ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 275 ไม่ว่ายังไงก็ต้องแซงเขา / ตอนที่ 276 ท่าไม้ตายสร้างชื่อ!
- Home
- ลืมรักเลือนใจ
- ตอนที่ 275 ไม่ว่ายังไงก็ต้องแซงเขา / ตอนที่ 276 ท่าไม้ตายสร้างชื่อ!
ตอนที่ 275 ไม่ว่ายังไงก็ต้องแซงเขา
พอได้ฟังคำพูดของหลินเยียน เพลิงโทสะของเฮ่อเล่อเฟิงก็ท่วมท้นขึ้นภายในใจทันที “มีอะไรที่ผมไม่กล้า?!”
“นายกล้า? งั้นนายก็แซงให้ฉันดูสักคันสิ?” หลินเยียนเหลือบมองเฮ่อเล่อเฟิง
“แซงก็แซง!”
เฮ่อเล่อเฟิงกัดฟันกรอด เสียงรถดัง ‘บรืน’ ครั้งหนึ่ง เขาเหยียบจมคันเร่งภายในชั่วพริบตา ขับรถมุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เมื่อนักแข่งรถที่อยู่ข้างหน้าเห็นรถแข่งของเฮ่อเล่อเฟิงไล่บี้ตามมาจากกระจกมองหลังก็อึ้งเล็กน้อย นี่กำลังจะแซงรถตรงทางโค้งบนเขาอย่างนั้นเหรอ? เฮ่อเล่อเฟิงคนนี้ไม่กลัวตายหรือไง?!
นักแข่งส่งเสียงหัวเราะเย้ยหยันออกมาทันที บังคับรถแข่งให้เข้าใกล้ตัวภูเขาที่อยู่ข้างหลังต่อไป พวงมาลัยรถเฮ่อเล่อเฟิงหมุนไปทางไหน รถแข่งของเขาก็เคลื่อนตัวไปทางนั้น เขาอยากจะดูสักหน่อยว่าเฮ่อเล่อเฟิงจะแซงเขาได้อย่างไร
“บัดซบเอ๊ย!” เมื่อเฮ่อเล่อเฟิงเห็นรูปการณ์ก็สบถออกมาคำหนึ่ง ระยะห่างระหว่างรถคันหน้ากับภูเขาหดแคบลงแล้ว
เมื่อวิเคราะห์จากสายตาเฮ่อเล่อเฟิง ไม่มีที่ให้แซงทั้งด้านซ้ายและขวา ตัวเองหมุนพวงมาลัยไปทางไหน รถข้างหน้าก็เคลื่อนไปทางนั้น นี่กำลังเล่นงานเขาเต็มๆ
“นี่ช่างโลกกลมซะจริง!” เฮ่อเล่อเฟิงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ทุกครั้งทีมเหล่าทังต้องให้ไอ้บ้าคันหน้าขวางผมตลอดเลย”
“จากนั้นล่ะ” หลินเยียนล่ะ
“จากนั้น…จะมีจากนั้นที่ไหนกันอีกล่ะครับ เขาสตาร์ทเร็วกว่าผมทุกครั้ง จากนั้นก็มาขวางหน้าผม ผมจะทำอะไรได้ แถมจะแซงก็แซงไม่ได้อีกด้วย” เฮ่อเล่อเฟิงตอบ
“ไม่ได้ วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องแซงเขา!” เฮ่อเล่อเฟิงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ถ้าตอนปกติก็ช่างมันเถอะ วันนี้แม้แต่ญาติผู้พี่ที่ไม่รู้เรื่องรถแข่งยังดูถูกตัวเองเลย แล้วนี่จะทนได้ยังไงกัน!
ถึงจะบอกว่าเขามีความสามารถไม่เท่าไหร่ แต่คงไม่ถึงขั้นได้ที่โหล่ทุกครั้งหรอกน่า?!
รถแข่งสีเงินที่เฮ่อเล่อเฟิงขับอยู่รวดเร็วอย่างยิ่ง เพียงชั่วพริบตาก็เข้าใกล้รถแข่งคันหน้าแล้ว
“กลับมาขับตรง” ทันใดนั้นหลินเยียนก็เอ่ยปากพูดขึ้นมา
“ขับตรง?” เฮ่อเล่อเฟิงอึ้ง “ขับตรงก็ชนแล้วสิครับ?”
“ขับไป!” หลินเยียนใบหน้าไร้ความรู้สึก ใช้มือคว้าพวงมาลัยเฮ่อเล่อเฟิง
“อย่ายุ่งสิครับ!” เฮ่อเล่อเฟิงเห็นแล้วก็ตกใจทันที
ชั่วพริบตาที่พวงมาลัยถูกหลินเยียนคว้าไว้จากที่นั่งข้างคนขับ เฮ่อเล่อเฟิงก็ไม่กล้าขยับพวงมาลัยอีกเลย กลัวว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันอะไรขึ้น
“พี่เยียน พี่ทำอะไรน่ะ! รีบปล่อยมือนะ!” เมื่อเห็นว่าหลังจากหลินเยียนแย่งพวงมาลัยจากที่นั่งข้างคนขับแล้ว กลับใช้มือซ้ายบังคับพวงมาลัย เฮ่อเล่อเฟิงก็ตกใจจนเหงื่อออกเย็นทั้งตัว
“คลัตช์!” หลินเยียนพูดเสียงเย็นชา
เฮ่อเล่อเฟิงเหยียบคลัตช์แทบจะอัตโนมัติ
“เบรก เหยียบให้มิด” หลินเยียนพูดต่อไป
“ความเร็วขนาดนี้ ให้รีบเหยียบเบรก?” เฮ่อเล่อเฟิงมองหลินเยียนด้วยความประหลาดใจ
ตอนนี้พวงมาลัยถูกมือซ้ายของหลินเยียนควบคุมอยู่ เฮ่อเล่อเฟิงไม่กล้าขยับพวงมาลัยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าการควบคุมพวงมาลัยจะขัดกันจนทำให้รถพลิกคว่ำ
ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้เป็นการเหยียบเบรกทันทีก็ยังดีกว่าการที่หลินเยียนกระชากพวกมาลัยซี้ซั้วนั่นล่ะ!
เฮ่อเล่อเฟิงกัดฟันกรอด เหยียบเบรกจนมิดทันที
อย่างไรก็ตามชั่วเสี้ยววินาทีต่อมาสิ่งที่ทำให้เฮ่อเล่อเฟิงรู้สึกเหลือเชื่อก็คือพริบตาที่เหยียบเบรกลงไป ตัวรถกลับนิ่งยิ่งกว่าเส้นตรงเสียอีก เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างมั่นคง รถสีเงินกรีดดริฟต์ขวาง 180 องศาอย่างสวยงาม!
“ผ่อนเบรก เพิ่มคันเร่ง!” หลินเยียนพูด
คราวนี้เฮ่อเล่อเฟิงแทบจะฟังคำพูดของหลินเยียนโดยอัตโนมัติ เหยียบคันเร่งจมมิดทันที
ฟิ้ว!
ภายใต้สายตาเหลือเชื่อของนักแข่งรถทีมเหล่าทังกับเฮ่อเล่อเฟิง หน้ารถของรถแข่งสีเงินแนบชิดกับตัวภูเขา ทว่ากลับดริฟต์ผ่านไปอย่างสวยงาม กระทั่งว่ายังแซงรถคันหน้าไปขณะกำลังดริฟต์แฉลบขวาง โดยที่รถคันหน้ายังไม่ทันรู้ตัวเสียด้วยซ้ำ
ตอนที่ 276 ท่าไม้ตายสร้างชื่อ!
“พับผ่าสิ นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย!”
นักแข่งจากทีมรถแข่งเหล่าทังซึ่งเดิมทีขวางอยู่หน้าเฮ่อเล่อเฟิงมองรถสีเงินของเฮ่อเล่อเฟิงด้วยความงุนงง หลังจากโชว์การสไลด์ข้างสะบัดท้ายอันงดงามและน่าตื่นตะลึง หัวรถพุ่งตรงแนบชิดกับตัวภูเขาและ ดริฟต์ผ่านไปทั้งอย่างนี้
มิหนำซ้ำ…ยังแซงรถที่เขาขับอยู่ไปด้วยเลย แซงไปเลยนะ!
สิ่งที่มหัศจรรย์ไปกว่านั้นก็คือตอนนี้รถแข่งสีเงินคันนั้นกลับ…ยังดริฟต์ด้วยความเร็วที่เร็วสุดๆ อีกด้วย!
นี่ทำได้อย่างไรกัน!
นอกจากนี้ภาพนี้ช่างดูคุ้นตาอยู่บ้าง เหมือนเขาจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
……
ห้องแขกวีไอพี
“พระเจ้า เจ้าหนุ่มเฮ่อเล่อเฟิงนั่นมันเจ๋งขนาดนี้เชียวเหรอ!”
เมื่อดูภาพซูมระยะใกล้ที่ฉายอยู่ในโทรทัศน์ เผยอวี่ถังก็ตาโตอ้าปากค้าง ตกใจยกใหญ่
“เดี๋ยวก่อน นี่…ทำไมฉันดูแล้วรู้สึกคุ้นๆ อยู่บ้างนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย!” สมาชิกทีมซีเอ็ชวันมีสีหน้าประหลาดใจ รู้สึกเหลือเชื่อ
“ท่าไม้ตายสร้างชื่อของราชาเรซซิ่ง เด๊ดบุชเชอร์… ดริฟต์ขวางแฉลบข้าง?!” ก็อดซีผุดลุกขึ้นทันที มองหน้าจอโทรทัศน์ด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ
“นี่ จะเป็นไปได้ยัง!”
สมาชิกทีม ซีเอ็ชวันทุกคนต่างมองหน้ากันไปมา
เฮ่อเล่อเฟิงอยู่เลเวลไหน พวกเขาต่างรู้อยู่แก่ใจ เฮ่อเล่อเฟิงที่มีฝีมืออยู่แค่นั้นใช้การดริฟต์ขวางแฉลบข้างซึ่งต้องใช้ทักษะแบบนี้ ช่างเป็นเรื่องน่าขำระดับโลกเสียจริง!
“บังเอิญ ต้องบังเอิญแน่ แมวตาบอดจับได้แค่หนูตายเท่านั้นแหละ” สมาชิกทีมซีเอ็ชวันคนหนึ่งพูด
เขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด ว่าฝีมือระดับนั้นของเฮ่อเล่อเฟิงจะใช้ท่าดริฟต์ขวางแฉลบข้างที่สวยงามขนาดนี้ได้
“การดริฟต์ขั้นนี้อันตรายสุดๆ แถมรายละเอียดปลีกย่อยก็มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความแม่นยำในการควบคุมพวงมาลัยต้องอยู่ในระดับพระกาฬ ต้องถึงขั้นที่ควบคุมพวงมาลัยได้รวดเร็ว ไม่อย่างนั้นต่อให้ใช้ท่าดริฟต์ขวางแฉลบข้างแบบนี้ แต่ไม่มีวันสมบูรณ์แบบได้ขนาดนี้แน่” ก็อดซีเอ่ยปากพลางขมวดคิ้ว
เมื่อทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั้นได้ยินก็มองหน้ากันไปมา
ตอนนี้เจ้าหน้าที่สนามแข่งคล้ายจะตื่นตะลึงกับรถสีเงินที่เฮ่อเล่อเฟิงขับอยู่เช่นกัน กระทั่งว่ายังฉายภาพซูมแบบสโลโมชันซ้ำพร้อมด้วยเสียงพากย์บรรยายออกมาจากโทรทัศน์อีกด้วย
เสียงบรรยาย “ดูออกเลยครับ รถสีเงินที่นักแข่งจากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อคนนี้ขับอยู่กลับใช้ท่าดริฟต์ขวางแฉลบข้าง! ช่างสวยงามเหลือเกิน ถ้าดูไม่ผิด นักแข่งที่กำลังขับรถสีเงินคันนี้คือเฮ่อเล่อเฟิงจากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อและเนวิเกเตอร์คนใหม่ของเขา…
นักแข่งเฮ่อเล่อเฟิงคนนี้ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับพวกเรา การแข่งหลายครั้งก่อนหน้านี้ อืม…ถือว่ากลางๆ ก็แล้วกันครับ แต่ทิศทางของวันนี้ ตลอดจนการสลับและการประสานงานที่ลงตัวระหว่างคันเร่งและคลัตช์เบรกนั้นช่างยอดเยี่ยมเหลือเกินครับ”
เสียงบรรยาย “ไม่ทราบว่าทุกท่านเห็นหรือเปล่า เมื่ออยู่ห่างจากทางโค้งหักศอกบนเขาราวแปดสิบเมตร ทีแรกเฮ่อเล่อเฟิงถูกรถแข่งจากทีมรถแข่งเหล่าทังสกัดไว้อย่างแน่นหนา เฮ่อเล่อเฟิงผ่อนความเร็วรถเมื่ออยู่ห่างไปสี่สิบเมตร ชั่วพริบตานั้นก็ใช้ท่าดริฟต์ขวางแฉลบข้างเสร็จสิ้นภายในห้าวินาที
ตรงนี้มีรายละเอียดที่น่ากลัวอยู่อย่างหนึ่ง นักแข่งเฮ่อเล่อเฟิงคนนี้เร่งความเร็วจนถึงจุด จากนั้นถึงจะ ดริฟต์ขวางแฉลบข้าง พอแซงรถคันหน้าได้แล้วก็ใช้คุณสมบัติของท่าดริฟต์ขวางแฉลบข้างเลี้ยวโค้งหักศอกจนสำเร็จ ระยะห่างนี้น่าจะสี่สิบเมตรได้ …และชั่วพริบตาที่เฮ่อเล่อเฟิงเลี้ยวโค้งหักศอกสำเร็จ รถสีเงินก็วิ่งตรงอีกครั้งหนึ่ง …เหมือนท่าสร้างชื่อในตำนานของราชาเรซซิ่ง เด๊ดบุชเชอร์ในลีกอันดับหนึ่งของโลกครั้งก่อนหรือเปล่าครับ!”