ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2389 ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก + ตอนที่ 2390 มีจุดน่าสงสัย

ตอนที่ 2389 ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก

แม่ลูกคู่นี้ไม่ได้มีความเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับลูกชายหรือพี่ชายของพวกเธอนัก หญิงสาวอาจจะรู้มากกว่าหน่อยเพราะเธอกับพี่ชายทำงานอยู่เมืองหลวงกันทั้งคู่

แต่เพราะโรงงานที่ทำงานอยู่ห่างกันค่อนข้างไกลเลยไม่ค่อยรู้อะไรมากเท่าไร รู้เพียงว่าคนรักครั้งนี้เป็นแฟนใหม่ของพี่ชายเธอที่เพิ่งคบกันไม่ถึงครึ่งเดือน

“ฉันไม่เคยเจอแฟนใหม่ของพี่ชายฉันเลย และไม่รู้ว่าชื่ออะไรด้วย” หญิงสาวร้องไห้กล่าว

“เดี๋ยวพี่ชายเธอฟื้นก็ถามเรื่องของผู้หญิงคนนั้นดูสิ” เหมยเหมยเตือน

สัญชาตญาณบอกเธอว่าคนรักคนใหม่นี้มีข้อน่าสงสัยบางอย่าง

ชาติที่แล้วเคยได้ยินตามข่าวรายงานว่าองค์กรขายอวัยวะมักใช้วิธีให้หญิงสาวหน้าตาละสวยหลอกล่อผู้ชายร่างกายแข็งแรงแล้วใช้ยาสลบให้พวกเขาหมดสติ…

“พวกคุณแจ้งตำรวจหรือยัง?” เหมยเหมยถามอีก

หญิงสาวหยักหน้ารับ “ตำรวจเป็นคนโทรแจ้งฉันเอง ไม่งั้นฉันคงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องกับพี่ชายฉัน…”

ชายหนุ่มผู้น่าสงสารถูกพนักงานทำความสะอาดพบนอนตัวเปลือยช่วงบนอยู่บนท้องถนนในเวลาเช้ามืดตีห้า หากช้ากว่านี้อีกนิดชีวิตเล็ก ๆนั่นคงไม่รอด

“เหมยเหมย ฉีฉีเก๋อฟื้นแล้ว!”

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนออกมาตามตัว เหมยเหมยหยิบเอากระดาษโน้ตจากกระเป๋ามาเขียนเบอร์โทรศัพท์ตัวเอง “นี่คือช่องทางติดต่อฉัน ฉันรู้จักคนที่สถานีตำรวจ คดีของพี่ชายเธอฉันช่วยได้”

สองแม่ลูกกล่าวขอบคุณไม่หยุด “ขอบคุณ ขอบคุณคุณมากจริง ๆ!”

“ไม่ต้องเกรงใจ มีเรื่องอะไรก็มาหาฉันได้เลย”

เหมยเหมยไม่ได้ใจดีเรี่ยราดอยู่แล้ว นับตั้งแต่คลอดเล่อเล่อความคิดหลายอย่างของเธอก็ได้เปลี่ยนแปลงไปมาก

ไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะได้เกิดใหม่อีกครั้ง เธอมักรู้สึกว่าต้องทำอะไรเพื่อสังคมนี้บ้าง ต่อให้ไม่ใช่แม่พระผู้ใจดีแต่ก็ให้ความช่วยเหลือผู้อื่นเท่าที่ตัวเองจะทำได้

อีกอย่างองค์กรลักขโมยอวัยวะนี้ก็น่าโมโหจริง ๆ สมควรถูกกำจัดทิ้งให้สิ้นซากโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าจะมีคนตกเป็นเหยื่ออีกมากน้อยแค่ไหน!

“เธอรู้จักสองแม่ลูกนั่นเหรอ?” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนสงสัยเหลือเกิน

“ไม่รู้จัก เรื่องราวที่พวกเขาเจอน่าสงสารมากเลยคุยกันไม่กี่ประโยค”

เหมยเหมยเล่าเหตุการณ์ที่ชายหนุ่มถูกขโมยไตคร่าว ๆให้ฟัง ใครจะรู้ว่าเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนไม่ได้ตกใจสักนิด

“เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกแล้ว เดือนที่แล้วฉันก็ได้ยินมาว่ามีชายวัยกลางคนคนหนึ่งถูกขโมยไตไป เกือบตายแล้วเชียว”

“เดือนที่แล้วก็เคยเกิดคดีแบบนี้ด้วยเหรอ? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยล่ะ”

เหมยเหมยขมวดคิ้วแน่น ใจหล่นตุบถึงตาตุ่ม

เห็นได้ชัดว่าในเมืองหลวงไม่ได้เกิดแค่เพียงสองคดีนี้เท่านั้น บางทีอาจจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกล่าว “ไม่ใช่คดีฆาตกรรมหั่นศพอะไรสักหน่อย ไม่ถึงขั้นตายนี่นา”

ข่าวที่ไม่น่าสนใจแบบนี้ใครเล่าจะมีอารมณ์ไปเล่าต่อ!

เหมยเหมยจำเรื่องนี้เอาไว้เตรียมกลับไปถามเหยียนหมิงซุ่น ดูว่าเขาเคยได้ยินมาก่อนหรือไม่

คดีนี้สาหัสกว่าคดีฆาตกรรมหั่นศพมากโข หากไม่รีบยับยั้งจะเกิดผลร้ายอย่างที่คาดคิดไม่ถึงเชียวล่ะ

ป้าฟางมาถึงพร้อมซุปไก่หอมกรุ่นเรียกน้ำลายสอ ฉีฉีเก๋อฟื้นแล้ว สีหน้าซีดเซียวดูท่าทางอ่อนแรงอย่างมาก

“ลูกเป็นอย่างไรบ้าง…”

เพิ่งฟื้นก็ถามถึงอาการของลูกทันทีพร้อมสายตาที่กวาดมองไปรอบ ๆ พอเห็นเด็กทารกที่นอนอยู่ในเปลก็เผยรอยยิ้มอย่างปลื้มใจ

“เด็กสบายดี ตอนนี้เธอต่างหากที่อาการแย่ รีบทานซุปไก่ซะ”

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนตักซุปไก่มาหนึ่งช้อน แม้ปากจะว่าแต่มือก็ป้อนซุปเธอไม่หยุด

“ฉันไม่เป็นไร…”

เสียงฉีฉีเก๋อหายไปภายใต้สายตาดุดันของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน ไม่กล้าปริเสียงอีกได้แต่ทานซุปไปแต่โดยดี

แม้ร่างกายจะอ่อนแอมากแต่ฉีฉีเก๋อกลับเจริญอาหารไม่น้อย น้ำซุปถูกทานหมดไปกว่าครึ่งชามจึงรู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมาบ้าง

เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่มีน้ำนม ป้าฟางเอานมผงมาด้วยจึงชงนมให้เด็กน้อยดื่ม

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนอยู่ดูแลฉีฉีเก๋อที่โรงพยาบาล เหมยเหมยโทรหาลุงปาเกินเพราะเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ต้องโทรแจ้งพวกเขาบ้าง

ลุงปาเกินบอกว่าจะรีบเดินทางมาภายในวันนี้จึงทำให้เหมยเหมยวางใจลงบ้าง อย่างน้อยฉีฉีเก๋อก็มีพ่อแม่กับพี่ชายที่รักเธอ รวมถึงเพื่อน ๆอย่างพวกเธอด้วย

เธอจะไม่โดดเดี่ยวแน่นอน!

“พี่ชายฉันฟื้นแล้ว…” หญิงสาวคนก่อนหน้าวิ่งมาหาเหมยเหมย

“พี่ชายฉันบอกว่าแฟนชื่อหลิงหลิง…”

………………….

ตอนที่ 2390 มีจุดน่าสงสัย

หญิงสาวฉลาดไม่น้อยเพราะเธอดูออกว่าเหมยเหมยไม่ใช่คนธรรมดา ฉะนั้นพอมีความคืบหน้าอะไรก็วิ่งมาแจ้งเหมยเหมยทันที หวังว่าเหมยเหมยจะช่วยจับตัวคนร้ายที่ขโมยไตพี่ชายเธอไปได้

“แค่ชื่อหลิงหลิงเหรอ? เธอทำงานอะไร? แซ่อะไร…” เหมยเหมยถาม

ทั้งเมืองหลวงมีหญิงสาวที่ชื่อหลิงหลิงมากมายจนนับแทบไม่หวาดไม่ไหว

“ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้บอกแซ่ให้พี่ชายฉันรู้” หญิงสาวก็เริ่มจับผิดสังเกตบางอย่างได้พลางกัดปากแน่นอย่างกระวนกระวายใจ

“ตอนนี้ฉันไปพบพี่ชายเธอได้ไหม? ฉันอยากถามอะไรเขาหน่อย”

“ได้สิ ๆ”

หญิงสาวพยักหน้ารัว ๆแล้วพาเหมยเหมยไปที่ห้องพักผู้ป่วยพี่ชายเธอ

พี่ชายของหญิงสาวนอนอยู่ในสภาพอ่อนแรงหน้าซีดเซียว พร้อมทั้งมีหญิงวัยกลางคนเช็ดน้ำตาอยู่ข้างเตียงไม่หยุดหย่อน

“พี่ พี่สาวคนนี้มีเรื่องจะถามพี่หน่อย” หญิงสาวชี้ไปที่เหมยเหมยแล้วเอ่ยขึ้น

หนุ่มวัยรุ่นพยักหน้ารับอย่างอ่อนแรง ดูจากหน้าตาเขาแล้วเขาดูเป็นคนซื่อ ๆ คิดว่าเป็นคนขี้อายมากเหมือนกัน

“พอจะรู้แซ่แฟนของคุณบ้างไหม?” เหมยเหมยถามออกไปตรง ๆ

“ไม่รู้ เรารู้จักกันไม่ถึงครึ่งเดือน เธอเป็นนักศึกษา ทั้งสวยทั้งทำงานเก่ง ไม่คิดว่าเธอจะนัดผมไปดูหนัง…”

ชายหนุ่มเล่าอย่างมีความสุข ดวงตาเป็นประกายวิบวับและดูสดใสขึ้นมาก

พอจะดูออกว่าเขาชอบหญิงสาวที่ชื่อหลิงหลิงคนนี้มากทีเดียว

เหมยเหมยถามคำถามอีกเล็กน้อย เพียงแต่ชายหนุ่มเองก็ไม่รู้เรื่องหลิงหลิงมากนัก แถมฟังดูแล้วตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจนถึงไปดูหนังด้วยกันล้วนแต่มีหลิงหลิงคอยเป็นคนคุมเกม

หลิงหลิงคนนี้ต้องมีอะไรแน่!

“คุณมีช่องทางติดต่อหลิงหลิงไหม?”

“ไม่มี หลิงหลิงเป็นคนติดต่อผมมาเอง นี่ หลิงหลิงมาเยี่ยมผมหรือยัง?”

………

เหมยเหมยถอนหายใจแล้วไม่ได้ถามอะไรต่อ ชายหนุ่มคนนี้โง่เหลือเกิน เห็นได้ชัดว่าหลิงหลิงมีจุดประสงค์แสร้งเข้ามาตีสนิทเขาแต่เขากลับยังหลงใหลไม่เปลี่ยน

พอเห็นว่าทางนี้ไม่มีความคืบหน้าอะไรเหมยเหมยก็กลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยฉีฉีเก๋อ บอกลาเธอไม่กี่ประโยคแล้วก็กลับบ้านไปพร้อมกับป้าฟาง

พอเดินถึงห้องโถงโรงพยาบาลพลันป้าฟางก็พูดขึ้นว่า “นั่นหมิงต๋าไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่โรงพยาบาลได้ล่ะ?”

เหมยเหมยมองไปตามมือแล้วก็เห็นว่าเป็นเหยียนหมิงต๋าจริง ๆ เขากำลังสวมชุดไปรเวทสวมหมวกเบสบอลเดินฝ่าฝูงชนไปยังทางบันได

ชั้นบนเป็นส่วนของผู้ป่วยใน เหยียนหมิงต๋าไปส่วนของผู้ป่วยในทำไมกัน?

“ป้าจะลองตามไปดู คุณหนูรออยู่ตรงนี้นะ” ป้าฟางพูดทิ้งท้ายแล้วก็หายวับตามหลังเหยียนหมิงต๋าไป

ยังไม่ถึงสิบห้านาทีป้าฟางก็กลับมา

“หมิงต๋าไปที่ห้องพักผู้ป่วยพ่อหนุ่มคนเมื่อกี้ ป้าไม่กล้าตามไปใกล้มาก ไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกันบ้าง”

เหมยเหมยขมวดคิ้วพลางครุ่นคิด ทำไมเหยียนหมิงต๋าถึงไปที่ห้องพักผู้ป่วยนั่นล่ะ หรือว่าเขารู้จักกับชายหนุ่มคนนั้นเหรอ?

ช่วงนี้พฤติกรรมของเหยียนหมิงต๋าแปลกประหลาดขึ้นเรื่อย ๆจนจับทางไม่ถูก

กลับไปต้องบอกเหยียนหมิงซุ่นให้คอยคุมเหยียนหมิงต๋าสักหน่อยแล้ว เจ้าโง่นี่โตแต่ตัวแต่สมองคิดตื้นเกินไป อย่าถูกคนหลอกไปทำเรื่องชั่ว ๆอะไรอีกล่ะ!

พอนึกถึงเรื่องที่เหยียนหมิงต๋าคบกับโม่เฉี่ยวหลิง เหมยเหมยก็รู้สึกพะอืดพะอมเหมือนแมลงวันเข้าปาก

“ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ…”

เหมยเหมยเดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวก็หยุดชะงักในฉับพลัน เมื่อกี้เธอเหมือนจะค้นพบอะไรบางอย่าง

โม่เฉี่ยวหลิง กับ หลิงหลิง

จุดนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกันไหมนะ?

โม่เฉี่ยวหลิงเป็นนักศึกษาที่ทั้งสาวทั้งสวยและชื่อมีคำว่าหลิงเหมือนกัน แถมยังมีส่วนคล้ายคลึงกับหลิงหลิงที่ชายคนนั้นพูดถึงอีกต่างหาก

ประเด็นสำคัญคือจู่ ๆโม่เฉี่ยวหลิงก็มีเงินมากมายขึ้นมา เพชรพลอยเสื้อผ้ากระเป๋าแบรนด์เนม เงินพวกนี้ได้มาจากไหนกัน?

คงไม่มีทางตกลงมาจากฟ้าอยู่แล้วมั้ง!

“ฉันจะกลับไปอีกรอบ…” เหมยเหมยรีบเดินวกย้อนกลับไปทางเดิม

……………………