ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ - บทที่ 1166 เรียกชื่อ​ของผมตรงๆก็ได้​

เช้าวันรุ่งขึ้น ซ่างหยิงตื่นขึ้น​มา​พบว่าเค้กหายไปแล้ว​

เธอส่ายหน้า​อย่างอ่อนใจ ก่อนจะยิ้มแล้วพูดกับตัวเอง “เด็ก​หิวโซ​ตัวไหนกินไปแล้ว​ หรือจะถูกเอาไปทิ้งแล้วกันนะ”

“แม่บ้าน​ เธอเห็นเค้กที่อยู่​บนโต๊ะไหม” เธอหันไปถามแม่บ้าน​ที่กำลังงานยุ่ง