

“ใครส่งข้อความมาเหรอ?” เจียงหยู่เห็นท่าทางลับลมคมในแล้วแปลกใจ

“ข้อความพวกต้มตุ๋น” เธอพูดหน้านิ่ง

ชุนเถาและหยินซิ่งต่างก็รู้ได้ว่าเรื่องอะไร แทบจะหลุดเสียงขำออกมา

หนุ่มตระกูลแซ่ผู้สง่า ดูเหมือนจะกลายเป็นพวกหลอกลวงต้มตุ๋นของสาวๆไปซะแล้ว

เวลากลางคืนสี่ทุ่ม หวาเหวินเตรียมตัวเข้านอน กำลังจะพักผ่อนก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

แม่เธอเป็นคนโทรมานั่นเอง พูดมาเพียงประโยคนึง “อาเหวิน ยายของลูกอาการแย่”