ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ - บทที่ 1218 รีบแต่งงาน
“มีหนูอยู่เป็นเพื่อน ย่าต้องดีขึ้นแน่จ้ะ” ท่านหญิงก็ได้กุมมือของเธอ ใบหน้าที่ซีดเผือดก็ได้มีรอยยิ้มเพิ่มมา มองแล้วก็ไม่ได้ดูเหมือนไร้เรี่ยวแรงขนาดนั้น
“จริงด้วย คุณย่าคะ หนูมีเรื่องจะบอกกับคุณย่า” ซ่างกวนหยวนก็ได้เช็ดน้ำตาให้สะอาด หัวเราะแล้วพูด
“หาแฟนเจอแล้วใช่ไหม?” ท่านหญิงก็ได้หัวเราะแล้วมองเธอ
ซ่างกวนหยวนได้ก้มหน้าอย่างเขินอาย “ค่ะ หาได้เจอแล้วค่ะ”
ท่านหญิงก็แค่ถามไปงั้นๆ ใครจะคิดว่าเป็นเรื่องจริง ก็ได้ดีใจเลยทันที “จริงเหรอ? รีบพาตัวเขามาให้ย่าดูหน่อย”
“เขาอยู่ข้างนอกค่ะ หนูไปเรียกเขาเข้ามา”
ซ่างกวนหยวนก็ได้รีบเดินออกจากห้องคนไข้
จิ้นเฟิงเฉินที่นั่งอยู่ข้างนอกเห็นเธอเดินออกมา ก็ได้รีบลุกขึ้น ถามอย่างใส่ใจว่า “คุณย่าเป็นยังไงบ้าง?”
ซ่างกวนหยวนก็ได้ช่วยจัดเสื้อให้เขา เงยหน้า “ท่านอยากเจอนาย”
“เธอร้องไห้?” เขาก็ได้ขมวดคิ้ว สายตาก็ได้จ้องมองตาที่แดงของเธอไม่ห่าง
“ทำไมไม่ได้อยู่ช่องเดียวกับฉันล่ะ?” ซ่างกวนหยวนก็ได้ขำออกมาอย่างช่วยไม่ได้
พอจิ้นเฟิงเฉินได้ยิน ก็ได้รีบตั้งสติ พูดอย่างจริงจังว่า “ฉันฟังอยู่ เธอบอกว่าคุณย่าอยากจะพบฉัน”
“อืม” ซ่างกวนหยวนก็ได้พยักหน้าอย่างพอใจ “นายเต็มใจที่จะเข้าไปเจอท่านไหม?”
“เต็มใจอยู่แล้ว”
นั่นเป็นคุณย่าของเธอนะ ก็เท่ากับว่าเป็นคุณย่าของเขา ไม่มีเหตุผลใดที่คนรุ่นใหม่จะไม่เชื่อฟังผู้อาวุโสกว่า
“งั้นพวกเราเข้าไปกันเถอะ”
ซ่างกวนหยวนก็ได้ลากเขาเดินเข้าห้องพักคนไข้ ไปที่หน้าเตียงของท่านหญิง
“คุณย่าคะ นี่เป็นแฟนของหนู จิ้นเฟิงเฉินค่ะ”
จิ้นเฟิงเฉินก็ได้เรียกอย่างสนิทสนมว่า “คุณย่าครับ”
พอเขาเข้ามา สายตาที่เต็มไปด้วยการสำรวจของท่านหญิงก็ได้อยู่บนตัวเขาตลอด
ตอนที่เขากับหลานสาวของตนนั้นได้ยืนอยู่ตรงหน้า ในที่สุดท่านหญิงถึงเข้าใจว่าอะไรคือคู่สร้างคู่สม
ชายก็หล่อ หญิงก็สวย
ไม่ว่ามองยังไงก็เป็นคู่ที่ฟ้าได้สร้างขึ้นเพื่ออยู่ด้วยกัน
ท่านหญิงก็ได้ยิ้มออกมาอย่างพอใจ “หนุ่มน้อยคนนี้ ย่าชอบมาก”
ซ่างกวนหยวนก็ได้พลักชายหนุ่มที่ได้ยืนตื่นเต้นอยู่ข้างๆ “คุณย่าบอกว่าท่านชอบนายน่ะ”
จิ้นเฟิงเฉินก็ได้ยิ้มอย่างสุภาพ “ขอบคุณครับคุณย่า”
ซ่างกวนหยวนมองแล้ว ก็วางใจ
ตั้งแต่ที่เธอได้ฉีดยาให้เขาไป นิสัยของจิ้นเฟิงเฉินก็ได้เปลี่ยนไปเลยร้อยแปดสิบองศา เมื่อก่อนเย็นชาขนาดไหน ตอนนี้ก็เป็นมิตรขนาดนั้น
ท่านหญิงก็ได้ยิ้มแล้วพูดกับจิ้นเฟิงเฉิน “หนุ่มน้อย เข้าใกล้หน่อย ย่ามีอะไรจะพูดกับเรา”
ได้ยินแบบนั้น จิ้นเฟิงเฉินก็ได้รีบก้มตัว เดินเข้าไป
“หนุ่มน้อย บางครั้งหลานสาวของย่าชอบเอาแต่ใจ แต่ว่าเธอนั้นเป็นคนเก่งจริงๆ และก็เป็นเด็กดีมาก เราก็ดีกับเธอมากๆ อย่าทำผิดต่อเธอ รู้ไหม?”
จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ผมรู้ครับ”
“ถ้าเรารังแกเธอล่ะก็ ย่าไม่ปล่อยเราไปแน่!” ท่านหญิงแกล้งทำหน้าเข้มมองก็เตือนเขา
“คุณย่าครับ ท่านวางใจเถอะ ผมไม่มีทางผิดต่อหยวนหยวน ผมต้องทำดีกับเธอทั้งชีวิตแน่ครับ”
ได้ยินคำสัญญาของจิ้นเฟิงเฉิน อยู่ๆ ซ่างกวนหยวนก็รู้สึกว่ามันไม่เป็นความจริง
เธอก็ได้จ้องมองใบหน้าด้านข้างที่หล่อเหลาของเขา ผู้ชายคนนี้เป็นของเธอจริงๆ แล้วเหรอ?
เป็นแค่ความฝันหรือเปล่า?
ตื่นแล้ว เขาก็กลับไปหาเจียงสื้อสื้อ
สัมผัสถึงสายตาของเธอ จิ้นเฟิงเฉินหันหน้า เห็นว่าเธอร้องไห้ ก็ได้ร้อนรนเลยทันที “เธอร้องไห้อีกทำไม?”
พอเขาถามแบบนี้ ท่านหญิงก็ได้มองมา “หยวนหยวน หนูเป็นอะไรไป?”
ซ่างกวนหยวนก็ได้รีบเช็ดน้ำตา แล้วก็พยายามยิ้มออกมา “หนูเห็นว่าทั้งสองเข้ากันได้ดี หนูดีใจค่ะ ก็เลยร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้ตัว”
“เด็กโง่” ท่านหญิงก็หัวเราะออกมาอย่างไม่รู้จะทำยังไงดี
“หยวนหยวน ไม่ร้อง” จิ้นเฟิงเฉินก็ได้ช่วยเธอเช็ดน้ำตา กุมมือของเธอ หันหน้าไปมองท่านหญิง สีหน้าจริงจังมากๆ “คุณย่าครับ ผมต้องดูแลหยวนหยวนอย่างดีแน่นอน ทำดีกับเธอทั้งชีวิตของผม”
มองหลานสาวที่ยังร้องไห้อยู่ กรอบตาของท่านหญิงก็ได้เปียกอย่างอดไม่อยู่ ยิ้มออกมา “ย่าเชื่อใจเราจ้ะ”
เห็นความเชื่อใจของท่านหญิง จิ้นเฟิงเฉินก็ยิ้มออกมา
อยู่ๆ ท่านหญิงก็คิดเรื่องหนึ่งได้ ถาม “พวกหนูจะแต่งงานกันตอนไหน?”
เปลี่ยนเรื่องเร็วเกินไป ทำเอาซ่างกวนหยวนกับจิ้นเฟิงเฉินอึ้งไปเลย
ที่จริงซ่างกวนหยวนก็ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องแต่งงาน ยังไงซะจิ้นเฟิงเฉินเป็นสามีตามกฎหมายของเจียงสื้อสื้อ ถ้าเกิดจะแต่งงานก็ต้องยุ่งยากหน่อย
“คุณย่าค่ะ พวกเรายังไม่ได้วางแผนเรื่องนั้นค่ะ” ซ่างกวนหยวนพูด
“ไม่ได้วางแผนเรื่องนี้?” ท่านหญิงขมวดคิ้ว “หรือว่าพวกหนูไม่อยากแต่งงาน?”
“คุณย่าครับ หยวนหยวนหมายถึงยังไม่รีบร้อนครับ รอให้ท่านร่างกายแข็งแรงขึ้นมา พวกเราแต่งงานกันก็ไม่สายครับ”
จิ้นเฟิงเฉินพูดไป ก็ได้หันหน้าไปมองซ่างกวนหยวนไป
สายตาประสานกัน
เขานั้นคิดที่จะแต่งงานกับเธอ
ในใจของซ่างกวนหยวนก็ได้ซาบซึ้ง เธอก็ได้ขยับมือ จูงมือเข้าแบบนิ้วประสานกัน “คุณย่าค่ะ พวกเราแต่งงานแน่ค่ะ ท่านต้องรีบดีขึ้นมานะคะ”
“ถ้าเกิดย่าไม่ดีขึ้นมาล่ะ?” อยู่ๆ ท่านหญิงก็ได้ถามแบบนี้
บรรยากาศก็ได้กดดันไปไม่น้อย
ท่านหญิงก็ได้ถอนหายใจ “ร่างกายของย่าย่ารู้ดีที่สุด จะหายดีขึ้นมาหรือเปล่าด้วยดูพระเจ้าแล้ว”
“คุณย่า ท่านห้ามพูดเรื่องที่น่าหดหู่นะครับ ขอแค่พวกเรามีความเชื่อ ท่านก็ต้องดีขึ้นมาแน่” จิ้นเฟิงเฉินปลอบ
“ไม่ว่าย่าจะหายดีขึ้นมาหรือไม่ พวกหนูก็ต้องแต่งงานกัน” สีหน้าของท่านหญิงก็ได้จริงจังขึ้น “อีกอย่างต้องแต่งงานกันโดยเร็ว!”
“แต่งงานกันโดยเร็ว?”
ซ่างกวนหยวนกับจิ้นเฟิงเฉินก็ได้สบตากัน สองคนได้งงเล็กน้อย
“ใช่ แต่งงานกันโดยเร็ว หนูให้เสี่ยวเชียนมาที่โรงพยาบาลคืนนี้ ให้เขาหาฤกษ์ดีๆ ให้พวกหนูแต่งงาน”
“คุณย่า ที่จริงไม่ต้องรีบขนาดนั้น……”
ซ่างกวนหยวนอยากจะห้ามเธอ แต่ว่ายังไม่ทันที่จะพูดจบ ก็ได้ถูกเธอขัดคำพูด “ย่าร้อนใจนะ ย่าต้องเห็นพวกหนูแต่งงานกันก่อนที่ย่าจะตายไป”
พอพูดแบบนี้ออกมา ซ่างกวนหยวนเงียบไป
ถ้าเกิดเพื่อที่จะให้คุณท่านหญิงสบายใจ ให้พวกเขาแต่งงานกับโดยเร็วก็ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้
แต่ว่า…… เฟิงเฉินจะตกลงเหรอ?
เธอก็ได้หันไปมองจิ้นเฟิงเฉิน ถามไปอย่างระวังว่า “นายจะตกลงไหม?”
จิ้นเฟิงเฉินยิ้ม “ฉันต้องตกลงอยู่แล้ว”
เขาตกลง
ซ่างกวนหยวนก็ได้โล่งอกไปเลยชั่วขณะ ยิ้มออกมา “ไหนๆ นายก็ตกลง งั้นก็ฟังที่คุณย่าพูดเถอะ”
จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้า “ได้”
พวกเขาก็ได้พูดคุยเป็นเพื่อนท่านหญิงสักพักถึงได้กลับไป
รถได้ขับออกไปจากลานจอดรถของโรงพยาบาล ซ่างกวนหยวนย้อนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ก็รู้สึกเหมือนว่ามันไม่เป็นความจริง
เธอหันไป สายตาก็ได้จ้องมองจิ้นเฟิงเฉินอย่างลึกซึ้ง “นายยอมที่จะแต่งงานกับฉันจริงๆ เหรอ?”
จิ้นเฟิงเฉินก็ได้ไม่เข้าใจเล็กน้อย “เธอทำไมถึงได้ถามคำถามนี้ล่ะ พวกเราคบกันอยู่ไม่ใช่เหรอ? การแต่งงานเป็นเป้าหมายของการคบหากันไม่ใช่เหรอ?”
ได้ยินแบบนั้น ซ่างกวนหยวนยิ้มออกมา เธอก็ได้กุมมือของเขา เอาหัวไปพิงที่ไหล่ของเขา “นายพูดก็ถูก ที่พวกเราคบหากันก็เพื่อที่จะแต่งงานกัน”
รอแต่งงานแล้ว เธอก็เป็นภรรยาของเขาแล้ว
แค่คิด เธอก็รู้สึกมีความสุขแล้ว