ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 591 ไม่ค่อยเป็นไปตามลักษณะบุคลิก ตอนที่ 592 เรื่องเงินไม่สำคัญ
- Home
- ลืมรักเลือนใจ
- ตอนที่ 591 ไม่ค่อยเป็นไปตามลักษณะบุคลิก ตอนที่ 592 เรื่องเงินไม่สำคัญ
ตอนที่ 591 ไม่ค่อยเป็นไปตามลักษณะบุคลิก
ถึงแม้จ้าวหงหลิงเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ในเมื่อเกิดขึ้นแล้ว จ้าวหงหลิงก็คงต้องยอมรับ
“อ้อ…”
ผ่านไปสักพัก หลินเยียนยอมเอาเงินก้อนโตออกมาให้จ้าวหงหลิง
“นี่คือ?”
มองดูเงินก้อนโตที่กองอยู่ตรงหน้าแล้ว จ้าวหงหลิงไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
“พี่หลิง นี่คือคนที่ชนรถพี่ให้มา…” หลินเยียนมองไปทางจ้าวหงหลิงพลันอธิบายขึ้น
ได้ยินเช่นนั้นแล้ว จ้าวหงหลิงชะงักไปครู่หนึ่ง
ถึงแม้เธอจะเพิ่งถอยรถมาได้ไม่นาน แต่ไม่ได้ใช้เงินมากเท่าไหร่ ทว่าเงินที่อยู่ตรงหน้านี่มากเกินไปจริงๆ
“ไม่เยอะๆ นี่ยังไม่หักค่าเสียเสื่อมสภาพเลย!” หลินเยียนรีบพูดขึ้น
ถึงแม้เงินกองนี้เธอเป็นคนใช้ความสามารถทางการล่ามหามาได้ แต่เพราะตัวเองทำให้จ้าวหงหลิงเสียหายสาหัส รถเป็นแบบนี้ไม่พอ แถมใบขับขี่โดนยึดไปซะด้วย…
รถคันนี้หลินเยียนเป็นคนขับก็จริง แต่เจ้าของรถคือจ้าวหงหลิง ดังนั้นจ้าวหงหลิงต้องเป็นคนรับทั้งหมดนี้ไว้คนเดียว
ทันใดนั้น จ้าวหงหลิงมองไปทางหลินเยียนด้วยท่าทางประหลาด เธอเผลอหัวเราะแล้วพูดขึ้น “คิดดูดีๆ แล้ว ฉันได้กำไรนี่หว่า…”
หลินเยียน “…”
หลังจากแยกกับจ้าวหงหลิงแล้ว หลินเยียนขับรถมุ่งไปทางคฤหาสน์เมฆ ส่วนจ้าวหงหลิงจะเรียกแท็กซี่กลับ
เนื่องจากใบขับขี่จ้าวหงหลิงโดนยึด ก่อนที่จะได้ใบขับขี่คืนมา หลินเยียนจะเป็นคนดูรถคันนี้ชั่วคราว
ผ่านไปครู่หนึ่ง หลินเยียนขับผ่านอาคารสูงแห่งหนึ่ง และถูกป้ายใหญ่โตของอาคารดึงดูดสายตาเอาไว้
“บริษัทวีอาร์เกมมิ่งเดเวลอป”
“โลกเสมือนจริงงั้นเหรอ?”
หลินเยียนรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที
เธอรู้จักเกมโลกเสมือนจริงอยู่แล้ว เธอเคยเล่นมาก่อน แรงดึงดูดมหาศาล ต้องสวมหมวกไว้บนหัวด้วย
แต่บริษัทวิจัยและพัฒนาคืออะไรกัน บริษัทที่ทำการวิจัยและพัฒนาเกมโลกเสมือนจริงงั้นเหรอ?
หลินเยียนขับผ่านอาคารนี้สองครั้ง ตอนเห็นครั้งแรกอาคารนี้ยังแขวนป้ายขายอยู่เลย ผ่านไปแป๊ปเดียว ช่วงบ่ายก็มีคนซื้อไว้แล้วงั้นเหรอ…
ซื้อทั้งอาคารเพื่อวิจัยและพัฒนาเกมโลกเสมือนจริง…
ต้องเป็นบริษัทใหญ่แน่ๆ !
หลังจากกลับมาที่คฤหาสน์เมฆแล้ว หลินเยียนเพิ่งจะลงจากรถ เผยอวี่ถังก็ต้อนเข้ามาทันที
“โย่ว คุณพ่อซื้อรถแล้วเหรอ!” เผยอวี่ถังจ้องไปยังรถที่อยู่ข้างๆ หลินเยียน เอ่ยปากถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
“ทำไมล่ะ ไม่ได้เหรอ” หลินเยียนเหลือบมองเผยอวี่ถัง
“พ่อขี้เหนียวขนาดนั้น จู่ๆ ซื้อรถแบบนี้ ดูไม่ค่อยเป็นไปตามลักษณะบุคลิกของพ่อน่ะสิ!” เผยอวี่ถังพูดขึ้น
หลินเยียน “…”
เธอขี้เหนียว? เด็กบ้านี่เห็นว่าเธอขี้เหนียวตรงไหนเนี่ย?
อีกอย่าง สภาพรถตอนนี้ก็ดูไม่เหมือนเป็นรถใหม่เลย…
“ไหนๆ พ่อก็ซื้อรถใหม่แล้ว คืนนี้เลี้ยงข้าวผมนะ!” เผยอวี่ถังมองไปทางหลินเยียนแล้วหัวเราะขึ้น
ได้ยินเช่นนั้นแล้ว หลินเยียนพยักหน้า “ได้สิ”
เผยอวี่ถังเผยยิ้มขึ้น “พ่อจะเลี้ยงอะไรผมเหรอ?”
หลินเยียนมองไปทางเผยอวี่ถัง “เลี้ยงฝ่ามือใหญ่ๆ สองข้าง ดีไหม”
เผยอวี่ถัง “…”
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ พ่อทำดีกับผมขนาดนั้น รอผมว่างค่อยเลี้ยงพ่อดีกว่า” เผยอวี่ถังแสดงสีหน้าเก้อๆ กังๆ
“อ้อ พ่อ การแข่งขันรอบคัดเลือกของทีมรถแข่งใกล้จะเริ่มแล้ว…พ่อมาที่ทีมรถแข่งของผมได้ไหม ผมมีค่าตอบแทนให้พ่อสูงเลยล่ะ!” เผยอวี่ถังมองไปทางหลินเยียนด้วยสีหน้าจริงใจ
หลินเยียนที่จะปฎิเสธในตอนแรก พอได้ยินเผยอวี่ถังบอกมีค่าตอบแทนสูงแล้ว เธอชะงักไปครู่หนึ่งพลันเอ่ยปากพูดขึ้น “จริงๆ แล้วพวกเราเป็นคนในครอบครัวเดียวกันอยู่แล้ว…ค่าตอบแทนอะไรกันล่ะ ไม่ต้องเกรงใจหน่า…เรื่องเงินไม่สำคัญเท่าไหร่ ว่าแต่เธอจะให้เท่าไหร่เหรอ?”
ตอนที่ 592 เรื่องเงินไม่สำคัญ
เผยอวี่ถังมองไปทางหลินเยียนด้วยความประหลาดใจ…เรื่องเงินไม่สำคัญงั้นเหรอ
ไม่สำคัญแต่กลับถามเขาว่าจะให้เท่าไหร่ ทำดีก่อนแล้วค่อยมาฆ่ากันทีหลังชัดๆ!
“พ่อครับ เงินผมเอาไปใช้ในการขยายทีมรถแข่งและจ้างนักแข่งรถมือโปรแล้ว ช่วงนี้ค่อนข้างแน่น เอางี้ผมเขียนเช็คไว้ให้ก่อน พ่อบอกราคามาได้เลย!” เผยอวี่ถังหัวเราะแล้วพูดขึ้น
สิ้นเสียงเผยอวี่ถัง หลินเยียนถอนหายใจทันที “เรื่องเงินไม่สำคัญ หลักๆ คือจะบอกพี่ชายเธอยังไงล่ะ ฉันเป็นแฟนของพี่เธอ ฉันจะสมรู้ร่วมคิดแบบนี้ไม่ได้ ไม่ต้องพูดแล้ว!”
ได้ยินที่หลินเยียนพูดแล้ว มุมปากเผยอวี่ถังกระตุกเบาๆ ถ้าตัวเองมีเงินสดล่ะก็ หลินเยียนคงไม่พูดคำว่าสมรู้ร่วมคิดแน่นอน เธอต้องคิดว่าเขาตีมึนไม่ยอมจ่ายแน่ๆ เลย
เผยอวี่ถังกัดฟันแล้วเผยสีหน้าโมโหขึ้น เธอดูออกได้ยังไงกัน เขาตั้งใจจะตีมึนไม่จ่ายเงินจริงๆ น่ะ!
หลังจากกลับเข้าห้องแล้ว หลินเยียนไถมือถืออย่างอารมณ์ดี อยากดูว่าช่วงนี้มีข่าวซุบซิบอะไรเกี่ยวกับตัวเองหรือเปล่า ไม่อ่านวันหนึ่งก็รู้สึกไม่สบายตัวเท่าไหร่
และแน่นอนว่าเธอติดชาร์ตค้นหาอันดับหนึ่งอีกแล้ว
หัวข้อดูสะดุดตามาก ‘บุญคุณและความแค้นระหว่างหลินเยียนและหลินซูหย่า’
หลังจากอ่านเนื้อหาผ่านๆ แล้ว หลินเยียนรู้สึกเพลิดเพลินกับมันขึ้นมา
ส่วนมากก็จะบอกว่าหลินซูหย่าหน้าตาดีจิตใจงดงาม ส่วนหลินเยียนเป็นพวกเนรคุณเต็มตัว ใจดำปิ๊ดปี๋ จะแย่งชิงทุกอย่างที่น้องสาวตัวเองมี
แต่ประเด็นหลักของเนื้อหาเกี่ยวข้องกับบทเยวาในภาพยนตร์เรื่อง ‘เลเจนด์’ ครั้งนี้
เนื้อหาประมาณว่าตอนแรกบทเยวายืนยันจะให้หลินซูหย่าแล้ว แต่หลินเยียนใช้ทุกวิถีทาง สุดท้ายหลินซูหย่าใจอ่อนก็เลยเอาบทเยวาให้หลินเยียนไป
เนื้อหาแบบนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือใดๆ อยู่แล้ว แต่พอมีบทความแบบนี้แล้ว ชาวเน็ตส่วนมากเลือกที่จะเชื่อและไม่มีความสามารถในการวิเคราะห์แยกแยะอะไรเลย
หลินเยียนอ่านคำด่าและคำดูถูกต่างๆ ในคอมเมนต์แล้ว เธอก็รู้สึกตลกขึ้นมา
สิงโตชอบเลือก : [คนอย่างหลินเยียน เป็นสัตว์เดรัจฉานยังน้อยเกินไปหน่อย เธอไม่ลองคิดดูว่าถ้าไม่ใช่เพราะหลินซูหย่าพาเธอเข้าวงการบันเทิง ไม่มีใครรู้ว่าหล่อนเป็นใครหรอกนะ เนรคุณสุดๆ เอาเปรียบน้องตัวเองไม่หยุด ต่ำทรามสุดๆ!]
อาหวังข้างบ้าน : [ฮ่าๆ คนอย่างหลินเยียนมีอยู่ในโลกเต็มไปหมด ไม่เห็นจะแปลกอะไร ตัวเองไม่มีปัญญาแต่ไม่อยากให้คนอื่นได้ดี โดยเฉพาะน้องสาวตัวเองที่มีดีกว่าหล่อนหลายร้อยพันเท่า ถึงแม้จะไม่พอใจและหาทางกลั่นแกล้งอยู่เสมอ แต่จะว่าไปก็ต้องโทษหลินซูหย่าที่ใจดีเกินไปน่ะ]
บ้านฉันอยู่จู่อัน : [พวกหน้าโง่ นี่มันบทความที่ตั้งใจสร้างขึ้นมาปั่นกระแสชัดๆ คนอื่นเขาว่าไงก็เชื่อไปหมดงั้นเหรอ ตัวเองไม่มีสมองหรือไง ไม่มีปัญญาคิดแยกแยะเหรอ พวกแกคิดว่าเลเจนด์เป็นทีมงานเล็กๆ หรือไง
เขาเป็นทีมงานถ่ายระดับโลก ทีมงานใหญ่โต อย่าว่าแต่หลินซูหย่าเลย ถึงแม้จะเป็นเผยหนานซวี่ เขาอาจจะมองข้ามด้วยซ้ำ เยวาเป็นตัวละครที่เป็นหัวใจหลักในเรื่องเลเจนด์ หลินซูหย่าอยากยกให้ก็ให้กันง่ายๆ เหรอ
ถ้าหลินซูหย่าบอกทีมงานเรื่องเปลี่ยนบทให้คนอื่น อย่าว่าแต่จะให้หลินเยียนเข้าทีมงานการถ่ายทำเลย หลินซูหย่าเองยังต้องไสหัวไปด้วยกัน”
ศิลปินเปียโน : [เอฟซีหน้าโง่ของหลินเยียนที่อยู่เมนต์บน อย่าอมเงินไว้คนเดียวสิ ได้ค่าจ้างโพสต์ละเท่าไหร่เนี่ย ดึงฉันเข้ากลุ่มด้วยสิ แบ่งปันเส้นทางพารวยกันหน่อยสิ!]
คีย์บอร์ดฉันบ้านของฉัน : [เมนต์บนของเมนต์บนเป็นเอฟซีหลินเยียนเหรอ! ระดับหลินซูหย่านั่น ทีมงานเลเจนด์ก็ต้องไว้หน้า ไม่งั้นแค่หลินเยียนจะเข้าไปในทีมงานถ่ายทำเลเจนด์ได้เหรอ อีกทั้งยังคว้าบทที่ควรจะเป็นนของหลินซูหย่าตั้งแต่แรกไปได้ไง]